به منظرگاه مدیریتی امام زین العابدین سلام الله علیه خوش آمدید.

 

بر حضرت سجاد و صفایش صلوات
او روح دعاست بر دعایش صلوات
از پرده غیب جلوه گر شد رخ او
بفرست برای رو نمایَش صلوات

*         *        *         *

به نام نامی مولای عابدین صلوات

برای سرور و سالار ساجدین صلوات

برای سید سجاد آن امام همام

که هست رهبر و سردار صابرین صلوات

دوشنبه، 08 اسفند 1401 - 15:59 ادامه مطلب نظر بدهید 16

حدیث اول: تقـوا معيار ارزيـابى

قالَ السَّجادُ عليه السلام:

لايَقِلُّ عَمَلٌ مَعَ تَقْوى وَكَيْفَ يَقـِلُّ مايُتقَبَّلُ.

[تحف العقول، ص 318.]

امام سجاد عليه السلام فرمود: كارى كه با تقوا همراه باشد اندك نيست، چگونه آنچه مقبول خـدا قرار گرفته، انـدك محسـوب شـود.

حدیث دوم: خرسـندى از گـناه

وَ قالَ السَّجادُ عليه السلام:

اِيـّاكَ وَالاِْبْتـِهاجَ بالِذَّنْبِ، فاِنَّ الاِْبْتِهاجَ بِهِ اَعْظَمُ مِنْ ركُوُبِهِ.

[كشف الغمه، ج 2، ص 108.]

امام چهارم عليه السلام فرمود: مبادا به گناهى كه انجام داده اى خوشحال باشى، زيـرا اظـهار شـادى بخـاطـر گـناه از انجام آن «گناه» بزرگتر است.

حدیث سوم: آبـروى پيـامبر صلى ‏الله‏ عليه‏ و‏آله

دوشنبه، 08 اسفند 1401 - 15:50 ادامه مطلب نظر بدهید 14

 

 باشگاه خبرنگاران | فرهنگی و هنری | یکشنبه، 07 اسفند 1401 - 16:12

همزمان با تولد امام سجاد علیه السلام اشعاری از شاعران آیینی کشورمان در این گزارش آمده است.

 

خلاصه خبر

شب، خوشه‌چینِ خلوت تو با خدای تو
بر آفتاب فخر کنند از ولای تو‎
محراب را به وقت مناجات تو، همه‎
وی زیور تمام دعاها، دعای تو‎
فریاد عاشوراست موج پرچمی که
بر مادرت، آن شهربانوی زمانه
ز طبع روانت به ما ببخش
شعبان بتاب و از رمضانت به ما ببخش
یک تکه نان ز گوشه‌ی خوانت به ما ببخش
از نور چشم راه نشانت به ما ببخش
یک جرعه از عصاره‌ی جانت به ما ببخش
با طعم دل نشین بیانت به ما ببخش
ما گوشمان خمار مناجات‌های توست
از آن شراب روح تکانت به ما ببخش
سهمی از آن به رسم امانت به ما ببخش
جایی میان گریه کنانت به ما ببخش
دست تو ربنای قنوت اجابت است
سجاده‌ی تو قبله‌ی اهل عبادت است
اشکت نزول آیه‌ی باران رحمت است
شد مادرت عروس علی، خوش بحال ماست

یکشنبه، 07 اسفند 1401 - 23:52 ادامه مطلب نظر بدهید 8

یکشنبه، 07 اسفند 1401 - 14:13 نظر بدهید 13

یکشنبه، 07 اسفند 1401 - 14:11 نظر بدهید 9

 

 مهر | دین و اندیشه | یکشنبه، 07 اسفند 1401 - 05:52

پورامینی گفت: این ویژگی در فطرت همه انسان‌ها نهفته است، انسان‌ها حتی کسانی که در پیدا کردن مصداق حقیقی خداوند به اشتباه و انحراف رفته‌اند همیشه به سراغ خدا و پرستش اویند.

 

خلاصه خبر

مجموعه ادعیه و مناجات امام سجاد (ع) در کتاب صحیفه سجادیه گرد آمده است.
رسالة الحقوق، شامل ۵۰ حقّ از حقوق خدا و بندگان، مردم و حاکمان، والدین و فرزندان، همسایگان و … از آثار آن امام همام است.
بیشترین تکیه در این دعاها به روابط قلبی و ارتباطات معنوی انسان است: مناجات‌ها و دعاهای گوناگون، خواسته‌های معنوی و تکامل‌های فراوان و بیشمار در این کتاب و در دعاها است که امام در ضمن این دعاها و به زبان دعا با آموزه‌های خاص خود انگیزه یک زندگی اسلامی را در ذهن مردم بیدار و زنده می‌کند.
گفت: با مروری بر صحیفه سجادیه به نکاتی بر می‌خوریم که گرچه به شکل دعا از سوی امام بزرگوار به ما رسیده است، ولی به روشنی ویژگی انسان را تبیین نموده و اساس و مبنای اصول تربیتی را ارائه می‌دهد.
حتی گرایش و محبتی که به خدا دارد از خود دوستی مایه می‌گیرد.
حتی گرایش و محبتی که به خدا دارد از خود دوستی مایه می‌گیرد
انسان‌ها حتی کسانی که در پیدا کردن مصداق حقیقی خداوند به اشتباه و انحراف رفته‌اند همیشه به سراغ خدا و پرستش اویند.
این عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی بیان کرد: امام (ع) در دعاهای بیست، بیست و یک، بیست و هشت، پنجاه و دعاهای بسیار دیگر بیاناتی دارند که اشاره به خدا خواهی و خدا جویی انسان به هنگام اضطرار و تنگناها دارد.
وی خاطرنشان کرد: هدف امام (ع) از طرح مفهوم خدا خواهی، که از مبانی تربیتی در اسلام به حساب می‌آید، توجه دادن انسان‌ها به فطرت خداجویشان است، این گرایش، از طریق توجه دادن انسان به خدا، در اصلاح رفتارهای وی تأثیرگذار است.
انسان خداجو به خاطر فطرت خدا خواهی اش همیشه خدا را در نظر دارد و در اثر همین توجه، آلوده به گناه و معصیت خدا نمی‌شود و رفتارهایش با نیت خالص و در جهت تقرب به خدا انجام می‌پذیرد.
تقوا
وی با اشاره به اصل تقوا عنوان کرد: ترس از خدا یا تقوا و در نتیجه، پرهیز از گناه، از مهم‌ترین اصول تربیتی در صحیفه سجادیه است.
بنابراین، امام سجاد (ع) در صحیفه سجادیه که سراسر ذکر و یاد خداست، با دعاهای گوناگون نظیر دعا به هنگام صبح و شام، دعا به هنگام بیماری، دعا به هنگام دفع بلاها و سختی‌ها و… انسان را هماره متوجه خدا می‌کند و بدین وسیله، غفلت را از وی می زداید.
زهد و پارسایی
وی تصریح کرد: امام (ع) در این فراز آسایش و راحتی را در زهد و دوری از دنیا بیان می‌فرماید و از خدا درخواست زهد می‌کند.
نقطه شروع تمام بدبختی‌ها و شقاوت‌ها در انسان از همین حب دنیا است و اصل تربیتی زهد، که در صحیفه سجادیه بسیار روی آن تکیه شده است، به معنای دوری از تعلقات دنیا و اسیر آن نبودن و آزادی از هر چیزی است که بخواهد در انسان چنان تعلق خاطری ایجاد کند که او را از خدا و یاد خدا و آخرت جدا و غافل سازد.
امام (ع) در سراسر صحیفه سجادیه، هدف نهایی تربیت را خدای متعال معرفی می‌کند و در تمام دعاها، مخاطب را با زبان دعا و مناجات به آن حقیقت یکتا راهنمایی می‌کند.
امام (ع) با محور قرار دادن خدا در دعاهای مختلف، به ما می‌فهماند که محور زندگی انسان در تمام شئون آن، باید خدا باشد و منظور از این محور و هدف بودن خدا، همانا حضور خداوند در متن زندگی است.
همچنین حضرت (ع) راه‌های ارتباط انسان با خدا را قرب، عبادت، حیات طیبه و… بیان نموده است.

یکشنبه، 07 اسفند 1401 - 13:59 ادامه مطلب نظر بدهید 9

 

 مهر | دین و اندیشه | پنجشنبه، 04 اسفند 1401 - 11:41

دوازدهمین کنگره بین المللی امام سجاد علیه السلام با عنوان صحیفه سجادیه، سلاح جهاد تبیین برگزار می شود.

 

خلاصه خبر

این همایش یکشنبه ۷ اسفند ماه مصادف با پنجم شعبان المعظم مصادف با سالروز ولادت با سعادت حضرت سیدالساجدین امام زین العابدین علیه السلام از ساعت ۸ تا ۱۲ برپا خواهد شد.

جمعه، 05 اسفند 1401 - 00:27 ادامه مطلب نظر بدهید 13

 

 باشگاه خبرنگاران | فرهنگی و هنری | شنبه، 21 آبان 1401 - 09:47

امام چهارم(ع) توصیه کرده اند که قلب مومن باید سرشار از محبت الهی باشد

 

خلاصه خبر

بر محمّد و آل محمّد درود بفرست و قلبم را براى محبّتت خالی ساز و آن را به یاد خود مشغول بدار.»

یکشنبه، 22 آبان 1401 - 00:13 ادامه مطلب نظر بدهید 11

 

 باشگاه خبرنگاران | فرهنگی و هنری | دوشنبه، 02 آبان 1401 - 07:42

امام چهارم شیعیان(ع)، به همنشینی با افراد خردمند تأکید کرده اند.

 

خلاصه خبر

امام سجاد علیه السلام فرمودند:«مُجالَسَةُ الصّالِحینَ داعِیَةٌ إلَى الصَّلاحِ و آدابُ العُلَماءِ زِیادَةٌ فِی العَقلِ.»«همنشینى با نیکان، فرا خواننده به نیکى است و آداب دانشمندان، افزاینده خِرَد است.»

دوشنبه، 02 آبان 1401 - 21:34 ادامه مطلب نظر بدهید 12

 

 مهر | دین و اندیشه | جمعه، 08 مهر 1401 - 09:06

خداوند انسان و جن را طوری آفریده که هم تمایل به خوبی‌ها و فضائل دارند و هم گرایش به شهوت‌ها و رذائل؛ و هنر انسان این است که از بین این دو نوع تمایل راه عبادت خدا را اختیار کند.

 

خلاصه خبر

به گزارش خبرنگار مهر، صحیفه سجادیه کتابی حاوی ۵۴ دعا از امام سجاد (ع) است.
امام سجاد (ع) در این دعا وظایف مؤمن واقعی را بیان می‌کند و از خدا درخواست دارد که از شرّ شیطان در امان باشد.
حضرت زین‌العابدین در ابتدای این دعا، خدا را به دلیل دادن مقام شکر به بندگان سپاس‌گزار است و از خدا درخواست پاک شدن گناهان و رسیدن به مقام صالحان را دارد.
اللّهُمّ إِنّی أَسْأَلُکَ بِحَقّ هَذَا الشّهْرِ، وَ بِحَقّ مَنْ تَعَبّدَ لَکَ فِیهِ مِنِ ابْتِدَائِهِ إِلَی وَقْتِ فَنَائِهِ مِنْ مَلَکٍ قَرّبْتَهُ، أَوْ نَبِیٍّ أَرْسَلْتَهُ، أَوْ عَبْدٍ صَالِحٍ اخْتَصَصْتَهُ، أَنْ تُصَلّیَ عَلَی مُحَمّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَهّلْنَا فِیهِ لِمَا وَعَدْتَ أَوْلِیَاءَکَ مِنْ کَرَامَتِکَ، وَ أَوْجِبْ لَنَا فِیهِ مَا أَوْجَبْتَ لِأَهْلِ الْمُبَالَغَةِ فِی طَاعَتِکَ، وَ اجْعَلْنَا فِی نَظْمِ مَنِ اسْتَحَقّ الرّفِیعَ الْأَعْلَی بِرَحْمَتِکَ.
اما خداوند انسان و جن را طوری آفریده که هم تمایل به خوبی‌ها و فضائل دارند و هم گرایش به شهوت‌ها و رذائل؛ و هنر انسان این است که از بین این دو نوع تمایل راه عبادت خدا را اختیار کند.
اصل دوم این است که رسیدن به این مقام، که آن را مقام قرب الهی می‌نامیم، تنها در سایه بندگی خدا حاصل می‌شود؛ انسان از هیچ راه دیگری جز عبادت و اطاعت خدا به این مقام نائل نمی‌شود.
اما این که سرّ آن چیست؟
از این مطلب فقط به عنوان اصل موضوع استفاده می‌کنیم و به استناد قرآن کریم که به آن معتقد هستیم و در آن تردیدی نداریم، این فرموده خداوند را پذیرفته‌ایم که «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُونِ»؛ جن و انس را نیافریدم، مگر برای عبادت؛ یعنی تنها راه رسیدن به قرب الهی و کمالی که انسان لیاقت آن را دارد، عبادت خدا پیدا می‌شود.
اصل سوم در واقع تفسیر عبادت است؛ اصلاً عبادت یعنی چه؟
یعنی هیچ چیز مال او نیست، هرچه هست مال خدا است و انسان از خودش هیچ ندارد.
همه ما معتقدیم که همه چیز مال خدا است.
اگر همه چیز مال خداست، گم شدنش چه ربطی به تو دارد؟
نشانه دیگر در مقام اطاعت امر خدا است، با این که می‌دانیم خدا کاری را دوست دارد، اما نمی‌کنیم.
اما اگر از ما بپرسند، می‌گوئیم همه چیز مال خداست؛ ما هم مال او هستیم.
دعا مغز عبادت
مطلب دیگر این که: «الدُّعَاءُ مُخُّ الْعِبَادَة» ۲، دعا مغز عبادت است.
عبادت هم لایه‌های مختلفی دارد و به حسب این روایت مغزش دعا است.
اما چگونه دعا مغز عبادت است؟
چرا اگر عبادت دعا نداشته باشد، عبادت نیست؟
گفتیم راه رسیدن به قرب خدا یا کمال انسان، بندگی کردن است و بندگی رابطه‌ای بین انسان و خداست؛ وقتی می‌گوئیم ما بنده خداییم، این یک نسبت اضافی است بین عابد و معبود.
در عبادت هر دو نگاه لازم است؛ چون رابطه‌ای است بین این دو.
توجه به فقر انسان و غنای الهی، زشتی انسان و زیبایی‌خدا، بی‌حیایی انسان و پرده پوشی خدا، حالتی را برای انسان ایجاد می‌کند که در دعا متبلور می‌شود.
نوسان بین این دو حالت می‌شود دعا و عبادت.
عبادت همان رابطه بین عابد و معبود است که من هیچم و تو همه چیز؛ من هیچ ندارم و تو همه چیز داری.
همه ما خیلی خود را دارا می‌دانیم؛ البته به زبان می‌گوئیم که آن چه داریم خدا داده است.
ما مسلمان هستیم، نماز می‌خوانیم، خدا را بندگی می‌کنیم، برای چه باید باج بدهیم؟
در حالی که این مال متعلق به خداست و افتخار است که مال خدا به دست تو به بنده خدا برسد؛ ثوابش هم به تو می‌رسد.
اما ته دل‌مان این است که: نه، مال خدا نیست؛ مال خودمان است و خدا می‌خواهد از ما باج بگیرد.
اگر خدا بر ما منت گذاشت و این معرفت را به ما داد که هیچ نداریم و همه اینها امانت است؛ باید خدا را شکر کنیم.
چنین کسی جایی را نمی‌بیند که به آن چنگ بزند، مگر دامان خدا.
اما رفتن به درگاه خدا هم استحقاق و اهلیتی می‌خواهد.
من چه کار کرده‌ام که استحقاق لطف خدا را داشته‌باشم؟
به هر چه احتمال می‌دهد که پیش خدا آبرو و احترامی داشته باشد.
این مطالب مقدمه‌ای بود برای توضیح این که چرا در این فراز حضرت، خدا را «بِحَقّ هَذَا الشّهْرِ، وَ بِحَقّ مَنْ تَعَبّدَ لَکَ فِیهِ.»؛ قسم می‌دهد.
حتی حضرات معصومین (ع) هم وقتی به ذات خودشان نگاه می‌کنند، در می‌یابند که حتی خود ایشان هم از خود چیزی ندارند؛ هر چه دارند خدا داده؛ خودِ منهای آنچه خدا داده یعنی یک مجموعه تهی.
به حق این عزیزانت به ما هم عنایتی بکن که ما هم حالت توبه و انابه پیدا کنیم.
امام سجاد صلوات الله علیه در این مقام، دست به استغفار برمی‌دارند.
خدا داده؛ پس من، خودم حیایی ندارم.
علم من را هم خدا داده و من از خودم علمی ندارم.
همه خوبی‌ها به آنچه خدا داده برمی‌گردد و همه زشتی‌ها و پستی‌ها از من است که هیچ ندارم.
پس من ذلیل‌ترینم، آنگاه که به خودم نگاه می‌کنم، صرف نظر از آن چه خدا داده است؛ و عزیزترینم، وقتی به عزتی که خدا به من داده نگاه می‌کنم.
گفتیم دعا نوسانی است بین خود و خدا، یک نگاه به خود، یک نگاه به خدا.
خدایا همه بندگان را بیامرز!
ما هم در این شب باید به بهترین شفیع خودمان که عزیزترین بندگان خداست، در کنار رسول خدا (ص) متوسل شوید

چهارشنبه، 13 مهر 1401 - 03:06 ادامه مطلب نظر بدهید 9