مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران نوشت: حضور رئیس‌جمهور در مجمع عمومی سازمان ملل فرصتی ارزشمند برای تحکیم صلح و امنیت جهانی و مطرح کردن مظلومیت ملت ایران است.
خبرگزاری مهر_ گروه سیاست؛ یادداشت مهمان: عباس سلیمی نمین، مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران در یادداشتی تاکید کرد: سفر رئیس‌جمهور برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل اگر فرصتی برای اقدامات عملی ارزیابی شود، می‌تواند گامی مؤثر در کاستن از دغدغه‌های اساسی ملت‌ها به ویژه ملت ایران، به حساب آید.
متن این یادداشت به شرح زیر است:
سفر ریاست محترم جمهوری کشورمان برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل اگر فرصتی برای اقدامات عملی ارزیابی شود می‌تواند گامی مؤثر در کاستن از دغدغه‌های اساسی ملت‌ها، به ویژه ملت ایران، به حساب آید، وگرنه در حد صدایی در میان صداهای مختلف ارزیابی خواهد شد؛ آن‌گونه که متأسفانه برخی از رؤسای جمهور کشور ما اصولاً در آن شرکت نجستند یا در طول دو دوره مسئولیت خود صرفاً یک بار در مجمع عمومی به سخنرانی پرداختند؛ لذا در فرصت کوتاهی که تا زمان برگزاری مجمع عمومی سازمان ملل مانده سه توصیه به نماینده عزیز ملت ایران عرضه می‌شود:
۱- صرف نظر از متن سخنرانی که قاعدتاً روایتگرحدیث مظلومیت ملت ایران خواهد بود باید چرایی پیوند مستحکم پایگاه نژادپرستی و سرمایه‌داری جهانی روشن‌تر شود.
اولین اقدام عملی در این وادی احیای مجدد قطع‌نامه مجمع عمومی سازمان ملل در محکومیت نژادپرستان حاکم شده بر فلسطین اشغالی می‌تواند باشد.
همان‌گونه که می‌دانیم در سال ۱۳۵۴ خ.
مجمع عمومی سازمان ملل طی قطع‌نامه شماره ۳۳۷۹، آفریقای جنوبی و اسرائیل را به سبب ساختارهای نژادپرستانه‌شان محکوم کرد و ضمن نامقدس خواندن پیوند گسترده این دو پدیده شوم (آپارتاید و صهیونیسم)، از همه کشورهای جهان خواست با صهیونیسم که نوعی نژادگرایی و تبعیض نژادی است مقابله کنند.
در متن این قطع‌نامه آمده بود: «… ضمن یادآوری قطع‌نامه شماره ۱۹۰۴ مورخ ۲۰ نوامبر ۱۹۶۳ م.
که در آن الغای همه اشکال تبعیض نژادی اعلام گردید… با اشاره به قطع‌نامه شماره ۳۱۵۱ مورخ ۱۴ دسامبر ۱۹۷۳ که مجمع عمومی در آن ضمن مطالب دیگر، پیوند نامقدس میان نژادگرایی آفریقای جنوبی و صهیونیسم را محکوم کرده است… و همچنین با توجه به بیانیه و استراتژی سیاسی برای تحکیم صلح و امنیت جهانی در جهت افزایش همبستگی و کمک متقابل میان کشورهای غیر متعهد که در تاریخ بیست و پنجم تا سی‌ام اوت ۱۹۷۵ م.
در لیما به‌تصویب رسید و ضمن آن صهیونیسم با شدت هرچه تمام‌تر به‌عنوان نوعی تهدید برای صلح و امنیت جهانی محکوم گردید و از همه کشورهای جهان خواسته شد با این ایدئولوژی نژادگرایانه مخالفت و مقابله نمایند، تأیید می‌کند که صهیونیسم نوعی نژادگرایی و تبعیض نژادی است.» این موضع‌گیری متأثر از افکار عمومی، موجب شد تا یکی از پایگاه‌های مؤثر جهان سرمایه‌داری، یعنی رژیم نژادپرست آفریقای جنوبی، ساقط شود؛ متأسفانه بعد از این تجربه، سردمداران سرمایه‌سالاری یعنی آمریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان تمهیداتی اندیشیدند تا پایگاه اصلی‌شان یعنی اسرائیل به سرنوشت آفریقای جنوبی گرفتار نشود؛ از جمله اقدامات آنان حذف قطع‌نامه‌های مجمع عمومی سازمان ملل در این زمینه بود.
اکنون با توجه به گسترش انفجارگونه آگاهی درباره ماهیت نژادپرستان حاکم شده بر فلسطین از جناب آقای دکتر پزشکیان انتظار می‌رود با تعاملاتی گسترده با سایر کشورها، قطع‌نامه جدیدی را در محکومیت نژادپرستی حاکم شده بر فلسطین که با آتش افروزی‌های مختلف امنیت جهانی را به مخاطره افکند، به تصویب برساند.
۲- توصیه دوم به نماینده ملتمان آن است که در جمع نمایندگان رسانه‌های مطرح جهانی در حاشیه مجمع عمومی، چرایی «غیر اخلاقی» خواندن اقدام سه کشور اروپایی آلمان، فرانسه و انگلیس از سوی ایرانیان را تبیین نماید.
ایران در جریان مذاکرات منجربه برجام تلاش زیادی کرد تا هیچ ابهامی در زمینه فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌ای خود باقی نگذارد و این تلاش حتی با پذیرش برخی تعهدات فوق‌العاده بود که متأسفانه این نرمش‌ها ضعف تلقی شد.
حتی بعد از خروج آمریکا از برجام، ایران به سهولت می‌توانست از این توافق خارج شود و عملاً آن را ملغی سازد، اما به دلیل احترام به افکار عمومی، مذاکرات را با سه کشور اروپایی یاد شده ادامه داد.
تأسف بارتر آن که آنان بار دیگر به قول و تعهدات خود در چارچوب مذاکرات وفا نکردند و ترجیح دادند با دروغ‌سازی‌هایِ پایگاه نژادپرستان علیه ایران، همراه شوند.
تشریح این روند طولانی برای رسانه‌های کشورها به طور قطع مظلومیت ملت ایران را برای افکار عمومی روشن‌تر می‌سازد.
۳- توصیه سوم به جناب آقای دکتر پزشکیان آن است که در حاشیه اجلاس مجمع عمومی، در یکی از دانشگاه‌های آمریکا دیداری با علمای برجسته و مطرح مسیحی، یهودی و سایر ادیان و فِرَق که قبل از اشغال فلسطین با آرامش در کنار هم زندگی می‌کردند داشته باشند.
متأسفانه برخی کارتل‌های تبلیغاتی این‌گونه القا می‌کنند که مخالفت با صهیونیسم برابر با جنگ ادیان است!
هر چند بسیاری از نمایندگان مذاهب الهی از نژادپرستان حاکم شده بر فلسطین رسماً و به کرات تبری جسته‌اند، اما اکنون که سیاستمداران آمریکایی و اروپایی (انگلیس، فرانسه و آلمان) برای متوقف کردن روند مقابله رو به گسترش دانشگاهیان، هنرمندان، ورزشکاران و..
با پدیده شوم صهیونیسم از این ترفند ناشایست استفاده می‌کنند مناسب خواهد بود تا در نشستی عالمانه با نمایندگان ادیان الهی اتهام زنی به مخالفانِ با نژادپرستان حاکم شده بر فلسطین که جز خشونت فهم دیگری از هستی ندارند ریشه‌یابی شود.
همان‌گونه که همگی می‌دانیم صهیونیسم یک فرقه سکولار است (و نه یهودی)، حتی می‌توان آن را ضد هر اعتقاد و سنت ملت‌ها دانست.
شایسته است بر این واقعیت روشن، باردیگر در این مقطع حساس توسط نمایندگان مذاهب تأکید شود تا بدترین پدیده، یعنی شرورترین نژادپرستان، نتوانند چهره واقعی خود را در پشت مقدسات ملت‌ها پنهان دارند و هزینه مقابله با صهیونیسم را فزونی بخشند.
امروز نگرانی اصلی نژادپرستان، گسترش آگاهی ملت‌هاست.
عاملی که ریشه نژادپرستی در آفریقای جنوبی را خشکاند قادر خواهد بود بار دیگر یک پایگاه مخوف‌تر نژادپرستی را به زیر آورد؛ واقعیتی که یکی از رؤسای موساد در یک سخنرانی خود به آن اذعان می‌دارد.
رئیس اسبق موساد- مئیر داگان- بعد از سال‌ها جنایت در پایان عمر، آگاهی ملت‌ها را اصلی‌ترین خطر برای صهیونیسم می‌خوانَد.
رونن برگمن- نویسنده و روزنامه‌نگار صهیونیست- در کتاب «بر خیز و اول تو بکش» این نگرانیِ کسی که در دوران مدیریت بر موساد قاتل بالفطره شناخته می‌شد را این گونه بازتاب می‌دهد: «داگان نگران بود که تقاضا برای تحریم اقتصادی و فرهنگی اسرائیل به علت اشغال، به واقعیت تلخ تبدیل شود، دقیقاً مثل تحریمی که بر آفریقای جنوبی اعمال شد… داگان به سمت جمعیت ده هزار نفری فریاد زد: «دولتی آپارتاید نمی‌خواهیم.» (برخیز و اول تو بکش، ترجمه هادی عبادی، انتشارات صمدیه، ص ۸۲۹)
از آن‌جا که راهبرد جمهوری اسلامی ایران از ابتدا اتکا به توده‌های مردم برای مهار نژادپرستان بوده و امروز این آگاهی به گونه‌ای بسط یافته که مسئله فلسطین دیگر مسئله مسلمانان نیست، بلکه مسئله همه ملت‌های آزاده است، امیدوارم اقدامات ارزنده شما در این سفر بتواند تسلی بخش همه کسانی باشد که از زیر پا گذاشته شدن همه دستاوردهای زیست متمدانه بشری در رنجند و حاضرند برای مهار نژادپرستی به عنوان عامل تحقیر ملت‌ها هزینه‌هایی همچون اخراج از دانشگاه، جلوگیری از فعالیت‌های هنری و… پرداخت کنند.
جناب آقای رئیس جمهور!
آن چه صهیونیسم را در فلسطین محو می‌کند و به شرارت آنان در اقصی نقاط جهان پایان می‌دهد واداشتن سرمایه‌سالاری به توقف حمایت از نژادپرستان است و این مهم جز از طریق افکارعمومی جهان حاصل نخواهد آمد؛ البته این اولین تجربه ملت‌ها در مهار نژادپرستی در جهان نیست.
هر چه خشونت با هدف وادار کردن آگاه شدگان به کرنش در برابر صهیونیسم فزونی یابد عزم ملت‌ها برای پایان دادن به حاکمیت آتش افروزان نژادپرست راسخ‌تر خواهد شد.