بسم الله الرحمن الرحیم

با سلام

تقدیم به قائم آل محمد امام زمان حضرت مهدی سلام الله علیه و خاندان معصوم و مطهر بزرگوارشان

خدايا هنوز استوانه های ذهن، خالقِ خود را می جويد و با الهام و وحی مالکِ خود، خيال زندگی دارد. گرچه انسانها را به تلاش طلب علم و دانش امر نموده ای، اما هيچ دانشی بی واسطۀ رحمت و عنايت خداوند، متعالی نمی گردد و هيچ رهگذر كوی عشقی بی توجه به خالق خود، معنای عشق را نمی داند. خداوندا! آنگاه كه با بندگی انسان در برابر فرامينت معنای  عشق را به او آموختی، تا برای رضايتِ خالقِ خود خدمت نمايد و بُزرگی او را انشاء نمايد و از فضائل اسماء و آفرینش و کارهایِ متعالیِ خداوند توشۀ خرد جمع نمايد و در فضای هندسی وجود، در زمانهای متوالی بخش نمايد و در كرامت خالقِ خود، ضرب نمايد تا از محصولِ آن، در فصل نياز بهره ها جويد، ای خالق یگانه و بی همتا، با

امام جواد عليه السلام می فرمایند :

بدان که از دید خداوند پنهان نیستی، پس بنگر چگونه‌ای.

اِعْلَمْ أنَّکَ لَنْ تَخْلُوَ مِنْ عَیْنِ اللهِ، فَانْظُرْ کَیْفَ تَکُونُ.

eep in mind that you are never absent from God`s sight, so keep looking how you are acting

تحف العقول، صفحه 455

حقيقتي از اعجاز و انشاء عددي «اَعوذُ بِاللهِ مِنَ الشّيطنِ الرجيم» در قرآن حكيم

﴿بسم الله الرحمن الرحيم﴾

همان‌گونه که ﴿بسم الله الرحمن الرحيم﴾ در ابتداي همه‌ی سوره‌ها، جزء آيه‌هاي قرآن‌مجيد است، هنگام تلاوت از اوّل سوره‌ها، گفتن ﴿بسم الله الرحمن الرحيم﴾ لازم است. به جز سوره‌ی توبه كه بدون ﴿بسم الله الرحمن الرحيم﴾ است و نبايد آن را در اوّل سوره‌ی برائت (توبه) بخوانند.[1]

در صورت شروع قرائت از وسط سوره‌ها، مي‌توان بدون ﴿بسم الله الرحمن الرحيم﴾ يا با ﴿بسم الله الرحمن الرحيم﴾ شروع كرد.