مهر | دین و اندیشه | جمعه، 02 آبان 1404 - 09:12

مسجد سانجاکلار در تاریخ معماری اسلامی نشانه دوران تازه‌ای است در این رویکرد، دیگر نشانه‌های سنتی همچون گنبد، مناره و نقش‌ونگار جای خود را به نور، خاک و سکوت داده‌اند.

خلاصه خبر

در سده نخست هجری، با گسترش قلمرو مسلمانان تا مرزهای روم شرقی، نخستین تماس‌ها میان دو جهان، در نواحی جنوب‌شرقی آسیای صغیر شکل گرفت.
در قرون دوازدهم و سیزدهم میلادی، اسلام در دوران سلجوقیان روم به شکلی عمیق‌تر در آناطولی ریشه دواند.
این مسجد، تجلی فروتنی در روزگار مدرن است؛ یادآور آن حقیقت بنیادین که عبادت، پیش از آن‌که در بنا نمود یابد، نخست در دل انسان برپا می‌شود.
در دامنه‌های منطقه بویوک‌چکمجه استانبول، عبادت‌گاهی نهفته در ژرفای زمین قرار دارد که نام آن مسجد سانجاکلار است.
مسجد سانجاکلار بازتاب ایمان و فروتنی در سکوت معماری است.
داستان مسجد سانجاکلار از تلاش انسان مسلمان مدرن برای بازتعریف مکان عبادت در روزگار معاصر آغاز می‌شود.
طراح برجسته مسجد، بر آن بود که آرامش درونی اسلام را با سادگی فضا درهم آمیزد و تجربه‌ای متفاوت از حضور در عبادتگاه بیافریند.
دیدگاه معمار در یک جمله خلاصه می‌شود: مسجد نماد نیست؛ تجربه است.
این مسجد در حاشیه بیرونی شهر استانبول، در تپه‌ای واقع شده که در دل طبیعت قرار دارد.
نور خورشید در این مسجد نقشی اساسی دارد.
فرو رفتن مسجد در خاک، اشاره‌ای است به آموزه‌ی اسلامی که می‌گوید انسان از خاک آفریده شده و باز به خاک بازمی‌گردد.
دیوارها پژواک صدا را در خود می‌گیرند، و درون مسجد فقط صدای نفس انسان و نجواهای دعا شنیده می‌شود.
مسجد سانجاکلار تنها یک بنا نیست؛ بلکه نقطه عطفی در بیان معاصر معماری اسلامی محسوب می‌شود.
فضای اطراف مسجد با طبیعت در پیوندی کامل است.
چیدمان درونی مسجد بر پایه تساوی و آرامش طراحی شده است.
مسجد سانجاکلار در تاریخ معماری اسلامی نشانه دوران تازه‌ای است.
در این رویکرد، دیگر نشانه‌های سنتی همچون گنبد، مناره و نقش‌ونگار جای خود را به نور، خاک و سکوت داده‌اند.
مسجد سانجاکلار تنها مکانی برای نماز نیست، بلکه روایت سفر انسان مدرن به سوی آرامش و پروردگار است.
در این گوشه خاموش از استانبول، معماریِ ناب همانند دعا عمل می‌کند؛ جایی که هر دیوار، هر نور و هر سکوت، زمزمه‌ای از ایمان و بازگشت به خداست.

جمعه، 02 آبان 1404 - 22:13 ادامه مطلب نظر بدهید 310

 

 

سینا خدادادی
عارفان بر این باورند که هرآنچه هست، خداست و آنچه که اصلا دیده نمی‌شود، غیر اوست؛ چرا که ایشان را دیده‌ای دیگر است. آن دیدگان چنان تند و تیز است که از شعاع نور می‌گذرد و بر ملکوت آن نظر افکند. اما توده‌های مردم برای درک و شناخت خداوند، راه‌های بسیاری دارند که همان آیات و نشانه‌های آفاقی و انفسی است. هرکسی که به یکی از این آیات بنگرد و به دقت در آن توجه یابد، به آسانی می‌تواند حقیقت خداوند را بشناسد!
آیات آفاقی بسیار زیاد است. هر موجودی به تنهایی نشانه‌ای از نشانه‌های خداوندی است که دقت در آن حقیقت هستی وخداوند را به آدمی می‌شناساند. البته برخی از این نشانه‌ها، برای اینکه بیشتر در چشم است، مورد توجه قرار گرفته است. از جمله این نشانه‌های الهی، کوه است. خداوند در آیات قرآن به این نشانه بارها توجه داده است. نویسنده بر این اساس به سراغ آیات قرآنی رفته تا از زبان قرآن، این نشانه الهی را تبیین و توصیف کند.
***
کوه، نشانه جمال و جلال و برکت الهی
کوه واژه مأنوسی برای همگان است. کوه را به هر یک از برآمدگی‌ها و مرتفعات سطح زمین تعریف کرده‌اند که از خاک و سنگ فراوان و کانی‌های گوناگون تشکیل شده و نسبت به زمین‌های اطراف بسیار بلند باشد.
(فرهنگ فارسی، ج ۳، ص۳۱۳۶)
خداوند در تعریف کوه به ابعاد گوناگون آن اشاره کرده و بیشتر جنبه فواید آن را مدنظر قرار داده است. قرآن، کوه‌ها را به عنوان میخ‌های زمین معرفی کرده که ثبات زمین را موجب می‌شوند.
ارتفاع و بلندی کوه‌ها در زمین در حالی است که تنها یک‌سوم آن بیرون است.
این بدان معناست که کوه اورست با ارتفاع بیش از هشت هزار متر، تنها یک‌سوم از حقیقت آن به چشم ما دیده می‌شود و دوسوم آن در زیرزمین است. این کوه‌ها چون میخ‌های زمین موجب استواری و ثبات زمین شده و از ارتعاشات آن جلوگیری می‌کند.(هود، آیات ۴۲ و ۴۳ و نیز رعد، آیه ۵ و حجر‌، آیه ۱۹ و نحل‌، آیه ۱۵)
خداوند در آیه ۲۷ سوره مرسلات، کوه‌ها را با عنوان «رواسی شامخات» ستوده است. این بدان معناست که کوه‌ها، ثابت و مرتفع هستند و در همان حال به سبب راسیه بودن یعنی ثبات و بی‌تزلزلی خود، موجب ثبات زمین از تزلزل و ارتعاشات می‌شوند و از تکان‌های شدید آن بازمی‌دارند.
(مفردات الفاظ قرآن کریم، ص ۳۵۴ ذیل واژه رسا و نیز ص ۴۶۴، ذیل واژه شمخ)
در این آیات خداوند با تاکید بر صفاتی چون شامخ و راسی به نقش کوه در ثبات خود و زمین تاکید و این‌گونه عظمت آن را نیز نشان می‌دهد. کوه‌ها همانند لنگرهای زمین هستند که خاک قابل زیست بشر را همانند کشتی بر سطح دریای خروشان درون زمین نگه می‌دارند. این لنگر‌ها اجازه نمی‌دهند تا سطح زمین به جهات گوناگون کشیده شود و در درون دریای خروشان مذاب درون زمین فرو رود.

جمعه، 02 آبان 1404 - 21:50 ادامه مطلب نظر بدهید 416

مقدمه:
هرکس به طور اجمال مى‌داند که آبادى‌ها و از بسیارى شهرهاى مهم در دامنه کوه‌هاى بزرگ یا در لابه‌لاى آنها است و نهرهاى عظیم که مایه آبادى شهرها است از کوه‌هاى بزرگ سرچشمه مى‌گیرد، ولى نقش کوه‌ها در زندگى انسان‌ها منحصر به اینها نیست، هرچند اینها نیز به نوبه خود بسیار مهم است.
کوه‌ها نقش بسیار مهمّى در زندگى انسان‌ها، بلکه تمام موجودات زنده روى زمین دارند و فوائد و برکات آنها بسیار متنوّع است، به طورى که اگر گفته شود کره زمین منهاى وجود کوه‌ها به هیچ وجه قابل زندگى نیست، اغراق نخواهد بود.
به همین دلیل قرآن مجید در آیات فراوانى روى مسأله آفرینش کوه‌ها به عنوان یکى از آیات توحید و نشانه‌هاى علم و قدرت پروردگار تکیه کرده است. با این اشاره به آیات زیر گوش‌جان فرا مى‌دهیم:

1-(أَفَلا یَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ وَ إِلَى السَّماءِ کَیْفَ رُفِعَتْ وَ إِلَى الْجِبالِ کَیْفَ نُصِبَتْ)(1)

2-(أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهاداً وَ الْجِبالَ أَوْتاداً)(2)

3-(وَ هُوَ الَّذِی مَدَّ الْأَرْضَ وَ جَعَلَ فِیهَا رَوَاسِىَ وَ أَنْهَاراً)(3)

4-(وَ أَلْقى فِی الْأَرْضِ رَواسِیَ أَنْ تَمِیدَ بِکُمْ وَ أَنْهاراً وَ سُبُلاً لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ)(4)

5-(وَ جَعَلْنا فِی الْأَرْضِ رَواسِیَ أَنْ تَمِیدَ بِهِمْ وَ جَعَلْنا فِیها فِجاجاً سُبُلاً لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ)(5)

6-(وَ جَعَلَ فِیها رَواسِىَ مِنْ فَوْقِها وَ بارَکَ فِیها وَ قَدَّرَ فِیها أَقْواتَها فِی أَرْبَعَةِ أَیّامٍ سَواءً لِلسّائِلِینَ)(6)

7-(وَ جَعَلْنا فِیها رَواسِیَ شامِخاتٍ وَ أَسْقَیْناکُمْ ماءً فُراتاً)(7)

8-(أَمَّنْ جَعَلَ الْأَرْضَ قَراراً وَ جَعَلَ خِلالَها أَنْهاراً وَ جَعَلَ لَها رَواسِیَ وَ جَعَلَ بَیْنَ الْبَحْرَیْنِ حاجِزاً أَإِلهٌ مَعَ اللهِ بَلْ أَکْثَرُهُمْ لا یَعْلَمُونَ)(8)

9-(وَ اللهُ جَعَلَ لَکُمْ مِمّا خَلَقَ ظِلالاً وَ جَعَلَ لَکُمْ مِنَ الْجِبالِ أَکْناناً)(9)

10-(وَ مِنَ الْجِبالِ جُدَدٌ بِیضٌ وَ حُمْرٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوانُها وَ غَرابِیبُ سُودٌ)(10) 

جمعه، 02 آبان 1404 - 21:41 ادامه مطلب نظر بدهید 358

منشأ آفرینش انسان در قرآن

آیات مربوط به آفرینش انسان مطالب متنوع و گوناگونى را بیان می‌کنند. در برخى آیات آمده است كه خدا انسان را آفرید در حالی كه قبلاً او چیزى نبود:

وَقَدْ خَلَقْتُكَ مِن قَبْلُ وَلَمْ تَكُ شَیْئًا؛(1)و (2)«و همانا قبلاً تو را آفریدم در حالى كه چیزى نبودى».

هنگامى كه خداوند به زكریا بشارت فرزند داد و او شگفت‌زده شد، براى رفع شگفتى او فرمود: خود تو را آفریدیم در حالی كه چیزى نبودى. به تعبیر ساده، یعنى انسان از نیستى آفریده شده است.(3)

برخى آیات دیگر دربارة آفرینش كل انسان‌ها می‌فرماید:

أَوَلاَ یَذْكُرُ الإِنسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن قَبْلُ وَلَمْ یَكُ شَیْئاً؛(4)و (5)«آیا انسان به یاد نمى‌آورد كه ما پیش از این او را آفریدیم در حالى كه چیزى نبود؟»

1. ر.ك: محمدحسین طباطبایی، المیزان، ج 14، ص 14.

2. مریم (19)، 9.

3. نه بدین معنا كه نیستی ماده‌ای است كه انسان از آن آفریده شده است؛ بلكه بدین معنا كه او نبوده است و خدا او را به وجود آورده است.

4. ر.ك: ملافتح‌الله كاشانی، منهج الصادقین، ج 5، ص 443.

5. مریم (19)، 67.

﴿ صفحه 54 ﴾

هَلْ أَتَى عَلَى الإِنسَانِ حِینٌ مِّنَ الدَّهْرِ لَمْ یَكُن شَیْئًا مَّذْكُوراً؛(1)و (2)«آیا زمانی طولانى بر انسان نگذشت كه چیز قابل ذكرى نبود؟»(3)

مفاد دو آیة اول این است كه خدا انسان را آفرید در حالی كه سابقاً چیزى نبود و «لاشىء» بود و مفاد آیة اخیر این است كه چیزى به نام «انسان» وجود نداشت.

ممكن است این توهم به وجود آید كه بنابراین، هر انسانى بدون مادة قبلى و به صورت ناگهانی، از نیستی ایجاد می‌شود؛ ولى پیداست كه منظور آیات این نیست. بهترین گواه این مطلب آن است كه خداوند در آیات فراوان دیگرى به این مطلب اشاره می‌کند که انسان را از خاك و آب آفریدیم؛ یعنى مادة قبلى را به‌تصریح بیان می‌فرماید.

جمعه، 02 آبان 1404 - 21:33 ادامه مطلب نظر بدهید 404

مقدّمه

امروزه در بسیاری از محافل علمی و در بین محقّقان این موضوع مطرح است که بسیاری از یافته‌های جدید بشر در علم زمین‌شناسی به طرق مختلف در قرآن کریم و نهج‌البلاغه مطرح شده است و در واقع، قرآن کریم و نهج‌البلاغه، انسان را به وجود حقایقی از کلّ جهان متوجّه ساخته‌اند. علم زمین‌شناسی همواره به بیان کلّیّة مسایل مرتبط با زمین، اتمسفر، تغییر و تحوّلات زمین‌شناسی در طول ادوار مختلف و ظهور و انقراض گونه‌های مختلف جانداران پرداخته است و همه‌روزه بر اساس یافته‌های جدید زمین‌شناسی دریچه‌های جدیدی از این علم بر روی انسان گشوده می‌شود: ﴿قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ یُنشِئُ النَّشْأَةَالْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ: بگو: در زمین بگردید و بنگرید خداوند چگونه آفرینش را آغاز کرده است. سپس خداوند (به همین‏گونه) جهان آخرت را ایجاد مى‏کند. یقیناً خدا بر هر چیز توانا است﴾ (العنکبوت/ 20)؛ ﴿قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الْمُجْرِمِینَ: بگو: در روى زمین سیر کنید و ببینید عاقبت کار مجرمان به کجا رسید!﴾ (النّمل/ 69).

یکی از مسایلی که از جانب خداوند به بندگان توصیه شده، تفکّر و تعمّق در چگونگی آفرینش از طریق سِیر در زمین است (النّمل/ 69). چون قرآن معجزه‌ای برای تمام زمان‌هاست، لذا صرفاً به بیان کلّیّاتی از علوم مختلف از جمله علم زمین‌شناسی پرداخته است و جزئیّات آن را به اندیشة بشر واگذار کرده است.

بحث و بررسی

در ادوار مختلف همیشه از مطالب قرآن در خصوص بیان حقایق علمی استفاده شده است و بحث وابستگی علوم طبیعی به قرآن از موارد مورد تأکید دانشمندان معاصر است. یافته‌های جدید علمی به‌وسیلة دانشمندان، همسو بودن کشفیّات و علوم را با آیاتی از قرآن که به آن مطالب وابستگی بیشتری دارند، به اثبات می‌رساند؛ برای مثال اندیشمندانی نظیر شیخ طنطاوی، تفسیر جامعی در مورد اعجاز قرآن را در 25 جلد تهیّه نموده است (رضایی اصفهانی، 1389: 13).

بدیهی است چون قرآن مجید به تمام مسایل بشریّت می‌پردازد، بررسی جزئیّات را به انسان واگذار نموده است و تنها به بیان اندکی از علوم مختلف، از جمله زمین‌شناسی پرداخته است. مطالعة تمام علوم زمین‌شناسی در این مقاله نمی‌گنجد و تنها به بیان گل‌هایی از این دو بوستان الهی پرداخته می‌شود.

جمعه، 02 آبان 1404 - 21:24 ادامه مطلب نظر بدهید 364

مقدّمه

امروزه در بسیاری از محافل علمی و در بین محقّقان این موضوع مطرح است که بسیاری از یافته‌های جدید بشر در علم زمین‌شناسی به طرق مختلف در قرآن کریم و نهج‌البلاغه مطرح شده است و در واقع، قرآن کریم و نهج‌البلاغه، انسان را به وجود حقایقی از کلّ جهان متوجّه ساخته‌اند. علم زمین‌شناسی همواره به بیان کلّیّة مسایل مرتبط با زمین، اتمسفر، تغییر و تحوّلات زمین‌شناسی در طول ادوار مختلف و ظهور و انقراض گونه‌های مختلف جانداران پرداخته است و همه‌روزه بر اساس یافته‌های جدید زمین‌شناسی دریچه‌های جدیدی از این علم بر روی انسان گشوده می‌شود: ﴿قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ یُنشِئُ النَّشْأَةَالْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ: بگو: در زمین بگردید و بنگرید خداوند چگونه آفرینش را آغاز کرده است. سپس خداوند (به همین‏گونه) جهان آخرت را ایجاد مى‏کند. یقیناً خدا بر هر چیز توانا است﴾ (العنکبوت/ 20)؛ ﴿قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الْمُجْرِمِینَ: بگو: در روى زمین سیر کنید و ببینید عاقبت کار مجرمان به کجا رسید!﴾ (النّمل/ 69).

یکی از مسایلی که از جانب خداوند به بندگان توصیه شده، تفکّر و تعمّق در چگونگی آفرینش از طریق سِیر در زمین است (النّمل/ 69). چون قرآن معجزه‌ای برای تمام زمان‌هاست، لذا صرفاً به بیان کلّیّاتی از علوم مختلف از جمله علم زمین‌شناسی پرداخته است و جزئیّات آن را به اندیشة بشر واگذار کرده است.

بحث و بررسی

در ادوار مختلف همیشه از مطالب قرآن در خصوص بیان حقایق علمی استفاده شده است و بحث وابستگی علوم طبیعی به قرآن از موارد مورد تأکید دانشمندان معاصر است. یافته‌های جدید علمی به‌وسیلة دانشمندان، همسو بودن کشفیّات و علوم را با آیاتی از قرآن که به آن مطالب وابستگی بیشتری دارند، به اثبات می‌رساند؛ برای مثال اندیشمندانی نظیر شیخ طنطاوی، تفسیر جامعی در مورد اعجاز قرآن را در 25 جلد تهیّه نموده است (رضایی اصفهانی، 1389: 13).

بدیهی است چون قرآن مجید به تمام مسایل بشریّت می‌پردازد، بررسی جزئیّات را به انسان واگذار نموده است و تنها به بیان اندکی از علوم مختلف، از جمله زمین‌شناسی پرداخته است. مطالعة تمام علوم زمین‌شناسی در این مقاله نمی‌گنجد و تنها به بیان گل‌هایی از این دو بوستان الهی پرداخته می‌شود.

1ـ آغاز جهان و آفرینش زمین

جمعه، 02 آبان 1404 - 21:03 ادامه مطلب نظر بدهید 391

۱ - آسانى خلقت آسمان‌ها

خداوند، آفريننده آسمان‌ها بدون هيچ گونه سختی و رنج:
«و لقد خلقنا السّموت والأرض وما بينهما فى ستّة أيّام وما مسّنا من لّغوب؛

ما آسمانها و زمين و آنچه را در ميان آنهاست در شش روز (شش ‌ دوران) آفريديم و هيچگونه رنج و تعبي به ما نرسيد (با اين حال چگونه زنده كردن مردگان براي ما مشكل است ؟).»
 

۲ - ابداع در خلقت آسمان‌ها

خدا، پديد آورنده آسمان به صورتى ابتكارى و بدون سابقه:
۱. «بديع السّموت ...؛

هستي بخش آسمانها او است....» كلمه «بديع» به معناى پديد آوردن چيزى بدون سابقه همانند است.

۲. «قل أغير اللَّه أتّخذ وليّا فاطر السّموت ...؛

بگو آيا غير خدا را ولي خود انتخاب كنم در حالي كه او آفريننده آسمانها است....»
۳. «إنّى وجّهت وجهى للذى فطر السّموت ...؛

من روي خود را به سوي كسي كردم كه آسمانها را آفريده ....»
۴. «... فاطر السّموت ...؛

... او آفريننده آسمانها است ....»
۵. «... أ فى اللَّه شكّ فاطر السّموت ...؛

... آيا در خدا شك است؟! خدائي كه آسمانها را آفريده؟!....»
۶. «قال بل ربّكم ربّ السّموت و الأرض الّذى فطرهنّ ...؛

گفت: (كاملا حق آورده‌ام) پروردگار شما همان پروردگار آسمانها و زمين است كه آنها را ايجاد كرده ....»
۷. «الحمد للَّه‌ فاطر السّموت ...؛

ستايش مخصوص خداوندي است كه آفريننده آسمانها است....»
۸. «قل الّلهم فاطر السّموت ...؛

بگو: خداوندا! اي آنكه آفريننده آسمانها توئی ....»
 

۳ - استحكام خلقت آسمان‌ها

 

جمعه، 02 آبان 1404 - 20:58 ادامه مطلب نظر بدهید 342

قرآن كريم در آيات بسياري از تسخير طبيعت براي انسان توسط خدا خبر مي‌دهد

 

سوره ابراهيم /32 و 33، نحل /12 و 14، حج /65 و لقمان / 29،

همچنين از رام كردن تمام آسمانها و زمين براي انسان خبر مي‌دهد: سوره لقمان /20 و جاثيه/12.

اما مهم اين است كه بدانيم طبيعت چه اهميتي دارد و چه زيبايي‌هايي مي‌آفريند و چگونه مي‌توان از آن به گونه‌اي نيكو استفاده كرد و مهم‌تر اينكه بدانيم همه اين نعمت‌ها نشانه خدا و با تدبير خدا هستند و هدفي براي آفرينش آنها وجود دارد و ما انسانها ناسپاسي نعمت نكنيم و به ستم از آن استفاده ننماييم .

به همين دليل، در آيات قرآن آمده است:

سوره عنکبوت 20

(( قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانظُرُوا كَيْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ يُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ))

(( كه سفر كنيد و در زمين بگرديد و بنگريد چگونه خداوند آفرينش را آغاز كرده؛ سپس باز او جهان ديگري را پديد مي‌آورد. خداست كه بر هرچيز تواناست ))

 

و در روايات رسيده است كه(( سافروا تصحوا )) سفر كنيد تا سالم باشيد ، زيرا گشت و گذار در طبيعت، ديدن منظره‌هاي زيبا و آشنايي با آداب و رسوم ملت ها ، گذشته ا زآنكه خداشناسي ما را تقويت مي‌كند و به شگفتيهاي آفرينش خدا آشنا مي‌سازد و فايده‌هاي بي‌شمار مادي و معنوي براي ما ارمغان مي‌آورد، آدمي را از افسردگي مي‌رهاند و به سلامتي جسم و روان ما كمك مي‌كند.

اكنون براي اينكه ابعاد گوناگون طبيعت قرآن را نشان داده باشيم به آيات چند كه در وصف طبيعت آمده، اشاره مي‌كنيم:

 

 

اهميت طبيعت در قرآن

در قرآن كريم بيش از 750 آيه اشاره به ظواهر طبيعت مي‌كند ابعاد گوناگون جلوه‌ها و زيبايي‌هاي آن را يادآور مي‌شود. در اغلب اين آيات، ما را توصيه به مطالعه كتاب طبيعت و پند‌آموزي آن مي‌كند. بي‌گمان، هدف اين آيات، طرح علوم طبيعي و بيان قوانين آن نيست، هر چند به نكاتي اشاره دارد كه پس از قرنها اهميت و حساسيت آن شناخته شده و خبر از اين حقيقت مي‌دهد كه گوينده آن در اتصال به مبدأ الهي و آفريننده جهان است. آفريننده‌اي كه از همه چيز خبر دارد و با آگاهي آنها را پديد آورده و براي ما رام كرده است. قرآن كتاب هدايت است و منظور از ذكر اين شگفتي‌ها تدبر در موجودات طبيعي و توجه به نشانه‌هاي آن در اصل خلقت است.

چهارشنبه، 30 مهر 1404 - 10:57 ادامه مطلب نظر بدهید 292

 

خداوندا! بر محمد و آل محمد درود فرست و چنان نما که انسانها به تأمّل در آفرینش خود خردمندانه به تعالی علوم و حکمتها و رحمتها و عنایات و تعالی درایت و اندیشۀ خداوند رحمن و رحیم خالق یکتای بی همتا، آگاه شوند و به خاضعانه و خاشعانه و خالصانه، خالق خود اطاعت نمایند و همواره سپاسگزار نعمتهای خداوند باشند.

 

پروردگارا! به الطاف عمیمت و به آسمان و طارق آنگاه که ظلمت را می شکافد و در آسمان ظلمانی، درخششِ نورش نافذ بر ظلمتها می شود سوگند که همانا با اراده قوی و توان لایتناهی خداوندیت و در خشش ثاقب ستارگان اندیشه و خرد حجتهای معصومت، نفوس انسانها و خلائق را متناسب نقش آفرینیهائی که آفریده ای پاک و منزه می گرداند و افکار و اعتقادات و خردها و گفتارها و رفتارها را به تعالی و رشد و کمالات لازم به تناسب نقش آفرینیهائی که آفریده ای میزان می نماید و همۀ خلایق را در اطاعت کامل خالق یکتای بی نیاز و حجتهای معصومش به تعالی هدایت و یاری می نماید.

 

خداوندا! بر محمد و آل محمد درود فرست و همچنانکه انسانها را از مایعی به تعالی توان الهیت به انسانی بزرگ پرورانده ای و بر انسانها نگهبانی حافظ قرار داده ای، انسانها را چنان یاری نما که در خلقت انسانی خویش نظری با تأمِل داشته باشند و به قدرتمندی توان الهی، آگاه شوند و به روز قیامت و بیدار شدن مردگان از قبرها و جمع شدن انسانها به تعالی حضور در محضر الهی چنان به عین الیقین ایمان آورند که همۀ نیّات و گفتار و اعمال و تمایلات و عاداتشان جز به منزهی و رُشد و رضایتمندی خواست خداوند و حجتهای معصوم خداوند ظهور و بروز ننماید.

 

پروردگارا! به الطاف عمیمت ومغفرت و روزی خود و انوار و توان هدایت و منزهی و کمالاتت آنچنان بر انسانها در رحمت خود را، به تعالی بر انسانها گشایش نما و انسانها را به نحات از اسفل سافلین زندگی دنیوی و اخروی به تعالی زندگی احسن تقویم یاری نما و آنان را به اعلی و علیین کمالات و منزهیت ارتقاء بخش که در روزی که رازها فاش می شود جز پرده از خوبیهای بندگانت کنار نرود و در روزی که جز اعمال صالح و دوستی خودت و دوستی حجتهای معصومت و اطاعت و بندگی خداوند و اطاعت و یاری حجتهای معصومت نیرو و یاوری برای انسانها نباشد، عنایات و هدایتها و منزهی و توان الهی تو باشد که انسانها را از دیار دنیای کنونی به سلامت و تعالی به دنیای آخرت وارد نماید.

 

خداوندا! بر محمد و آل محمد درود فرست و به ذاتَ رّجع بودن آسمان و به ذاتَ صّدع بودن زمین و به سخن جدا کننده حق و باطل و به برکت فصلها و بخشهای موضوعات کتاب قرآن و جدیّت سخنان حق قرآن در هدایت انسانها سوگند چنان نما که انسانها از غضبهای بدی نفس و بدی حکومت خناسان و شیاطین و خطورات و القائات و الهامات اشتباه و شیطانی برخوردار نباشند تا به کید و دسیه بر علیه حقایق قرآن و دین خالقِ خود و حجتهای معصومش دچار نشوند و حقایق دین خداوند و حقایق رهنمودهای خداوند و حجتهای معصومش را انکار ننمایند.

 

پروردگارا! به الطاف عمیمت و توان خداوندیت چنان تدابیر کیدکنندگان بر علیه دین خودت و حجتهای معصومت را برطرف نما که همواره در جهان همه نیِات و و گفتار و اعمال و تاثیرگذاریها در خواب و بیداری و همه عوالم و جهانها برای همه خلایق تنها به تعالی هدایت و تاثیرگذاریهای خالق یکتا و حجتهای معصومش به احسن تقویم میزان باشد و تجلی نماید و چنان نما که انسانها به جای مهلت برای کید نمودن مهلت برای جبران اشتباهات خود به تعلیم و تربیّت خالق خود و حجتهای معصومش داشته باشند و همواره همه انسانها مطابق منزهی و تعالی کمالات و رُشد هدایت خالق خود و حجتهای معصومش به انجام تکالیف بندگی خداوند بپردازند و به تصحیح رفتاهای اشتباه خود اقداماتی زیبنده بندگی خداوند نمایند. الهی آمین یا ارحم الراحمین، به برکت و حرمت محمداٍ و آله طاهرین. اللهم صل علی محمد وآل محمد و عجل فرجهم. اللهم عجل لولیک الفرج صاحب الزمان وجعلنا من خیر انصارهی و اعوانهی و شیعته

 

گل افشان گل محمدی

 

https://www.farhangyar.ir/fa/post/37235/
دعا و راز و نیاز با خداوند با تفکر بر سوره طارق کتاب قرآن | مشابه
۱۵ فروردین ۱۴۰۴

 

دوشنبه، 28 مهر 1404 - 23:01 ادامه مطلب نظر بدهید 425

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

خداوندا! بر محمد و آل محمد درود فرست و همچنانکه دین اسلام را بر انسانها ارزانی نمودی و با آیات حقت آنان را به صراط مستقیم دینت آشنا نمودی، چنان نما که انسانها همه در صراط مستقیم دینت همواره به تعالی و منزهی عمل نمایند و نیّات و نگرشها و افکار و عقلانیّت و اخلاق و بصیرت و فضائل و معارف و آگاهیها و دانش و توانمندیها و اعتقاداتشان مطابق صراط مستقیم دینت چنان باشد که آنان را در دو دنیای کنونی و آخرت سعادتمند و رستگار نماید.

 

پروردگارا! به الطاف عمیمت که جهانی با نظم و توانمندی و تعالی دانش و حکمتِ هدفمند، به تعالی تقسیم کار و مشخص بودن وظائف به تعالی آفریده ای، چنان نما که همۀ مخلوقات بالاخص انسانها قدرشناس قدر الهی و قدرشناس قدر حجتهای معصوم خداوند بخصوص چهارده معصوم سلام الله علیهم بالاخص قائم آل محمد حضرت مهدی موعود سلام الله علیهم باشند و از خداوند و حجتهای معصومت به تعالی و امانتداری و منزهی از عیبها و نقصها و کمالات و رُشد، اطاعت امر و بندگی خداوند نمایند و یاریِ حجت بر حقت امام زمان و حجتهای معصومت به قدرشناسی آنچنان به تعالی عمل نمایند که هم خالق هستی بخش و هم حجتهای معصوم از انسانها راضی باشند و هم انسانها به توفیق بندگی خداوند و یاری قائم آل محمد مهدی موعود و حجتهای معصوم خداوند سلام الله علیهم، راضی و خُرسند و سپاسگزار باشند.

 

خداوندا! بر محمد و آل محمد درود فرست و به حق فرشتگاني كه پي درپي فرستاده مي‏شوند و به حق فرشتگانی كه همچون تند باد حركت مي‏كنند و سوگند به آنها كه (ابرها را) مي‏گسترانند، و منتشر مي‏سازند و سوگند به آنها كه جدا مي‏كنند و سوگند به آنها كه آيات بيدار كننده (الهي) را براي اتمام حجت، يا انذار! به (انبياء) القا مي‏نمايند، انسانها را به قدرت و توانمندیها و علم الهی خود به منزهی و آگاهی و رُشدی برسان که از اکنون که در دنیا هستند برای آخرت خود به تعالی به دستورات دینت تحت ولایت و هدایت خودت و چهارده معصوم به تعالی مطابق رضایتمندی خودت و قائم آل محمد و حجتهای معصومت به صراط مستقیم دینت همواره به تعالی عمل نمایند.

 

پروردگارا! به الطاف عمیمت و به عظمت حوادث آفرینشت، در آن هنگام كه ستارگان محو و تاريك گردند، و (كواكب) آسمان از هم بشكافند و در آن زمان كه كوهها از جا كنده شوند و در آن هنگام كه براي پيامبران (به منظور اداء شهادت) تعيين وقت شود و به عظمت روز فصل، روز جدائی حق از باطل و چون حق با خالق یکتای بی همتا و چهارده حجت معصوم هست و همه انبیاء یاری دهنده حجت بر حقِ خداوند قائم آل محمد سلام الله علیهم می باشند و خواهند بود، چنان نما تا که انسانها و آنها که باید فقط بندگی خالق یکتای بی همتا نمایند در دنیا کنونی از باطل جدا شوند و راه حق خالق بی همتای خود را اطاعت نمایند و از رهنمودها و نظریات خالق خود و حجتهای بر حقش بخصوص قائم آل محمد سلام الله علیهم اطاعت نمایند و آخرین دین خالق بر حق خود را یاری نمایند.

 

خداوندا! بر محمد و آل محمد درود فرست و چنان نما که انسانها و آنان که باید به حق خالق هستی بخش خود را اطاعت و عبادت نمایند همیشه، حتّی لحظه ای و ذره ای از صراط مستقیم دینِ خداوند جدا نشوند تا سزاوار غضب و هلاکت خداوند نگردند.

 

پروردگارا! به الطاف عمیمت که انسان از آبی ضعیف و در قرار گاهی محفوظ تا مدتی معین نگهداری و به اذن خداوند آفریده شده است، به خداوندی خداوند که خداوند قدرت برپا نمودن قیامت و حسابرسی به اعمال انسانها بر اساس معیارهای دین حضرت محمد سلام الله علیه را دارد و به توان و اعجاز الهی هست که انسانها از عیبها و نقصها منزه می شوند و اعتقادات و فضائل و منزهی و نگرشها و عقلانیّت و دانائیهایشان به رُشد و تعالی می رسند و قدرت به تعالی رفتار نمودن را بر اثر توان و رحمت معجزه آسای الهی به احسن تقویم کسب می نمایند، که در قدر توان اسماء الحسنی و کن فیکون اسماء اعظمت و به تعالی تاثیرگذاری بر مخلوقاتت،چنان نما تا شیطان خجل از شیطنت و دسیسه های خود گردد و آدمیان بیش از این در معرض جهنمی شدن قرار نگیرند و وای بر حال و احوالات دو دنیای آنها نگردد.

 

خداوندا! بر محمد و آل محمد درود فرست و به حق زمینی که چنان به تعالی آفریده ای که برای زندگی و مرگ انسانها و مخلوقات کفایت می نماید و کافی می باشد و به حق زمینی که در آن كوههاي استوار و بلند قرار دادي، و آبي گوارا به مخلوقات بخصوص انسانها نوشاندی، چنان انسانها را به منزهی و تعالی و کمالات و رُشد برسان تا دین و اعتقادات و تفکرات و نگرشها و فضائل همه انسانها و خلقتها همیشه مطابق انتظارات صراط مستقیم دینِ خالق یکتای بی همتا و حجت بر حقش قائم آل محمد و حجتهای معصومت باشد، تا همه همواره از سعادتمندی و رستگار در دو دنیا بهره مند شوند و از پاداش بهشت خالق خود در قیامت برخوردار شوند.

 

الهی آمین یا ارحم الراحمین، به برکت و حرمت محمداٍ و آله طاهرین. اللهم صل علی محمد وآل محمد و عجل فرجهم. اللهم عجل لولیک الفرج صاحب الزمان وجعلنا من خیر انصارهی و اعوانهی و شیعته

 

گل افشان گل محمدی

 

https://www.farhangyar.ir/fa/post/37495/
دعا و راز و نیاز با تفکر بر سوره مرسلات کتاب قرآن | مشابه
۲۶ فروردین ۱۴۰۴

 

دوشنبه، 28 مهر 1404 - 22:59 ادامه مطلب نظر بدهید 352