FarhangYar فرهنگ‌یار
  • قرآن و عترت
    منظرگاه مدیریتی دیدگاه امام حسین سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی دیدگاه حضرت زینب سلام الله علیها منظرگاه مدیریتی دیدگاه حضرت رقیه سلام الله علیها منظرگاه مدیریتی دیدگاه قرآن منظرگاه مدیریتی دیدگاه حضرت محمد سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی دیدگاه حضرت فاطمه سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی دیدگاه امام علی سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی دیدگاه امام حسن مجتبی سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی دیدگاه امام زین العابدین سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی دیدگاه امام محمد باقر سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی دیدگاه امام جعفر صادق سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی دیدگاه امام موسی کاظم سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها منظرگاه مدیریتی دیدگاه امام رضا سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی دیدگاه امام محمد جواد سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی دیدگاه امام هادی سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی دیدگاه امام حسن عسکری سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی دیدگاه امام مهدی سلام الله علیه
  • مرجعیت و رهبری
    منظرگاه مدیریتی بنیانگذار انقلاب اسلامی حضرت آیت الله خمینی رحمت الله علیه منظرگاه مدیریتی رهنمودهای مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای دامه حفاظاته اصول دین عدل اصول دین. معاد احکام دین. نماز احکام دین. روزه احکام دین. حج احکام دین. تولا و تبرّا اصول دین. توحید احکام دین. زکات احکام دین. جهاد احکام دین. امر به معروف و نهی از منکر رذائل اخلاقی فضائل اخلاقی اصول دین نبوت احکام دین خمس اصول دین امامت
  • مناسبتها
    ماه های شمسی ماههای قمری خانواده در اسلام احکام حلال و حرام و مستحبات و مکروهات فرهنگ مدیریت و کارکنان احکام و قوانین مختلف دین و شریعت اسلام منظرگاه مدیریتی تعلیم و تربیت فرهنگ اقتصاد عفاف و حجاب
  • پیوندها
    منظرگاه مدیریتی دیدگاه قرآن منظرگاه مدیریتی رفاه اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی خانواده منظرگاه مدیریتی دیدگاه حضرت محمد سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی امام حسن مجتبی سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی ادبیات عطر بهار میز نظریه پرداری فرهنگ یار جوانان نماد شور و نشاط نگاه پر نور پای میز اندیشه اخلاق تعلیم و تربیت شخصیت و کرامت انسانی اصول و مبانی نقد و تبلیغ راه یافتگان منظرگاه مدیریتی مهدی منتظران منظرگاه مدیریتی حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها منظرگاه مدیریتی حضرت فاطمه سلام الله علیها منظرگاه مدیریتی حضرت زینب سلام الله علیها منظرگاه مدیریتی دیدگاه امام علی سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی حضرت خدیجه سلام الله علیها
  • حوزه دین
    پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری حضرت آیت الله سید علی خامنه ای منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله سید علم الهدی منظرگاه مدیریتی ثقلین منظرگاه مدیریتی حجةالاسلام و المسلمین حضرت استاد سید ابراهیم رئیسی منظرگاه مدیریتی حجةالاسلام و المسلمین حضرت استاد حائری شیرازی منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله مصباح یزدی بنیاد فارس المومنین منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله مکارم شیرازی منظرگاه مدیریتی حجةالاسلام و المسلمین حضرت استاد مسعود عالی منظرگاه مدیریتی حجةالاسلام و المسلمین حضرت استاد شهاب مرادی منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله سید علی سیستانی منظرگاه مدیریتی حجةالاسلام و المسلمین حضرت استاد پناهیان منظرگاه مدیریتی حجةالاسلام و المسلمین حضرت استاد حسین انصاریان منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله هاشمی شاهرودی منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله علی صافی گلپایگانی منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله علوی گرگانی منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله سید موسی شبیری زنجانی منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله میرزا جواد تبریزی منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله وحید خراسانی منظرگاه مدیریتی حجةالاسلام و المسلمین حضرت استاد حاج شیخ علی فروغی منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله عبدالنبی نمازی منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله محمد جواد لنکرانی منظرگاه مدیریتی در راه حق منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله مبشر کاشانی منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله شیخ حسین امامی نیای کاشانی منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله مجتهد تهرانی منظرگاه مدیریتی حجةالاسلام و المسلمین حضرت استاد سید رضی موسوی شکوری منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله بهجت منظرگاه مدیریتی حجةالاسلام و المسلمین حضرت استاد سید عباس موسوی مطلق منظرگاه حضرت آیت الله حاج شیخ محمد صالح کمیلی خراسانی کتابخانه مجلس شورای اسلامی منظرگاه مدیریتی حجةالاسلام و المسلمین حضرت استاد محمد علی جاودان جامعه مدرسین حوزه علمیه قم منظرگاه مدیریتی حجةالاسلام و المسلمین حضرت استاد محمد محمدی مرکز تحقیقات اسلامی شورای اسلامی منظرگاه مدیریتی حجةالاسلام و المسلمین حضرت استاد سید حسن خمینی منظرگاه مدیریتی حجةالاسلام و المسلمین حضرت استاد عبدالحسین بابائی منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله شوشتری منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله سید حسن آملی منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله سید محمد تقی مدرسی منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله عباس محفوظی منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله جعفر سبحانی منظرگاه مدیریتی حضرت آیت الله جعفر سبحانی منظرگاه مدیریتی حضرت آیت الله صافی گلپایگانی منظرگاه مدیریتی حضرت آیت الله مکارم شیرازی پایگاه اطلاع رسانی بنیانگذار انقلاب اسلامی حضرت آیت الله روح الله خمینی رحمت الله علیه منظرگاه مدیریتی مقام معظم رهبری حضرت آیت الله سید علی خامنه ای پایگاه اطلاع رسانی مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای دامة حفاظاته
  • رساله احکام دین
    رساله حضرت آیت الله سید علی خامنه ای رساله حضرت آیت الله فاضل لنکرانی رساله حضرت آیت الله بهجت رساله حضرت آیت الله سید حسینی سیستانی رساله احکام مراجع سایت انهار رساله حضرت آیت الله مظاهری رساله حضرت آیت الله جعفر سبحانی
  • کتابخانه
    کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران کتابخانه تخصصی فرهنگستان هنر کتابخانه تخصصی حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام کتابخانه تخصصی وزارت امورخارجه کتابخانه تبیان کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران کتابخانه نور کتابخانه تخصصی دانشگاه ادیان و مذاهب کتابخانه تخصصی فقه واصول کتابخانه مرکزی دانشگاه صنعتی امیرکبیر کتابخانه ادبیات پایگاه اطلاع رسانی کتابخانه های ایران کتابخانه مرکزی دانشگاه صنعتی شریف کتابخانه دانشگاه پیام نور سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران پایگاه اطلاع رسانی کتابخانه ملی کتابخانه احادیث شیعه پایگاه مجلات تخصصی نور بزرگترین پایگاه قرآنی جهان اسلام جامع الاحادیث نور


ترجمه متن ادبی راز و نیاز با خداوند و توحید نگاه و رفتار با بهره مندی از ترجمه هوش مصنوعی جستجوگر شریف


logo

راز و نیاز با خداوند و توحید نگاه و رفتار


بسم الله الرحمن الرحیم

 

با سلام

 

تقدیم به قائم آل محمد و امام زمان حضرت مهدی سلام الله علیه و خاندان معصوم و مطهر بزرگوارشان

 

خدايا هنوز استوانه های ذهن، خالقِ خود را می جويد و با الهام و وحی مالکِ خود، خيال زندگی دارد. گرچه انسانها را به تلاش طلب علم و دانش امر نموده ای، اما هيچ دانشی بی واسطۀ رحمت و عنايت خداوند، متعالی نمی گردد و هيچ رهگذر كوی عشقی بی توجه به خالق خود، معنای عشق را نمی داند. خداوندا! آنگاه كه با بندگی انسان در برابر فرامينت معنای عشق را به او آموختی، تا برای رضايتِ خالقِ خود خدمت نمايد و بُزرگی او را انشاء نمايد و از فضائل اسماء و آفرینش و کارهایِ متعالیِ خداوند توشۀ خرد جمع نمايد و در فضای هندسی وجود، در زمانهای متوالی بخش نمايد و در كرامت خالقِ خود، ضرب نمايد تا از محصولِ آن، در فصل نياز بهره ها جويد، ای خالق یگانه و بی همتا، با عطایای بی انتهایِ احسان و محبتت، عالیترین محاسبۀ رُشدِ خِردمندانه را، در اوج کمالات به تعالی، برای انسانها، تفویض می نمائی.

 

بارالها، ای صاحب و مالک و مدیر و مدبرِ همۀ هستی، همۀ وجودی كه به بندگانت بخشيده ای، امانتی می باشد در دست بندگانت و گر چه نتوانسته باشند آنطور كه شايستۀ الطافِ خالقِ خود می باشد، پرورشش دهند، اما همیشه به خداوند امیدوارند و اعتماد دارند که پروردگارشان به تعالی آنان را هدایت می نماید و بقدری می پروراند، که در توان بی انتهای علم و حکمت و نور و هدایت و حفاظت و فضل و توانائیش، شایستۀ بزرگیش می باشد، تا انسانها در ناتوانیها و درماندگیها و فراقت، احساس بی كسی و سقوط و تقصير ننمايند و آنگونه كه در شأنِ عبدِ خدا بودن است، به بندگی خالقِ خود به تعالی و کمالات موفق و مؤید شوند.

 

خدايا! آنگاه كه می درخشی، شيطان از نگاهت نوميد می شود، پس انسانها را چنان یاری ده که تا هميشه حضورت را احساس نمایند و در صراط دینت ثابت قدم و اُستوار باشند، تا شيطان شرمگين از وسوسه گردد و نوميد از اغفال و استحالۀ ايمان بندگانت گردد.

 

بارالها! همۀ ماهها، ماه پُر فيضِ رحمتِ برکات و هدایتت می باشد، و انسانها همواره عاجز از ترك سفرۀ الطاف بی انتهای اَرزاق و نعمتها و مغفرت و رحمتت می باشند، پس به الطاف عميمت بر محمد و آل محمد درود فرست و همواره انسانها را از الطافت بهره مند نما و اعتقادات و فضائل و بصیرت و دانش و توانمندیها و منزهی آنان را به مرتبه احسَنَ التقویم چنان میزان نما تا همواره شایسته و لایق بهره مندی از ولایتت باشند و بر پاسخ صحیح مجهولاتی که انسانها در بندگی خالقِ خود به آن، نیازمند هستند، چنان آنها را آگاه و روشن نما، که بر دو راهیهای تردید و سرگردانی گرفتار نشوند.

 

بار الها، صفات اسماء الهیت، در افق ديدگان بندگانت جلوه گری می نمايد و بر غارزدگان، اسارت زمين بارش رحمت می دارد و برای آنان دنيای زيبای حقيقت را به نمايش می گذارد.

 

خدايا! جام عشق را از ازل، عاشقانت با ياد خالقِ خود نوشيدند و مدهوش از صدای وحی وكراماتش، گشتند و زنگار وَهم و جهل وجود را با رايح‍ۀ نور هدایتِ خداوندِ خویش، پاك نموند.

 

بار الها، انسانها با كدامين كاسۀ اشك و شكستن ياسِ شك می توانند، به خالق خود، نزديكتر باشند؟ آيا دعای بارش باران بر اين تن از اصل خود باز مانده مستجاب می شود؟ وچگونه تنِ ذهن، به زيور دانايی و حکمت آراسته شود و چگونه تنگیِ خُلق وسینه وجود، به حلم و شرح صدر الهی، آذین گردد و چگونه مي توان در درياي وجود، زورق جود خالقِ خود را را بي بهره از آيات وحي و ایمان و یقین به تدبير عقلِ الهی، در امواج شيطنتها و ناملايماتِ ظلمت، به ساحل مقصود به سلامت رساند؟!!

 

ای پديد آورندۀ هستی، نگاه مهتابی خالق هستی، آنگاه كه بر خارهای صحرای ضمير خشكيده، بر جانِ روح فرود آید، مرحم جان می شود و جان آدمی را سيراب از نسيم احسانِ نگاه خويش می گرداند.

 

خدايا! شيطان بر تكبر پيروزی بر ادعای جهل بر تكرار وهم بر انسان تازيد، اما شيطان يارای تازيدن بر عنايات تو ای كريم بخشنده ندارد، آنگاه كه، بندگانت را با آيات وحيت و گفتگوهای حکیمانه ات و چراغ هدايتت و بشير و انذار تاديب كننده و اميد دهنده ات، می پرورانی و بندگانت را، تجلی اسماء جلال خود، در دانش و معرفت و حلم و بصيرت متعالی می نمائی، آبشار جود بی منتهای مهرِ خالق هستی، می باشد که بر سرزمین ضمیر انسانها فرمانروائی می نماید.

 

خدايا! انسانها لبخند زيبای تو را می بينند، اما دست گل چيدنشان به بلندای کرسی فرمانروائیت نمی باشد، ای خالق بخشایشگر به مهر و بخششت، دستانشان را بگیر و بوسه ای ده تا نورِگلهای لبخند رضایتت را بچينند و وجودشان را با محبت ولایتِ هدایت و عنایات و محافظتت، چنان نما که برای همیشه مُهرِ پایانِ باطلِ زَمهریر نفوذ و احاطه شیطان و آثار آن در طول تاریخ حیات انسانها فائق گردد.

 

خدايا! آنگاه که روح بزرگت در زبانی ناتوان جريان دارد، بندگانت تبسم مهرت را می بينند، كه بر حرفهای ناقصشان، نگرشی به محبت دارد و آنها را به تعالی و منزهی و کمالات به رأفت مهر و لطافت روح و حکمت علمت به آگاهی می رساند.

 

بار الها! بندگانت خشنودی پر مهر خالق خود را می بینند، آنگاه كه بر شاديهایشان در توفیق بندگی خدا نمودن پاداش می دهی و راه تعالی را برايشان باز می نمايی و آنها را بسوی دین خود فرا می خوانی و از بندگانت می خواهی که از دنيای تاريكی جهل و رذائل بدرآيند و در بهشت فضائل وارد شوند و از چشمۀ نورِ آب حياتِ هدایتت بنوشند و در بوستان و گلستان معرفت وارد شوند و از ميوۀ خِردِ الهی تناول نمايند و طاقچۀ خانۀ دل را، با سبد تزكيه آزين نمايند و گلبانگ اذان را در مدينۀ فاضلۀ وصال به دريای معرفت بشنوند و خداوندِ خود را، ای صاحب جلال و شكوه، با گنجينۀ عقل رُشد یافته و منزهی نفس زکیه، از اعماق قلب سليم، غزل بندگی خالق خود را، بسرایند و در بلندای پرواز با رهيدن از پستيها و رَستن به قلّۀ صالحانت، بر آستانۀ دوست زانو زنند و خداوند خود را آنچنان كه شايسته است به تعالی ياد نمايند.

 

بار الها، به بزرگيت قسم، بزرگی را بر زبان بندگانت جای ده، تا زبانشان از آنِ خالقِ خود شود و رفتارشان را به زيبايی خواستِ خود، بيارای تا رفتار انسانها با تن پوش نگاه و رهنمودها و فرامينت زيبا شود و به الطاف و عنايات بيكرانت، لحظه ای ذهنیات و نيتها و اعمال آدمیان را، كه همواره تمام وجودِ انسانها را به دنبال خود فرا می خواند، به خودشان واگذار ننما.

 

بار الها، بندگانت خالق خود را می ستايند، آنگاه كه ترانۀ معرفتت، بر تار و پود وجودشان چنگ می زند و جان و دلشان را در قنوتِ تعالی خواستگاهیِ متعالیشان، به معراج می رساند و در دستانِ منتظر ياريشان گلبوتۀ اميد می كارد و در قلب پر تپش نگاهشان، شبنم ياس می نشاند و عزمشان را به راهت، استوار می نمايد.

 

خدايا! زيباييها با فرمانروائیت شروع شد و راه يافتگان با ياد خداوندِ خود سر بلند شدند و زيبا سروش شدند، زيبا نگريستند و زيبا زيستند و زيبا ره يافتند و بر عرش زيبائيها آن همه خوبی و زيبائی را در خالقِ خود، ديدند. آن همه گفتنيها با هدایت خداوندیت، جلا يافت و آن همه رفتار به زيور خواست الهیت، زيبنده گشت و اين همه، يعنی با همۀ خوبيها تجلی یافتن و با همۀ شوكت نشست و برخاست كردن و بر درگاه خالق خود، سجدۀ شُکر نمودن و سپاسگزارِ پروردگارِ مهربانِ خود شدن، که به سببِ عبدِ خدا شدن و اطاعت نمودن از رهنمودها و فرمانهایِ خالق خود و حجت خداوند قائم آل محمد و حجتهای معصوم بخصوص چهارده معصوم سلام الله علیهم، خداوند به وادی انسانها شكوه اوج گرفتن بخشيد.

 

خدايا! انسانها را با خالقِ خود مونس بودن، شرايطش اخلاص و محبت است، و اين همه در عشق به خداوند تجلی می يابد، آنگاه كه بر تمامی راه بی انتها، سايۀ مهر می گسترانی و مجوز اقامۀ نماز و رازو نیاز با خود را به انسانها عطا می نمائی و برای آنها آیات نورت را همراه پیامبران و حجتهای معصومت، نازل می نمائی.

 

چگونه می توان با خداوند بود و خود را تنها ديد، آنسان كه فطرت انسان، به پاکی نورخالقِ خود سرشته شده باشد و الطاف غنی خداوند، رازق سفرۀ انسانها باشد.

 

پس ای خداوند بخشندۀ مهربان بر همۀ بندگانت روزی حلال و سلامتی و سعادتمندی ارزانی دار و آنان را بندگانی شاكر و ساعی قرار ده، تا تلاششان به تعالی به شایستگی باشد و نعمتهای فراوان خالق خود را در راه اعتلای رضایتمندی خداوند صرف نمايند.

 

خداوندا! برقی كه سختی وجود را در خود ذوب می نمايد و به تعالی می رساند، شعشعۀ نور عشق تو می باشد كه انسانها را در اين وادی رها نمی سازد و اميد را در نهانخانۀ وجود روشن می نماید و در لحظات سبكبالی جسم، حتی با وجود تلفيق روح و جسمِ خاكی، تجلی نور خدا می شود، آنگاه که پروردگارِ بزرگوارِ بی همتا، به الطاف عمیمش، با ظهور و ولایت ِامامِ حیاتِ طیبه، انسانها را تا عرش خوبیهایِ اعلی علیین به تعالی و کمالات و منزهیِ اَحسنَ تقویم، ارتقاء می بخشد.

 

خداوندا! آسمانی و زمينی بودنِ انسانها، اَهرُم تعادلِ الهيست و انسان برای سلامت در رُشد نيازمند چنين تعادلی می باشد، پس ای خداوند بی همتا، بر حفظ اين تعادل، انسانها را همواره، ياری نما، تا در ورطۀ افراط و تفريط و گمراهی و انحرافات گرفتار نشوند و همواره به توان الهی به نور و علم و حکمت هدایت نما و در صراط مستقیمِ دینِ خالقِ خود و حجتهای معصومش بخصوص منجی عالم بشریّت حضرت مهدی موعود سلام الله علیهم، مُستَقَر گردان و همواره در این استقرار، ثابت قدم و پایدار باشند.

 

امین یا رب العالمین، به حرمت محمداٍ و آله طاهرین. اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

 

اللهم عجل لولیک الفرج والعافیته و النصر وجعلنا من خیر انصارهی و اعوانهی و شیعته

 

نویسنده: گل افشان گل محمدی

https://www.farhangyar.ir/fa/post/5420/
راز و نیاز با خداوند و توحید نگاه و رفتار | مشابه
۰۷ دی ۱۴۰۰
 
گفتگو با هوش مصنوعی

💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی «راز و نیاز با خداوند و توحید نگاه و رفتار» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.

ترجمه

 

Divine Intimacy and the Unity of Gaze and Conduct

Divine Intimacy and the Unity of Gaze and Conduct

In the name of God, the Most Gracious, the Most Merciful.

Greetings,

Dedicated to the Promised One of the lineage of Muhammad, Imam Mahdi, peace be upon him, and his revered and immaculate family.

O God, even the pillars of the mind still seek the Creator, inspired by revelation, and possess a vision of life.

Though you command humans to strive for knowledge and learning, no knowledge is attained without the grace and favor of the Exalted God. And no lover of the path of love is ignorant of his Creator.

O Lord!

When you taught humanity the meaning of love through servitude, so that they may serve the Creator with devotion, manifest His greatness, and gather wisdom from the attributes, creation, and sublime works of God, distributing it through the geometric expanse of existence, in successive times, and demonstrating the glory of the Creator, so that they may benefit from its fruits in times of need, O unique and unparalleled Creator, you entrust the highest calculation of wise growth to humanity, elevating them to the pinnacle of perfection through your boundless gifts of grace and love.

O Lord, Owner, Master, Director, and Arbiter of all existence, all that you have bestowed upon your servants is a trust. Though they have failed to nurture it as befitting the grace of the Creator, they always hope in their Lord and trust that He will guide them to perfection, nurturing them to a degree of boundless knowledge, wisdom, light, guidance, protection, favor, and power, worthy of His greatness, so that humans may not feel helpless, lost, or deficient in their trials and sorrows, and may succeed in servitude to the Creator, attaining perfection.

O God!

When you shine, Satan is frustrated. So, assist humanity so that they may always feel your presence and remain steadfast on the path of your religion, so that Satan may be ashamed of his temptations and frustrated in deceiving your servants’ faith.

O Lord!

All months are filled with the grace, blessings, and guidance of your mercy. Humanity is always incapable of abandoning the table of your boundless sustenance, blessings, forgiveness, and mercy. So, send blessings upon Muhammad and his family, and continually bestow your grace upon humanity, elevating their beliefs, virtues, insight, knowledge, abilities, and purity to the state of ahsan al-taqwa (the best form), so that they may always be worthy of benefiting from your authority, and illuminate their minds with the correct answers to the unknowns that humanity needs in their servitude to the Creator, so that they may not be caught in the crossroads of doubt and confusion.

O Lord, the attributes of the Divine names manifest in the gaze of your servants, showering the imprisoned with the rain of mercy, and displaying a beautiful world of truth to them.

O God!

From eternity, lovers have drunk from the cup of love, remembering their Creator, and have been captivated by the sound of His revelation and miracles, cleansing the rust of existence with the fragrance of divine guidance.

O Lord, with what cup of tears and the shattering of the despair of doubt can humanity draw closer to their Creator? Will prayers for rain on this body, deprived of its true essence, be answered? And how can the mind be adorned with wisdom and understanding? How can the tightness of the heart and soul be adorned with divine forbearance? And how can one, without the verses of revelation, faith, and certainty, navigate the waves of temptation and darkness in the boat of the Creator’s grace, reaching the shore of their goal?

O Creator of existence, the moonlit gaze of the Creator of existence, when it descends upon the withered thorns of the conscience, becomes a balm for the soul, and nourishes the soul with the fragrance of the Creator’s grace.

O God!

Satan attacks with pride, claiming ignorance, and repeating illusions. But Satan cannot withstand the grace of You, the Bountiful. When you nurture your servants with your verses, wise conversations, your guiding light, your heralds and warners, and discipline and hope, you manifest your glorious names in their knowledge, insight, forbearance, and discernment, which is a waterfall of the boundless generosity of the Creator’s love, ruling over the conscience of humanity.

O God!

Humanity sees the beautiful smile of You, but their hands cannot reach the height of Your throne. O Forgiving Creator, take their hands and kiss them, so that they may gather the flowers of the smile of Your satisfaction and adorn their existence with the love of guidance, Your grace, and Your protection, so that the seal of the end of the chilling influence and the effects of Satan throughout the history of human life may be surpassed.

O God!

When the great soul of You flows in a weak tongue, humanity sees the smile of Your grace, which has a loving gaze upon their words, and leads them to perfection, purity, and perfection with the grace of Your knowledge.

O Lord!

Humanity sees the pleasure of their Creator when you reward them for their successes in serving God, opening the path to perfection, calling them to your religion, and asking them to leave the dark world of ignorance and vices, and enter the paradise of virtues, and drink from the spring of the water of life of guidance, and enter the garden and orchard of knowledge, and taste the fruit of divine wisdom, and adorn the shelf of the heart’s house with a basket of purification, and hear the call to prayer in the city of the meeting of the ocean of knowledge, and praise their Creator with the treasure of a wise mind, and sing the song of servitude to their Creator with a pure soul, and kneel before their Creator, remembering Him as befits His greatness.

O Lord, by Your greatness, place greatness upon the tongues of your servants, so that their tongues may belong to their Creator, and adorn their conduct with the beauty of Your will, so that the conduct of humanity may be beautiful with the covering of Your guidance and commands, and do not abandon humanity to their own thoughts and intentions, which constantly draw their entire being towards themselves, with Your boundless grace.

O Lord, humanity praises their Creator when the song of Your knowledge resonates within their being, raising their souls to the heights of their transcendent desire, planting a bud of hope in their hearts, and planting a dew of jasmine in the beating hearts of their gazes, and strengthening their resolve on Your path.

O God!

Beauty began with Your authority, and those who have found their way with the remembrance of their Creator have risen high and become beautiful, gazed beautifully, lived beautifully, found their way beautifully, and saw all the goodness and beauty in their Creator.

All that needed to be said was revealed through Your guidance, and all conduct became adorned with the beauty of Your will, and all the goodness manifested, and all the rising and falling occurred, and they prostrated in gratitude before their Creator.

O God!

Humanity’s being intimate with their Creator requires sincerity and love, and this is manifested in love for God, when You spread a shadow of Your grace and grant humanity permission to pray and converse with You, and send down verses of Your light with prophets and immaculate guides.

How can one be with God and feel alone, when the nature of humanity is created with the purity of the light of their Creator, and the grace of God is the sustainer of humanity?

So, O Bountiful Creator, grant your servants a lawful livelihood, health, and happiness, and make them servants who are grateful and diligent, so that their efforts may be worthy of perfection, and they may spend the abundant blessings of their Creator in the pursuit of the satisfaction of their Creator.

O Lord!

The spark that melts the hardship of existence and elevates it is the glimmer of the light of Your love, which does not abandon humanity on this path, and illuminates hope in the hidden chambers of their being, and becomes a manifestation of God’s light when, with Your boundless grace, You elevate humanity to the heights of the highest heavens with the appearance and authority of the life-giving Imam, to perfection, purity, and the state of ahsan al-taqwa.

O God!

The earthly and heavenly nature of humanity is the balance of the Divine hierarchy, and humanity needs such balance for healthy growth. So, O Creator, protect humanity in this balance, so that they may not be caught in the whirlpool of excess and deficiency, delusion, and deviation, and always guide them with Your light, knowledge, and wisdom, and establish them on the straight path of the religion of Your Creator and Your immaculate guides, especially the awaited savior of humanity, Imam Mahdi, peace be upon him, and in this establishment, may they remain steadfast and enduring.

Amen, O Lord of the Worlds, by the sanctity of Muhammad and his pure family.

[Arabic phrases for prayers and supplications]

Author: Gol Afshan Gol Mohammadi

https://sharifsearch.ir/fa/cached/b72bb3f9-1982-43e9-8694-be7690ed40ed/


پنجشنبه، 24 مهر 1404 - 08:44 نظر بدهید

ارسال نظر آزاد است.
نظر بدهید ...


پنل مدیریت
  نسخه بتا 1.1.0