| <<29 | آیه 30 سوره انبیاء | 31>> | ||||||||||||||
|
||||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
- الهی قمشهای
- انصاریان
- فولادوند
- آیتی
- مکارم شیرازی
آیا کافران ندیدند که آسمانها و زمین بسته بود ما آنها را بشکافتیم و از آب هر چیز زندهای را آفریدیم؟ پس چرا باز (مردم طبیعت و مادهپرست) به خدا ایمان نمیآورند؟
ترجمه های انگلیسی(English translations)
- Qarai
- Shakir
- Pickthall
- yusufali
معانی کلمات آیه
رتقا: رتق؛ بستن و منظم كردن. «رتقه رتقا: سده و اغلقه». رتق در آيه مصدر به معنى مفعول است يعنى مرتوق و بسته و درهم فرو رفته و يك چيز و فشرده.
فتقناها: فتق: شكافتن. جدا كردن دو چيز متصل. «فتق الشيء»: شقه «فتقناهما»: باز كرديم و شكافتيم آن دو را.[۱]
تفسیر آیه
- تفسیر نور
- اثنی عشری
- روان جاوید
- اطیب البیان
- برگزیده تفسیر نمونه
- سایر تفاسیر
تفسیر نور (محسن قرائتی)
أَ وَ لَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ كانَتا رَتْقاً فَفَتَقْناهُما وَ جَعَلْنا مِنَ الْماءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ أَ فَلا يُؤْمِنُونَ «30»
آيا كافران نمىبينند كه آسمانها و زمين بهم بسته بودند، پس ما، آن دو را از يكديگر باز كرديم و هر چيز زنده را از آب پديد آورديم. آيا (با اين همه) باز ايمان نمىآورند؟
نکته ها
در اينكه مراد از بسته بودن «رَتْقاً» و سپس باز شدن آسمانها و زمين «فَفَتَقْناهُما» چيست، اقوالى ذكر شده است:
جلد 5 - صفحه 444
الف: زمين و آسمان در آغاز خلقت، يك چيز بودند و آن، تودهى عظيمى از گازها بود، سپس بر اثر انفجارات درونى و حركتها، تدريجاً از هم جدا شدند.
ب: موادّ اصلى آسمان و زمين در ابتدا يكى بوده است، ولى با گذشت زمان، شكل جديدى پيدا كردهاند.
ج: مراد از بسته بودن آسمان، نباريدن ومنظور از بسته بودن زمين، گياه نداشتن است، خداوند آنها را گشود، از آسمان باران نازل كرد واز زمين گياهان را روياند. «1» سرچشمهى پيدايش انسان و حيوانات، آب است. 70% بدن انسانها و حيوانات از آب است. حيات گياهان، وابسته به آب است.
پیام ها
1- مشاهدهى طبيعت با هدف، كليد كسب ايمان است. أَ وَ لَمْ يَرَ ... أَ فَلا يُؤْمِنُونَ
2- جهان طبيعت دورانهاى مختلفى داشته است. «كانَتا رَتْقاً فَفَتَقْناهُما»
3- در جمود و بسته بودن، خيرى نيست، باز شدن سرچشمهى حيات است. «رَتْقاً فَفَتَقْناهُما»
4- سرچشمهى همه موجودات زنده، از آب است. «وَ جَعَلْنا مِنَ الْماءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ»
«1». تفسير نمونه.
پانویس
- تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم




