و آن گاه خداوند پاک ثُمَّ أَنْشَأَ سُبْحَانَهُ

(طبقات) فضا (جوّ: فضای عالی بین آسمان و زمین) را شکافت، ( از هم گشود) فَتْقَ الْأَجْوَاءِ

و اطراف آن را باز کرد وَ شَقَّ الْأَرْجَاءِ

و (در آن ایجاد کرد،) طبقات فوقانی هوا را (هواى بالا و متصل به آسمان، که اشاره به فشار هوا دارد) (۵۰) وَ سَکَائِکَ الْهَوَاءِ

سپس در فضاروان ساخت فَأَجْرَى فِیهَا

آبی را با امواج متلاطم مَاءً مُتَلَاطِماً

و انبوه تَیَّارُهُ

و متراکم مُتَرَاکِماً

خروشان (به گونه‌ای که از روی هم می‌غلطید زَخَّارُهُ

آن را سوار کرد (قرار داد) حَمَلَهُ

در میان عَلَى مَتْنِ

باد طوفان زا الرِّیحِ الْعَاصِفَةِ

و( بر بادی) تند حرکت کننده و موج شکن وَ الزَّعْزَعِ الْقَاصِفَةِ

سپس (خداوند) به باد فرمان داد فَأَمَرَهَا

تا آب را از حرکت باز دارد(تا پخش و پراکنده نشود، اشاره به جاذبه دارد) بِرَدِّهِ

و آن را بر نگهداری آب مسلّط کرد وَ سَلَّطَهَا عَلَى شَدِّهِ

و آن دو را با هم مقرون ساخت، وَ قَرَنَهَا

تا حدّى که لازم بود، إِلَى حَدِّهِ

فضاى خالى در زیر آن الْهَوَاءُ مِنْ تَحْتِهَا

گشوده شده بود فَتِیقٌ

و آب در بالاى آن در حرکت وَ الْمَاءُ مِنْ فَوْقِهَا دَفِیقٌ

سپس خداى سبحان آفرید ثُمَّ أَنْشَأَ سُبْحَانَهُ

باد دیگرى را رِیحاً

و آنرا عقیم گردانید (خشک و بی باران کرد) اعْتَقَمَ

منشأ وزش آن را (آن باد را فقط براى موج آب آفرید، نه براى چیز دیگر) مَهَبَّهَا

(این باد دائماً می‌وزید؛ یعنی موسمی نبود ) و تحریک آب را ادامه داد وَ أَدَامَ مُرَبَّهَا

و قرار داد جریان این باد را تند (آن را توفانی ساخت) وَ أَعْصَفَ مَجْرَاهَا

و ( قرار داد) منبعش را دور از مجرای طبیعی ( یعنی از جایی دور وزانید) وَ أَبْعَدَ مَنْشَأَهَا

سپس خداوند دستور داد، به باد فَأَمَرَهَا

که به هم بزند بِتَصْفِیقِ

آب انبوه و و متراکم را الْمَاءِ الزَّخَّارِ

و به هر سو بفرستد وَ إِثَارَةِ

امواج دریاها را مَوْجِ الْبِحَارِ

پس باد آب را به حرکت و زیر و رو شدن درآورد، فَمَخَضَتْهُ

چون مشک شیر (که برای گرفتن کره می جنبانند) مَخْضَ‏ السِّقَاءِ

و باد بر آب، سخت وزید (باد آن را تند حرکت می‌داد) وَ عَصَفَتْ بِهِ

چنان که می وزد عَصْفَهَا

در فضای باز (مانند تند حرکت نمودن خودش در هوا) بِالْفَضَاءِ

(بر امواج آب ها حمله ور گردد) از اوّل آن بر مى داشت تَرُدُّ أَوَّلَهُ [عَلَى‏]

و به آخرش مى ریخت، إِلَى آخِرِهِ

و قسمتهاى ساکن آن را وَ سَاجِیَهُ [عَلَى‏]

به امواج متحرّک پیوند مى داد (به شدّت مخلوط شدن آب اشاره دارد که باعث ته نشین شدن مواد معدنی و زمینه ای برای به وجود آمدن کف می شود) إِلَى مَائِرِهِ

تا آنجا که روى هم قرار گرفتند، حَتَّى عَبَّ

آب ها (قسمت بالایی و مهم آب) عُبَابُهُ

و بالا آمدند (مثل قلّه کوه، انبوهی از آب‌ها، بالا آمدند ) وَ رَمَى

و کف کرد، بِالزَّبَدِ

این امواج متراکم رُکَامُهُ

 

آنگاه خداوند کف آب را بالا برد، فَرَفَعَهُ

در هوای باز فِی هَوَاءٍ مُنْفَتِقٍ

و فضای گشاده وَ جَوٍّ مُنْفَهِقٍ

پس از آن هفت آسمان را آفرید (از کف های لطیف، یا از بخار آب ها آسمان ها را آفرید) فَسَوَّى مِنْهُ سَبْعَ سَمَوَاتٍ

پایین ترین آسمان ها را بنا نهاد جَعَلَ سُفْلَاهُنَّ

از موجی مستقر و نگهدارنده ( که حرکت انتقالی به این سو و آن سو ندارد و ریزش هم ندارد) مَوْجاً مَکْفُوفاً

و بالاترین آسمان ها را قرار داد، وَ عُلْیَاهُنَّ

سقفی محفوظ سَقْفاً مَحْفُوظاً

و بنایی عالی وَ سَمْکاً مَرْفُوعاً

بدون ستونی بِغَیْرِ عَمَدٍ

که آن را برپا دارد، یَدْعَمُهَا

و بدون میخ و طنابی وَ لَا دِسَارٍ

که آن ها را بهم بپیوندد.(و منظّم نگه داشته باشد) [یَنْتَظِمُهَا] یَنْظِمُهَا

آنگاه فضاى آسمان پایین را زینت بخشید ثُمَّ زَیَّنَهَا

به وسیله نور ستارگان بِزِینَةِ الْکَوَاکِبِ

درخشنده و نورانی وَ ضِیَاءِ الثَّوَاقِبِ

و جاری نمود (به کار انداخت) در آسمان پایین وَ أَجْرَى فِیهَا

چراغی که نور آن به همه جا پراکنده است (خورشید)، سِراجاً مُسْتَطِیراً

و ماهى درخشان، وَ قَمَراً مُنِیراً

در حالتى که (هر یک از آن ستاره ها و خورشید و ماه را به جریان انداخت) در فلکى گردان فِی فَلَکٍ دَائِرٍ

و درسقفى در دَوَران وَ سَقْفٍ سَائِرٍ

و صفحه و لوحی (رقیم ، یکی از نام های آسمان است) در حال حرکت (همه ى این زینت ها در یک «فلک»، یک سقف و یک لوح در حرکت هستند.) وَ رَقِیمٍ مَائِرٍ.