اصول دین. توحید
بسم الله الرحمن الرحیم
«الحمدلله ربّ العالمین صلاة و السلام علی سید الانبیاء و المرسلین حبیب الهنا و طبیب نفوسنا ابی القاسم محمد صلی الله علیه و علی اهل بیته الطیبین الطاهرین المعصومین المکرمین».
طرح مقامات الهی در قرآن
یقیناً شناخت مقاماتی که خداوند از باب لطف، مهر و رحمتش برای انسان قرار داده، راه رسیدن به آن مقامات را هم نشان داده و انسان را هدایت کرده، لازم و ضروری است؛ چون جاهل‌ماندن به این مقامات، آدم را هفتادهشتاد سال دست خالی نگه می‌دارد و زندگی‌اش را هم یک زندگی بی‌ارزشِ معمولی قرار می‌دهد که در این زندگی، خبری از خیر دنیا و آخرت نخواهد بود.
الف) مقام «مُنْعَمٌ عَلَیه»
همهٔ مقاماتی که قرار داده شده، در قرآن مطرح است؛ مثلاً یک مقام در سورهٔ مبارکهٔ حمد، اولین سورهٔ قرآن بیان شده که مقام «مُنْعَمٌ عَلَیه» و به‌عبارت ساده، «اَنْعَمْتَ عَلَیْهِم» است. این «اَنْعَمْتَ عَلَیْهِم» چه کسانی هستند که در همین سورهٔ حمد می‌فرماید: «غَيرِ المَغضوبِ عَلَيهِم وَلَا الضّالّينَ» نه به آنها خشم گرفته شده است و نه گمراه هستند؟
گر چه، درختِ پُر، بارِ نگاهت، سر به زیر داشت
زهی دنیایِ اُبُّهت بود، که در اوج، خضوع داشت
یک لحظه نبود، که گدا با پادشاهِ حُسن، برابر شد
عمری بود، که در بارانِ رحمت، حضور داشت
ای خدا تو برای سعادتمان آیات نور آورده ای
رموز نجاتمان را از عرش شعور آورده ای
قرنهاست گر چه مردمان امامان خود را نمی بینند
ولی تو مژدۀ آمدنشان را از سالهای دور آورده ای
صلوات بر حضرت محمد"سلام الله علییه"
بر تنزل آیات حقیقت بر عرش عالیترین عبد خداوند صلوات
بر نگاه پر نور آیۀ ایمان شهر علم پیامبر"س"، بر تجلی فضائل خداوند صلوات
بر عالم الهی خاتم انبیاء و اوصیاء محمد مصطفی "س"صلوات
بر آن شکوه والای لطف الهی بر احمد رسول حق جلوۀ اسماء خداوند صلوات
آن اقتدار خلقت از آن توست خدایا
وين التزام نعمت نياز ماست خدایا
آن بيكران خلقت از آن توست خدایا
وين درياي نعمت براي ماست خدایا
مهر | دین و اندیشه | جمعه، 06 تیر 1404 - 12:00
محرم الحرام نخستین ماه از ماههای قمری و یکی از ماههای حرام است. وقایع و حوادث فراوانی در ماه محرم رخ داده است.
خلاصه خبر
اول: روزه گرفتن، در روایت ریّان بن شبیب از حضرت رضا علیه‌السّلام روایت شده: هرکه در این روز روزه بدارد، و خدا را بخواند خدا دعای او را مستجاب کند، چنانکه دعای زکرّیا را اجابت فرمود.
«اللَّهُمَّ أَنْتَ الْإِلَهُ الْقَدِیمُ وَ هَذِهِ سَنَةٌ جَدِیدَةٌ فَأَسْأَلُکَ فِیهَا الْعِصْمَةَ مِنَ الشَّیْطَانِ وَ الْقُوَّةَ عَلَی هَذِهِ النَّفْسِ الْأَمَّارَةِ بِالسُّوءِ وَ الاشْتِغَالَ بِمَا یُقَرِّبُنِی إِلَیْکَ یَا کَرِیمُ یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ یَا عِمَادَ مَنْ لا عِمَادَ لَهُ یَا ذَخِیرَةَ مَنْ لا ذَخِیرَةَ لَهُ یَا حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ یَا غِیَاثَ مَنْ لا غِیَاثَ لَهُ یَا سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ یَا کَنْزَ مَنْ لا کَنْزَ لَهُ یَا حَسَنَ الْبَلاءِ یَا عَظِیمَ الرَّجَاءِ یَا عِزَّ الضُّعَفَاءِ یَا مُنْقِذَ الْغَرْقَی یَا مُنْجِیَ الْهَلْکَی یَا مُنْعِمُ یَا مُجْمِلُ یَا مُفْضِلُ یَا مُحْسِنُ
أَنْتَ الَّذِی سَجَدَ لَکَ سَوَادُ اللَّیْلِ وَ نُورُ النَّهَارِ وَ ضَوْءُ الْقَمَرِ وَ شُعَاعُ الشَّمْسِ وَ دَوِیُّ الْمَاءِ وَ حَفِیفُ الشَّجَرِ یَا اللَّهُ لا شَرِیکَ لَکَ اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا خَیْرا مِمَّا یَظُنُّونَ وَ اغْفِرْ لَنَا مَا لا یَعْلَمُونَ وَ لا تُؤَاخِذْنَا بِمَا یَقُولُونَ حَسْبِیَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ آمَنَّا بِهِ کُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنَا وَ مَا یَذَّکَّرُ إِلا أُولُوا الْأَلْبَابِ رَبَّنَا لا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنَا وَ هَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ
تسنیم | فرهنگی و هنری | دوشنبه، 02 تیر 1404 - 12:35
تأکید امام بر «قوت» الهی، یادآور این مطلب مهم است که بندگان خدا برای رهایی از ظلم، باید به قدرت بی پایان پروردگار متعال توکل کنند و از او یاری بطلبند.
خلاصه خبر
در بخشی از دعا می‌خوانیم:
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ خُذْ ظَالِمِی وَ عَدُوِّی عَنْ ظُلْمِی بِقُوَّتِكَ وَ افْلُلْ حَدَّهُ عَنِّی بِقُدْرَتِكَ ، وَ اجْعَلْ لَهُ شُغْلًا فِیما یَلِیهِ وَ عَجْزاً عَمَّا یُنَاوِیهِ.
در ابتدای این دعای پرفضیلت، امام سجاد علیه‌السلام از خداوند می‌خواهد که بر پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله و خاندان پاک ایشان درود و رحمت بفرستد.
امام در ادامه، از خدا می‌خواهد که دشمن و ستم‌کننده را به وسیله قدرت خویش از ادامه ظلم باز دارد.
تأکید امام بر «قوت» الهی، یادآور این مطلب مهم است که بندگان خدا برای رهایی از ظلم، باید به قدرت بی‌پایان پروردگار متعال توکل کنند و از او یاری بطلبند.
در پایان این بخش از دعا، امام از خدا می‌خواهد که بر وجود ستمگر، مهر عجز و ناتوانی در برخورد با مظلوم بزند.
مهر | دین و اندیشه | شنبه، 31 خرداد 1404 - 12:50
دعای جوشن صغیر در کتاب «مهج الدعوات» سید ابن طاووس نیز روایت شده ولی بین نسخه کفعمی و سید تفاوت وجود دارد.
خلاصه خبر
وَوَجَّهْتَ ما سَدَّدَ إِلَیَّ مِنْ مَکائِدِهِ إِلَیْهِ، وَرَدَدْتَهُ عَلَیْهِ، وَلَمْ یَشْفِ غَلِیلَهُ، وَلَمْ تَبْرُدْ حَزازاتُ غَیْظِهِ، وَقَدْ عَضَّ عَلَیَّ أَنامِلَهُ، وَأَدْبَرَ مُوَلِّیاً قَدْ أَخْفَقَتْ سَرایاهُ، فَلَکَ الْحَمْدُ یَا رَبِّ مِنْ مُقْتَدِرٍ لَایُغْلَبُ، وَذِی أَناةٍ لَایَعْجَلُ، صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاجْعَلْنِی لِنَعْمائِکَ مِنَ الشَّاکِرِینَ، وَلِآلائِکَ مِنَ الذَّاکِرِینَ؛
نادَیْتُکَ یَا رَبِّ مُسْتَجِیراً بِکَ، واثِقاً بِسُرْعَةِ إِجابَتِکَ، مُتَوَکِّلاً عَلیٰ ما لَمْ أَزَلْ أَتَعَرَّفُهُ مِنْ حُسْنِ دِفاعِکَ، عالِماً أَنَّهُ لَایُضْطَهَدُ مَنْ أَویٰ إِلیٰ ظِلِّ کَنَفِکَ؛ وَلَنْ تَقْرَعَ الْحَوادِثُ مَنْ لَجَأَ إِلیٰ مَعْقِلِ الانْتِصارِ بِکَ، فَحَصَّنْتَنِی مِنْ بَأْسِهِ بِقُدْرَتِکَ، فَلَکَ الْحَمْدُ یَا رَبِّ مِنْ مُقْتَدِرٍ لَایُغْلَبُ، وَذِی أَناةٍ لَایَعْجَلُ، صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاجْعَلْنِی لِنَعْمائِکَ مِنَ الشَّاکِرِینَ، وَلِآلائِکَ مِنَ الذَّاکِرِینَ؛
إِلٰهِی وَکَمْ مِنْ سَحائِبِ مَکْرُوهٍ جَلَّیْتَها، وَسَماءِ نِعْمَةٍ مَطَرْتَها، وَجَداوِلِ کَرامَةٍ أَجْرَیْتَها، وَأَعْیُنِ أَحْداثٍ طَمَسْتَها، وَناشِئَةِ رَحْمَةٍ نَشَرْتَها، وَجُنَّةِ عافِیَةٍ أَلْبَسْتَها، وَغَوامِرِ کُرُباتٍ کَشَفْتَها، وَأُمُورٍ جارِیَةٍ قَدَّرْتَها، لَمْ تُعْجِزْکَ إِذْ طَلَبْتَها، وَلَمْ تَمْتَنِعْ مِنْکَ إِذْ أَرَدْتَها، فَلَکَ الْحَمْدُ یَا رَبِّ مِنْ مُقْتَدِرٍ لَایُغْلَبُ، وَذِی أَناةٍ لَایَعْجَلُ، صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاجْعَلْنِی لِنَعْمائِکَ مِنَ الشَّاکِرِینَ، وَلِآلائِکَ مِنَ الذَّاکِرِینَ؛