سه شنبه، 26 فروردین 1404 - 11:33 نظر بدهید 6

 

١ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:

اِنَّ حُرمَةَ عِرض المُؤمِنِ كَحُرمَةِ دمِهِ و مالِهِ.

حرمتِ حیثیت و آبروی مؤمن همانند حرمتِ جان و مال اوست.(لئالی الاخبار، ج ٥، ص ٢٢٦)

 

٢ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:

لاتَفَعَلْ ما یَشینُ العِرضَ والاِسم.

هیچ‌وقت به كاری كه باعث بدنامی و لطمه زدن به حیثیت تو می‌شود اقدام مكن. (فهرست غرر، ص ٢٤٢)

 

٣ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:

اذا رَقَّ العِرضُ اُستُصعِبَ جَمْعُه!

وقتی آبرو ریخت و بی‌ارزش شد دیگر جمع‌آوری و جبران آن دشوار خواهد بود! (اعلام‌الدین، ص ٣٠٣)

سه شنبه، 26 فروردین 1404 - 07:57 ادامه مطلب نظر بدهید 4

مهر | دین و اندیشه | جمعه، 15 فروردین 1404 - 12:12

آیت‌الله بهجت (ره) با تأکید بر اهمیت خواندن قرآن و ادعیه، زیارت اماکن متبرکه و علما، بر لزوم افزایش بصیرت و انس با عبادت تأکید می‌کنند.

خلاصه خبر

و برعکس، کثرت مجالست (هم‌نشینی زیاد) با اهل غفلت، مزید (سبب افزایش) قساوت و تاریکی قلب و استیحاش (رمیدن و انس نگرفتن) از عبادت و زیارات است.
«جَالِسُوا مَنْ یُذَکِّرُکُمُ اللَّهَ رُؤْیَتُهُ وَ یَزِیدُ فِی عِلْمِکُمْ مَنْطِقُهُ وَ یُرَغِّبُکُمْ فِی الْآخِرَةِ عَمَلُهُ؛ با کسانی نشست و برخاست کنید که برخورد و دیدن آنان شما را به یاد خدا آورد و گفتارشان موجب افزونی دانش شما و اعمال آنان موجب رغبت و تمایل شما به آخرت گردد» (برگرفته از فرمایش امام صادق علیه‌السلام.

 

جمعه، 15 فروردین 1404 - 23:04 ادامه مطلب نظر بدهید 5

جمعه، 15 فروردین 1404 - 02:26 نظر بدهید 6

جمعه، 15 فروردین 1404 - 02:24 نظر بدهید 7

 

اسلام دین صلح و آرامش است و هر یک از ما در برابر یکدیگر وظیفه داریم تا به یکدیگر احترام گذاشته و قدر یکدیگر را بدانیم وبا اعمال و رفتار هایمان یکدیگر را آزار ندهیم.در اسلام هریک از جوارح در برابر خداوند متعال مسئول است و زبان یکی از آن اعضا است که هم می‌توان از آن خوب استفاده کرد و سخنان نیکو گفت وهم از آن بد استفاده کرد و با آن دیگران را آزرد در این مقاله به برسی برخی از گناهان زبانی می‌پردازیم.

چهارشنبه، 13 فروردین 1404 - 19:18 ادامه مطلب نظر بدهید 7

چهارشنبه، 13 فروردین 1404 - 02:19 نظر بدهید 7

مهر | دین و اندیشه | دوشنبه، 11 فروردین 1404 - 08:30

گاهی بی‌آنکه متوجه باشیم، یک جمله ساده، یک کلمه تمسخرآمیز یا حتی یک شوخی نابه‌جا می‌تواند زخمی عمیق بر روح دیگران وارد کند.

خلاصه خبر

آیه ۱ سوره همزه
بسی وای بادا به هر دو جهان / برآن عیب‌جویان هرزه‌زبان
قرآن کریم در آیه وَیْلٌ لِکُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ [۱] با یک لحن بسیار تند و بیدارکننده، ما را از عیب‌جویی، تمسخر و زخم‌زبان بر حذر می‌دارد.
جامعه‌ای که در آن افراد به‌جای همدلی و تقویت یکدیگر، به تمسخر، بدگویی و عیب‌جویی مشغول باشند، نمی‌تواند به وحدت و پیشرفت دست یابد.
مردی که جلوی چشم فرزندان، دل همسرش را می‌شکند و خانمی که از شوهرش مثل آب خوردن عیب‌جویی می‌کند.
دانش‌آموزی که به‌خاطر یک اشتباه کوچک، مورد تمسخر هم‌کلاسی‌هایش قرار می‌گیرد.
«وقتی غیبت می‌کنید، دل خودتان را چرکین می‌کنید، دل مخاطبتان را چرکین می‌کنید، … این کار، زندگی را، روابط اجتماعی را از نظم صحیح خارج می‌کند .»[۲] عیب‌جویی و زخم‌زبان و «تهمت زدن به یک شخص گناه است، تهمت زدن به یک نظام اسلامی، به یک مجموعه، گناه بسیار بزرگ‌تری است .»[۳]
خوشا به حال آنان که در میان نقص‌ها، زیبایی‌ها را می‌بینند و بر زخم‌ها، مرهم می‌گذارند.
_ وقتی به عیب دیگران پی می‌بریم، به‌جای تمسخر، به دنبال راهی برای کمک به اصلاح آن باشیم.

دوشنبه، 11 فروردین 1404 - 23:37 ادامه مطلب نظر بدهید 7

مهر | دین و اندیشه | دوشنبه، 11 فروردین 1404 - 10:23

امام علی (ع) با تأکید بر عواقب سنگین عیب‌جویی، به ما یادآوری می‌کند که باید در روابط اجتماعی خود حرمت و احترام قائل شویم و از هرگونه غیبت و عیب‌جویی پرهیز کنیم.

خلاصه خبر

آنچه در ادامه می‌خواند دریافت‌هایی از مضامین عالی نهج‌البلاغه پیرامون آیه ۱ سوره همزه است:
آیه ۱ سوره همزه به‌طور واضح به مذمت کسانی می‌پردازد که به عیب‌جویی و غیبت دیگران مشغول‌اند.
اصطلاح همزه به معنای عیب‌جویی و لمزه به معنای طعنه‌زدن و تحقیر دیگران است.
مذمت عیب‌جویی و غیبت
بدترین بندگان نزد خداوند، عیب‌جویان هستند.
در آیه ۱ سوره همزه نیز به همین نکته اشاره شده است که عیب‌جویان در معرض عذاب الهی قرار دارند.
این سخن به ما نشان می‌دهد که غیبت و عیب‌جویی نه‌تنها به روابط اجتماعی آسیب می‌زند بلکه موجب دوری انسان از خداوند نیز می‌شود.
امام علی (ع) در خطبه ۱۳۸ نهج البلاغه می‌فرماید: مَا أَحْسَنَ مَا یَرْتَجَی فِی الصَّحِیحِ مِنَ الْعَمَلِ، وَ مَا أَشْنَعَ مَا یُحْتَمَلُ فِی الْغِیَبَةِ.چقدر خوب است آنچه در عمل صحیح انتظار می‌رود و چقدر زشت است آنچه در غیبت تحمل می‌شود.
این خطبه به عواقب عیب‌جویی و غیبت اشاره می‌کند.
در آیه ۱ سوره همزه، به عذاب الهی برای عیب‌جویان اشاره شده است و این نشان می‌دهد که عواقب عیب‌جویی در دنیا و آخرت بسیار سنگین است.
علی (ع) با بیان این مطلب، به مؤمنان توصیه می‌کند که به‌جای غیبت و عیب‌جویی، به اصلاح و بهبود خود بپردازند.
در آیه ۱ سوره همزه نیز به همین نکته اشاره شده است که عیب‌جویان نه‌تنها خود را در معرض عذاب قرار می‌دهند بلکه به روابط اجتماعی نیز آسیب می‌زنند.
امام علی (ع) در خطبه ۱۲۹ نهج البلاغه می‌فرماید: مَنْ أَعَانَ عَلَی غَیْبَةٍ قَادَتْهُ إِلَی مَذَلَّةٍ.
در آیه ۱ سوره همزه نیز به عواقب سنگین عیب‌جویی اشاره شده است و این نشان می‌دهد که غیبت و عیب‌جویی به نوعی خود فرد را نیز از رحمت الهی دور می‌کند.
آیه ۱ سوره همزه و مضامین مرتبط با آن در نهج البلاغه نشان‌دهنده‌ی اهمیت پرهیز از عیب‌جویی و غیبت در زندگی مؤمنان است.

دوشنبه، 11 فروردین 1404 - 23:34 ادامه مطلب نظر بدهید 5

مهر | استان‌ها | یکشنبه، 03 فروردین 1404 - 02:01

خلاصه خبر

وی ادامه داد: در آیه ۱۶۴ سوره آل عمران آمده است، لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ إِذْ بَعَثَ فِیهِمْ رَسُولًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ یعنی به تحقیق خداوند نعمت بزرگی بر مؤمنین بخشید، از اینکه پیامبری از خودشان در میان آنها برانگیخت.
وی با بیان اینکه همچنین در دعاها، یکی از اسامی خداوند ذُو الْمَنِّ وَ الْإِحْسَانِ ذکر شده است افزود: یعنی ای صاحب بخشش و احسان و از اسماءی حسنای الهی نیز مَنَّان و کَثِیرُ الْمَنِّ است.
استاد حوزه علمیه قم ادامه داد: این صفت در قرآن و روایات به شدت مذمت شده و اظهار و ابراز نعمت پس از بخشش با اهداف غلط، امری قبیح و از آن نهی شده است و خداوند در آیه ۲۶۴ سوره بقره می‌فرماید، یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تُبْطِلُوا صَدَقَاتِکُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذَیٰ ای کسانی که ایمان آورده‌اید، صدقات خود را با منت و آزار باطل نسازید.
حجت الاسلام میرعمادی افزود: امیرالمومنین علی (ع) فرمود: الْمَنَّانُ عَلَی الْفُقَرَاءِ مَلْعُونٌ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ، منت‌کننده بر فقیران در دنیا و آخرت ملعون است.

یکشنبه، 03 فروردین 1404 - 03:41 ادامه مطلب نظر بدهید 4