زهرا (س) کوثر و خیر عظیم است.
بر پایه برخی تفسیرها، ایشان همان لیله القدر است.
بانوی یگانه‌ای که استمرار رسول(ص) است، و همسر و همتای علی(ع) است و نیز ام‌الأئمه المعصومین(ع) است.
او معنای غدیر است و میوه باغ غدیر در شاخسار پربرکت او به رویش و پرورش و بالندگی رسید.
از این رو باید گفت نامگذاری روز ولادتشان به عنوان روز زن و روز مادر فلسفه‌ی بسیار عمیق و موشکافانه‌ای دارد.
به گزارش ایسنا، حجت‌الاسلام سیدمهدی خاموشی رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه در یادداشتی پیرامون شخصیت حضرت فاطمه(س) نوشت:
حضرت صدیقه طاهره (س) عصاره‌ عصمت و آیینه‌ی پاکی و طهارت، و زلال کوثر، و باران ِهمیشه‌ جاری است.
در شکوه مقام او همین بس که فرشته بر غبار آستان خانه‌اش بوسه می‌زند.
آفتاب فروزنده پاکی را از او وام گرفته و آب زندگی‌بخش از زلالی و صفای او مصفّا شده است.
او از جنس مینوی رفیع بود و پدر فرزانه‌اش هرگاه خاطرش هوای بهشت می‌کرد بوی آن را از فاطمه(س) می‌شنید.
فاطمه (سلام الله علیها) دریای بیکرانه‌ای است که غواصان اندیشه از غور در بیکرانگی‌اش جز حیرت و حیرانی حاصلی ندارند.
قدر و منزلت حقیقی‌اش از دیده‌ها نهان است و پژوهندگان توان پی بردن به منزلت عظیمش و گوهر نورانی‌اش را ندارند.
یکی از جهاتی که آن بانو فاطمه نامیده شده آن است که بسیاری از انسان‌ها از شناخت قدر و حقیقتش بسیار دور مانده‌اند.
در مقام سیده‌ی نساء العالمین همین بس که پروردگار عالم تولدشان را بر رسول اکرم(ص) مبارک شمرد و ایشان را خیر کثیر نامید و سوره کوثر را در شأن آن بانو نازل کرد.
این بانوی جلیل القدر چنان به زیور ارزش‌های روحی و معنوی والایی آراسته است که مثالش هرگز در وجود سایر زنان عالم پیدا نشده است و در آراستگی به چنان کمالات و ارزش‌هایی حقیقتاً عدیم النظیر است.
حضرت صدیقه طاهره، دخت پیامبر مکرم اسلام (صلی‌الله‌ علیه ‌وآله وسلم)، فضایل و مناقب و مقامات عالیه بی‌شماری دارد.
رسول خدا درباره‌اش می‌فرمود: «او پاره تن من است و او قلب من است که میان دو پهلوی من قرار دارد؛ پس کسی که او را اذیت کرده و کسی که مرا بیازارد خدای متعال را آزرده است».
زهرا (س) کوثر و خیر عظیم است.
بر پایه برخی تفسیرها، ایشان همان لیله القدر است.
بانوی یگانه‌ای که استمرار رسول(ص) است، و همسر و همتای علی(ع) است و نیز ام‌الأئمه المعصومین (علیهم السلام) است.
از این رو باید گفت نامگذاری روز ولادتشان به عنوان روز زن و روز مادر فلسفه‌ی بسیار عمیق و موشکافانه‌ای دارد.
حضرت زهرا (س) سیده نساء العالمین است و در رأس همه‌ی بانوان دو عالم قرار دارد، زیرا ایشان یگانه بانویی است که هم پدرش و شوهرش معصوم هستند و خودشان نیز از مقام عصمت برخور دارند.
حضرت زهرا (س) در دامان خاندان عصمت و طهارت پرورش یافته و بالیده است.
کمال زن در وجود مبارک ایشان به مُنتهای غایت خود رسیده است و عروج به عالی‌ترین کمالات عالیه‌ی معنوی در وجود نورانی ایشان جمع گردیده است.
او معنای غدیر است و میوه باغ غدیر در شاخسار پربرکت او به رویش و پرورش و بالندگی رسید.
دوران خردسالی را در بیت شخصیت اول اسلام یعنی حضرت ختمی مرتبت گذراند که خود بزرگترین مربی همه ادوار دهر است.
دوران همسرداری (حُسنُ التّبعُّل) و فرزندپروری را در منزل دومین چهره نورانی جهان اسلام یعنی امیرالمومنین علی(ع) گذراند.
در طول همین عمر کوتاه و پربرکتشان دو امام معصوم دیگر، همان حسنین (علیهما السلام) را تربیت کرد که سرور جوانان بهشتند و دو دختر پاک و جلیل القدر همچون زینب و ام کلثوم (سلام الله علیهما) در دامان پرمهر خود پرورد.
بدین ترتیب، هرچه گذر زمان‌ها بر پهنای دفتر تاریخ می‌افزاید و زمین تجربه‌ی حیات معنوی آدمیان را نظاره می‌کند، پیوسته آن حقیقت همیشه ‌جاویدان طهارت و صداقت، حضرت فاطمه زهرا (سلام‌الله علیها)، معرفت و منزلت بیشتری می‌یابد و این نیست مگر برگرفته از ژرفنای کوثر حیات‌بخشی که عصاره‌ی خلقت است و زمین و زمان وامدار نوارنیت و کرامت اوست؛ همو که سرچشمه‌ی زلال آیه‌ی تطهیر است و باران همیشه‌جاری هدایتش ولایت ائمه معصومین(ع) است؛ همان ولایتی که برکاتش در انقلاب اسلامی استمرار یافت و امروز به برکت نظام اسلامی ما با همان شجره‌ی مبارکه‌ای پیوند دارد که تا ظهور آخرین حجت و ولی خدا، قائم آل محمد(عجل الله تعالی فرجه الشریف)، بر وسعت بی‌کرانه‌ی زمین و زمان جاری و برقرار خواهد ماند.
انتهای پیام