اصول دین امامت
مهر | دین و اندیشه | پنجشنبه، 25 بهمن 1403 - 08:52
در دعا برای امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه می‌گوئیم: «اللهم کن لولیک … ولیاً؛ یعنی وجود مقدس حضرت بقیه‌الله ولی تو هستند تو هم ولیّ او باش!» این همان ولایت طرفینی است.
خلاصه خبر
هدف از آفرینش انسان این است که با رفتارهای اختیاری خویش لیاقت دریافت عالی‌ترین رحمت خدا را پیدا کند.
این مقام «قرب خدا» و راه کلی برای رسیدن به این جایگاه «بندگی خدا» است.
در جلسه گذشته به مناسبت دهه ولایت به بررسی رابطه ولایت با قرب الهی و عبادت پرداختیم و درباره مفهوم ولایت توضیحاتی عرض کردیم.
اجمال آن سخن این است که معنای ولایت برقرار کردن نزدیک‌ترین ارتباط با خداست.
لذا قرآن می‌فرماید: هم خدا ولیّ مؤمنین است و هم مؤمنین اولیای خدا هستند.
ولایت وقتی به خدا نسبت داده می‌شود به معنای برقرار کردن رابطه عبودیت با اوست یعنی انسان کارهایی انجام دهد که به خدا نزدیک شود و با او ارتباط برقرار کند و این همان عبادت است.
اما ولایت اهل‌بیت صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین و ولایت اولیای خدا دارای مراتبی است.
تمام حرکاتی که از آن‌ها سر می‌زند فقط به خاطر این است که خدا می‌خواهد.
کسانی که چنین خط‌مشیی داشته باشند و با خدا عهد کنند که: خدایا!
آیا کسی هست که از اهل‌بیت علیهم‌السلام بیشتر به مستحبات عمل کرده باشد و بیشتر در مقام بندگی خدا برآمده باشد؟
ما معتقدیم که ایشان بالاترین و عزیزترین مخلوقات خدا هستند.
آیا به جا نیست که خداوند متکفل همه کارهای ایشان شود و به جای چشم و گوش آن‌ها کار کند؟
کارهایی که از ایشان صادر می‌شود در واقع اراده خداست که از این مجرا تحقق پیدا می‌کند.
در دعا برای امام زمان عجل الله تعالی فرجه می‌گوئیم: «اللهم کن لولیک… ولیاً؛ یعنی وجود مقدس حضرت بقیه‌الله ولی تو هستند.
اگر کسی ولیّ خدا شد خدا هم ولیّ اوست.
نگاهی به ادعیه و زیارات مربوط به حضرت مهدی(ع)
دعا و زیارت های مربوط به حضرت، در واقع انیس دلهایی است که در عصر غیبت، انیسی جز مولایشان ندارند و با آنچه به عنوان خطاب با ولی عصر (عجّل الله تعالی فرجه الشّریف) بر زبان می آورند، از اعماق وجود، آن محبوب دلها را دعا میکنند و از دور و نزدیک بر او درود میفرستند.حال به مهمترین دعاهای در عصر غیبت در این مقاله از مجله دلگرم اشاره می نماییم. با ما همراه شوید.
دعاهای منسوب به امام زمان کدامند؟
1. دعا برای سلامتی حضرت مهدی(عج)
دعاهای امام زمان : دعاها و زیارت های مربوط به امام زمان
السَّلاَمُ عَلَى الْحَقِّ الْجَدِيدِ وَ الْعَالِمِ الَّذِي عِلْمُهُ لاَ يَبِيدُ
سلام بر امام به حق كه مجدد است و عالمى است كه درياى علمش بى حد و پايان است
السَّلاَمُ عَلَى مُحْيِي الْمُؤْمِنِينَ وَ مُبِيرِ الْكَافِرِينَ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِمِ
سلام ما بر زنده كننده اهل ايمان و هلاك كننده كافران سلام بر مهدى امتها و جامع تمام كلمات وحى الهى
السَّلاَمُ عَلَى خَلَفِ السَّلَفِ وَ صَاحِبِ الشَّرَفِ السَّلاَمُ عَلَى حُجَّةِ الْمَعْبُودِ وَ كَلِمَةِ الْمَحْمُودِ
سلام بر جانشين اولياء گذشته كه صاحب مجد و شرافت است سلام بر حجت خداى معبود و بر كلمه محمود او باد
السَّلاَمُ عَلَى مُعِزِّ الْأَوْلِيَاءِ وَ مُذِلِّ الْأَعْدَاءِ السَّلاَمُ عَلَى وَارِثِ الْأَنْبِيَاءِ وَ خَاتِمِ الْأَوْصِيَاءِ
سلام بر عزت بخشنده دوستان خدا و ذليل كننده دشمنان خدا سلام بر وارث انبياء الهى و بر خاتم اوصياء پيغمبران
محمد بن حسن عسکری(ع) مشهور به امام مهدی(عج)، امام زمان و حجت بن الحسن (متولد ۲۵۵ق)، دوازدهمین و آخرین امام شیعه دوازده‌امامی است. شیعیان معتقدند، او همان مهدی موعود است که پس از دوره طولانی غیبت، ظهور خواهد کرد. دوره امامت او پس از شهادت پدرش امام حسن عسکری(ع) در سال ۲۶۰ق آغاز شده است.
بر اساس منابع شیعه، حکومت عباسی در دوره امامت امام حسن عسکری(ع) درصدد یافتن فرزند وی به‌عنوان مهدی و جانشین پدر بود؛ ازاین‌رو، تولد امام زمان(عج) مخفی نگه داشته شد و جز چند تن از یاران خاص امام یازدهم شیعیان کسی او را ندید. به همین دلیل پس از شهادت امام عسکری(ع)، برخی از شیعیان دچار تردید شده و فرقه‌هایی در جامعه شیعه پدید آمد و گروهی از شیعیان، از جعفر کَذّاب، عموی امام زمان(عج)، پیروی کردند. در این شرایط توقیعات امام زمان که عموماً خطاب به شیعیان نوشته می‌شد و توسط نائبان خاص به اطلاع مردم می‌رسید، موجب تثبیت دوباره تشیع گردید؛ تا جایی که در قرن چهارم قمری از میان فرقه‌هایی که پس از شهادت امام یازدهم از شیعه منشعب شده بودند، تنها شیعه دوازده‌امامی باقی مانده بود.
۱- حریم پاک
عن النبى (ص) قال: ... و هى اطهر بقاع الارض واعظم‌ها حرمة و إن‌ها لمن بطحاء الجنة. (۱)
پیامبر اسلام (ص) در ضمن حدیث بلندى مى‌فرماید: کربلا پاک‌ترین بقعه روى زمین و از نظر احترام بزرگترین بقعهها است والحق که کربلا از بساط هاى بهشت است.
۲- سرزمین نجات
قال رسول الله صلى الله علیه و آله: یقبر ابنى بأرض یقال لها کربلا هى البقعة التى کانت فی‌ها قبة الاسلام نجا الله التى علیها المؤمنین الذین امنوا مع نوح فى الطوفان. (۲)
پیامبر خدا (ص) فرمود: پسرم حسین در سرزمینى به خاک سپرده مىشود که به آن کربلا گویند، زمین ممتازى که همواره گنبد اسلام بوده است، چنانکه خدا یاران مؤمن حضرت نوح را در همانجا از طوفان نجات داد.
۳- مسلخ عشق
قال على علیه السلام: هذا ... مصارع عشاق شهداء لا یسبقهم من کان قبلهم ولا یلحقهم من کان بعدهم. (۳)
حضرت على علیه السلام روزى گذرش از کربلا افتاد و فرمود: اینجا قربانگاه عاشقان و مشهد شهیدان است. شهیدانى که نه شهداى گذشته و نه شهداى آینده به پاى آن‌ها نمىرسند.
حسین بن علی بن ابی‌طالب(ع) (۴ق-۶۱ق) مشهور به امام حسین(ع)، اباعبدالله و سیدالشهداء، امام سوم شیعیان، از اصحاب کِساء و پنج‌تن و از حاضران در ماجرای مُباهله و یکی از اهل‌بیت پیامبر است که آیه تطهیر درباره آنان نازل شده است. امام حسین(ع) فرزند دوم امام علی(ع) و فاطمه زهرا(س) و نوه حضرت محمد(ص) است و پس از برادرش امام حسن(ع) حدود یازده سال امامت شیعیان را بر عهده داشت و در واقعه کربلا به شهادت رسید.
بنابر گزارش‌های تاریخی شیعه و اهل سنت، پیامبر اکرم(ص) هنگام تولد او از شهادتش خبر داد و نام «حسین» را برای او برگزید. رسول خدا(ص)، حَسَنَین (امام حسن و امام حسین) را بسیار دوست می‌داشت و همه را به دوست داشتن آن دو سفارش می‌کرد. روایت‌های متعددی از حضرت محمد(ص) در فضیلت امام حسین(ع) نقل شده است؛ از جمله آنکه «حسن و حسین سرور جوانان بهشت‌اند» و «حسین چراغ هدایت و کشتی نجات است». همچنین در منابع روایی و زیارت‌نامه‌ها، القاب فراوانی برای امام حسین ذکر شده است که ثارالله، سیدالشهداء و قتیل العبرات و خامس اصحاب کساء از جمله القاب مشهور آن حضرت به شمار می‌روند.
این مقاله دربارهٔ محمد بن علی الباقر است. برای آشنایی با محمد بن علی الجواد، مدخل امام جواد علیه‌السلام را ببینید.
محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابی‌طالب مشهور به امام محمدِ باقر(ع) (۵۷-۱۱۴ق) پنجمین امام شیعیان بعد از پدرش امام سجاد(ع) است. مشهورترین لقب او «باقر» به معنای شکافنده است که برپایه حدیث لوح، این لقب را پیامبر اسلام(ص) پیش از ولادتش به او داد. امام باقر(ع) حدود ۱۹ سال امامت شیعیان (از سال ۹۵ق تا ۱۱۴ق) را برعهده داشت که با پنج تن از خلفای بنی‌امیه
علی بن ابی‌طالب(ع) مشهور به امام علی و امیرالمؤمنین (۱۳ رجب سال ۲۳ قبل از هجرت - ۲۱ رمضان سال ۴۰ق)، امام اول همهٔ مذاهب شیعه، صحابی، راوی، کاتب وحی و چهارمین خلیفه از خلفای راشدین نزد اهل سنت است. وی همچنین پسرعمو و داماد پیامبر اکرم(ص)، همسر حضرت فاطمه(س)، پدر و جدِّ یازده امام شیعه است. پدر او ابوطالب و مادرش فاطمه بنت اسد بودند. به گفته عالمان شیعه و بسیاری از علمای اهل سنت، در کعبه زاده شد و نخستین مردی بود که به پیامبراسلام(ص) ایمان آورد. از نظر شیعه، علی(ع) به فرمان خدا و تصریح پیامبر(ص)، جانشین بلافصل رسول خدا(ص) است.
فضایل زیادی برای امام علی(ع) برشمرده‌اند؛ پیامبر(ص) در یوم الدار او را به عنوان وصی و جانشین خود برگزید. او هنگامی که قریش قصد کشتن پیامبر(ص) را داشتند، در بستر پیامبر اسلام(ص) خوابید تا پیامبر(ص) بتواند مخفیانه به مدینه هجرت کند. پیامبر(ص) عقد اخوت خود را با وی بست. بنابر منابع شیعه و برخی منابع اهل سنت، حدود ۳۰۰ آیه از قرآن کریم، درباره فضایل وی است مانند آیه مباهله، آیه تطهیر، آیه ولایت و برخی دیگر از آیات که بر عصمت وی دلالت دارد.
