با سلام
بخش خانواده در اسلام به مسائل خانواده در اسلام می پردازد. به بخش خانواده در اسلام خوش آمدید.
امام صادق علیه السلام فرمودند:
اِزرَعُوا و اغرِسُوا وَاللّهِ ما عَمِلَ النّاسُ عَمَلاً اَجَلَّ و لاأطیَبَ مِنهُ.
کشت کنید و درخت بنشانید؛ به خدا قسم آدمیان کارى برتر و پاکتر از این نکرده اند.
بحار الانوار: ج ۱۰۳، ص ۶۸
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لا تَطيبُ السُكني إلّا بِثَلاثٍ: الهَواءِ الطَّيِّبِ وَ الماءِ الغَزيرِ العَذبِ و الأرضِ الخَوّارَةِ.
زندگي جز با سه چيز خوش نمي شود: هواي پاك، آب فراوان گوارا و زمين نرم و سست (آماده زراعت).
تحف العقول، ص 320
امام علی علیه السّلام فرمودند:
النَّظَرُ إلَي الخُضرَةِ نُشرَةٌ.
نگاه كردن به سبزه، موجب شادابي است.
نهج البلاغه، حكمت 400
احادیثی درباره ی گل
در حدیث های اهل بیت (ع) به تکرار درباره ی خواص گل ها صحبت شده است. از بین بردن استرس، رهایی از سرسام، درمان برخی بیماری ها و ایجاد شادابی و نشاط بعضی از این موارد است. حتی در بعضی از روایات آمده است که پیامبر اکرم (ص) گل هدیه می داده اند و منشاء آنها را بهشت معرفی کرده اند. درموردخواص نشاط آفرین گل ها امام رضا (ع) می فرماید : «الطیب نشره و العسل نشره، و الرکوب نشره و النظر الی الخضره نشره. یعنی: بوی خوش، عسل، سوارکاری و نگاه به مناظر سرسبز و خرم، باعث نشاط و شادی میشود.» (۱) (احادیثی درباره ی گل)
گل ختمی
امام هشتم(ع) میفرماید: شستشو دادن سر با گل ختمی در روز جمعه جزء دستورات پیغمبر اسلام(ص) است، علاوه بر این دارای خواصی است مانند اینکه موها و صورت را زیبا مینماید، و از سردرد جلوگیری میکند.(۳) یکی از گلهای مفید برای بدن گل ختمی است. محققان دریافته اند که گل ختمی در درمان مشکلات گوارشی از جمله سوزش معده، سوء هاضمه، کولیت زخمی و زخم معده مفید است. همچنین محققان در نظر دارند تا کارآیی ختمی را به عنوان درمان طبیعی برای کنترل قندخون در دیابتیها مورد بررسی قرار دهند. (احادیثی درباره ی گل)
اسلام دین جامعی است که به همه ابعاد زندگی انسان توجه دارد. هم به معاش و هم به معاد انسان اهمیت میدهد. بعضی از توصیههای اسلام در قالب واجب و حرام نمیرود، اما برای داشتن زندگی سالم، بهتر است که به آنها هم توجه شود. علومی که انسانها با تجربه و آزمایش به دست میآورند، گاهی اوقات مطابق با حقیقت و گاهی اوقات خلاف حقیقت است. بارها در طول تاریخ دیده ایم که فرضیههای علمی ثابت شده توسط دانشمندان، بعد از چند سال توسط عدهای دیگر از دانشمندان رد شده و یا کاملتر شده است.
این خصوصیت انسان است که ظرفیت محدودی دارد و با همه تلاشهای خود نمیتواند به همه ابعاد آفرینش پی ببرد. هیچ دانشمندی را نمیشناسیم که بگوید من همه چیز را میدانم و یا بگوید که امروز علم، هر آنچه را که ممکن بوده کشف کرده و چیز ناشناختهای برای انسان باقی نمانده است. اتفاقاً به عکس، هر چه که جلوتر میرویم آنها متوجه میشوند که چیزهای بیشتری وجود دارد که هنوز انسانها نسبت به آن آگاهی ندارند. اما علمی که منشأ وحیانی دارد، از آنجایی که از مبدأ آفرینش نشأت میگیرد، به هیچ عنوان خطا پذیر نیست. هر چند ممکن است انسانها به تمام زوایای آن پی نبرند، اما این چیزی از حقیقت کم نمیکند.
پیشوایان دینی به عنوان الگوهای اخلاقی، صفات و رفتارهای پسندیدهای داشتند که آنها را از دیگران متمایز میکرد. در زیر، دو نمونه از این رفتارها و صفات نیک آورده شده است:
1. مهربانی و عطوفت:
* برخورد با همه افراد به یک چشم: پیشوایان دینی بدون در نظر گرفتن موقعیت اجتماعی، قوم و نژاد، با همه افراد به یک چشم نگاه میکردند و با آنها با مهربانی و عطوفت رفتار میکردند.
وقتی پدر و مادر به آموزه های اخلاقی همسرداری التزام جدی دارند و روابط عاطفی و اخلاقی محبت آمیز و مودبانه، دلسوزانه و دین مدارانه دارند، بر فرزندان خود نیز اثر گذاشته و آنان را به سوی مسائل تربیتی سوق خواهند داد. افزون بر این، وقتی محیط خانواده، دوستانه، صادقانه، محبت آمیز و همراه با حس وظیفه شناسی و احترام بود، فضایی آرام و معنوی به وجود خواهد آمد و این فضا در آرامش روانی، شکوفایی استعدادها و همچنین خلاقیت فرزندان موثر خواهد بود.
قرآن کريم :
وَ لا تَسْتَوِى الْحَسَنَةُ وَ لاَ السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتى، هِىَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذى بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ عَداوَةٌ كَأَ نَّهُ وَلىٌّ حَميمٌ وَ ما يُلَقّاها إِلاَّ الَّذينَ صَبَروا و ما يُلَقّاها إِلاّ ذو حَظٍّ عَظيمٍ؛[سوره فصلت، آيه ۳۴ و ۳۵]
هرگز خوبى و بدى يكسان نيست، بدى را با خوبى دفع كن تا دشمنان سرسخت هم چون دوستان گرم و صميمى شوند. امّا جز كسانى كه داراى صبر و استقامتند به اين مقام نمى رسند، و جز كسانى كه بهره عظيمى (از ايمان و تقوا) دارند به آن نايل نمى گردند.
۱ پيامبر صلي الله عليه و آله :... وَ ما يَمْنَعُكَ أنْ تُحِبَّ أنْ تَعيشَ حَميدا وَ تَموتَ سَعيدا و اِنّما بُعِثْتُعَلى تَمامِ مَحاسِنَ الأخْلاقِ؛
چه چيزى مانع توست كه زندگى پسنديده و مرگ با سعادت را داشته باشى، چرا كه من براى كامل نمودن اخلاق زيبا مبعوث شده ام.[مجمع الزوائد، ج ۸ ، ص ۲۳]
تسنیم | فرهنگی و هنری | چهارشنبه، 06 فروردین 1404 - 09:53
ادبیات کودک با بازتاب فرهنگ بومی، به کودکان کمک می کند تا احساس تعلق به جامعه خود داشته باشند.افسانه ها، داستان های عامیانه و متون بومی، هویت فرهنگی را در کودکان تقویت کرده و آن ها را با گذشته و میراث فرهنگی خود آشنا می کنند.
خلاصه خبر
به گزارش خبرگزاری تسنیم، محمدمهدی سیدناصری پژوهشگر حقوق کودکان؛
ادبیات کودک نهتنها وسیلهای برای سرگرمی و آموزش زبان، بلکه ابزاری مؤثر برای انتقال ارزشهای اجتماعی و فرهنگی است.
از طریق داستانها، افسانهها و شعرهای کودکانه، اصول اخلاقی، باورهای اجتماعی و مفاهیم حقوق بشری به نسلهای آینده منتقل میشود.ادبیات کودک به مجموعهای از متون نوشتاری، شفاهی و تصویری گفته میشود که برای گروه سنی کودکان خلق شده و هدف آن آموزش، سرگرمی و رشد فکری آنان است.
حقوق بشر شامل مفاهیمی همچون حق بر آموزش، برابری، آزادی بیان و احترام به تفاوتهای فرهنگی است.
ادبیات کودک با بازتاب فرهنگ بومی، به کودکان کمک میکند تا احساس تعلق به جامعه خود داشته باشند.افسانهها، داستانهای عامیانه و متون بومی، هویت فرهنگی را در کودکان تقویت کرده و آنها را با گذشته و میراث فرهنگی خود آشنا میکنند.
ادبیات کودک میتواند درونیسازی حقوق بشر را تسهیل کند.
2 ـ بازنمایی تنوع فرهنگی؛ کتابهایی که شخصیتهای متنوع از فرهنگهای مختلف را نشان میدهند، به کودکان درک بهتری از حقوق بشر میدهند.
این مفاهیم، که در اسناد بینالمللی همچون کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل متحد نیز مورد تأکید قرار گرفتهاند، بهگونهای درونیسازی میشوند که فرد در طول زندگی خود، آنها را بهعنوان اصول اساسی رفتاری به کار گیرد.
در نهایت، پژوهشهای بیشتر در این حوزه میتوانند به تدوین معیارهای علمی برای تولید و ارزیابی کتابهای کودک از منظر حقوق بشر و فرهنگ بومی کمک کنند.