حوزه/ مفسر، محقق و پژوهشگر قرآن و معارف اسلامی گفت: زیارتی که سال هاست مردم با شور و حرارت بسیار در اربعین انجام می دهند و هر ساله بر آن افزوده می شود، چیزی جز خواست و اراده حق تعالی نیست.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، استاد حسین انصاریان در یادداشتی ضمن تاکید بر اهمیت و فضیلت زیارت اربعین و راهپیمایی عزت آفرین زائران حسینی به تبیین جایگاه این رویداد عظیم جهانی پرداخت که متن آن را در ادامه می خوانیم؛
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحیم
امام حسین(ع)، عظیم العظمای عالم
نوشته ای را درباره حضرت سیدالشهدا از فیلسوف، حکیم و عارف بزرگی خواندم که در این نوشته از آن حضرت به «عظیم العظما» تعبیر کرده بود؛ بدین معنا که وجود مبارک حضرت سیدالشهدا در شأنیت و هویت خودش از هرچه انسان و شخصیت بزرگ در این عالم است، بزرگ تر و والاتر هست. از زیارت وارث نیز همین معنا استفاده می شود و می توان تمام ارزش های حضرت آدم(ع) و انبیای اولواالعزم را در وجود مبارک امام حسین(ع) مشاهده کرد. همانا ایشان بنده ای خاص در درگاه الهی است که نه تنها جایگاه ویژه ای در این عالم دارد، بلکه در عالمِ بعد نیز از جایگاه ارزشمندی برخوردار است.
گریه انبیای الهی بر مصائب کربلا
در روایات رسیده از اهل بیت(علیهم السلام) آمده که جبرئیل امین از همان زمان حضرت آدم(ع) از سوی پروردگار مأموریت یافت که حضرت سیدالشهدا را به حضرت آدم(ع) و همه انبیای الهی بشناساند و حادثه کربلا را به صورت مختصر برای آنها بازگو نماید. امین وحی نیز تمام پیامبران را از این واقعه آگاه نمود و همه آنها بر مصائب این امام مظلوم گریستند.
گریه ارض و سما بر امام حسین(ع)
البته تنها پیامبران الهی بر مصائب جانسوز کربلا نگریستند، بلکه اهل بیت(علیهم السلام) هم در زمان ولادت امام حسین(ع) اشک ریختند و اندوهگین بودند. گریه بر آن حضرت هیچ گاه و در گذر زمان رنگ نباخته و کمرنگ نشده است و همواره دل های عاشق و مؤمن در رثای او گریه کرده و به سوگ نشسته اند. وقایع کربلا و شهادت این امام و یاران ایشان به قدری سخت، غم انگیز و جان گداز بوده و هست که به فرموده امام زین العابدین، تمام موجودات ارضی و سماوی بعد از حادثه عاشورا برای آن حضرت گریستند؛ از همین امر نیز واضح و مبرهن است که گریه بر ایشان و حوادث جانسوز کربلا موضوعیت و قطعیت دارد و لذا از فرمایشات حضرت امام رضا و بعضی از ائمه(علیهم السلام) می توان دریافت که گریه بر حضرت واجب است و نه مستحب. روایات بسیار مهمی دراین باره بیان شده که معتبرترین کتاب های ما -شیعه و غیرشیعه- نقل کرده اند.
سفارش ائمه(علیهم السلام) به زیارت کربلا
آنچه که پس از گریه بر مصائب آن حضرت حائزاهمیت است و اولویت دارد، زیارت حضرت حسین(ع) است. امامان معصوم(علیهم السلام) نسبت به زیارت امام حسین(ع) و یاران ایشان دستور اکید داده اند و سفارشاتی را به مؤمنان و عاشقان مکتب اهل بیت داشته اند. در این سفارشات آمده است: آنان که توان زیارت حضرت را دارند، فرقی نمی کند که در کدام نقطه از این کره خاکی زندگی می کنند، حتی اگر یکبار در طول عمرشان باشد، به زیارت این امام شهید بروند؛ و چنانچه برای آنها میسّر است، در سال به دفعات بروند و ایشان را زیارت کنند.
همچنین در این روایات به ثواب عظیم زیارت قبر امام حسین(ع) و یاران آن حضرت به تناسب مکلّفین اشاره شده است. در برخی روایات چنین ذکر شده است: ثواب هر قدمی که زائر امام حسین(ع) از منزل خود تا حرم ابی عبدالله برمی دارد، حال هرمقدار فاصله که بین منزل و حرم باشد، با ثواب یک حج و عمره قبول شده برابری می کند؛ البته در برخی روایات نیز نود حج و عمره قبول شده و یا هزار حج و عمره قبول شده آمده و این اختلاف روایات به تفاوت معرفت و ظرفیت زائر بستگی دارد. گاهی زائر حرم آن حضرت از امامان معصوم(علیهم السلام) است و گاهی مؤمنی با درجه والای معرفتی و گاهی نیز مؤمنی با درجه پایین تر ایمانی؛ لیکن نکته مهم و درخور توجه، سفارش و تأکید نسبت به سفر به کربلا و زیارت قبر ایشان است، نه اینکه امام را در منزل خود و با خواندن زیارت نامه آن حضرت زیارت کنیم. درحقیقت، مقصودِ ائمه زیارتی است که موجب زنده نگه داشته شدن این حادثه جانسوز و دلخراش در ظرف جهان باشد.
این سفارشی نیست که تنها به زمینیان شده باشد و انسان ها به آن فرمان یافته باشند، بلکه در کتاب «کامل الزیارات» آمده است که هر شب هفتادهزار فرشته به امر خداوند متعال، در اول غروب به زیارت حرم حضرت می آیند و در اول فجر به عرش بازمی گردند. تعداد فرشتگان عرش الهی به قدری زیاد است که تا روز قیامت، فقط یکبار توفیق زیارت حرم ابی عبدالله نصیب آنان می گردد.
زیارت اربعین در روایات
اما آن زیارتی که پیغمبر اکرم و امامان معصوم(علیهم السلام) به آن مکرراً و مؤکداً سفارش کرده اند، زیارت امام حسین(ع) در چهلمین روز شهادت آن حضرت و یاران باوفای ایشان است. زیارتی که سال هاست مردم با شور و حرارت بسیار در اربعین انجام می دهند. به راستی که این شور و حال زیارت در این روز و جمعیت گسترده مردم به خواست و هدایت پروردگار متعال صورت گرفته و چنین گردهمایی در تاریخ بشر و بر روی کره زمین بی سابقه است. اجتماعی خاص و منحصربه فرد با هدفی معنوی و الهی که نظیری را برای آن در هیچ نقطه ای از دنیا نمی توان یافت.
این جمعیت میلیونی هرساله از سراسر جهان درکربلا گردهم آمده و مردمان این سرزمین چه مهمان نوازانی هستند و چه زیبا از زائران امام حسین(ع) پذیرایی می کنند؛ به گونه ای که هیچ زائری بدون پذیرایی نخواهد ماند و دراین خصوص نگرانی ندارد. بسیاری از ساکنان این سرزمین مقدس، خودشان تمکّن مالی چندانی ندارند و در زندگی خویش با مشکلاتی مواجه هستند؛ اما اینان در طول سال، مقداری از پولشان را برای زائران اربعین ذخیره کرده و در این روزها از مهمانان ویژه ابی عبدالله پذیرایی می کنند.
زوّار اربعین حسینی، مبلّغان دین الهی
حقیقتاً افرادی که به این شکل به پیاده روی اربعین می روند و آنان که به این گروه ها خدمت می کنند، دین الهی را در پرتو وجود ابی عبدالله تبلیغ می نمایند. شور و اشتیاق مردم در زیارت اربعین به جایی رسیده که چندسالی است ادیان گوناگونی مانند مسیحیان، زرتشتیان، و حتی گروهی از اهل تسنن نیز بدان جذب شده اند و هرساله خود را در روز اربعین حسینی به کربلا می رسانند. یقیناً اینان از ثواب زیارت امام حسین(ع) بی بهره نخواهند بود و چه بسا همین آمدن ها موجب آشنایی با دین حقیقی خدا باشد و امید است که روزی در پرتو حضورشان در اربعین حسینی در زمرة پیروان مکتب اهل بیت(علیهم السلام) قرار گیرند.
قتلگاه امام حسین(ع)، محل معراج ملکوتیان
خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید:
«سُبْحانَ الَّذی أَسْری بِعَبْدِهِ لَیلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَی الْمَسْجِدِ الْأَقْصَی الَّذی بارَکْنا حَوْلَهُ لِنُرِیهُ مِنْ آیاتِنا إِنَّهُ هُوَ السَّمیعُ الْبَصیرُ؛
منزّه و پاک است آن [خدایی] که شبی بنده اش [محمّد(ص)] را از مسجدالحرام به مسجدالاقصی که پیرامونش را برکت دادیم، سیر [و حرکت] داد تا [بخشی] از نشانه هایِ [عظمت و قدرت] خود را به او نشان دهیم؛ یقیناً او شنوا و داناست»(سوره اسراء، آیه 1).
طبق این آیه و نیز سوره مبارکه نجم، همانا معراج عوالم بالا برای انسان کامل و خلیفةالله الاعظم رخ داده که در بین زمینیان می زیسته است؛ اما روایتی از امام صادق(ع) در «کامل الزیارات» نقل شده که این کتاب از معتبرترین کتب در 1200سال گذشته است، ایشان در این روایت فرموده اند: همانا حسین ما قتلگاه خود را به معراجی برای ملکوتیان مبدّل کرد. تنها یک نفر از اهل زمین به معراج رفت که رسول گرامی اسلام(ص) بود، ولی هزاران هزار فرشته و ملک مقرب الهی از عالم ملکوت برای معراج به زیارت حرم ابی عبدالله می آیند.
پس شما ای زائران اربعین حضرت امام حسین(ع) بدانید که چه کار عظیمی توسط شما انجام می شود و این را نیز بدانید که با دست به دست هم دادن و ساختن جمعیتی چندمیلیونی از زائران اربعین، چه آثار پربرکتی را از خود به جا می گذارید. بی گمان، این آغاز راه است و جهان در آینده تحت تأثیر منش و رسالت سیدالشهدا(ع) و زائران آن حضرت قرار خواهد گرفت و به زودی چراغ دروغین ادیان و مکتب های غیرخدایی به وسیله طوفان ایمان به ابی عبدالله به خاموشی خواهد گرایید و چه بسا در همین اربعین، جهان آماده ظهور امام عصر(عج)، برپایی عدل جهانی و پذیرش مکتب حسینی گردد. انشاءالله.
باش تا صبح دولتش بدمد
کین هنوز از نتایج سحر است
حسین انصاریان
اربعین 1439ق
منبع : http://hawzahnews.com