خبرگزاری مهر-گروه فرهنگ و اندیشه-محمدمهدی ابراهیمی نصر: ترجمان علوم انسانی در مهرماه ۱۳۹۲ کار خود را به‌طور رسمی آغاز کرد، سایت و انتشاراتی با محوریت ترجمه که در پی نویسندگان و اندیشه‌های نادیده و ناشنیده می‌گشت.
سایت ترجمان به‌مرور بالنده شد و مطالب برگزیده خود را در قالب فصلنامه ترجمان نیز به دست مخاطبان رساند که حالا بیستمین شماره آن منتشر شده است.
انتشارات ترجمان در نخستین حضورش در نمایشگاه کتاب «ناشر برگزیده تازه‌تأسیس» شد و تاکنون ۷۶ عنوان کتاب منتشر کرده است.
اکنون پس از ۸ سال، هیئت مدیره ترجمان، متشکل از مرتضی منتظری‌مقدم، مرتضی روحانی، سیداحمد موسوی خوئینی، محمدمهدی ایزدخواه و محمد ملاعباسی، ضمن قدردانی از زحمات مرتضی روحانی، محمدمهدی ایزدخواه را به‌عنوان مدیرعامل برگزیده است.
محمدمهدی ایزدخواه دانش‌آموختهٔ دکتری رشتهٔ مدیریت و مدرس دانشگاه علامه طباطبایی است.
پایان فعالیت حجت الاسلام مرتضی روحانی به عنوان مدیرعامل انتشارات ترجمان بهانه‌ای شد تا چند خطی درباره او بنویسم.
مرتضی روحانی را از زمانی می‌شناسم که سال‌های آغاز طلبگی را می‌گذراند و تازه محاسن بر صورت او روییده بود.
هجده سال پیش بود.
به قدری خوب درس منطق را در دبیرستان جا انداخت که خواندن و فهمیدن منطق مظفر در حوزه برایم ساده‌ترین کار بود.
از همان روزهای اول مشخص بود که از معلم-طلبه‌هایی نیست که افه‌های روشنفکری داشته باشد و از گل و بلبل بگوید، اما با کلیشه‌های مرسوم و رایج طلبگی هم فاصله جدی داشت.
در طول همه این سال‌ها از دور و نزدیک کارهایش و نوشته‌هایش را دنبال می‌کردم، قبل و بعد قم رفتنش و قم رفتنم.
تلاش‌های مجاهدانه‌اش را در گام‌های نخست «ترجمان» خوب به خاطر دارم و کارهای جالبی به نظرم می‌آمد، هرچند که فکر نمی‌کردم اینقدر برکت داشته باشد و مورد اقبال واقع شود.
با این حال هر دفعه ثمرات فعالیت‌هایش را می‌دیدم از صمیم قلب دعا می‌کردم برکات مجاهدتش روزافزون باشد.
هر چه از کوشش او در این راه می‌گذشت بیشتر در قالب یک «روحانی روشنفکر» جای می‌افتاد.بسیار دیده‌ام اساتید و پژوهشگرانی را که با موضوعات و مسائلی هم‌نفسند از اخلاق و دین تا غرب و آزادی، اما تنها مانند کانال و معبری بوده‌اند که مفاهیمی را از جایی به جای دیگر انتقال داده‌اند نه از «اخلاق» که از آن سخن می‌گفتند تأثیری گرفته بودند و نه از «آزادی».اما «مرتضی روحانی» اینگونه نبود و نیست.
همین اقدام اخیر او برای واگذاری مدیرعاملی «ترجمان» نشان داد، آنچه در این سال‌ها محشور بوده است بر او اثر گذاشته است آنچنان که به میز و صندلی که خودش مؤسس آن بود نیز وابسته نماند و فکر نکرد که چسبندگی به صندلی می‌تواند برای او فضیلتی به حساب آید.
امید که «ترجمان» و «محمدمهدی ایزدخواه» در ادامه راهی که او پایه گذاری کرده بود موفق باشند و «مرتضی روحانی» نیز نهال‌های جدید و پرثمری در فرهنگ و اندیشه ایران و اسلام غرس کند.