به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حجت الاسلام ناصر رفیعی در یک سخنرانی با اشاره به اینکه رسول خدا صلی الله علیه و آله و اهل بیت (ع) مقدم بر هر چیزی به موعظه و نصحیت می‌پرداختند، گفت: در دین اسلام هدف اصلی جنگ نیست، بلکه گفت‌وگو،‌ برهان، استدلال و عقلانیت بر هر چیزی مقدم است.
پیامبر در مدتی که در مدینه بودند، دائم موعظه و نصیحت می‌کردند.
وی افزود: اسلام ذلت‌پذیر نیست، اما اولین چیزی که در دین ما توصیه شده، دعوت، موعظه و نصیحت است.
خداوند به موسای نبی (ع) می‌فرماید وقتی خواستید با فرعون صحبت کنید، قول لیّن و نرم داشته باشید.
«فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَیِّنًا» (44 طه) اباعبدالله نیز خیلی تلاش کرد فردی و گروهی نصیحت کنند.
ابن ابی‌الحدید می‌گوید امیرالمؤمنین در جنگ صفین نبرد را شروع نمی‌کرد؛ عده‌ای از سپاهیان نزد حضرت آمدند، اعتراض کردند که چرا نبرد را آغاز نمی‌کنید؟
می‌گویند یا علی ترسیده یا آنها را مسلمان می‌داند.
حضرت فرمود اگر می ترسیدم، در جوانی می‌ترسیدم، همان زمانی که امید به زندگی‌ام زیاد بود.
اما اینکه می‌گویید آنها را مسلمان می‌دانم؛ اینطور نیست.
توقف کردم برای اینکه شاید یکی از آنها هدایت شود.
امام حسین علیه‌السلام می‌فرمود عجله نکنید، من اینجا هستم.
إسمَعُوا قَولی؛ بشنوید چه می‌گویم.
حَتّی أعِظَکُم؛ تا شما را موعظه کنم.
البته این موعظه‌ها بی‌تأثیر هم نبود.
افرادی از سپاه عمر ملعون به سپاه حضرت پیوستند و سعادتمند شدند مثل جناب حرّ.
بنابراین حضرت از تمام شیوه‌ها برای اقناع دشمن استفاده کرد.
یک جا از بعد معرفتی ورود می‌کردند و در جایی دیگر از بعد عاطفی.
یک جا از سنت نبوی بهره می‌گرفت و در جایی از آیات قرآن.
حجت الاسلام رفیعی ادامه داد: در روایت آمده امام حسین علیه‌السلام محاسن سپید خویش را به دست گرفت و به سوی آسمان نگریست و به سه مورد از غضب خدا بر اقوام اشاره کرد.
ابتدا فرمود إشتَدَّ غَضَبَ اللهُ عَلَی الیَهود حین قالوا: عُزیز ابن الله؛ یعنی خداوند بر قوم یهود غضب کرد، آن هنگام که گفتند عُزیز فرزند خداست.
بعد اشاره به غضب خدا بر قوم عیسی (ع) کرده، فرمود إشتَدَّ غَضَبَ اللهُ عَلَی النّصاری حِینَ قالوا: المسیح ابن اللّه.
یعنی آنها عیسای نبی (ع) را فرزند خدا نامیدند.
و بعد اشاره کردند إشتَدَّ غَضَبَ اللهُ عَلَی المَجوس حینَ عَبدوا النّار من دون الله؛ امام در این فراز اشاره به زرتشتیان دارد که آتش‌پرستی کردند.
در انتها از غضب خدا نسبت به آن عده خبر دادند که مقابل خاندان عترت صف‌آرایی کردند.
در این باره امام گفت إشتَدَّ غَضَبَ اللهُ عَلَی هذِه أعصابةُ الذین یُریدون قتلی، ابن نبیهم؛ یعنی خداوند غضب می‌کند بر این جماعتی که اراده کشتن فرزند پیامبر خویش را کردند.
امام در روز عاشورا با این جملات با دشمن اتمام حجت و خطر فرجام کار را به آنها گوشزد کرد.
گاهی به صورت فردی هم آنها را انذار می‌داد؛ مثلاً به عمر ملعون فرمود ای عمر آیا نمی‌ترسیدی از خداوندی که بازگشت تو به‌سوی اوست؟
أَما تَتَّقِی اللّهَ الَّذِی إِلَیْهِ مَعادُکَ؟
این کارشناس مذهبی گفت: در روایات به مواردی که موجبات غضب خداوند را فراهم کرده، اشاره شده است؛ از جمله آنکه رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود «إشتَدَّ غَضَبُ اللّه ِ عَلى مَن آذانی فی عِترَتی»؛ یعنی غضب خداوند بر کسی که عترتم را آزار برساند.
آغاز این آزار از ماجرای هتک حرمت به حضرت زهرا سلام‌الله علیها بود؛ یعنی تهدید به آتش زدن، هجمه به خانه و اتفاقاتی که برای آن بانوی بزرگوار افتاد.
این روال و سنت ادامه یافت تا اینکه به قساوتی رسیدند که سر عزیزترین فرزند پیامبر را بالای نیزه بردند و به آن سنگ زدند.
امروز هم اگر کسی امام عصر را آزار دهد، غضب خدا شامل او می‌شود
حجت الاسلام رفیعی درباره یکی دیگر از عواملی که موجبات غضب خداوند را فراهم می‌آورد، گفت: همچنین آن حضرت در روایتی دیگر فرمود «إشتَدَّ غَضَبُ اللّه ِ عَلى مَن ظَلَمَ مَن لا یَجِدُ ناصِرا غَیرَ اللّه»؛ یعنی خداوند غضب می‌کند بر کسی که ظلم کند به آنکه جز خدا یاوری ندارد.
این ظلم به صورت‌های مختلف گاهی مثل گرانفروشی، کم‌فروشی،‌ عدم رعایت حق الناس و گاهی با پارتی‌بازی، یا با آزار مردم در ادارات نمود می‌یابد.
وی با طرح این سؤال که ما اگر بخواهیم مغضوب نباشیم و مورد رحمت خدا باشیم، باید چه‌کارهایی انجام دهیم،‌ گفت: امام رضا (ع) فرمود: حواریون از حضرت عیسى علیه‌السلام سؤال کردند سخت‌ترین چیزها چیست؟
فرمود غضب خدا.
أیُّ الأشیاءِ أشَدُّ؟
قالَ أشَدُّ الأشیاءِ غَضَبُ اللّه.
هرکه خدا بر او غضب کند، سقوط می‌کند.
وای بر کسی که دست رحمت خدا از روی سرش برداشته شود.
باید نظر لطف خدا را با اهمیت به مسائلی مثل نماز و مناجات با خدا و نیز رفیق شدن با خدا به خود جلب کنیم.
گفتند یک سؤال دیگر را جواب بده.
چه‌کنیم غضب خدا شامل ما نشود؟
حضرت عیسی (ع) راه حل ساده‌ای داد؛ فرمود بِأن لا تَغضبوا.
به مردم غضب نکنید.
در چنین شرایطی که کرونا دامنگیر مردم شده و فشار اقتصادی و بیکاری بیداد می‌کند، ممکن است افراد از کوره خارج شوند؛ اگر بتوانیم در این شرایط خشم خود را کنترل کنیم برنده هستیم.
انتهای‌پیام/