جنگ و مقاومت ملت ایران می‌تواند کشور را در حوزه‌های مدیریتی، حکمرانی، فناوری، امنیتی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی، به‌اندازهٔ بیست تا سی سال به‌پیش بِراند.
به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام محمدصابر صادقی مدیر کارگروه مقاومت و پیشرفت در مطلبی نوشت:
جنگ صهیونیستی_آمریکایی علیه ایران، ابعاد داخلی و خارجی دارد و ترکیبی از جنگ سخت و نرم است.
هدف دشمن، بهره‌برداری از جنگ سخت برای پیروزی در جنگ نرم و توقف استقلال، هویت و پیشرفت ایران از طریق تحولات داخلی و از دست دادن توانایی‌ها و بازوهای ایران است.
ایران امروز درگیر سخت‌ترین جهاد برای حفظ هویت، استقلال و منافع خویش در منطقه است.
پیروزی در این نبرد، غنایم، فرصت‌ها و منافعی فراتر از تصور به‌همراه خواهد داشت چراکه با رفع موانع، پیشرفت و قدرت بالاتر به ارمغان خواهد آمد.
دو مانع بزرگ پیشرفت ایران از لحاظ امنیتی_اقتصادی_سیاسی (یعنی رژیم صهیونی و آمریکا) با چنین جهادی دست‌شان از منطقه‌ی ما کوتاه خواهد شد.
از طرفی رقبای منطقه‌ای ایران (ترکیه و عربستان) که منافع و امنیت خود را هَم‌سَرنوشت با نظم آمریکایی کرده‌اند نیز فرصت آزادی و هَم‌سَرنوشتی با شرق پیدا می‌کنند.
این درحالی است که هم‌اکنون نیز ملت‌های منطقه پیوند معنایی عمیقی با ایران دارند.
طرح صهیونیستی_آمریکایی، حذف ایران به‌عنوان «مرکز ثقل معنایی» منطقه است.
این طرح با سیاست تضعیف توانمندی‌ها و تحدید منافع، مسیر تحقیر بازیگری، انزوا و نرمالیزاسیونِ ایران دنبال می‌شود، تا هژمونِ نظم آمریکایی، سرنوشت منطقه را بطور کامل بدست گیرد.
در این مصاف، آنکه استقامت و تاب‌آوری بیش‌تری داشته باشد، پیروز است.
ایران می‌تواند پیروز رقابت منطقه‌ای و مسلط کردن چارچوبِ معناییِ هَم‌سَرنوشت با نظمِ جدیدِ مقاومت باشد؛ اگر برای آن بجنگد و آن قدرت برتر و تأمین دائمی منافع را بخواهد!
تاریخ می‌گوید که تولد و تسلط نظم‌ها، حاصل پیروزی در جنگ‌ها بوده است...
این جنگ در بُعد داخلی نیز پیامدهای مهمی دارد؛ ما با نوع جدید و ارتقاءیافته‌ای از براندازی مواجه‌ایم.
مزدوران و خائنان به‌صورت مسلح علیه اهداف و منافع ایرانِ بزرگ، به میدان آمده‌اند.
قصد نابودی ارکان قدرت کشور را دارند و با ترور و جاسوسی، خود را امتداد جریان صهیونیسم در ایران معرفی می‌کنند.
اگر بتوانیم از حاکمیت صهیونیست‌ها (گرگ) در لباس‌ِ میشْ جلوگیری کنیم، در یک جنگ، دو بُرد کرده‌ایم!
در پسا جنگ، کشور از ویروس براندازیِ داخلی، تخلیه و اَمن خواهد شد و فردای جنگ، فردای پَرشِ تاریخی و صعود به قلّه است، اگر آن را بخواهیم و به الزاماتش تَن دهیم!
فتنه‌ها و حوادث سال‌های گذشته، آسیب‌های اجتماعی_فرهنگی متعددی بر ما وارد ساخت؛ اما خودآگاهیِ حاصل‌شده از این جنگ و مقاومت، درحال ترمیم این آسیب‌هاست و زمینه را برای چسبندگی و همبستگی حداکثری ملت ایران حول عناصر هویتی_تاریخی خود، فراهم آورده است.
این خودآگاهی، ایران را در چتر پدافند فرهنگی کارآمد قرار می‌دهد و جامعه‌ای زنده و بینا می‌سازد.
جنگ، تلخ است و پُرمصیبت؛ اما جهاد، شیرین است و غنایم و فرصت می‌آفریند.
جهاد، ویرایش‌زننده، تحول‌آفرین و خلاقیت زاست.
اگر خودآگاهی ملی فراگیر و غالب شود و از افکار وارداتی فاصله بگیریم، اصلاح سیاست‌های ملی و فراملی ممکن‌تر و دست‌یاب‌تر است.
جنگ و مقاومت ملت ایران می‌تواند کشور را در حوزه‌های مدیریتی، حکمرانی، فناوری، امنیتی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی، به‌اندازهٔ بیست تا سی سال به‌پیش بِراند.
حل معضلات مزمن اقتصادی (که عمدتاً گریبان اقشار آسیب‌پذیر جامعه را می‌گیرد) نیز می‌تواند محصول این جهاد ملی ایرانیان باشد، اگر قدر آن را بدانیم و از سختی‌ها نهراسیم.
اقتدار ژئوپلتیکی و تأمین منافع ایران در منطقه، با مقاومت ما و برقراری نظم جدید امکان‌پذیر می‌شود.
اگر پای ساخت این نظم بایستیم و از درون دچار واهمه، خستگی و فریب نشویم، این امر دست‌یافتنی است.
و اگر از جنگ و مقاومت بهراسیم، برنامه دشمن تَنزّل و تحقیر ملت ایران است.
احیای روابط عادلانه در منطقه بدون حضور آمریکا و ایجاد ساختار امنیت و منافع مشترک در منطقه، امری ممکن است، به‌شرط آنکه با ذهنی دوراندیش و در قواره‌ای بزرگ، به حوادث بنگریم.
ما می‌توانیم سرنوشتی مشترک و مُنتَفعْ برای همه را، در ورای این جنگ به ارمغان بیاوریم و این غنیمت را عادلانه در منطقه بگسترانیم.
بذری که نهضت مقاومت با پیوند زدن سرنوشت ملت‌ها و دولت‌های منطقه کاشت، اکنون به درختی تنومند تبدیل شده و امروز زمان چیدن میوه‌هایش فرا رسیده است.
نباید اجازه دهیم تفکرات استعمار زده، موقعیت ممتاز ایران را تضعیف کرده و کشور را به انزوا بکشانند.
اکنون که مسیر درست طی شده به محصول نزدیک است، وظیفه داریم این هزینه‌ها را با اقدامات دُرست و جامع، به سرمایه‌ای برای آینده ایران و ساخت پیشرفت و امنیت بدل کنیم.