حجت‌الاسلام والمسلمین علوی به تبیین سنت الهی امتحان و ابتلاء در نظام آفرینش و اهمیت آن در تاریخ انبیا و امت اسلامی پرداخت و با اشاره به وقایع شب عاشورا، مفاهیم وفاداری و شفاعت را بررسی کرد.
به گزارش خبرنگار مهر، حجت‌الاسلام والمسلمین علوی تهرانی در جلسه هفتگی درس اخلاق مسجد حضرت امیر (ع) به ایراد سخنرانی پرداخت وبا بیان آیات متعددی از قرآن کریم، سنت و امتحان الهی را از قوانین تکوین دانست و گفت: این مهم بر تمامی نظام خلقت جاری است.
وی با استناد به آیه ۱۵۵ سوره بقره، تاکید کرد که خداوند بندگان خویش را با اموری نظیر ترس، گرسنگی، کاهش اموال و جان‌ها و ثمرات مورد آزمایش قرار می‌دهد ادامه داد: آزمایشی قطعی و تردیدناپذیر که همه را در بر می‌گیرد.
فلسفه این سنت آن است که در شرایط گوناگون، بهترین اهل عمل شناسایی شوند.
این استاد حوزه علمیه با اشاره به تفاوت سنت امتحان در میان مسلمانان و غیرمسلمانان افزود: در سنت الهی، امّت اسلام، موضوع امتحان و ابتلاء هستند؛ در حالی که دیگران در سنت استدراج و واگذاری قرار می‌گیرند.
خداوند روش اداره نظام خلقت را تغییر نمی‌دهد و هر امتی را به طریق خاص خود می‌آزماید، امتحان الهی نه استثنا دارد و نه محدود به پیامبران و ملائکه است؛ بلکه همه را شامل می‌شود، از جمله پیامبران عظیم‌الشأن مانند حضرت ابراهیم (ع) و حتی امت‌های پیشین همچون قوم ثمود.
علوی تهرانی سپس با شرح آیات سوره عنکبوت و ملک، تاکید کرد که ادعای ایمان همواره با امتحان همراه است و هیچ‌کس از این سنت مستثنی نیست گفت: طبق بیان معصومین (ع)، امتحان اصلی امت اسلام، پذیرش و وفاداری به ولایت امیرالمؤمنین علی (ع) بوده و در واقعه غدیر مشابهت آن با سجده ملائکه بر آدم تبیین شده است، در حالی که انکار ولایت، مشابه اعمال ابلیس دانسته شده است.
وی به مشکلات و دشواری‌های عبور از امتحان الهی اشاره کرد و گفت: «امتحان پذیرفتن ولایت، شاید دشوارترین نوع امتحان الهی باشد و طی قرون متمادی، میلیون‌ها نفر از پیروان ادیان و حتی برخی مسلمانان، به واسطه کج‌فهمی رهبران‌شان، از این آزمون مردود بیرون آمده‌اند.»
این استاد حوزه، با ورود به بحث حوادث شب عاشورا، شرح کاملی از وفاداری و اخلاص اصحاب امام حسین (ع)، به ویژه بریر بن خضیر همدانی ارائه داد و او را از حواریون امیرالمؤمنین و از قاریان واقعی و فهیم قرآن برشمرد و عنوان کرد: او سید قراء اهل زمان خویش بود.
اصحاب سیدالشهدا (ع) بالاترین درجات وفاداری، ایثار و تصدیق عملی را از خود نشان دادند؛ تا جایی که مرگ در راه امام را منت بزرگ الهی می‌دانستند.
وی سپس با اشاره به مسئله شفاعت، تصریح کرد: شفاعت اهل بیت (ع) حقی است که برای دوستداران و شیعیان گنهکار نیز وجود دارد، اما نه بدون حساب و کتاب.
به استناد روایت حضرت جواد (ع)، حتی شفاعت برای گنهکاران دوستدار اهل بیت (ع) پس از سیصدهزار سال انجام می‌گیرد و انسان باید خود را برای اعمال خویش پاسخگو بداند.
این استاد اخلاق با ذکر گفتگوی تاریخی بریر و عمر بن سعد، گفت: در جریان وقایع شب عاشورا، بریر با صراحت خطاب به عمر بن سعد متذکر می‌شود که بستن آب بر عترت پیامبر (ص) با هیچ تعریفی از مسلمانی سازگار نیست؛ حتی اگر عمر سعد نیز در دل به حقانیت امام واقف بود، اما دنیاطلبی و شهوت حکومت، مانع پذیرش حق شد.
حجت‌الاسلام علوی تهرانی در ادامه به تدابیر نظامی امام حسین (ع) در شب عاشورا اشاره کرد و از حفر خندق و افروختن آتش در اطراف خیمه‌ها به‌عنوان اقدامی برای حفظ امنیت اهل حرم و جلوگیری از حمله دشمن سخن گفت.
وی تاکید کرد که امام هیچ‌گاه آغازگر جنگ نبود و تا آخرین لحظه، علاوه بر اتمام حجت با دشمنان، بر هدایت آنان پافشاری داشت.
وی خطاب به حاضران افزود: تدبیر و برنامه‌ریزی امام (ع) برای حفظ خانواده و اصحاب خود، استفاده از هر ابزار مشروع دنیوی و نیز اولویت دادن به اتمام حجت اخلاقی و دینی با دشمن، الگویی است برای همه امت اسلامی.