به منظرگاه مدیریتی امام حسن مجتبی سلام الله علیه خوش آمدید.

 

 مهر | دین و اندیشه | یکشنبه، 17 مهر 1401 - 12:57

چاپ پنجم کتاب «زندگانی امام حسن مجتبی (ع)» اثر آیت الله سیدهاشم رسولی محلاتی به همت مؤسسه بوستان کتاب در ۴۷۲ صفحه منتشر شد.

 

خلاصه خبر

امام حسن مجتبی (ع) یکی از امامان معصوم است که مطالعه زندگی ایشان آموزه‌های فراوانی از معارف دینی و انسانی را به دست می‌دهد.
فصل بعدی این اثر به «زندگانی آن حضرت پس از رحلت رسول خدا (ص) تا پایان خلافت عثمان» می‌پردازد و با اشاره به قضاوت شگفت انگیز امام حسن (ع) در زمان طفولیت، احاطه آن بزرگوار به علوم قرآن در سنین نوجوانی را تبیین کرده و داستان سخنرانی جالب امام حسن (ع) در حضور پدر تشریح شده است.
ششمین فصل از اثر مذکور مربوط به «دوران امامت تا صلح معاویه» است که در این فصل به سخنرانی امام (ع) در روز شهادت پدر، خطبه امام (ع) و بیعت مردم با آن حضرت، کشتن قاتل پدر، جاسوسان معاویه در کوفه و بصره، نامه‌های امام حسن (ع) برای اتمام حجت با معاویه، حرکت معاویه به سوی عراق و سخنرانی امام (ع)، تلاش معاویه برای فریب سرداران لشکر امام (ع)، و یاران بی وفای امام (ع) پرداخته شده است.
«شمه ای از فضائل و مکارم اخلاق آن حضرت» عنوان فصل بعدی این اثر است که ضمن بیان تواضع و فروتنی آن حضرت، نمونه‌هایی از کرم و سخاوت و بزرگواری امام (ع) تبیین، و در ادامه مکارم اخلاق و سیره‌های عملی امام (ع) مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.

یکشنبه، 17 مهر 1401 - 17:06 ادامه مطلب نظر بدهید 5

 

 مهر | دین و اندیشه | شنبه، 09 مهر 1401 - 15:00

چاپ هشتم کتاب «تحلیلی بر زندگانی سیاسی امام حسن مجتبی (ع)» اثر سید جعفرمرتضی عاملی و ترجمه محمد سپهری به همت مؤسسه بوستان کتاب روانه بازار نشر شد.

 

خلاصه خبر

به گزارش خبرنگار مهر، چاپ هشتم کتاب «تحلیلی بر زندگانی سیاسی امام حسن مجتبی (ع)» اثر سید جعفرمرتضی عاملی و ترجمه محمد سپهری به همت مؤسسه بوستان کتاب در ۲۵۶ صفحه منتشر شد.
«زندگانی سیاسی امام حسن (ع) در عهد عثمان» عنوان سومین و آخرین فصل از کتاب مذکور است که به مبحثی در خصوص وداع امام حسن (ع) با ابوذر، اشاره شده و در ادامه شرکت امام حسن (ع) در فتوحات، امام حسن (ع) و محاصره عثمان، و موضع قوی و نیرومند امام حسن (ع) تشریح شده است.

چهارشنبه، 13 مهر 1401 - 02:38 ادامه مطلب نظر بدهید 3

 

 فارس | برگزیده، فرهنگی و هنری | یکشنبه، 03 مهر 1401 - 07:13

معاویه برای جَعده، دختر اشعث بن قیس پیغام فرستاد که من تو را به ازدواج پسرم یزید در می‌آورم به شرط آنکه [امام] حسن [علیه‌السلام] را مسموم کنی و او را به قتل رسانی. هزار درهم نیز برای او فرستاد.

 

خلاصه خبر

جعده درخواست معاویه را عملی کرد و امام علیه السلام را مسموم ساخت.
معاویه خوش خدمتی جعده را با پول پاسخ داد، اما هیچ‌گاه او را به عقد یزید در نیاورد.
پس از شهادت امام حسن علیه السلام جعده با مردی از آل طلحه ازدواج کرد و از او صاحب فرزندانی شد.
آن حضرت برادرش حسین بن علی علیهما السلام را طلب کرد و در آن لحظات پایانی به او گفت: «یَا أَخِی إِنِّی مُفَارِقُکَ وَ لَاحِقٌ بِرَبِّی جَلَّ وَ عَزَّ وَ قَدْ سُقِیتُ السَّمَّ»، اى برادر!
سپس فرمود: به زودى خواهى دید، جمعى به این گمان که مى‌‏خواهى مرا در کنار قبر جدم به خاک بسپاری براى جلوگیرى گردهم مى‏‌آیند و مقابلتان می‌ایستند.
مروان و سایر بنی امیه که جزء دار و دسته او بودند، یقین کردند که مردم مشایعت کننده قصد دارند بدن مطهر را در کنار رسول خدا(ص) به خاک بسپارند.
همینکه امام حسین علیه السلام بدن مبارک را به سوی مزار شریف حرکت دادند تا تجدید عهدی با جدش رسول خدا کرده باشد، طرف مقابل که همان پیروان سقیفه در قالب جماعتی در مقابلشان صف آرایی کردند و مانع آنها شدند.
مروان که زمینه را برای عقده‌گشایی مناسب دید دهان باز کرد و گفت: أَ یُدْفَنُ عُثْمَانُ فِی أَقْصَى الْمَدِینَهِ وَ یُدْفَنُ الْحَسَنُ مَعَ النَّبِیِّ، عثمان در دورترین نقطه مدینه دفن شود و حسن در کنار پیامبر؟!
مطمئن باش اگر وصیت کرده بود که بدن مطهرش را کنار رسول خدا دفن کنیم تو کوچکتر از آن بودی که بتوانی مانع ما شوی و لکن آن حضرت به خدا و رسولش و نیز حرمت قبر شریفش بیش از دیگران عالم است و می‌دانست که نباید خرابى در آن پدید آید، چنانچه این کار را دیگران کردند و بدون اذن آن حضرت(ص) به خانه‌اش وارد شدند.
(اشاره به جنگ جمل) می‌خواهى نور خدا را خاموش کنى و با دوستان خدا بجنگى؟
بازگرد!
از آنچه می‌ترسیدى خیالت راحت باشد که ما طبق وصیت، بدن مطهر را اینجا دفن نمی‌کنیم.
امام حسین علیه السلام فرمود به خدا سوگند!
آنگاه جنازه مظلوم امام مجتبى(ع) را به طرف بقیع بُرده و در کنار قبر جده‌‏اش فاطمه بنت اسد به خاک سپردند.
در کوچه و در مسجد و در خانه مغیره
گرچه خاکی ست، ولی مرقد او کعبه ماست
حرم کرب و بلا، جلوه‌ بیت الحسن است

دوشنبه، 04 مهر 1401 - 01:33 ادامه مطلب نظر بدهید 6

- اخبار دین ، قرآن و اندیشه - اخبار فرهنگی تسنیم

 تسنیم | فرهنگی و هنری | یکشنبه، 03 مهر 1401 - 12:13

بسیاری از ما انسان ها گام اول، یعنی انتخاب دوست با معیارهای مثبت را درست طی می کنیم، اما شروط دوستی که گذشت از لغزش ها و مواسات و همدلی در سختی هاست خوب رعایت نمی کنیم.

 

خلاصه خبر

خداوند در قرآن کلام ظالمانِ محبوس در جهنم را اینگونه می‌فرماید که «یا وَیْلَتى‏ لَیْتَنی‏ لَمْ أَتَّخِذْ فُلاناً خَلیلا؛ اى واى، کاش فلانى را دوست [خود] نگرفته بودم.»
معمولاً ما انسان‌ها از آنجایی که تعریف و شاخصه‌ای از «دوست» خوب نداریم، به خوداجتهادی مبتلا می‌شویم و تصور می‌کنیم با هر کس و ناکسی می‌توان طرح دوستی ریخت؛ همچنان که امام حسن مجتبی در روایتی به یکی از فرزندانش فرمود «یا بُنَیَّ، لا تُواخِ أحَداً حَتّی تَعْرِفَ مَوارِدَهُ وَ مَصادِرَهُ، فَإذَا اسْتَنْبَطْتَ الْخِبْرَةَ، وَ رَضیتَ الْعِشْرَةَ، فَآخِهِ عَلی إقالَةِ الْعَثْرَةِ، وَ الْمُواساةِ فی الْعُسْرَةِ؛ یعنی پسرم، با احدى برادرى مکن تا بدانى کجاها می‌رود و کجاها می‌آید، و چه ریشه‏‌اى دارد و زمانی که خوب از حالش آگاه شدى و معاشرت با او را پسندیدى، با او دست برادرى بده؛ به آن شرط که لغزش‌هاى یکدیگر را نادیده گیرید و به هنگام تنگدستى چیزى از یکدیگر دریغ نداشته باشید.
انسان‌های وارسته و صاحب شخصیت افرادی هستند که مراقب اطرافیان هستند و حتی مشکلاتشان سبب نمی‌شود که از مشکلات سایرین غافل شوند و تا زمانی که آن دوست مقابل پای عهد خود بایستد و دچار کبر و حسد نشود، حق دوستی را ادا می‌کنند.

دوشنبه، 04 مهر 1401 - 01:04 ادامه مطلب نظر بدهید 5

 

 فارس | فرهنگی و هنری | یکشنبه، 03 مهر 1401 - 13:54

رهبر معظم انقلاب می‌فرمایند: به پیغمبران، به پیغمبر اسلام، به امیرالمؤمنین، به همه‌ ائمه فقط دشمنان بودند که طعن می‌زدند، اما پیچیدگی کار امام حسن (ع) و ظرافت آن موضع آنچنان بود که حتی دوستان او هم به او طعن می‌زدند.

 

خلاصه خبر

در ادامه سخنان رهبری معظم، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای را در مورد صلح امام حسن (ع) می‌خوانیم.
امام حسن اگر صلح نمی‌کرد یقیناً اسلام ضربه می‌دید
وقتی شما جمع‌بندی می‌کنید، می‌بینید کار امام حسن (ع) با کار امیرالمؤمنین، با کار امام حسین (ع)، با کار همه‌ ائمه دارای یک مضمون و یک معنا است.
ورود امام حسن (ع) به فاز تشکیلاتی پس از صلح با معاویه
امام حسین (ع)، جزو مدافعان ایده‌ صلح امام حسن (ع) بود
امام حسین (ع)، جزو مدافعان ایده‌ صلح امام حسن (ع) بود.
وقتی که در یک مجلس خصوصی، یکی از یاران نزدیک از این پُرشورها و پُرحماسه‌ها، به امام مجتبی (علیه‌الصّلاةوالسّلام) اعتراضی کرد، امام حسین (ع) با او برخورد کردند: «فغمز الحسین فی وجه حجر».
هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید که اگر امام حسین (ع) به جای امام حسن (ع) بود، این صلح انجام نمی‌گرفت.
نخیر، امام حسین با امام حسن بود و این صلح انجام گرفت و اگر امام حسن (علیه‌السّلام) هم نبود و امام حسین (علیه‌السّلام) تنها بود، در آن شرایط، باز هم همین کار انجام می‌گرفت و صلح می‌شد.

دوشنبه، 04 مهر 1401 - 00:53 ادامه مطلب نظر بدهید 3

 

 فارس | فرهنگی و هنری | یکشنبه، 03 مهر 1401 - 13:54

استاد حوزه علمیه گفت: مرحوم شیخ مفید در اوایل کتاب «الارشاد فی معرفة حجج‌الله علی‌العباد» به خوبی فضای زمان صلح را ترسیم کرده است؛ در چنین وضعیتی بود که امام برای حفظ جان مسلمین و کیان جامعه اسلامی هم که شده تدبیر کردند.

 

خلاصه خبر

جامعه خسته و ملول از جهاد
اولاً از لحاظ جبهه داخلی مردم توان و قدرت جنگیدن نداشتند، جنگ‌های جمل، صفین و نهروان که در زمان حضرت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) رخ داده بود، مردم را خسته کرده بود و آن‌ها رغبت به ادامه جنگ با معاویه را برای بار دوم نداشتند.
وقتی امام حسن (علیه‌السلام) فراخوان جنگ به مردم داد با استقبال نه‌چندان گرمی از سوی مردم مواجه شد که حاکی از این است که اجتماع آن زمان حوصله جنگیدن نداشتند.
امپراتوری روم شرقی درصدد این بود که اگر شرایط جهان اسلامی شکننده شد یا جنگ داخلی رخ داد با حمله‌ای بساط خلافت و دین اسلام را جمع کند و این موجب می‌شد تا ضربه به شدت سهمگینی به اسلام و مسلمین وارد بیاید.
صلح در اسلام، اولویت دارد
وی افزود: اساساً در اسلام آن‌چه که اصل و قاعده قلمداد می‌شود، صلح است و جنگ موکول به استثنای شرایط می‌شود.

دوشنبه، 04 مهر 1401 - 00:52 ادامه مطلب نظر بدهید 2

 

 باشگاه خبرنگاران | فرهنگی و هنری | یکشنبه، 03 مهر 1401 - 14:52

یک کارشناس مذهبی گفت: حکمت امام حسن(ع) به حدی بود که با پذیرفتن صلح به ماندگاری اسلام کمک بسیاری کردند.

 

خلاصه خبر

این کارشناس مذهبی گفت: امام حسن (ع) به همراه برادر بزرگوارشان، اباعبدالله الحسین (ع) به عنوان سرور جوانان اهل بهشت معروف بودند و پیامبر اکرم (ص) به این موضوع نیز تأکید کرده بودند و طبق سوره مبارکه آل عمران، فرزندان پیامبر اسلام (ص) محسوب می‌شدند و امام حسن (ع) شباهت بسیار زیادی به پیامبر (ص) داشتند.
حجت الاسلام والمسلمین قهرمانی نژاد ادامه داد: مظلومیت امام حسن (ع) به حدی بود که در محیط خانه خود نیز از نفوذ دشمن در امان نبودند و سرانجام، شهادتشان توسط عنصر نفوذی و فریب خورده معاویه یعنی جعده صورت گرفت.

دوشنبه، 04 مهر 1401 - 00:40 ادامه مطلب نظر بدهید 4

یکشنبه، 03 مهر 1401 - 00:10 نظر بدهید 8

 

 باشگاه خبرنگاران | فرهنگی و هنری | شنبه، 02 مهر 1401 - 16:11

امام حسن مجتبی(ع) به دلیل توطئه های شوم معاویه به شهادت رسیدند.

 

خلاصه خبر

جعده دختر اشعث همسر امام حسن (ع) بود و معاویه صد هزار درهم برای او فرستاد و به او پیام داد که اگر حسن (ع) را زهر بدهی، تو را به همسری فرزندم یزید در می‌آورم و جعده قبول و امام حسن (ع) را مسموم کرد.
معاویه سمّ آبکی را برای جعده فرستاد و امام حسن مجتبی (ع) روزه بودند و هوا گرم بود و هنگام افطار، جعده آن سمّ را در میان ظرف شیر ریخت و آن ظرف را نزد امام حسن (ع) گذاشت و امام (ع) آن را آشامیدند و همان دم احساس مسمومیت کردند و به جعده فرمودند: «مرا کُشتی، خدا تو را بکُشد.
سوگند به خدا به آرزویت نمی‌رسی و خداوند تو را رسوا خواهد کرد.» و دو روز بعد از این مسمومیت، حضرت امام حسن مجتبی (ع) به شهادت رسیدند و معاویه درمورد جعده به قول خود وفا نکرد و او را همسر یزید نکرد و او بعد از امام حسن (ع) با مردی از خاندان طلحه ازدواج کرد و دارای فرزندانی شد و هرگاه بین آن فرزندان و سایر افراد قریش نزاعی می‌شد به آن‌ها می‌گفتند: «ای پسران آن زنی که شوهران را زهر می‌خوراند.»

شنبه، 02 مهر 1401 - 23:31 ادامه مطلب نظر بدهید 5

شنبه، 12 شهریور 1401 - 23:59 نظر بدهید 9