1-

«پيامبر گرامي اسلام صلي‌الله عليه و آله و سلم»:

بابُ التّوبَةِ مَفتُوحٌ.

درب توبه هميشه باز است. (الشهاب في‌الحِکم و الآداب، ص ١٨)

٢ـ «امام جعفرصادق(عليه‌السلام)»:

لِكُلِّ داءٍ دَواءٌ وَ دَواءُ الذَّنبِ اَلاِستِغفارُ.

هر دردي دوا و درماني دارد. داروي گناه، طلب آمرزش و استغفار کردن است. (ثواب‌الاعمال، ص ٣٦٥)

«امام رضا(علیه‌السلام)»:
 
اَلدُّعاءُ سِلاحُ الأَنبیاء(ع).
 
دعا و نیایش اسلحة پیامبران علیهم‌السلام است. (لئالی‌الاخبار، ج ٤، ص ٩٨)
  
٢ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
 
عَلَیكَ بِالدُّعاءِ فَاِنَّه شِفاءٌ مِن كُلِّ داءٍ.
 
همیشه خودت را به دعا ملزم کن، دعا شفادهندة هر درد و بیماری است. (اصول کافی، ج ٤، ص ٢١٧)

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:

امت من چهار گروه هستند:

1 گروهی نماز می خوانند، ولی در نمازشان سهل انگارند «ویل» برای آنهاست، و «ویل» نام یکی از طبقات زیرین جهنم است، خداوند فرمود: (فویل للمصلین الذینهم عن صلاتهم ساهون) ماعون 4 و 5

در قرآن مجید آیات زیادی درباره‌ نماز بیان شده و هر کدام از آن‌ها بیانگر اهمیت و ارزش خاص و جایگاه رفیع این عبادت مهم در پیشگاه خداوند است و آیات مربوط به نماز هر کدام تفسیر و پیام خاصی دارد. بعضی از آن‌ها به اهمیت بعد معنوی و ملکوتی نماز پرداخته و برخی از آیات نماز را مایه‌ آرامش دل‌ها دانسته و تعدادی، نماز را عامل بازدارنده از زشتی و پلیدی معرفی نموده و بخشی دیگر نیز به بررسی نماز در ادیان گذشته و همراهی آن با عبادات دیگر از قبیل حج، جهاد، زکات و عدالت اجتماعی پرداخته است.
 

درباره اوقات نماز خداوند در آيه ۱۱۴ هود و سوره ۱۱ ميفرمايد:
نماز را در دو طرف روز و پاره اي از شب بر پا دار...
منظور از دو طرف روز ظاهراً قبل از طلوع و بعد از غروب خورشيد ميباشد. يعني نماز صبح و مغرب.
و در آيه ۷۸ بني اسرائيل (اسراء) سوره ۱۷ ميفرمايد:
نماز را از غروب خورشيد تا تاريكي شب و سپيده صبح بخوان...
در اين دو آيه نماز بصورت صلوة، آمده است.

از مسائل مهمي كه جزء نيازهاي انسان محسوب مي‌شود دعا و نيايش است و درست مثل خداجويي از فطرت و ضمير آدمي نشأت مي‌گيرد.
وقتي سير و سياحتي به اين كرة خاكي مي‌كنيم و با ملتهاي مختلف و اديان گوناگون و سنن و رسوم متفاوت آنها روبرو مي‌شويم، مي‌بينيم كه هر كدام براي خود اوراد و اذكار و دعاهاي مخصوصي دارند و هيچ جاي دنيا را نمي‌يابيم كه مردمش از دعا جدا وبي‌نياز باشند. حتي آنها كه بت مي‌پرستند در معابدشان با تمام قد به خاك مي‌افتند و دعا مي‌خوانند.

1. قال الامام علي - عليه السّلام - في وصيّة لابنه الحسن - عليه السلام - : اِعلم أنّ الّذي بيدهِ خزائِنُ ملكوتِ الدّنيا و الآخرةِ قَدْ أذِنَ لدعائِكَ و تكفَّلَ لاِ جابتِكَ و أمَرَكَ أن تسألَهُ لِيُعطيكَ و هو رحيمٌ كريمٌ.

«بحارالانوار، ج 77، ص 204»

امام علي - عليه السّلام - در وصيت به فرزندش امام حسن - عليه السّلام - فرمود: بدان همانا خداوندي كه گنجينه هاي ملكوت دنيا و آخرت در دست اوست، به تو اجازه داده تا او را بخواني و خود اجابت دعاي تو را بر عهده گرفته است و امر كرده از او درخواست نمائي تا به تو عطا كند و او پروردگاري مهربان و بخشنده است.

امیرالمومنین علیه السلام می فرمایند :

ایمانتان را با صدقه حفظ کنید و اموالتان را با زکات دادن نگه‌ دارید و امواج بلا را با دعا دور سازید.

سُوسُوا إیمانَکُم بِالصَّدَقَةِ، وَحَصِّنُوا أمْوالَکُم بِالزَّکاةِ، وَادْفَعُوا أمْواجَ الْبَلاءِ بِالدُّعاءِ.

Preserve your faith by almsgiving and your properties by giving zakāh, and banish the waves of calamity by supplication.

نهج البلاغه، حکمت 146

احادیثی گهربار درباره دعا کردن
1- امام صادق عليه السلام:
عَلَيْكُمْ بِالدُّعَاءِ فَإِنَّكُمْ لَا تَقَرَّبُونَ بِمِثْلِهِ وَ لَا تَتْرُكُوا صَغِيرَةً لِصِغَرِهَا أَنْ تَدْعُوا بِهَا إِنَّ صَاحِبَ الصِّغَارِ هُوَ صَاحِبُ الْكِبَارِ.
شما را سفارش مى كنم به دعا كردن، زيرا با هيچ چيز به مانند دعا به خدا نزديك نمى شويد و دعا كردن براى هيچ امر كوچكى را، به خاطر كوچك بودنش رها نكنيد، زيرا حاجتهاى كوچك نيز به دست همان كسى است كه حاجتهاى بزرگ به دست اوست.
كافى(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 467 ، ح 6

دعا در لغت به معنای «خواندن» است و در اصطلاح، خواندن دعا و خواستن از اوست. خداوند متعال در قرآن‌کریم، اهمیت دعا را به شکل‌های مختلفی در قالب داستان انبیا مطرح کرده است همه انبیا و اولیای خدا با دعا مأنوس بوده‌اند.

دعا در سیره پیامبراکرم(ص)

نگاهی اجمالی به سیره پیامبر اکرم(ص) و فرزندان گرامی آن بزرگوار، می‌رساند که آنان تا چه اندازه، دعا را پرعظمت و سازنده می‌دانستند. رسول خدا(ص) فرمود: «هیچ چیز نزد خدا، گرامی‌تر از دعا نیست».