سوره ۶۷: الملك - جزء ۲۹ - ترجمه مکارم شیرازی

تلاوت

جستجو

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

تَبَارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿۱﴾

پربركت و زوال ناپذير است كسي كه حكومت جهان هستي به دست او است، و بر همه چيز قادر است. (۱)

الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ ﴿۲﴾

همان كسي كه مرگ و حيات را آفريد تا شما را بيازمايد كه كداميك بهتر عمل مي‏كنيد و او شكست ناپذير و بخشنده است. (۲)

الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا مَا تَرَى فِي خَلْقِ الرَّحْمَنِ مِنْ تَفَاوُتٍ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَى مِنْ فُطُورٍ ﴿۳﴾

همان كسي كه هفت آسمان را بر روي يكديگر آفريد، در آفرينش ‍ خداوند رحمان هيچ تضاد و عيبي نمي‏بيني، بار ديگر نگاه كن، آيا هيچ شكاف و خللي مشاهده مي‏كني ؟ (۳)

ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ يَنْقَلِبْ إِلَيْكَ الْبَصَرُ خَاسِئًا وَهُوَ حَسِيرٌ ﴿۴﴾

بار ديگر (به عالم هستي) نگاه كن سرانجام چشمانت (در جستجوي خلل و نقصان ناكام مانده) به سوي تو باز مي‏گردد در حالي كه خسته و ناتوان است. (۴)

وَلَقَدْ زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِلشَّيَاطِينِ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِيرِ ﴿۵﴾

ما آسمان پايين را با چراغهاي پرفروغي زينت بخشيديم، و آنها (شهب) را تيرهائي براي شياطين قرار داديم و براي آنان عذاب دوزخ فراهم ساختيم. (۵)

وَلِلَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ ﴿۶﴾

و براي كساني كه به پروردگارشان كافر شدند عذاب جهنم است و بد جايگاهي است. (۶)

إِذَا أُلْقُوا فِيهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِيقًا وَهِيَ تَفُورُ ﴿۷﴾

هنگامي كه در آن افكنده مي‏شوند صداي وحشتناكي از آن مي‏شنوند و اين در حالي است كه پيوسته مي‏جوشد. (۷)

تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ ﴿۸﴾

نزديك است از شدت غضب پاره پاره شود، هر زمان گروهي در آن افكنده مي‏شوند نگهبانان دوزخ از آنها سؤ ال مي‏كنند: مگر انذاركننده الهي به سراغ شما نيامد! (۸)

قَالُوا بَلَى قَدْ جَاءَنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِنْ شَيْءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ ﴿۹﴾

مي گويند: آري، انذاركننده به سراغ ما آمد، ولي ما او را تكذيب كرديم و گفتيم خداوند هرگز چيزي نازل نكرده، و شما در گمراهي بزرگي هستيد! (۹)

وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ ﴿۱۰﴾

و مي‏گويند: اگر ما گوش شنوا داشتيم، يا تعقل مي‏كرديم، جزء دوزخيان نبوديم. (۱۰)

فَاعْتَرَفُوا بِذَنْبِهِمْ فَسُحْقًا لِأَصْحَابِ السَّعِيرِ ﴿۱۱﴾

اينجاست كه به گناه خود اعتراف مي‏كنند، دور باشند دوزخيان از رحمت خدا! (۱۱)

إِنَّ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَيْبِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ ﴿۱۲﴾

كساني كه از پروردگارشان در نهان مي‏ترسند آمرزش و اجر بزرگي دارند. (۱۲)

وَأَسِرُّوا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿۱۳﴾

گفتار خود را پنهان كنيد يا آشكار (تفاوتي نمي‏كند) او به آنچه در دلها است آگاه است. (۱۳)

أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ ﴿۱۴﴾

آيا آن كسي كه موجودات را آفريده از حال آنها آگاه نيست ؟ در حالي كه او از اسرار دقيق با خبر، و نسبت به همه چيز عالم است. (۱۴)

هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِي مَنَاكِبِهَا وَكُلُوا مِنْ رِزْقِهِ وَإِلَيْهِ النُّشُورُ ﴿۱۵﴾

او كسي است كه زمين را براي شما رام كرد، بر شانه‏ هاي آن راه برويد، و از روزيهاي خداوند بخوريد، و بازگشت همه به سوي او است. (۱۵)

أَأَمِنْتُمْ مَنْ فِي السَّمَاءِ أَنْ يَخْسِفَ بِكُمُ الْأَرْضَ فَإِذَا هِيَ تَمُورُ ﴿۱۶﴾

آيا خود را از عذاب كسي كه حاكم بر آسمان است در امان مي‏دانيد كه دستور دهد زمين بشكافد و شما را فرو برد و دائما به لرزش خود ادامه دهد؟ (۱۶)

أَمْ أَمِنْتُمْ مَنْ فِي السَّمَاءِ أَنْ يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ حَاصِبًا فَسَتَعْلَمُونَ كَيْفَ نَذِيرِ ﴿۱۷﴾

يا خود را از عذاب خداوند آسمان در امان مي‏دانيد كه تندبادي مملو از سنگريزه بر شما فرستد، و به زودي خواهيد دانست تهديدهاي من چگونه است ؟ (۱۷)

وَلَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ ﴿۱۸﴾

كساني كه پيش از آنها بودند (آيات الهي را) تكذيب كردند اما (ببين) مجازات من چگونه بود؟ (۱۸)

أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَيَقْبِضْنَ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَنُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ بَصِيرٌ ﴿۱۹﴾

آيا پرندگاني را كه بالاي سرشان گاه بالهاي خود را گسترده و گاه جمع مي‏كنند نگاه نكردند؟ جز خداوند رحمان كسي آنها را بر فراز آسمان نگه نمي‏دارد چرا كه او به هر چيز بينا است. (۱۹)

أَمَّنْ هَذَا الَّذِي هُوَ جُنْدٌ لَكُمْ يَنْصُرُكُمْ مِنْ دُونِ الرَّحْمَنِ إِنِ الْكَافِرُونَ إِلَّا فِي غُرُورٍ ﴿۲۰﴾

آيا كسي كه لشكر شما است مي‏تواند شما را در برابر خداوند ياري دهد، ولي كافران تنها گرفتار غرورند. (۲۰)

أَمَّنْ هَذَا الَّذِي يَرْزُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ بَلْ لَجُّوا فِي عُتُوٍّ وَنُفُورٍ ﴿۲۱﴾

يا آن كسي كه شما را روزي مي‏دهد اگر روزيش را باز دارد (چه كسي مي‏تواند نياز شما را تاءمين كند) ولي آنها در سركشي و فرار از حقيقت لجاجت مي‏ورزند. (۲۱)

أَفَمَنْ يَمْشِي مُكِبًّا عَلَى وَجْهِهِ أَهْدَى أَمَّنْ يَمْشِي سَوِيًّا عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ ﴿۲۲﴾

آيا كسي كه به رو افتاده حركت مي‏كند به هدايت نزديكتر است يا كسي كه راست قامت در صراط مستقيم گام برمي دارد؟! (۲۲)

قُلْ هُوَ الَّذِي أَنْشَأَكُمْ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِيلًا مَا تَشْكُرُونَ ﴿۲۳﴾

بگو او كسي است كه شما را آفريد، و براي شما چشم و گوش و قلب قرار دارد اما كمتر سپاسگزاري مي‏كنيد. (۲۳)

قُلْ هُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴿۲۴﴾

بگو: او كسي است كه شما را در زمين خلق كرد، و به سوي او باز مي‏گرديد. (۲۴)

وَيَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ﴿۲۵﴾

آنها مي‏گويند: اگر راست مي‏گوئيد اين وعده قيامت چه زماني است ؟ (۲۵)

قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِنْدَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُبِينٌ ﴿۲۶﴾

بگو علم آن مخصوص خدا است و من فقط بيم دهنده آشكار هستم. (۲۶)

فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تَدَّعُونَ ﴿۲۷﴾

هنگامي كه آن وعده الهي را از نزديك مي‏بينند صورت كافران زشت و سياه مي‏گردد و به آنها گفته مي‏شود اين همان چيزي است كه تقاضاي آن را داشتيد. (۲۷)

قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَهْلَكَنِيَ اللَّهُ وَمَنْ مَعِيَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَنْ يُجِيرُ الْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿۲۸﴾

بگو: اگر خداوند من و تمام كساني را كه با من هستند هلاك كند يا مورد ترحم قرار دهد، چه كسي كافران را از عذاب دردناك پناه مي‏دهد؟ (۲۸)

قُلْ هُوَ الرَّحْمَنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَيْهِ تَوَكَّلْنَا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ ﴿۲۹﴾

بگو: او خداوند رحمان است، ما به او ايمان آورده‏ ايم، و بر او توكل كرده‏ ايم و به زودي مي‏دانيد چه كسي در گمراهي آشكار است ؟ (۲۹)

قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْرًا فَمَنْ يَأْتِيكُمْ بِمَاءٍ مَعِينٍ ﴿۳۰﴾

بگو: به من خبر دهيد اگر آبهاي (سرزمين) شما در زمين فرو رود چه كسي مي‏تواند آب جاري در دسترس شما قرار دهد؟ (۳۰)

فضیلت و آثار و برکات خواندن سوره ملک

۱ زمان تقریبی مطالعه 5 دقیقه

فضیلت و آثار و برکات سوره ملک

سوره ملک در مکه بر رسول گرامی اسلام نازل شده و در جزء بیست و نهم جای دارد. دو آیه نخستین این سوره از آیات شناخته‌شده این سوره هستند. سوره ملک شصت و هفتمین سوره از قرآن کریم به‌شمار می‌رود. این سوره با تحسین خداوند در مورد مالکیت و فرمانروایی و قدرت مطلقه او شروع می‌شود. در روایات آمده که خواندن سوره ملک موجب اعطای پاداش و طلب مغفرت و آمرزش در روز قیامت خواهد شد. برای شناخت کامل این سوره در این مقاله ما را همراهی کنید.

ویژگی‌های سوره ملک

دلیل نامیدن این سوره به «ملک و نیز تبارک این است که این دو کلمه در آیه اول سوره ملک ذکر شده‌اند»(۱). تبارک به‌معنی صدور برکات بسیار زیاد از جانب خداوند است» (۲). از دیگر نام‌هایی که «برای این سوره بیان کرده‌اند می‌توان به مانعه، واقیه، منجیه و مناعه اشاره کرد. دلیل این نامگذاری‌ها را حفظ قاریان و نیز عاملان سوره ملک از عذاب قبر و نجات از آتش جهنم دانسته‌اند» (۳). سوره ملک «در ترتیب نزول هفتاد و هفتمین سوره‌ای است که بر رسول خدا (ص) نازل شده است» (۴). این سوره « ۳۰ آیه، ۳۳۰ کلمه و ۱۳۰۰ حرف دارد و از نظر حجمی حدود نیم حزب از قرآن را در بر می‌گیرد» (۵). این سوره «به‌دلیل تناسب محتوایی با سوره ممتحنه از سوره‌های ممتحنات قرآن است» (۶). محتوای آن به «عمومیت ربوبیت خدا، معاد و آفرینش و مرگ می‌پردازد» (۷).

فضائل خواندن سوره ملک

خواندن سوره ملک فضائل بسیاری دارد که در ادامه آن‌ها را بیان می‌کنیم.

اعطای پاداش و طلب آمرزش و مغفرت

از پیامبر گرامی اسلام روایت شده که «هر کسی در شب سوره ملک را بخواند پاداشی مانند احیای شب قدر خواهد داشت» (۸). و نیز گفته شده که «ایشان هر شب قبل از خواب این سوره را می‌خواندند» (۹). در روایتی دیگر از ایشان آمده است که «دوست دارم سوره ملک در قلب هر مؤمنی باشد» (۱۰). همچنین فرمودند «بدانید سوره ملک از سوی قرائت‌کننده و صاحب این سوره در روز قیامت مجادله می‌کند و برای او طلب مغفرت و آمرزش می‌نماید» (۱۱).

نجات دهنده از عذاب قبر

از ابن عباس نقل است که می‌گوید: «مردی بر روی قبری نشست، در حالی که نمی‌دانست قبری آنجا است و سوره ملک را خواند، ناگهان صدای بلندی شنید که می‌گوید: این سوره نجات‌دهنده است. این ماجرا را به عرض رسول خدا (ص) رساندند، ایشان فرمودند که سوره ملک نجات دهنده از عذاب قبر است» (۱۲).

در فضیلت خواندن سوره ملک ذکر شده که «سوره ملک، سوره مانعه است و مانع از عذاب قبر خواهد شد و در تورات نیز سوره ملک نوشته شده است. هر کسی در هنگام شب سوره ملک را بخواند عملی زیاد، پاک و نیکو به جا آورده است و از گروه غافلان نوشته نمی‌شود. من پس از نماز عشاء در حالت نشسته آن را می‌خوانم و پدرم امام سجاد (ع) در شبانه‌روز این سوره را می‌خواند. هر کس آن را بخواند زمانی که نکیر و منکر از سوی پاهایش وارد قبر او شوند، پاهای او به این دو فرشته می‌گویند: شما را به بالاتر از من راهی نیست؛ چرا که این بنده خدا به روی ما ایستاد سوره ملک را در شب و روز می‌خواند و اگر از سوی شکم و سینه‌اش بیایند به آن‌ها گفته می‌شود که شما را به این بنده راهی نیست؛ زیرا او سینه خود را جایگاه سوره ملک قرار داده و اگر نکیر و منکر از جانب سرش بیایند زبانش به آن دو می‌گوید: شما را به پایین‌تر از من راهی نیست؛ زیرا این بنده خدا به وسیله من سوره ملک را هر شب و روز می‌خواند» (۱۳).

آثار و برکات خواندن سوره ملک

از خواص قرائت سوره ملک در روایات به موارد زیر اشاره شده است.

امنیت

رسول گرامی اسلام فرموده‌اند که «در کتاب خدا سوره‌ای وجود دارد که دارای سی آیه است و هر کسی قبل از خوابیدن آن را بخواند، خداوند برای او سی حسنه خواهد نوشت و سی گناه او را پاک می‌کند و سی درجه بر درجات او می‌افزاید و فرشته‌ای از فرشتگان خدا مأمور می‌شود تا بال‌هایش را بر روی او بگسترد و او را از هر بدی و آفتی در امان بدارد تا از خواب بیدار شود و این سوره از سوی صاحبش در روز قیامت مجادله می‌کند و نام آن سوره ملک است» (۱۴).

رفتن به بهشت

از امام صادق روایت شده است که «هر کس سوره ملک را در نماز واجب خود یا قبل از آنکه بخوابد، قرائت نماید تا صبح در امان خداوند خواهد بود تا وارد بهشت گردد» (۱۵).

شفاعت و بخشش

رسول گرامی اسلام در این باره فرموده‌اند که «سوره‌ای در قرآن است که سی آیه دارد و فرد قرائت‌کننده خود را به اندازه‌ای شفاعت می‌کند تا او را ببخشند و آن سوره ملک است» (۱۶). همچنین در جایی دیگر بیان کرده‌اند که «هر کس سوره ملک را بخواند او را از عذاب قبر نجات می‌دهد و به مانند فردی که شب قدر را احیا نموده به او پاداش داده می‌شود و هر فردی این سوره را حفظ نماید، انیس و مونس او در قبر خواهد شد و او را از هر حادثه و عذاب قبر در امان می‌دارد و او را به خدا نزدیک می‌کند تا زمانی که وارد بهشت شود در حالی که از وحشت قبر در امان است»(۱۷).

غفران برای اموات

خواندن قرآن و هدیه کردن ثواب آن به اموات، موجب می‌شود که گرفتاری‌های آخرت آن‌ها برطرف شود و موجب مغفرت و بخشش برای آن‌ها خواهد شد. پیامبر گرامی اسلام در این مورد فرموده‌اند که «هر کس سوره ملک را بخواند و آن را به برادران خود که از دنیا رفته‌اند هدیه نماید ثواب آن مانند سرعت برق به آن‌ها می‌رسد و در عذاب و گناهان ایشان تخفیف داده می‌شود و موجب انس آن‌ها در قبر می‌شود» (۱۸).

از امام صادق نقل شده است که «هر فردی سوره ملک را برای فردی که از دنیا رفته بخواند، از عذابی که در آن است تخفیف داده می‌شود و اگر قرائت آن را به اموات هدیه نمایند ثواب آن با سرعت برق به آن‌ها خواهد رسید» (۱۹).

درمان درد دندان

رسول خدا (ص) در روایتی فرموده‌اند که «هر کس که دچار درد دندان است، انگشتش را بر دندانی که درد می‌کند گذاشته و آیه ۲۳ سوره ملک را هفت مرتبه قرائت کند» (۲۰).

سخن پایانی

یکی از جمله سوره‌های بافضیلت قرآن ملک نام دارد. آیه دوم سوره ملک آیه آزمایش نام دارد که یکی از آیات معروف این سوره است. این آیه به هدف آفرینش مرگ و زندگی انسان که از شئون مالکیت و حاکمیت خداوند است اشاره می‌کند. از جمله فضائل این سوره که در روایات آمده نجات‌دهندگی آن از عذاب قبر است. از خواص قرائت سوره ملک در روایات به در امان بودن، آمرزش گناهان و بخشش اموات اشاره شده است. با توجه به روایات مطرح شده در این مقاله خواندن سوره ملک برای اموات موجب تخفیف در گناهان آن‌ها خواهد شد.

جهت مشاهده سایر مقالات و نوشته های نمازی میتوانید روی مقالات نمازی کلیک کنید.
کاری از تحریریه ستاد اقامه نماز

پی‌نوشت

صفوی، سوره ملک، ص ۸۱۳.
طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص ۳۴۸.
صفوی، سوره ملک، ص ۸۱۳.
خرمشاهی، سوره ملک، ص ۱۲۵۷.
صفوی، سوره ملک، ص ۸۱۳. خرمشاهی، سوره ملک، ج۲، ص ۱۲۵۷.
رامیار، تاریخ قرآن، ص ۳۶۰ و ۵۹۶. فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ج۱، ص ۲۶۱۲.
طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص ۳۴۸. صفوی، سوره ملک، ص ۸۱۴. خرمشاهی، سوره ملک، ج۲، ص ۱۲۵۷.
مجمع‌البیان، ج۱۰، ص ۶۶.
مستدرک‌الوسائل، ج۴، ص ۳۰۶.
کنزالعمال، ح ۲۶۴۸.
مستدرک‌الوسائل، ج۴، ص ۳۶۶.
الدعوات، ص ۲۷۹.
الکافی، ج۲، ص ۶۳۳.
کنزالعمال، ح ۲۷۰۸.
ثواب‌الاعمال، ص ۱۱۹.
الدرالمنثور، ج۶، ص ۲۴۶.
تفسیر البرهان، ج۵، ص ۴۳۳.
همان.
همان.
مکارم‌الاخلاق، ص ۴۰۵.

ثواب و آثار قرائت سوره های قرآن مطالب ویژه

ترجمه و متن سوره ملک و فضیلت خواندن سوره مُلک کتاب قرآن