سوره ۴۴: الدخان - جزء ۲۵ - ترجمه قمشه‌ای

تلاوت

جستجو

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

حم ﴿۱﴾

حم (قسم به حمید و مجید دو نام مقدس الهی) (۱)

وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ ﴿۲﴾

قسم به این کتاب روشن بیان. (۲)

إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُبَارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنْذِرِينَ ﴿۳﴾

که ما آن را در شبی مبارک (شب قدر) فرستادیم، که ما بیم کننده‌ایم (و خلق را از عذاب قیامت آگاه کنیم و بترسانیم). (۳)

فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ ﴿۴﴾

در آن شب هر امر استواری (با حکمت و تدبیر نظام احسن) معیّن و ممتاز می‌گردد. (۴)

أَمْرًا مِنْ عِنْدِنَا إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ ﴿۵﴾

تعیین آن امر البته از جانب ما که فرستنده پیغمبرانیم خواهد بود. (۵)

رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿۶﴾

(این ارسال رسول از) لطف و رحمت پروردگار توست که شنوا و داناست. (۶)

رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا إِنْ كُنْتُمْ مُوقِنِينَ ﴿۷﴾

همان پروردگاری که خالق آسمانها و زمین و هر آنچه میان آنهاست اوست اگر یقین دارید. (۷)

لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ ﴿۸﴾

هیچ خدایی غیر او نیست، او زنده می‌گرداند و باز می‌میراند، او خدای آفریننده شما و پدران پیشین شماست. (۸)

بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ ﴿۹﴾

(کافران را به خدا و قیامت ایمان نیست) بلکه با شک و ریب (و استهزاء) به بازیچه (دنیا) مشغولند. (۹)

فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُبِينٍ ﴿۱۰﴾

(ای رسول) منتظر باش روزی را که (بر عذاب کافران) آسمان دودی پدید آرد پیدا و آشکار. (۱۰)

يَغْشَى النَّاسَ هَذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿۱۱﴾

آن دود آسمانی که عذابی دردناک است مردم را احاطه کند. (۱۱)

رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ﴿۱۲﴾

(و کافران فریاد برآرند که) پروردگارا، این عذاب از ما بر طرف ساز که ما البته ایمان می‌آوریم. (۱۲)

أَنَّى لَهُمُ الذِّكْرَى وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُبِينٌ ﴿۱۳﴾

کجا متذکر شده و ایمان می‌آورند در صورتی که رسول ما با آیات روشن بیان آمد (و ایمان نیاوردند). (۱۳)

ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ ﴿۱۴﴾

پس (از مشاهده آیات) باز از او اعراض کردند و گفتند: او شخص دیوانه‌ای است که (مردم قرآن را) به او آموخته‌اند. (۱۴)

إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا إِنَّكُمْ عَائِدُونَ ﴿۱۵﴾

ما تا زمانی اندک (که برای امتحان) عذاب را (از شما) برمی‌داریم باز (به کفر خود) بر می‌گردید. (۱۵)

يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَى إِنَّا مُنْتَقِمُونَ ﴿۱۶﴾

(ای رسول منتظر باش) آن روز بزرگ که ما (آنها را) به عذاب سخت بگیریم که البته ما (از آنها) انتقام خواهیم کشید. (۱۶)

وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ ﴿۱۷﴾

و ما پیش از این امت قوم فرعون را آزمودیم و رسولی بزرگوار (مانند موسی) به سوی آنها فرستادیم. (۱۷)

أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبَادَ اللَّهِ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ ﴿۱۸﴾

(او گفت) که (ای فرعونیان) امر بندگان خدا را به من واگذارید، که من بر شما به یقین رسول امین پروردگارم. (۱۸)

وَأَنْ لَا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ إِنِّي آتِيكُمْ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ ﴿۱۹﴾

و زنهار بر خدا تکبر و طغیان مجویید که من بر شما حجت آشکار آوردم. (۱۹)

وَإِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمْ أَنْ تَرْجُمُونِ ﴿۲۰﴾

و من به خدای خود و خدای شما پناه می‌برم از اینکه عزم آزار و سنگسار من کنید. (۲۰)

وَإِنْ لَمْ تُؤْمِنُوا لِي فَاعْتَزِلُونِ ﴿۲۱﴾

و اگر به (رسالت) من ایمان نمی‌آورید پس مرا به حال خود واگذارید (و در پی قتل و آزارم بر نیایید). (۲۱)

فَدَعَا رَبَّهُ أَنَّ هَؤُلَاءِ قَوْمٌ مُجْرِمُونَ ﴿۲۲﴾

(فرعونیان دست از ستمش برنداشتند) پس دعا کرد که ای خدا، اینان مردمی سخت مجرم و بدکارند. (۲۲)

فَأَسْرِ بِعِبَادِي لَيْلًا إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ ﴿۲۳﴾

(خدا فرمود) پس تو بندگان (با ایمان) مرا شبانه از شهر بیرون بر، چرا که فرعونیان شما را تعقیب کنند. (۲۳)

وَاتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْوًا إِنَّهُمْ جُنْدٌ مُغْرَقُونَ ﴿۲۴﴾

آن گاه دریا را (همان گونه که بر تو بشکافتیم) آرام و خشک بگذار و بگذر که فرعون و لشکریانش تمام به دریا غرق شوند. (۲۴)

كَمْ تَرَكُوا مِنْ جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ ﴿۲۵﴾

چه بسیار باغ و بستانها و چشمه‌های آب، (۲۵)

وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ ﴿۲۶﴾

و کشت و زرعها و مقام و منزلهای عالی رها کردند و رفتند. (۲۶)

وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ ﴿۲۷﴾

و ناز و نعمت وافری که در آن غرق بودند و از همه چشم پوشیدند. (۲۷)

كَذَلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِينَ ﴿۲۸﴾

این چنین بود و ما آن ناز و نعمتها را از قوم گذشته ارث به قوم دیگر دادیم. (۲۸)

فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنْظَرِينَ ﴿۲۹﴾

و بر مرگ گذشتگان هیچ چشم آسمان و زمین نگریست و بر هلاکشان مهلت ندادند. (۲۹)

وَلَقَدْ نَجَّيْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنَ الْعَذَابِ الْمُهِينِ ﴿۳۰﴾

و البته ما بنی اسرائیل را از عذاب ذلّت و خواری نجات دادیم. (۳۰)

مِنْ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ كَانَ عَالِيًا مِنَ الْمُسْرِفِينَ ﴿۳۱﴾

از شر فرعون که سخت متکبر و ستمکار بود آسوده ساختیم. (۳۱)

وَلَقَدِ اخْتَرْنَاهُمْ عَلَى عِلْمٍ عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿۳۲﴾

و آنها را در آن دور بر عالمیان به علم و دانش (کتاب آسمانی تورات) برگزیدیم. (۳۲)

وَآتَيْنَاهُمْ مِنَ الْآيَاتِ مَا فِيهِ بَلَاءٌ مُبِينٌ ﴿۳۳﴾

و آیات و معجزاتی (از رحمت و غضب) بر آنها به دست موسی آوردیم که در آن کاملا و آشکارا آزمایش شوند. (۳۳)

إِنَّ هَؤُلَاءِ لَيَقُولُونَ ﴿۳۴﴾

همانا اینان (یعنی مشرکان مانند دهریان) البته خواهند گفت، (۳۴)

إِنْ هِيَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُولَى وَمَا نَحْنُ بِمُنْشَرِينَ ﴿۳۵﴾

که ما جز این مرگ اول (دیگر هیچ مرگ و زندگی) نداریم و هیچ (در قیامت) زنده نخواهیم شد. (۳۵)

فَأْتُوا بِآبَائِنَا إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ﴿۳۶﴾

پس پدران ما را اگر راست می‌گویید بیاورید. (۳۶)

أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ أَهْلَكْنَاهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ ﴿۳۷﴾

آیا اینان بهترند (و نیرومندتر) یا قوم تبّع و اقوام پیش از آنان که چون بسیار مردم بدکار مجرمی بودند ما همه را هلاک کردیم. (۳۷)

وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ ﴿۳۸﴾

و ما آسمانها و زمین و آنچه را بین آنهاست به بازیچه خلق نکردیم. (۳۸)

مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿۳۹﴾

آنها را جز به حق (و از روی حکمت و مصلحت) نیافریدیم و لیکن اکثر مردم از آن آگاه نیستند. (۳۹)

إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقَاتُهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿۴۰﴾

همانا روز قیامت که روز فصل و جدایی (مؤمن و کافر) است وعده‌گاه جمیع خلایق است. (۴۰)

يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ ﴿۴۱﴾

روزی که هیچ حمایت خویش و یار و یاوری کسی را از عذاب نرهاند و احدی را نصرت نکنند. (۴۱)

إِلَّا مَنْ رَحِمَ اللَّهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿۴۲﴾

مگر آن که خدا به او رحم کند، که او تنها بر خلق مقتدر و مهربان است. (۴۲)

إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقُّومِ ﴿۴۳﴾

همانا درخت زقّوم جهنّم، (۴۳)

طَعَامُ الْأَثِيمِ ﴿۴۴﴾

قوت و غذای بدکاران است. (۴۴)

كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ ﴿۴۵﴾

که آن غذا در شکمهاشان چون مس گداخته در آتش می‌جوشد. (۴۵)

كَغَلْيِ الْحَمِيمِ ﴿۴۶﴾

آن سان که آب به روی آتش جوشان است. (۴۶)

خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَى سَوَاءِ الْجَحِيمِ ﴿۴۷﴾

(خطاب قهر رسد که) این بدکار را بگیرید و به میان دوزخ افکنید. (۴۷)

ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ ﴿۴۸﴾

پس از آن آب جوشان بر سرش فرو ریزید. (۴۸)

ذُقْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ ﴿۴۹﴾

(و به استهزاء وی گویید: عذاب دوزخ را) بچش که تو بسیار (نزد خود) توانمند و گرامی هستی. (۴۹)

إِنَّ هَذَا مَا كُنْتُمْ بِهِ تَمْتَرُونَ ﴿۵۰﴾

این همان عذابی است که از آن در شک و انکار بودید. (۵۰)

إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ ﴿۵۱﴾

همانا (آن روز سخت) آنان که متّقی و خداترس بودند مقام امن و امان یابند. (۵۱)

فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ ﴿۵۲﴾

در باغها و کنار چشمه‌ها و نهرها بیارامند. (۵۲)

يَلْبَسُونَ مِنْ سُنْدُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُتَقَابِلِينَ ﴿۵۳﴾

لباس از سندس و استبرق (حریر نازک و ستبر) پوشند و رو به روی هم بر تختها تکیه زنند. (۵۳)

كَذَلِكَ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِينٍ ﴿۵۴﴾

همچنین است و با حوریان زیبا چشمشان جفت قرار داده‌ایم. (۵۴)

يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ ﴿۵۵﴾

در آن بهشت پر نعمت از هر نوع میوه‌ای بخواهند بر آنان حاضر و (از هر درد و رنج و زحمت) ایمن و آسوده‌اند. (۵۵)

لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَى وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ ﴿۵۶﴾

و جز آن مرگ اول (که از دنیا مردند) دیگر هیچ طعم مرگ را نمی‌چشند و خدا آنها را از عذاب دوزخ محفوظ خواهد داشت. (۵۶)

فَضْلًا مِنْ رَبِّكَ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿۵۷﴾

این به فضل و رحمت خدای توست و همین به حقیقت سعادت و فیروزی بزرگ است. (۵۷)

فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ ﴿۵۸﴾

و ما این قرآن را (با این آیات وعد و وعید با بیان فصیح) به زبان تو آسان کردیم تا مگر خلقان متذکر (حقایق آن) شوند. (۵۸)

فَارْتَقِبْ إِنَّهُمْ مُرْتَقِبُونَ ﴿۵۹﴾

پس (از تلاوت این آیات و اتمام حجت بر کافران) منتظر (عذاب بر آنان) باش چنان که آنها هم (بر تو) انتظار (روزگار بد و حوادث ناگوار) دارند. (۵۹)

http://www.parsquran.com/data/show.php?lang=far&sura=44&ayat=0&user=far&tran=10

فضیلت و آثار خواندن سوره دخان

۰ زمان تقریبی مطالعه 4 دقیقه

سوره دُخان چهل و چهارمین سوره قرآن کریم است که در مکه بر پیامبر (ص) نازل گردیده و در جزء بیست و پنجم قرار گرفته است. در مورد فضیلت خواندن این سوره در روایات آمده است که موجب آمرزش گناهان و رفتن به بهشت و برخورداری از نعمت‌های بهشتی خواهد شد. از آثار نوشتن این سوره نیز ذکر شده است که برای در امان بودن از شر جن و داشتن شکوه و هیبت در نزد مردم مفید است. در این مقاله می‌خواهیم سوره دخان را معرفی و فضائل و آثار آن را برای شما بیان کنیم، اگر می‌خواهید آگاهی بیشتری در مورد این سوره از قرآن داشته باشید در ادامه این مطلب ما را همراهی کنید.

معرفی مختصر سوره دخان

نامگذاری این سوره «به دخان (به‌معنای دود) بدین دلیل است که در آیه دهم این سوره از عذابی با عنوان دخان برای کافران سخن گفته شده است» (۱). این سوره در «ترتیب نزول سوره شصت و چهارمی است که بر رسول خدا (ص) نازل شده است» (۲). سوره دخان از« ۵۹ آیه، ۳۴۶ کلمه و ۱۴۷۵ حرف تشکیل شده و یکی از سوره‌های قرآن کریم است که با حروف مقطعه «حم» شروع می‌شود؛ به همین دلیل از جمله سوره‌های حوامیم قرآن به‌شمار می‌رود. از نظر حجمی سوره دخان کمتر از یک حزب را در بر می‌گیرد» (۳). محتوای سوره دخان به «عذاب دنیا و آخرت و نزول قرآن در شب قدر اشاره دارد» (۴). در تفسیر نمونه آمده است که «سوره دخان همچون دیگر سوره‌های مکی قرآن در مورد عقاید سخن گفته است و به توحید، معاد و قرآن اشاره دارد و به موضوعاتی چون عذاب‌های کافران، داستان حضرت موسی (ع) و بنی اسرائیل، قوم فرعون و فلسفه خلقت پرداخته است» (۵).

فضیلت‌های خواندن سوره دخان

در مورد فضیلت خواندن سوره دخان در روایات به موارد زیر اشاره شده است:

آمرزش گناهان

در روایتی از رسول گرامی اسلام آمده که «هر کسی سوره دخان را در هنگام شب بخواند، خداوند گناهان گذشته او را می‌آمرزد» (۶). در روایت دیگری ذکر شده است که «هر کس این سوره را در شب جمعه بخواند، بخشیده می‌شود» (۷).

رفتن به بهشت

از پیامبر (ص) در روایتی دیگر نقل شده است که «هرکس در شب یا روز جمعه سوره دخان را بخواند، خداوند در بهشت خانه‌ای برای او بنا می‌کند و کسی که در شب جمعه سوره دخان را بخواند در حالی صبح می‌کند که خداوند او را آمرزیده و او را با حورالعین تزویج می‌نماید» (۸).

حسابرسی آسان

از امام باقر (ع) نقل شده است که «هر کس سوره دخان را در نمازهای واجب و مستحب خود قرائت کند، خداوند او را در روز قیامت در شمار ایمنان بر می‌انگیزاند و او را در سایه عرش خود جای خواهد داد و حساب او را آسان می‌نماید و نامه عمل او را به دست راستش خواهد داد» (۹).

آثار و برکات قرائت سوره دخان

از جمله آثار و برکاتی که در روایات برای خواندن و نوشتن سوره دخان ذکر شده است می‌توان موارد زیر را نام برد:

در امان بودن از شر جن

آمده است که «اگر سوره دخان را نوشته و آن را بر کودک ببندند از شر جن و گزنده‌ها در امان خواهد بود» (۱۰).

برای شکوه و هیبت در نزد مردم و ایمنی از فرد سخن‌چین

برای داشتن شکوه در میان مردم ذکر شده است که «سوره دخان را بنویسید و آن را با خود به همراه داشته باشید، در چشم مردم با هیبت خواهید شد و هر کس آن را نوشته و بشوید و از آب آن بنوشد از شر فرد سخن‌چین در امان خواهد بود» (۱۱).

حاجت‌روایی

در روایتی از امام صادق (ع) نقل شده است که «هر کس ۷۰ مرتبه برای کارهای مهم خود سوره دخان را قرائت کند، حاجت او برآورده می‌شود و نیز هر کسی این سوره را نوشته و با خود به همراه داشته باشد، مردم او را دوست خواهند داشت» (۱۲).

خلاص شدن از وسوسه‌های شیطانی

از رسول خدا (ص) نقل شده است که «اگر سوره دخان را نوشته و آن را به همراه داشته باشند از حیله و مکرهای شیطان در امان خواهند بود و اگر نوشته این سوره را در هنگام شب زیر سر خود قرار دهند در خواب رویاهای شیرین و خوش می‌بینند و از اضطراب شبانه رهایی می‌یابند» (۱۳).

بهبود درد سر

آمده است که «اگر سوره دخان را بنویسند و آن را بشویند و آب آن را بر کسی که دچار درد سر است، بنوشانند خوب می‌شود» (۱۴).

برای زیادی سود و مال

از خواص دیگر سوره دخان ذکر شده که «اگر تاجران و کاسبان سوره دخان را در محل کسب و کار خود بگذارند سود فراوانی خواهند کرد و صاحب مال زیادی می‌شوند» (۱۵).

کلام پایانی

سوره دخان یکی از سوره‌های قرآن است که خواندن و نوشتن آن فضائل و آثار فراوانی دارد. در روایات آمده است که قرائت سوره دخان موجب ایمنی در روز قیامت و حسابرسی آسان در آن روز خواهد شد. از خواص و آثار این سوره نیز ذکر شده که نوشتن آن برای حاجت‌روایی، رهایی از وسوسه‌های شیطانی، درمان درد سر و زیاد شدن سود و مال مفید است؛ همچنین در مورد خواص قرائت سوره دخان آمده است که خواندن آن موجب برآورده شدن حاجات می‌شود. با توجه به روایاتی که در این مقاله بیان نمودیم توصیه می‌شود برای بهره‌مندی از فضیلت‌ها و آثار و خواص سوره دخان از خواندن آن غافل نشوید.

جهت مشاهده سایر مقالات و نوشته های نمازی میتوانید روی مقالات نمازی کلیک کنید.
کاری از تحریریه ستاد اقامه نماز

پی‌نوشت

مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۲۱، ص ۱۴۴.
معرفت، آموزش علوم قرآن، ج۲، ص ۱۶۶.
دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص ۱۲۵۰.
علامه طباطبایی، المیزان، ج۱۸، ص ۱۲۹.
مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۲۱، ص ۱۴۳ ـ ۱۴۴.
الجامع‌الصغیر، ج۲، ص ۶۳۴.
مجمع‌البیان، ج۹، ص ۱۰۱.
کنزالعمال، ح ۲۶۹۷.
درمان با قرآن، ص ۹۵.
همان.
همان.
همان.
تفسیر البرهان، ج۵، ص ۷.
همان.
همان.

ثواب و آثار قرائت سوره های قرآن مطالب ویژه

متن و ترجمه سوره دخان و فضیلت خواندن سوره دخان

فضیلت و آثار خواندن سوره دخان

معرفی مختصر سوره دخان

فضیلت‌های خواندن سوره دخان

آمرزش گناهان

رفتن به بهشت

حسابرسی آسان

آثار و برکات قرائت سوره دخان

در امان بودن از شر جن

برای شکوه و هیبت در نزد مردم و ایمنی از فرد سخن‌چین

حاجت‌روایی

خلاص شدن از وسوسه‌های شیطانی

بهبود درد سر

برای زیادی سود و مال

کلام پایانی

پی‌نوشت

نوشته های مشابه

فضیلت و آثار خواندن سوره روم

فضیلت و آثار خواندن سوره یوسف

دانلود مجموعه اذان های دلنشین و ماندگار