ایسنا | فرهنگی و هنری، استان‌ها | پنجشنبه، 25 فروردین 1401 - 00:41

مدیر حوزه‌های علمیه، مسئولیت انسان را تابع درجه هوش و استعداد انسان‌ها خواند و گفت: تکلیف انسان‌ها به قدر عقل و فهم انسان‌ها هستند و منظور از عقل، ضریب هوشی و درک انسان‌ها است؛ انسانی که فهم کمتری دارد مسئولیت کمتری دارد و خطای او نیز درجه معمولی از عقاب را دریافت می‌کند اما شخص دارای هوش بالاتر دارای مسئولیت بیشتر و عقاب بیشتر هستند؛ لذا نخبگان در خطرهای بیشتری قرار دارند.

خلاصه خبر

مدیر حوزه‌های علمیه با اشاره به کلام مرحوم فیض کاشانی در باب ششم کتاب الحقائق تصریح کرد: ششمین عاملی که موجب می‌شود گناهان عقاب سنگین‌تری داشته باشند، صدور گناه از سوی عالم است و این گناه او سرایت پیدا می‌کند و موج تسری دارد و برای همین عقاب گناه سنگین‌تر می‌شود.
وی علم را مطابق روایات دارای دو معنا دانست و گفت: علم در معنای عام به معنای علوم طبیعی و بشری است و علم در معنای دوم به معنای علم الهی است، علم در معنای اول، شامل همه عالمان و دانشمندان می‌شود اما علم به معنای الهی مسئولیت بیشتری می‌آورد و عقاب این افراد دارای علم الهی بیشتر است.
عضو شورای عالی حوزه‌های علمیه استعداد، ضریب هوشی و امکانات فهم دانش را از عوامل مسئولیت زا و بالا برنده درجه عقاب گناهان برشمرد و افزود: علم فعلیت یافته که شخصیت شخص را ارتقا می‌دهد مسئولیت او را افزایش می‌دهد و عقاب را بیشتر می‌کند و علوم الهی مسئولیت‌ها را به مراتب آکد اضافه می‌کنند و به تناسب مرتبه علم، گناهان هم دارای درجه متفاوتی هستند و نوع گناه نیز متفاوت است.
وی یادآور شد: مرحوم فیض کاشانی آخرین عامل از عوامل مضاعف کننده عقاب گناهان را علم آورد و فرمود عقاب عالمان بیشتر است؛ در عوامل قبل به دلیل حریم‌شکنی فرد در برابر خدا عقابش سنگین‌تر می‌شود و تخطی از مرض‌ها است و فلسفه دوم این افزایش عقاب انجام گناه در منظر دیگران بود که آن‌ها تأثیر می‌پذیرند.

پنجشنبه، 25 فروردین 1401 - 01:00 ادامه مطلب نظر بدهید 15

 

مهر | دین و اندیشه | سه شنبه، 16 فروردین 1401 - 10:06

استاد حوزه علمیه گفت: انسان وقتی احسانی انجام می‌دهد این خداوند متعال است که از روی لطف و کرم خویش به آن ارزش و بها می‌دهد و به احسن وجه قبول می‌کند.

خلاصه خبر

خبرگزاری مهر - گروه دین و آئین: ماه مبارک رمضان، ماه ارتباط‌گیری با پروردگار عالم است، ماهی که خداوند متعال همه درهای رحمت خویش را به روی بندگانش باز می‌کند و همه انسان‌ها را فرا می‌خواند.
پروردگار در این ماه سفره کرم و رحمتش را به روی همه انسان‌ها باز می‌گشاید تا انسان‌ها با هر ظرفیتی پای این سفره بنشیند و با چه همتی از این سفره بهره برداری کند.
یکی از این فرصت‌های مهم در این ماه آشنایی هر چه بیشتر با دعاها است دعاهایی که از حضرات معصوم به ما رسیده است یکی از این دعاهایی که در شب‌های ماه مبارک رمضان تلاوت می‌شود دعایی به نام دعای افتتاح است.
دعای افتتاح شامل مطالبی درباره خداشناسی، لزوم خوف و رجاء، توفیق عبادت، حکمت تأخیر استجابت دعا و ارزش مناجات با خدا است.
بند آخر این دعا به اظهار علاقه به دولت اسلامی در پرتو ظهور امام مهدی (عج)، بیان هدف حکومت اسلامی و وظیفه شیعیان در قبال آن پرداخته است.
انسان وقتی احسانی انجام می‌دهد این خداوند متعال است که از روی لطف و کرم خویش به آن ارزش و بها می‌دهد و به احسن وجه قبول می‌کند.
هر کار صواب و درستی که آدمی در نظام هستی انجام می‌دهد تصدیق، پذیرش و تثبیت آن از ناحیه خداوند متعال است آن هم بدون اینکه او منتظر اجر و مزدی باشد.

سه شنبه، 16 فروردین 1401 - 23:47 ادامه مطلب نظر بدهید 19

 

باشگاه خبرنگاران | فرهنگی و هنری | پنجشنبه، 11 فروردین 1401 - 15:06

امام علی علیه السلام در نهج‌البلاغه غیبت را به گونه ای خاص تعریف کرده اند.

خلاصه خبر

غیبت و بدگویی کردن از جمله گناهانی است که آثار بدی در دنیا و آخرت برای انسان به جا می‌گذارد، به گونه‌ای که امام علی علیه السلام در نهج البلاغه این گناه را نکوهش کردند و فرمودند: وَ قَالَ علیه السلام الْغِیبَةُ جُهْدُ الْعَاجِزِ:غیبت و سخن گفتن پشت سر کوشش ناتوان است (تنها وسیله اى که شخص ناتوان مى تواند با آن از دشمن انتقام کشد یا بر کسى حسد و رشک برد بدگویی پشت سر اوست).
آقای مشیری، با توجه به حکمت ۴۵۳ نهج البلاغه توضیحی درباره گناه غیبت بفرمایید؟
اما نسبت به دیگران اجازه نداده است مگر در مورد کسی که در حق او ظلم شده است.
گناه غیبت کردن در روایات چگونه است؟
از جمله گناهانی که گناه کبیره است و از بسیاری از گناهان کبیره بدتراست،گناه غیبت است.
خوردن گوشت انسان حرام است آن هم انسانی که برادرمان است، این مفهوم نشان می‌دهد غیبت کردن زشت‌ترین کار ممکن است.
غیبت کردن یعنی خوردن گوشت مرداری که آن مردار انسان باشد و عزیزترین شخص برای انسان به حساب بیاید.در روایات غیبت را با زنا مقایسه کرده اند و این گناه را از زنا بدتر دانسته اند.
آثار بدی که این گناه در جامعه دارد، موجب می‌شود که بین افراد دشمنی‌های خاص، نفاق‌ها و درگیری‌ها شکل بگیرد.
آیا غیبت کردن در مورد عملکرد مسئولین گناه است؟

جمعه، 12 فروردین 1401 - 15:58 ادامه مطلب نظر بدهید 13

 

مهر | دین و اندیشه | شنبه، 21 اسفند 1400 - 09:24

همه ما با قریحه عقلایی خودمان می‌فهمیم که انسان با هر که قرارداد می‌بندد باید به آن وفادار باشد، هرچه طرف قرارداد مهم‌تر باشد انسان باید بیشتر به آن اهمیت دهد.

خلاصه خبر

به گزارش خبرنگار مهر، خطبه فدکیه نام سخنرانی حضرت فاطمه (س) در مسجدالنبی که در اعتراض به غصب فدک ایراد شد.
فاطمه (س) پس از بی‌ثمر بودن دادخواهی‌اش به مسجد پیامبر رفت و خطبه‌ای ایراد کرد که به خطبه فدکیه مشهور شد.
ایشان در این خطبه بر مالکیتش درباره فدک تصریح کرد.
خطبه فدکیه مجموعه‌ای از معارف ناب در زمینه‌های خداشناسی، معاد شناسی، نبوت و بعثت پیامبر اسلام (ص)، عظمت قرآن، فلسفه احکام و ولایت را در بردارد.
آن‌چه پیش رو دارید قسمت سی و سوم از سخنان مرحوم آیت‌الله مصباح یزدی است که در خصوص شرح خطبه فدکیه حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها ایراد کرده‌اند:
وَ الْوَفَاءَ بِالنَّذْرِ تَعْرِیضاً لِلْمَغْفِرَةِ، وَ تَوْفِیَةَ الْمَکَایِیلِ وَ الْمَوَازِینِ تَغْیِیراً لِلْبَخْس؛ در توضیح فرازهای خطبه شریف فدکیه به اینجا رسیدیم که حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها می‌فرمایند: وَ الْوَفَاءَ بِالنَّذْرِ تَعْرِیضاً لِلْمَغْفِرَةِ، وَ تَوْفِیَةَ الْمَکَایِیلِ وَ الْمَوَازِینِ تَغْیِیراً لِلْبَخْس.
حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها در این قسمت از خطبه به لزوم وفای به نذر و هم‌چنین به درست‌فروشی در مقابل کم‌فروشی اشاره کرده و به بیان حکمت تشریع این دو حکم می‌پردازند.
وفای به عهد؛ عام‌ترین ارزش
رعایت این ارزش حتی درباره کفار و دشمنان هم واجب است.
یکی از مصادیق این تعهد ردّ امانت است.
معامله با خدا
می‌فرماید: «تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَ تُجاهِدُونَ فی‏ سَبیلِ اللَّهِ بِأَمْوالِکُمْ وَ أَنْفُسِکُم ‏؛۵ به خدا ایمان بیاورید و در راه او با مال و جان جهاد کنید.» خدای متعال برای این‌که در ما انگیزه انجام کار خوب ایجاد کند تا مستحق رحمت او شویم از این مفاهیم استفاده می‌کند.
گاهی برعکس حالت فوق، تعهد را ما شروع می‌کنیم.
این تعهد انواعی دارد که دارای مفاهیمی شبیه به هم‌اند و عبارتند از: عهد، قسم و نذر.
قرآن صریحاً به این مطلب اشاره می‌کند و می‌فرماید: «وَمِنْهُم مَّنْ عَاهَدَ اللّهَ لَئِنْ آتَانَا مِن فَضْلِهِ لَنَصَّدَّقَنَّ وَلَنَکُونَنَّ مِنَ الصَّالِحِینَ * فَلَمَّا آتَاهُم مِّن فَضْلِهِ بَخِلُواْ بِهِ وَتَوَلَّواْ وَّ هُم مُّعْرِضُونَ * فَأَعْقَبَهُمْ نِفَاقًا فِی قُلُوبِهِمْ إِلَی یَوْمِ یَلْقَوْنَهُ بِمَا أَخْلَفُواْ اللّهَ مَا وَعَدُوهُ وَبِمَا کَانُواْ یَکْذِبُونَ؛ عده‌ای از این منافقان با خدا عهد بستند و گفتند: اگر خدا از فضل خودش به ما مرحمت کند و روزی ما فراوان شود، ما زیاد صدقه می‌دهیم و انسان شایسته‌ای می‌شویم.
نتیجه عهدشکنی با خدا این شد که نفاق را تا روزی که خدا را ملاقات کنند در دل‌هایشان برقرار ساخت.
چون با خدا پیمان‌شکنی کردند.
حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها می‌فرمایند: «وَ الْوَفَاءَ بِالنَّذْرِ تَعْرِیضاً لِلْمَغْفِرَةِ؛ خدا وفای به نذر را بر شما واجب کرد تا شما را در معرض آمرزش خود قرار دهد.» اگر خدا وفای به نذر را واجب نکرده بود ما با عقلمان می‌دانستیم که باید این کار را انجام دهیم؛ اما برای این‌که زمینه مغفرت بیشتری برای ما پیدا شود، گناهانمان آمرزیده و بر کمالاتمان افزوده شود، به خدا بیشتر نزدیک شویم و بیشتر مورد محبت خدا قرار بگیریم، به عنوان یک تکلیف شرعی هم وفای به نذر را بر ما واجب کرد.
همچنین حضرتش می‌فرمایند: وَ تَوْفِیَةَ الْمَکَایِیلِ وَ الْمَوَازِینِ تَغْیِیراً لِلْبَخْس؛ عرض کردیم که اگر انسان به تعهدات خودش در معاملات پای‌بند نباشد و در معامله کم‌فروشی و تقلب کند همه عقلا مذمتش می‌کنند و کار او را بد می‌شمارند.
قرآن می‌فرماید: وَ إِلی‏ مَدْیَنَ أَخاهُمْ شُعَیْباً قالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَکُمْ مِنْ إِلهٍ غَیْرُهُ قَدْ جاءَتْکُمْ بَیِّنَةٌ مِنْ رَبِّکُمْ فَأَوْفُوا الْکَیْلَ وَ الْمیزانَ وَ لا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْیاءَهُمْ وَ لا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاحِها ذلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنین ‏.خداوند به شعیب سفارش می‌کند که: به مردم بگو کم‌فروشی نکنید!

شنبه، 21 اسفند 1400 - 16:54 ادامه مطلب نظر بدهید 15

 

مهر | دین و اندیشه | سه شنبه، 17 اسفند 1400 - 15:24

امام حسن(ع) هلاکت مردم را در سه رذیلت اخلاقی کبر، حرص و حسد می‌دانند چراکه کبر باعث بر باد رفتن دین می‌شود، حرص دشمن انسانیت است و حسد نیز پیشتاز زشتی‌های انسان است.

خلاصه خبر

هلاکت مردم در سه رذیلت اخلاقی کبر، حرص و حسد است
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران با بیان اینکه «حسن» به معنای جامع صفات اخلاقی نیکو و پسندیده است گفت: امام حسن مجتبی در روایتی از پدر خود و جد بزرگوارشان نقل کردند که زیباترین زیور انسان، خلق نیکوست.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران به حدیثی از امام حسن (ع) اشاره کرد: حضرت فرمودند «هلاکت مردم در سه رذیلت اخلاقی کبر، حرص و حسد است؛ کبر باعث بر باد رفتن دین می‌شود و به همین دلیل ابلیس مورد لعنت پروردگار قرار گرفت.
حرص دشمن انسانیت است و همین باعث رانده شدن حضرت آدم از بهشت شد و اما حسد پیشتاز زشتی‌های انسان است و به خاطر حسد قابیل برادر خود هابیل را کشت.»

سه شنبه، 17 اسفند 1400 - 23:14 ادامه مطلب نظر بدهید 14

 

مهر | دین و اندیشه، استان‌ها | چهارشنبه، 11 اسفند 1400 - 12:41

تایباد ـ عضو مجلس خبرگان رهبری گفت: مبعث حادثه‌ای بزرگ برای بشریت و هدف بعثت تزکیه بشر از اخلاق رذیله و ارتقای اخلاق بود.

خلاصه خبر

آیت‌الله شاهرودی تصریح کرد: کار بزرگ مبعث در زمان جاهلیت، برنامه‌ریزی برای یک زندگی سالم و پاکیزه بود، اسلام از ابتدای زندگی تا مرگ یک انسان برنامه دارد و از سیاست، اقتصاد و اجتماع و حتی زندگی فردی او را با حکمت برنامه‌ریزی کرده است در حالی که اجاهلیت هم علم و هم عقل را تعطیل کرده بود اما اسلام عقل و علم را آزاد کرد.
وی با بیان این‌که اثبات وجود خداوند به وسیله یک عقل آزاد انجام می‌شود، تأکید کرد: هدف بعثت تزکیه بشر از اخلاق رذیله و ارتقای اخلاق بود و دیدیم که از جامعه ترسناک آن زمان، تمدنی ایجاد کرد که امروز حتی غرب از علوم این تمدن بهره می‌برد.
فضای مجازی به دنبال نابودی اخلاق است
عضو مجلس خبرگان رهبری با بیان این‌که فضای مجازی از فضای حقیقی با تمام رسانه‌هایی که دارد، جلو افتاده و به دنبال نابودی اخلاق است، افزود: در جامعه قبل از انقلاب، تفکر کمونیست دین را افیون جامعه می‌دانست و کاخ کرملین مرکز مبارزه با خدا و دین بود، توفیقی که نصیب رئیس جمهوری ما شد، ادای نماز در این کاخ بود که در دنباله نامه امام راحل (ره) بود.
حاکمیت دین بر جامعه یعنی پایان استکبار
وی با بیان این‌که حرکت بزرگی که بعثت آغاز کرد، امروز در علم، اخلاق، سیاست و اجتماع باید انجام شود، یادآور شد: دین حق است و باید در جهان حاکم شود، فشار بر ایران به دلیل اراده بر حاکمیت دین بر جامعه است و اگر این ایدئولوژی حاکم شود، دنیای استکبارها به پایان می‌رسد.

چهارشنبه، 11 اسفند 1400 - 21:29 ادامه مطلب نظر بدهید 12

 

مهر | فرهنگی و هنری | چهارشنبه، 04 اسفند 1400 - 14:47

پژوهشگر علم کلام دربرنامه زاویه که به موضوع دین و نظریات اخلاقی اختصاص داشت گفت:می توانیم برای گروه های مختلف به تناسب رشدشان نظریه اخلاقی ارائه دهیم.

خلاصه خبر

وی افزود: خداوند ابزاری به نام عقل به ما داده است که لازم است اصول و اولیات هردوی اینها را با عقل درک کنیم.
بنابراین سرآغاز کار ما با عقل است و اگر بدون عقل کار را شروع کنیم تا انتها کار ما غیرعقلانی خواهد بود.
این نویسنده و پژوهشگر علم کلام در ادامه در خصوص نسبت دین و اخلاق توضیح داد: ما یک عقل اخلاقی داریم که فهم اخلاقی برای خودش دارد بنابراین چنین اخلاقی تقدم پیدا می کند بر چیزهای دیگر.
دیانی در ادامه پرسید درنگاه امامیه و معتزله برخلاف نگاه اشاعره، خداوند باید اخلاقی باشد و خدای غیراخلاقی پرستیدنی نیست درحالیکه اشاعره معتقد بودند که اگر خدا را به اخلاق محدود کنیم، خدا خدای محدودی است که دیگر خدا نخواهد بود.
از نگاه شما کدام اخلاق و نظریه اخلاقی معیار ارزیابی دین خواهد بود؟
عقل اخلاقی مثل عقل نظری هردو یک سرمایه اولیه هستند که باید رشد پیدا کنند که توسعه آنها از منظر فرهنگ دینی در خود دین حاصل می شود یعنی وقتی انسان با عقل ابتدایی که خدا به او داده در محضر دین و شریعت قرار می‌گیرد، راهنمایی امامان معصوم را می‌گیرد عقل اولیه ش توسعه پیدا می‌کند.
یعنی وقتی می گوییم عقل و اخلاق بر شریعت و وحی تقدم دارند از آن نتیجه کلی می گیرند و می گویند پس همه جا باید در شریعت در ترازوی اخلاق بسنجیم در حالیکه این مغالطه بزرگ است.
این عالم بزرگتری به نام «خدا» دارد.
اگر این بزرگتری را به رسمیت می شناسیم و همان عقل ما را به این بزرگتری رسانده است باید به عقل خودمان پایبند باشیم.
آنهایی که می گویند شما با این حرف اشعری می شوید به عقل خودشان پایبند نیستند چون لازمه عقل این است که از خدایی با اوصافی مثل رحمت مطلقه، اراده خیر، علم مطلق اطاعت کند.
اشکال اصلی همه این نظریه ها این است که انسان را یک محصول یکسان در نظر گرفته است در حالیکه انسان، چنین موجودی نیست.
مترجم کتاب «فلسفه اخلاق» ویلیام کی.

چهارشنبه، 04 اسفند 1400 - 20:28 ادامه مطلب نظر بدهید 15

 

مهر | دین و اندیشه | چهارشنبه، 04 اسفند 1400 - 14:18

در روایات ما کبر، حسد وحرص به عنوان ریشه‌های کفر معرفی شده‌اند؛ یعنی اگر این صفات در قلب انسان باشد، کم‌کم این ریشه، جوانه می‌زند، و میوه می‌دهد و میوه‌اش می‌شود کفر.

خلاصه خبر

فاطمه (س) پس از بی‌ثمر بودن دادخواهی‌اش به مسجد پیامبر رفت و خطبه‌ای ایراد کرد که به خطبه فدکیه مشهور شد.
ایشان در این خطبه بر مالکیتش درباره فدک تصریح کرد.
بعد از مسأله ایمان به نماز اشاره می‌کنند و می‌فرماید: «وَ الصَّلَاةَ تَنْزِیهاً لَکُمْ عَنِ الْکِبْر؛ خدا نماز را برای پاک کردن شما از کبر و خودبزرگ‌بینی واجب کرده است.»
درباره نماز می‌فرمایند: حکمت این‌که خدای متعال نماز را بر مردم مقرر فرموده و در قرآن آن را مورد تاکید قرار داده است این است که مردم را از تکبر نجات دهد.
سوال این است که علی‌رغم وجود صفات مذموم فراوان، چرا به صفت کبر این قدر اهمیت داده شده که خدای متعال نماز را برای پاکی از کبر تشریع فرموده است و لااقل برجسته‌ترین ویژگی نماز این است؟
در حالی‌که تنها راه سعادت انسان نهایت خضوع در مقابل خداست.
برخی حاضرند از جان و مالشان بگذرند، اما در مقابل خدا سجده نکنند!
این همان مرضی است که در جناب إبلیس هم بود و او را بعد از شش‌هزار سال عبادت، محکوم به رانده شدن از درگاه الهی کرد.
بعد از همه این‌ها یک گناه کرد و آن این‌که خدا گفت: بر آدم سجده کن!
چگونه این یک گناه موجب رانده شدن از درگاه الهی و نادیده گرفته شدن شش‌هزار سال عبادت می‌شود؟
باز شبهه را به زبان امروزی اگر بخواهیم عرض کنیم باید بگوییم: این چه عدالتی است که خدا شش‌هزار سال عبادت إبلیس را به خاطر یک گناه یک لحظه‌ای نادیده می‌گیرد؟
گردن‌کشی در برابر خدا
ممکن است کسی نماز نخواند یا در طول عمرش یک‌بار هم حکم خدا را عمل نکند؛ اما با شرمندگی، بگوید: من تنبل‌ام، شهوت بر من غالب شده، غضب بر من غالب شده است؛ اما حکم خدا هم واجب‌الاطاعه است.
مثلاً چه فرق می‌کند انسان پیش از آفتاب نماز بخواند یا بعد از آفتاب؟!
این‌گونه که شد، خداوند فرمود: فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّکَ رَجِیمٌ * وَإِنَّ عَلَیْکَ اللَّعْنَةَ إِلَی یَوْمِ الدِّینِ.
خیلی‌ها هستند سال‌ها نماز را ترک می‌کنند؛ ولی توفیق توبه پیدا می‌کنند و برمی‌گردند.
ما پذیرفته‌ایم که راه سعادت ابدی، بندگی خداست و هدف از خلقت هم همین است (وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ) و عبادت نهایت کوچک شدن در برابر خداست.
او چه درکی از خدا دارد که این چنین در پیشگاه خدا تذلل می‌کند؟
بهترین راهی که خدای متعال برای همه مردم در نظر گرفته است، «نماز» است.
حال که این صفت این قدر اهمیت دارد، آیا جا ندارد که خدا نماز را برای ریشه‌کن کردن این فساد قرار دهد؟
این ویژگی برجسته‌ای برای نماز است که سایر عبادات این خاصیت را ندارند.
در قرآن هم در مورد سجده تعبیرات خاصی داریم؛ می‌فرماید: وَمِنَ اللَّیْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَیْلًا طَوِیلًا ؛۹ یاد ندارم درباره هیچ عبادت دیگری این طور تعبیری داشته باشیم.
شبی دراز را به سجده و تسبیح بگذران.
اویس قرنی گاهی می‌گفت: امشب شب سجده است و اول شب تا آخر شب را به سجده می‌گذراند.
یکی از خادمان حرم امام رضا علیه‌السلام نقل می‌کند که یک شب برفی هنگام سحر برای اذان صبح به حرم رفتم.
نزدیک اذان که شد نمازش را تمام کرد و خودش را تکاند و رفت.
آن کسی که این‌طور تسلیم خداست وقتی می‌بیند خدا دوست دارد شب تا صبح برایش رکوع و سجده کند، می‌گوید: چشم!
چون تو دوست داری تا سحر سجده می‌کنم!
سجده کن!

چهارشنبه، 04 اسفند 1400 - 20:01 ادامه مطلب نظر بدهید 13

 

مهر | فرهنگی و هنری، دین و اندیشه | سه شنبه، 05 بهمن 1400 - 13:24

کتاب «حسد» اثر آیت الله سیدرضا صدر به همت مؤسسه بوستان کتاب منتشر شد در این کتاب آمده حسد از بیماری‌های مهلک و صفات نکوهیده و دامن گیر بسیاری از انسان ها است.

خلاصه خبر

در این اثر، به مسأله حسد در قرآن اشاره گردیده و در ادامه پس از بیان داستان‌هایی، به نکوهش قرآن در خصوص حسد پرداخته شده است.
سپس، راه‌های نجات از گزند حسود در قرآن تشریح و نشانه‌های حسود بیان شده و در ادامه ریشه‌های حسد و عوامل مؤثر در رشد این رذیله اخلاقی مورد بررسی قرار گرفته است.
در اثر مذکور، زیان‌های حسود، راه‌های درمان حسد، توارث حسد، سرایت حسد بیان شده است.

سه شنبه، 05 بهمن 1400 - 20:49 ادامه مطلب نظر بدهید 10

تسنیم | فرهنگی و هنری | دوشنبه، 06 دی 1400 - 16:53

اگر ماجرای فردی به نام نصوح و توبه او صحت داشته باشد، این ماجرا تنها یک مصداق از آیه قرآن کریم است و این آیه تفاسیر و تعابیر دیگری دارد.

خلاصه خبر

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در بیان مردم ماجرایی مشهور است که شخصی به نام نصوح مرتکب گناهان بسیار می‌شده که پس از اتفاقی که موجب وحشت او می‌شود، توبه کرده و خداوند هم توبه او را قبول می‌کند؛ اما اصطلاح توبه نصوح در قرآن کریم بیان شده است.
در عین حال احادیث و روایات بسیاری به ماجرای توبه نصوح اشاره دارند.
اما طبق آیه شریفه، کلمه «نصوح» از ریشه «نصح» به معنای خالص و بی غل و غش گرفته شده است و با این تعبیر، توبه نصوح به مفهوم توبه‌ای خالص و ناب است.
بود مردی پیش از این نامش نصوح

 

دوشنبه، 06 دی 1400 - 20:54 ادامه مطلب نظر بدهید 9