به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام والمسلمین انصاریان استاد حوزه علمیه در سخنرانی که به مناسبت ایام فاطمیه در مسجد طالقانی برگزار شد گفت: امشب شش آیه از قرآن مجید را برایتان قرائت می‌کنم؛ آیاتی که در آن‌ها خدای متعال علت گرفتاری‌ها و مشکلات ثروتمندان را بیان می‌فرماید.
این شش آیه، معلم ما هستند و به ما می‌فهمانند که اگر نمی‌خواهید گرفتار شوید، باید به چهار حقیقت الهی توجه عملی داشته باشید.
وی افزود: در آیه نخست، خداوند متعال به مسئله مشکل‌دار شدنِ انسان مالدار اشاره می‌کند و در آیه بعد، ارزیابی غلط ثروتمند از پروردگار را بیان می‌فرماید.
می‌فرماید: وَإِذَا قَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقُهُ.
واژه قَدَر در این آیه به معنای تنگی و سختی معیشت است.
این کلمه را در آیه‌ای دیگر درباره حضرت یونس نیز داریم وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَنْ لَن نَّقْدِرَ عَلَیْهِ.
یونس از قوم خود خشمگین شد و آنان را ترک کرد.
در تمام سال‌هایی که حق را برای آنان بازگو می‌کرد، معاد و توحید و حسنات و سیئات را برایشان تبیین می‌نمود، اما نپذیرفتند و او را مسخره کردند.
از شدت رنج و غضب، آنان را رها کرد و رفت، بی‌آنکه مأمور به رفتن باشد.
قرآن می‌گوید فَظَنَّ أَنْ لَن نَّقْدِرَ عَلَیْهِ؛ یعنی گمان برد که ما بر او سخت نخواهیم گرفت.
در حالی‌که من او را بنده‌ام و خود مالک اویم.
انصاریان ادامه داد: به سبب همین ترک و پشت‌کردن به بندگان خدا، یونس را در شکم نهنگ گرفتار کردم.
قرآن می‌فرماید وَلَوْلَا أَن کَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِینَ لَلَبِثَ فِی بَطْنِهِ إِلَی یَوْمِ یُبْعَثُونَ.
اگر در شکم ماهی، زبان به تسبیح نگشوده بود، تا روز قیامت در آن تاریکی می‌ماند.
اما چون در همان عمق ظلمت، به تسبیح و تنزیه الهی پناه برد، نجاتش دادم.
این استاد حوزه علمیه اضافه کرد: اینجا مسئله تسبیح مطرح است؛ مسئله‌ای بسیار عمیق و حیاتی که باید مورد توجه قرار گیرد.
ببینید ما در هر رکعت نماز، یک رکوع داریم و در هر رکوع یا یک‌بار یا سه‌بار می‌گوئیم سبحان ربی العظیم و بحمده.
در هر سجده نیز این ذکر را داریم سبحان ربی الاعلی و بحمده.
در رکعت سوم و چهارم نمازهای چهار رکعتی نیز ذکر سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اکبر را بیان می‌کنیم.
وی در ادامه بیان داشت: پس پرکاربردترین واژه در تمام نماز ما سبحان الله است.
پرسش این است که این همه تکرار برای چیست؟
چه درسی در آن نهفته است؟
اگر معنایش را ندانیم، از نماز درسی نمی‌گیریم.
فقط الفاظی را تکرار کرده‌ایم.
اما اگر بدانیم سبحان یعنی پروردگار در ذات و صفات و افعال خود از هر عیب و نقصی پاک است، آنگاه حقیقت نماز را درک کرده‌ایم.
اگر خداوند از هر عیب و نقصی منزه است، پس منشأ مشکلات ما کیست؟
یقیناً خودمان.
گناهان، عیب‌ها، جهل، حسد، بخل، ستم و غفلت، همه مشکل‌آفرینند.
پروردگار مشکل‌ساز نیست پس هر مشکلی که داریم، از خود ماست.
این استاد حوزه علمیه گفت: مرحوم آیت‌الله سیدعلی نجف‌آبادی می‌فرمود: واجب است که مرد و زن مؤمن، معنای نماز را بیاموزند تا از نماز درس بگیرند.
کسی که معنای سبحان‌الله را نمی‌فهمد، هرگز نمی‌تواند از نماز بهره بگیرد.
وقتی می‌گوئیم سبحان ربی العظیم، یعنی پروردگار من از هر عیبی پاک است.
پس من هم باید تا آنجا که می‌توانم، خود را پاک و همرنگ خدا سازم.
قرآن می‌فرماید: رنگ خدا بهترین رنگ است.
رنگ خدا پاکی است، دین است، قرآن است.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: یونس با توسل به همین تسبیح، از شکم نهنگ نجات یافت.
خداوند فرمود: همان‌گونه که یونس را نجات دادم، مؤمنان را نیز نجات می‌دهم، اگر آنان نیز عیب خویش را برطرف کنند.
اگر انسان‌ها خودشان را دگرگون کنند، خداوند نیز حال آنان را دگرگون می‌کند.
انصاریان بیان داشت: روزی مردی نزد حضرت امام حسن مجتبی آمد و گفت سال‌هاست ازدواج کرده‌ام اما فرزندی ندارم.
حضرت فرمود: استغفار کن.
دیگری آمد و گفت بازار کساد است، اجناس گران شده است.
فرمود: استغفار کن.
مردی دیگر گفت: قحطی شده، برف و باران نمی‌بارد.
باز فرمود: استغفار کن.
پرسیدند: چرا به همه یک پاسخ دادید؟
فرمود: حضرت نوح در قرآن فرمود: استغفروا ربکم یرسل السماء علیکم مدرارا و یمددکم بأموال و بنین و یجعل لکم أنهارا.
بنابراین اگر یک ملت، گناهان ظاهری و باطنی را کنار بگذارد خداوند درهای برکت را باز می‌کند.
در آیه‌ای دیگر خداوند صریح می‌فرماید: اگر اهل شهرها ایمان آورند و تقوا بورزند، برکات آسمان و زمین به رویشان گشوده می‌شود.
وی با اشاره به آیه دوم گفت: در آیه‌ای دیگرخداوند می‌فرماید: وقتی روزی‌اش تنگ می‌شود، می‌گوید: خدا مرا خوار کرد.
اما قرآن پاسخ می‌دهد نه، چنین نیست که می‌پنداری.
گرفتاری‌ها نتیجه رفتار خود توست.
در جای دیگر می‌فرماید تو یتیم را گرامی نداشتی، مسکین را سیر نکردی، ارث مردم را بلعیدی و دل بسته مال شدی؛ پس حاصلش گرفتاری شد.
این استاد حوزه علمیه ابراز کرد: خداوند در جای دیگر فرمود وای بر هر طعنه‌زن و عیب‌جو.
یعنی آنکه به دین و دینداران طعنه می‌زند، به مسجد و روحانیت و حجاب می‌خندد، و در پی کشف و افشای عیوب دیگران است.
در جای دیگر قرآن آمده برخی افراد خیال می‌کنند مالشان آنان را جاودانه می‌کند.
اما هرگز چنین نمی‌شود!
این ارزیابیِ باطل، عقل و علم و پشتوانه ندارد.
ثروت جدا از انسان است، همانند لباسی که به تن چسبیده نیست.
در روز بیماری و مرگ، هیچ کاری برای او نمی‌کند.
این خیال، خیالی بی‌پایه است.