به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام حسینی قمی در حسینه آیت الله حق شناس با اشاره به جایگاه والای امام حسین (ع)، گفت: سیدالشهدا (ع) همواره نگران حال و اوضاع مردم، کیفیت دینداری و پایداری آنان بود.
ایشان دغدغه داشتند که بندگان خدا چگونه دین خود را حفظ می‌کنند و در مسیر دین استوار می‌مانند.
وی در ادامه با استناد به متون کهن چون «طبقات ابن سعد» و «تاریخ دمشق»، نقل خاطره‌ای خواندنی از رفتار امام حسین (ع) با دختر خردسالش، سکینه (س) و توجه آن حضرت به سرنوشت جوانان عرب روزگار خود را بازگو نمود و افزود: شخص می‌گوید من نزد امام حسین علیه السلام رفتم و حضرت سکینه خردسال بودند و روی سینه حضرت بودند زمانی که به محضر حضرت رسیدم امام (ع) درباره اوضاع جوانان عرب سوال کرد و هنگامی که از سرگرمی جوانان عرب به بازی و لهو و حرص و دنیا طلبی غیر عرب مطلع شدند با تأسف فرمود: ما امید داشتیم این دو گروه، دین خدا را یاری کنند.
اما وابستگی به دنیا و غفلت از هدف الهی، آن‌ها را از مسیر اصلی دور ساخت.
حسینی قمی ضمن تحلیل واقعه خروج امام حسین (ع) از مدینه در شب بیست و هفتم رجب و انفعال برخی صحابه پیامبر (ص)، خاطرنشان کرد: یاری‌گری دین، مستلزم حضور فعال و مؤثر در صحنه‌های حساس تاریخ است؛ حال آنکه برخی مؤمنان، دین را در حاشیه زندگی خود قرار می‌دهند و آن را در گرو رفاه و آسودگی می‌خواهند.
وی با تمثیل به چهار گروه از مردم، بر اساس روایت امام حسین (ع)، گفت: مردم چهار دسته هستند دسته‌ای دارای اخلاق‌اند اما خیرشان به دیگران نمی‌رسد؛ جمعی دیگر بخشنده‌اند، اما فاقد اخلاق و بدرفتارند؛ گروهی نه از اخلاق برخوردارند و نه اهل خیرند که بدترین مردم‌اند؛ و سرانجام بهترین مردم کسانی هستند که هم خوش‌اخلاق‌اند و هم دست خیر دارند.
سخنران مراسم ضمن نقد گرایش به دنیاطلبی و حرص مال و مقام، اضافه کرد: امیر المؤمنین (ع) فرمود دنیا خانه صداقت است و دنیای مذموم، همان دنیایی است که انسان را سرگرم حاشیه‌ها می‌کند.
بسیاری از افراد، دین را تا وقتی می‌پذیرند که با منافع دنیوی‌شان اصطکاک نداشته باشد.»
وی حدیثی تکان‌دهنده از حضرت علی (ع) نقل کرد: در لحظات پایانی عمر، مال و فرزند و عمل انسان نزد او مجسم می‌شوند و آن‌چه با حرص و بخل برای آنها جمع کرده، به او وفا نمی‌کند؛ بلکه دل‌کندن از آنچه عمری برایش تلاش کرده‌ای، بزرگ‌ترین امتحان است.
حجت‌الاسلام حسینی قمی با اشاره به سیره امام علی (ع) و امام صادق (ع) در تلاش برای آبادانی دنیا همراه با اولویت دینداری، تأکید کرد ثروت و تلاش برای رفاه خانواده مذموم نیست؛ اما آن‌چه نباید فراموش شود، دوری از حرام، رعایت حلال و حضور مؤثر در نصرت دین الهی است.
وی با نقل سخنی از مرحوم آیت‌الله بهجت و حاج حسین فاطمی، فضیلت عاقبت‌بخیری و ذکر «لا اله الا الله» را یادآور شد و گفت: «کاش سبک زندگی ما به‌گونه‌ای باشد که هنگام مرگ، با آرامش و رضایت به دیدار خدا برویم، نه با دشمنی و حسرت بر اندوخته‌های دنیایی.
عواقب ظلم و رذائل اخلاقی دنیا و آخرت انسان را تباه می‌کنند؛ اگر اگر دل از رذائل پاک باشد، جایی برای عذاب باقی نمی‌ماند.
حسینی‌قمی مخاطبان مجلس را به مراقبه دائمی بر صفات اخلاقی و اصلاح نفس فراخواند و متذکر شد: محور سخن امام حسین (ع) همین است: مراقبت در دین و پاکسازی وجود از حرص، دنیاطلبی، بدخواهی، و تمرکز بر خیر و خدمت و حسن خلق.
وی از عزاداران خواست تا با نگاهی عاشورایی و برداشتی عملی از سبک زندگی اهل بیت (ع)، ارزش‌های دینی و اخلاقی را محور زندگی قرار داده و با اصلاح خویش و خدمت به دین و جامعه، یاور امام زمان (عج) و میراث‌دار راه کربلا باشند.
در پایان، حسینی‌قمی با ذکر مصائب اهل بیت (ع) و نقل روایتی تأثیرگذار از وداع امام حسین (ع) با خاندان خویش و به‌ویژه حضرت زینب (س)، مجلس را به سوگ و توسل برد.