در میان نمازهای مستحبی به نوافل روزانه که البته نماز شب هم از آن ها محسوب می شود، تاکید فراوان شده است.
برای آشنایی خوانندگان با این نوافل، تعداد رکعات و وقت انجام آن ها را یادآور می شویم.
نافله صبح: دو رکعت قبل از نماز صبح
نافله ظهر: هشت رکعت (چهار تا دو رکعت) بعد از اذان و قبل از نماز ظهر؛ (البته وقت نافله ظهر محدود است که برای آشنایی، می توانید وقت دقیق آن را در رساله های توضیح المسائل بیابید. اما اگر در اول وقت اذان ظهر شروع به نافله کنیم، تمام این هشت رکعت در وقت خود واقع می شود).
نافله عصر: هشت رکعت (چهار تا دو رکعت)، که مابین نماز ظهر و عصر خوانده می شود. (نافله عصر هم وقت خاصی دارد که در رساله های توضیح المسائل نوشته شده، اما اگر بعد از نوافل ظهر و نماز ظهر، بدون فاصله زیاد مشغول نوافل عصر شویم، همه آن ها در وقت خود واقع می شود).
نکته: در روزهای جمعه، به هر یک از نافله های ظهر و عصر دو رکعت اضافه می شود؛ یعنی هر کدام پنج تا دو رکعتی بجا آورده می شوند.
نافله مغرب: چهار رکعت(دو نماز دو رکعتی) است که بعد از نماز مغرب خوانده می شود.
نافله عشاء: دو رکعت است که بعد از نماز عشا به صورت نشسته بجا آورده می شود و نمی شود آن را ایستاده خواند.
نوافل شب:
کیفیت آن: نماز شب یازده رکعت است که به سه قسمت تقسیم می شود:
الف) ابتدا چهار تا دورکعتی به نیت نافله شب (جمعاً هشت رکعت)
ب) بعد از آن دو رکعت به نیت نماز شَفع.
ج) یک رکعت نماز وَتْر؛
بنابراین تعداد نافله ها 34 رکعت، دو برابر تعداد فرائض (نمازهای واجب) است، بین نماز های مستحبی به خواندن نوافل شبانه روز بیشتر سفارش شده است.[1]
در کتب حدیثی به نوافل نمازهای یومیه تاکید شده است و ثواب ها و آثاری مقرر گشته است و به عنوان جبران کننده نمازهای واجب معرفی شده اند. با همه تاکید و تشویقی که در باره انجام نمازهای مستحبی است، ادای آنها باید از روی علاقه و عشق باشد و انسان، بر خودش انها راتحمیل نکند. سعی کند که ابتدا، آمادگی روحی و علاقه و کشش قلبی بیاید،انگاه به انجام انها بپردازد.
برای مشاهده مطالب دیگر در این باره کلیک کنید:
[1] توضیح المسائل، م 764
https://hawzah.net/fa/pray/View/80078/8614/