به منظرگاه مدیریتی امام علی سلام الله علیه خوش آمدید.
از مهمترین آیات اثبات کننده زعامت و خلافت بلافصل امیرمومنان علی(ع)، آیات نازل شده در روز غدیر است؛ آیه «تبلیغ» یا «بلاغ» و آیه «اکمال دین» در این روز نازل شده اند که ضروری است که دلالت آنها بازخوانی شود. جهت پرهیز از اطاله کلام و رعایت حوصله مخاطب محترم، در مقاله ای مجزّا به بررسی دلالت آیه «تبلیغ» پرداختیم و اینک در این مجال، دلالت آیه «اکمال دین» بررسی می شود. امید می رود که مورد قبول حضرت حق، رسول خدا(ص) و جانشین برحق ایشان واقع شود.
علی بن ابی‌طالب(ع) مشهور به امام علی و امیرالمؤمنین (۱۳ رجب سال ۲۳ قبل از هجرت - ۲۱ رمضان سال ۴۰ق)، امام اول همهٔ مذاهب شیعه، صحابی، راوی، کاتب وحی و چهارمین خلیفه از خلفای راشدین نزد اهل سنت است. وی همچنین پسرعمو و داماد پیامبر اکرم(ص)، همسر حضرت فاطمه(س)، پدر و جدِّ یازده امام شیعه است. پدر او ابوطالب و مادرش فاطمه بنت اسد بودند. به گفته عالمان شیعه و بسیاری از علمای اهل سنت، در کعبه زاده شد و نخستین مردی بود که به پیامبراسلام(ص) ایمان آورد. از نظر شیعه، علی(ع) به فرمان خدا و تصریح پیامبر(ص)، جانشین بلافصل رسول خدا(ص) است.
فضایل زیادی برای امام علی(ع) برشمرده‌اند؛ پیامبر(ص) در یوم الدار او را به عنوان وصی و جانشین خود برگزید. او هنگامی که قریش قصد کشتن پیامبر(ص) را داشتند، در بستر پیامبر اسلام(ص) خوابید تا پیامبر(ص) بتواند مخفیانه به مدینه هجرت کند. پیامبر(ص) عقد اخوت خود را با وی بست. بنابر منابع شیعه و برخی منابع اهل سنت، حدود ۳۰۰ آیه از قرآن کریم، درباره فضایل وی است مانند آیه مباهله، آیه تطهیر، آیه ولایت و برخی دیگر از آیات که بر عصمت وی دلالت دارد.
حضرت امام علی (علیه السّلام) فرموده اند:
1- هیچ دشمنی برای انسان، ستمگرتر از نفس او نیست.
منبع : غرر الحکم٬ ج ٢ / فصل ٨۶ (لا)٬حدیث٣٢۴ .
2- بنده ی شهوت اسیری است که از اسارت رهایی نخواهد یافت.
منبع : غرر الحکم٬ ج ٢ / فصل ۵۵ ٬ حدیث١۵.
3- خوشا به حال آن که همیشه خدا را در نظر داشته و از گناه خویش بیمناک باشد.
منبع : غرر الحکم٬ ج ٢ / فصل ۴۶ (طوبی)٬ حدیث٣.
باشگاه خبرنگاران | فرهنگی و هنری | جمعه، 19 خرداد 1402 - 10:56
حتّی اگر امید بهشت و ترس از آتش و انتظار ثواب و عقاب هم نداشتیم، باز شایسته بود به دنبال بزرگواری‌های اخلاقی باشیم.
خلاصه خبر
َو کُنّا لا نَرجُو جَنَّةً ولا نَخشَی ناراً ولا ثَواباً ولا عِقاباً لَکانَ یَنبَغِی لَنا أن نُطالِبَ بِمَکارِمِ الأخلاقِ؛ فإنَّها ممّا تَدُلُّ علی سَبیلِ النَّجاحِ.
«مستدرک الوسائل، جلد ۱۱، صفحه ۱۹۳»
تسنیم | فرهنگی و هنری | شنبه، 06 خرداد 1402 - 11:15
در حاشیه نشست 144 فرهنگ مهدوی از کتاب «امام علی (ع) و نشانه های ظهور رونمایی شد.
خلاصه خبر
مهدی حمد فتلاوی نویسنده مصری طی تحقیقاتی پرزحمت در طی 30 سال، تمامی روایات نقل شده از بیان مبارک حضرت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در خصوص وجود حضرت بقیه الله الاعظم عجل‌الله تعالی فرجه را در قالب این کتاب گردآوری کرده است.
این کتاب درخشان که توسط محمود مطهری‌نیا ترجمه و توسط انتشارات موعود عصر عجل‌الله تعالی فرجه به چاپ رسیده است، ناظر بر فصول زیر است:
باشگاه خبرنگاران | فرهنگی و هنری | دوشنبه، 11 اردیبهشت 1402 - 11:40
امام علی (ع): از بیت المال زندگى شخصی که پیر است و قدرت کار کردن ندارد را تأمین کنید.
خلاصه خبر
پیر مرد فرتوت و نابینایى، در حال گدایى، بر امیرمؤمنان علی‌بن‌ابی‌طالب علیه‌السلام گذشت.
امام فرمود: این مرد کیست و چرا گدایى مى کند؟
فَقالَ: استَعمَلتُمُوهُ حَتّى إذا کَبُرَ و عَجَزَ مَنَعتُمُوهُ، أنفِقُوا عَلَیهِ مِن بَیتِ المالِ
کلامی از مولا امیرالمومنین حضرت علی علیه‌السلام: چهار چيز برای چهار مقصد ديگر آفريده شده اند : مال برای خرج کردن در احتياجات زندگی نه برای نگهداری علم برای عمل کردن به آن نه جدال و کشمکش و بحث انسان برای بندگی و اطاعت از خدا نه خوشگذرانی و معصيت دنيا برای جمع آوری توشه آخرت نه غفلت از آخرت و آباد ساختن دنيا نصايح صفحه179 ذکرهای بهشتی @azkarbeheshti
بسم الله الرحمن الرحیم
حضرت امام علی سلام الله علیه:
با اندیشیدن پیاپی، شک ناپدید می شود. غررالحکم، حدیث چهار هزار و دویست و هفتادویک.
حضرت امام علی سلام الله علیه:
اندیشیدن به نیکی و عمل به آن فرا می خواند. کافی جلد دو، صفحۀ پنجاه و پنج، حدیث پنج.
1. جايگاه حق و باطل
ألا و من أكلهُ الحقُ فإلى الجنة، و من أكله الباطل فإلى النار.
امام عليه السلام به معاويه نوشت: آگاه باش! آن كس كه بر حق بوده (در راه حق شهید شود) جايگاهش بهشت است و آن كس كه بر باطل باشد در آتش است.1
2. همراهی با حق
ليس يخرج الوالى من حقيقة ما الزمه الله من ذلك الا بالاهتمام و الاستعانه، و توطين نفسه على لزوم الحق، و الصبر عليه فيما خفّ عليه او ثقُل.
در فرمان استاندارى مصر به مالك اشتر: زمامدار نمى تواند از حقيقت آن چه كه از حق آنان بر عهده دارد برآيد، مگر با كوشش و استمداد از خداوند متعال و آماده كردن نفس خود براى التزام به حق چه تحمل آن همه موارد سبك باشد يا سنگين.2