راضیه تجار گفت: یک روند رو به پیشرفتی از ابتدای انقلاب اسلامی آغاز شده است و تا امروز ادامه دارد.
این روند نمی‌تواند در یک سال جهش آنچنانی داشته باشد.
این روند در سال پیش رو هم جلو می‌رود.
تعدادی کتاب‌های ضعیف یا تجربه اولی منتشر می‌شود.
برخی پیشکسوتان هم آثاری خلق می‌کنند که قلم قابل توجهی ندارد.
این کار یک زمینه می‌خواهد.
نویسنده از نظر فکری، مالی و روحی که تجربه می‌کند در نگارش اثرش تاثیرمی گذارد.
بنا به گفته نویسنده روح و روان خالقان اثر چه شاعر چه نویسنده در قلم آن‌ها تاثیرمی گذارد باید برای خلق اثر یک آرامش روانی داشته باشد.
گرچه گاهی موقعیت‌های بد هم بنای خلق اثر می‌شود.
یک مسئله را نمی‌توان نادیده گرفت که موقعیت روحی خالق اثر باعث می‌شود نتواند وقت کافی برای خلق اثر بگذارد، چون آرامش کافی را برای خلق اثر ندارد.
گاهی متولیان فرهنگی چشم اندازی را پیش روی نویسندگان قرار می‌دهند که باعث می‌شود آن‌ها به سمت و سویی بروند.
برای مثال کتاب‌های نوشته شده در حوزه انقلاب کمتر از کتاب‌هایی است که درباره شهیدان نوشته شدند.
از سوی دیگر در جشنواره‌های ادبی به داستان‌های کوتاه کمتر از رمان توجه می‌شود.
رمان حجم زیادی دارد.
شخصیت‌های متعددی در آن رقابت می‌کنند درحالی که نگارش داستان کوتاه زمان می‌برد
تجار گفت باید به بحث آموزش داستان کوتاه توجه شود.
ابتدا نویسندگان کار خود را از نگارش داستان کوتاه آغاز کنند پس از آن به سمت نگارش رمان بروند.
جای خالی مجلاتی که به ادبیات اختصاص داشته باشد احساس می‌شود.
جایی وجود ندارد که منتقدان مسلط و با مهارت در این زمینه قلم بزنند.
اگر مجله نقد ادبی وجود داشت نقاط ضعف و قوت آثار را بیان می‌کرد.