به گزارش خبرنگار مهر، نشست مجازی با موضوع امام علی (ع) در منابع اهل سنت با حضور سعید طاووسی عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی برگزار شد.
وی درباره شخصیت امیرالمومنین (ع) گفت: واکنش نویسندگان کتب نسبت به ایشان یکسان نبوده بعضی نمی‌توانستند به طور کامل ایشان را قبول کنند و بعضی‌ها نمی‌توانستند ایشان را رد کنند علاوه بر فضائل و مناقب امام علی در منابع اهل سنت انکارهایی را هم شاهد هستیم که دست دشمنان امام علی مثل بنی‌امیه و آل زبیر در آن دیده می‌شود.
طاووسی افزود: یکی از کارهایی که این دشمنان در حق امیرالمومنین می‌کردند فضائل سازی برای غیر بود به عنوان مثال در مورد قضیه لیله المبیت به سمره ابن جندب پول می‌دهند و به او میگویند که به مردم بگو آیه لیله المبیت در شأن ابن ملجم مرادی نازل شده و آل زبیر میگویند این آیه در مورد صهیب نازل شده و تمامی روایاتی که می‌گوید این آیه در مورد صهیب نازل شده به یک نفر می‌رسد که آن هم مصعب ابن زبیر است.
آیا می‌توان به این اخباری که مغرضانه نقل شده استناد کرد؟
طاووسی با اشاره به فعالیت‌های دیگر ادامه داد: با استناد به مقاله‌ای که بر اساس کتاب تاریخ الاسلام ذهبی نوشته شده نام امام علی (ع) در قرن ۱ الی ۸ از محبوب‌ترین اسامی در میان اهل سنت بوده است ولی در زمان فعلی حتی نام ایشان در بین ۱۰ اسم محبوب اهل سنت هم نیست.
طاووسی در مورد عقیده اهل سنت در مورد حدیث غدیر اظهار داشت: بیشتر اهل سنت حدیث غدیر را قبول دارند اما در مورد این حدیث رویکرد سانسور یا حذف دیده می‌شود به عنوان مثال طبری در کتاب تاریخش نیاورده و جاحظ که کلاً منکر شده.
اما طبری در رد پسر ابوداوود که منکر واقعه غدیر بود کتاب نوشته و عقیده او را رد کرده ولی با توجه به کتاب التحصین ابن طاووس که خطبه غدیر را به نقل از تاریخ طبری آورده متوجه می‌شویم که داخل تاریخ طبری دست برده شده است.
در ادامه طاووسی شبهه‌ای را مطرح و به جواب شبهه پرداخت و گفت: اهل سنت حدیث غدیر را نقل کردند و حتی بیشترشان آن را قبول دارند پس چرا به آن عمل نکردند؟
آنها مولی را در اینجا به معنای دوست گرفتند و آیا معقول است پیامبری که آنقدر تاکید داشتند که همه در واقعه غدیر حضور پیدا کنند بیاید و بگوید علی دوست من است؟
اگر منظور پیامبر صرفاً دوست بود پس از آن واقعه به امام علی تبریک گفت.
آیا دوستی با امام علی نیاز به تبریک داشت؟
عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی با بیان یک اختلاف در میان اهل سنت در پایان گفت: تناقضی در میان اهل سنت وجود دارد ما در کتاب‌های سیره مثل سیره ابن هشام و همین کتاب شمس الدین ذهبی می‌بینیم که پیامبر زمانی که به مکه باز می‌گشت قبیله بنی صعصعه به ایشان می‌گفتند که مشروط ایمان میاوریم و شرطشان هم این بود که بعد از رحلت حضرت رسول آنها جانشین باشند و حضرت رسول با اینکه در شرایط سختی بود در جواب آنها می‌گوید این امر، امر خداست و مال من نیست که بگویم شما بعد از من جانشینید.
خب در اینجا می‌بینیم که یک عرب بدوی هم به امر جانشینی اهتمام دارد حالا چگونه پیامبر خدا می‌تواند غافل باشد؟
و این در تضاد است با قول خلیفه دوم که می‌گفت پیامبر خدا امت را رها کرد و از جانشینی چیزی نگفت.