به منطرگاه مدیریتی قرآن خوش آمدید.
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام
شرحی بر انشراح نظریات و رهنمودهای سوره عادیات کتاب قرآن
سوره ۱۰۰: العاديات - جزء ۳۰ - ترجمه فولادوند
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا ﴿۱﴾ سوگند به ماديانهائى كه با همهمه تازانند و با سم[هاى] خود از سنگ آتش مى جهانند (۱)
فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا ﴿۲﴾ و برق [از سنگ] همى جهانند (۲)
فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا ﴿۳﴾ و صبحگاهان هجوم آرند (۳)
فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا ﴿۴﴾ و با آن [يورش] گردى برانگيزند (۴)
فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا ﴿۵﴾ و بدان [هجوم] در دل گروهى درآيند (۵)
إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ ﴿۶﴾ كه انسان نسبت به پروردگارش سخت ناسپاس است (۶)
وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِكَ لَشَهِيدٌ ﴿۷﴾ و او خود بر اين [امر] نيك گواه است (۷)
وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ ﴿۸﴾ و راستى او سخت شيفته مال است (۸)
أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ ﴿۹﴾ مگر نمى داند كه چون آنچه در گورهاست بيرون ريخته گردد (۹)
وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ ﴿۱۰﴾ و آنچه در سينه هاست فاش شود (۱۰)
إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ ﴿۱۱﴾ در چنان روزى پروردگارشان به [حال] ايشان نيك آگاه است (۱۱)
(اطلاعات عمومي سوره عاديات):
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام
شرحی بر انشراح نظریات و رهنمودهای سوره قارعه کتاب قرآن
سوره ۱۰۱: القارعة - جزء ۳۰ - ترجمه فولادوند
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
الْقَارِعَةُ ﴿۱﴾ كوبنده (۱)
مَا الْقَارِعَةُ ﴿۲﴾ چيست كوبنده (۲)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ ﴿۳﴾ و تو چه دانى كه كوبنده چيست (۳)
يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ ﴿۴﴾ روزى كه مردم چون پروانه[هاى] پراكنده گردند (۴)
وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ ﴿۵﴾ و كوه ها مانند پشم زده شده رنگين شود (۵)
فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ ﴿۶﴾ اما هر كه سنجيده هايش سنگين برآيد (۶)
فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَاضِيَةٍ ﴿۷﴾ پس وى در زندگى خوشى خواهد بود (۷)
وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ ﴿۸﴾ و اما هر كه سنجيده هايش سبك بر آيد (۸)
فَأُمُّهُ هَاوِيَةٌ ﴿۹﴾ پس جايش هاويه باشد (۹)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِيَهْ ﴿۱۰﴾ و تو چه دانى كه آن چيست (۱۰)
نَارٌ حَامِيَةٌ ﴿۱۱﴾ آتشى است سوزنده (۱۱)
(اطلاعات عمومی سوره قارعه):
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام
شرحی بر انشراح نظریات وحی خداوند در سوره تکاثر کتاب قرآن مالک یوم الدین
سوره ۱۰۲: التكاثر - جزء ۳۰ - ترجمه فولادوند
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان
أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ ﴿۱﴾ تفاخر به بيشترداشتن شما را غافل داشت (۱)
حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ ﴿۲﴾ تا كارتان [و پايتان] به گورستان رسيد (۲)
كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿۳﴾ نه چنين است زودا كه بدانيد (۳)
ثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿۴﴾ باز هم نه چنين است بزودی خواهید دانست (۴)
كَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ ﴿۵﴾ هرگز چنين نيست اگر علم اليقين داشتيد (۵)
لَتَرَوُنَّ الْجَحِيمَ ﴿۶﴾ به يقين دوزخ را مى بينيد (۶)
ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَيْنَ الْيَقِينِ ﴿۷﴾ سپس آن را قطعا به عين اليقين درمى يابيد (۷)
ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ ﴿۸﴾ سپس در همان روز است كه از نعمت [روى زمين] پرسيده خواهيد شد (۸)
(اطلاعات عمومی پیامها و راهبردها و راهکارهای سوره تكاثر ):
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام
شرحی بر انشراح سوره والعصر کتاب قرآن مالک یوم الدین
سوره ۱۰۳: العصر - جزء ۳۰ - ترجمه فولادوند
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالْعَصْرِ ﴿۱﴾
سوگند به عصر [غلبه حق بر باطل] (۱)
إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ ﴿۲﴾
كه واقعا انسان دستخوش زيان است (۲)
إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ﴿۳﴾
مگر كسانى كه گرويده و كارهاى شايسته كرده و همديگر را به حق سفارش و به شكيبايى توصيه كرده اند (۳)
(اطلاعات عمومي سوره عصر):
آیات اول تا یازدهم سوره مؤمنون:
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام
ارث در زمین مشخص است، افرادی به واسطه نسبی و یا اراده شخص افرادی از وی دارائیش را ارث می برند، اما آیا می شود در قیامت کسانی بهشت را به ارث ببرند، اگر چنین است چگونه این حقیقت واقعیت پیدا می نماید که بعضی صاحب قسمتهائی از بهشت شوند؟ لطفا به آیات اول تا یازدهم سوره مؤمنون سوره بیست و سومِ فصل هیجدهم قرآن توجه فرمائید :
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام
سوره ۱۰۴: الهمزه - جزء ۳۰ - ترجمه فولادوند
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ ﴿۱﴾ واى بر هر بدگوى عيبجويى (۱)
الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ ﴿۲﴾ كه مالى گرد آورد و برشمردش (۲)
يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ ﴿۳﴾ پندارد كه مالش او را جاويد كرده (۳)
كَلَّا لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ ﴿۴﴾ ولى نه قطعا در آتش خردكننده فرو افكنده خواهد شد (۴)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ ﴿۵﴾ و تو چه دانى كه آن آتش خردكننده چيست (۵)
نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ ﴿۶﴾ آتش افروخته خدا[يى] است (۶)
الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ ﴿۷﴾ ( آتشی) كه به دلها مى رسد (۷)
إِنَّهَا عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ ﴿۸﴾ و [آتشى كه] در ستونهايى دراز آنان را در ميان فرامى گيرد (۸)
فِی عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ ﴿۹﴾ در ستونهای كشيده و طولانی! (۹)
اطلاعات عمومی سوره حُمُزِه
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام
شرحی بر انشراح سوره فیل
سوره ۱۰۵: الفيل - جزء ۳۰ - ترجمه فولادوند
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان
أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِأَصْحَابِ الْفِيلِ ﴿۱﴾ مگر نديدى پروردگارت با پيلداران چه كرد (۱)
أَلَمْ يَجْعَلْ كَيْدَهُمْ فِي تَضْلِيلٍ ﴿۲﴾ آيا نيرنگشان را بر باد نداد (۲)
وَأَرْسَلَ عَلَيْهِمْ طَيْرًا أَبَابِيلَ ﴿۳﴾ و بر سر آنها دسته دسته پرندگانى ا بابيل فرستاد (۳)
تَرْمِيهِمْ بِحِجَارَةٍ مِنْ سِجِّيلٍ ﴿۴﴾ (كه) بر آنان سنگهايى از گل [سخت] مى افكندند (۴)
فَجَعَلَهُمْ كَعَصْفٍ مَأْكُولٍ ﴿۵﴾ و [سرانجام خدا] آنان را مانند كاه جويده شده گردانيد (۵)
اطلاعات عمومی سوره فیل:
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام
شرحی بر انشراح سوره قریش
سوره ۱۰۶: قريش - جزء ۳۰ - ترجمه فولادوند
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
لِإِيلَافِ قُرَيْشٍ ﴿۱﴾ براى الفت دادن قريش (۱)
إِيلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَالصَّيْفِ ﴿۲﴾ الفتشان هنگام كوچ زمستان و تابستان(۲)
فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَيْتِ ﴿۳﴾ پس بايد خداوند اين خانه را بپرستند (۳)
الَّذِي أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ ﴿۴﴾ همان [خدايى] كه در گرسنگى غذايشان داد و از بيم [دشمن] آسوده خاطرشان كرد (۴)
(اطلاعات عمومي سوره قريش):
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام
شرحی بر انشراح سوره ماعون
سوره ۱۰۷: الماعون - جزء ۳۰ - ترجمه فولادوند
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان
أَرَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ ﴿۱﴾ آيا كسى را كه [روز] جزا را دروغ مى خواند ديدى )۱)
فَذَلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ ﴿۲﴾ اين همان كس است كه يتيم را بسختى مى راند (۲)
وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ ﴿۳﴾ و به خوراك دادن بينوا ترغيب نمى كند (۳)
فَوَيْلٌ لِلْمُصَلِّينَ ﴿۴﴾ پس واى بر نمازگزارانى (۴)
الَّذِينَ هُمْ عَنْ صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ ﴿۵﴾ كه از نمازشان غافلند (۵)
الَّذِينَ هُمْ يُرَاءُونَ ﴿۶﴾ آنان كه ريا مى كنند (۶)
وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ ﴿۷﴾ و از [دادن] زكات [و وسايل و مايحتاج خانه] خوددارى مى ورزند (۷)
(اطلاعات عمومي سوره ماعون):
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام
شرحی بر انشراح سوره کوثر
سوره ۱۰۸: الكوثر - جزء ۳۰ - ترجمه فولادوند
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ ﴿۱﴾ ما تو را [چشمه] كوثر داديم (۱)
فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ ﴿۲﴾ پس براى پروردگارت نماز گزار و قربانى كن (۲)
إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ ﴿۳﴾ دشمنت خود بى تبار خواهد بود (۳)
(اطلاعات عمومي سوره كوثر):