یک سخنران مذهبی گفت: در این روز به واسطه غصه و غم امام باید به او تسلیت بگوییم، اما از حیث آغاز امامت هم تبریک دارد که در جمع هر دو اگرچه شاید ابراز نکردن تبریک بهتر باشد، اما بگوییم، از باب برکتی است که بر ما وارد شده است.
حجت‌الاسلام مهدی گودرزی، سخنران مذهبی در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه مسجد و هیأت خبرگزاری فارس با اشاره به جشن‌های مرسوم در روز ۹ ربیع‌الاول اظهار داشت: امام صادق(ع) می‌فرماید: «شِیعَتُنا خُلِقُوا مِنْ فاضِلِ طِینِتِنا وَ عُجِنُوا بِماءِ وَلایَتِنا یَحْزَنُونَ لِحُزْنِنا و یَفْرَحُونَ لِفَرَحِنا؛ شیعیان ما از بقیه خمیرمایه اولیه آفرینش ما آفریده شده‌اند.
ولایت ما در سرشت آنان عجین شده است و آنان با خوشی ما خوشحال و با ناراحتی ما ناراحتند.» برهمین اساس ما در حزن و اندوه اهل بیت(ع) محزون و در شادی و فرح آنان شاد هستیم.
هر مناسبتی برای شیعه می‌تواند دو حیثیت داشته باشد
وی با اشاره به اینکه البته ما در تاریخ شیعی عاشورا را داریم که هر روز بر این مصیبت عزادار هستیم، گفت: ممکن است روز میلاد امام زمان(عج) باشد و به تبع به شادی و سرور بپردازیم، اما از آنجا که حزن مصیبت سیدالشهدا اختصاص به روز عاشورا ندارد و در همه ایام و ساعات در قلب و جان شیعه وجود دارد، به واسطه آن عزای عاشورا در مجلس روضه‌ای هم خوانده شود و اشکی ریخته شود.
در روز میلاد امام حسین(ع) پیامبر(ص) همزمان که شاد بودند گریه هم کردند.
شادی به خاطر ولادت امام حسین (ع) و گریه ایشان به خاطر خبر شهادت آن حضرت بود، بنابراین در هر مناسبت و اتفاقی برای ما دو حیثیت وجود دارد.
گودرزی با بیان اینکه به امامت رسیدن هر معصومی ارزشمند است، گفت: امامت هر معصومی، یک باب اتصال برای رسیدن ما به خداوند است.
«در دعای ندبه نیز عرض می‌کنیم: «اَیْنَ السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَیْنَ الاَرْضِ وَالسَّماءِ» کجاست آن وجود مقدسی که سبب اتصال بین زمین و آسمان است و آسمان و زمین به واسطه او به همدیگر متصل‌اند.
یعنی او واسطه است تا انسان‌های زمینی آسمانی شوند.» او صراط مستقیم و طریق هدایت است؛ بنابراین آغاز امامت هر امام از حیث اینکه نعمت امامت برای ما ادامه یافته است، برای ما جشن است اما این مصادف با شهادت امام دیگری است.
تبریک آغاز امامت را به دلیل غصه شهادت پدرشان ابراز نمی‌کنیم
این سخنران مذهبی تصریح کرد: در این روز به واسطه غصه و غم امام باید به او تسلیت بگوییم، اما از حیث آغاز امامت هم تبریک دارد که در جمع هر دو اگرچه شاید ابراز نکردن تبریک بهتر باشد، اما اگر تبریکی هم بیان می‌شود، از باب برکتی است که از ناحیه خدا بر ما وارد شده، و از باب فراموش کردن حزن و غصه مصیبت امام شهید نیست.
وی گفت: همین اتفاق را در شأن و جایگاه پایین‌تری روز چهاردهم خرداد داریم که سالروز درگذشت امام خمینی(ره) و آغاز رهبری مقام معظم رهبری است که خود ایشان نیز من باب فقدان امام، محزون هستند.
البته این روز از سویی برای ما نیز به واسطه نعمت وجودی مقام معظم رهبری جشن است، اما احترام نگه می‌داریم.
استفتائی از آیت‌الله بهجت برای روز هفتم صفر
گودرزی گفت: در سال‌های گذشته که در روز هفتم صفر توامان برای میلاد امام موسی بن جعفر(ع) و شهادت امام حسن مجتبی(ع) مجلس برگزار می‌شد، از آیت‌الله بهجت استفتائی شد که تکلیف چیست؟
ایشان فرمودند باید جمع بین این دو انجام شود و در مجلسی به ذکر فضائل هر دو بدون سرود و کف‌زنی پرداخته شود.
این قضیه باید همراه با ذکاوت افراد باشد.
این سخنران مذهبی افزود: البته پررنگ شدن مراسم جشن آغاز امامت امام زمان(عج) یا تبریک این روز برای پوشاندن اقدامات انحرافی برخی است که در این روز رواج دارد.
راهبرد جدی و قطعی شیعیان، تقریب مذاهب است و اگر این موضوع پررنگ می‌شود، برای پوشاندن آن اشتباه است.
۹ ربیع‌الاول، آغاز امامت امامی است که محقق‌کننده غدیر است
وی گفت: در این روز امامی به امامت می‌رسد که آمال و آرزوی انبیاء و پیامبران بوده است.
آغاز امامت امامی است که محقق‌کننده غدیر است.
در خطبه غدیریه پیامبر(ص) به امام زمان(عج) اشاره می‌کند.
بنابراین جشن گرفتن روز امامت ایشان بدعت نیست، زیرا بدعت امری است که در دین وجود نداشته و ما آن را به دین نسبت دهیم.
افرادی که این روز را جشن می‌گیرند به روایت یا نکته دینی استناد نمی‌کنند، بلکه از باب رجاء و ثواب و شکرگزاری نعمت وجودی امام زمان(عج) جشن می‌گیرند و تبریک می‌گویند.
انتهای پیام/