سلامی به بزرگی اندیشه که در می نوردد مراحل رشد و کمال را، سلامی از فطرت پاک به امام عظیم القدر امام حسین سلام الله علیه و مادر بزرگوارشان، حضرت فاطمه سلام الله علیها، سلام بر آن بزرگواران که عالمانه مربیان بشریت را پرورش دادند، تا اندیشۀ خورشیدیشان شوق رشد یافتن برای رسیدن به قلۀ معرفت و کمال را میسّر نماید، چنانچه انسانیت در برابر شکوه هدایتگری امامت زانو زده و نظاره گر رجعت منزه فطرت بی نظیر انسان باشد، رجعتی که از یک سوی، هالۀ نورش رجعت مومنین راه یافته به کمالات است و سوی دیگر هالۀ نورش قدسیان لبیک گو، منظر آفرینان سراج ایمان، همایشگران ندای توحیدند.
سپاسگزاران آیات نور، حمدگویانِ جلالِ و جمالِ خداوندند تا آنسان که دلهایِ شیدایشان، در مراتبِ اتصالِ به حقیقت، سرمست از شوقِ بندگی خداوند، بهرهمند از سفرۀ فراخ وگشادۀِ رحمت خداوند شوند، زیرا که توانسته اند شدائد و سختیهای راه را، با تدبیر و صبر و حلم و علم و مدد از خداوند، با موفقیت پشت سر گذارند و مراتب کمالات ایمان را طی نمایند و فضای زمین و آسمان معطر از جلوۀ حقانیت خواست خداوند نمایند و تا همیشۀ تاریخ، حدیث عشق در خداوند محو شدن، قصیدۀ تا ابدیت سرافراز بودن شوند، آنچنان که در حلقۀ وحدت در عین کثرت و منشور کثرت در عین وحدت، در بلندای رشد یافتگی از خداوند نشان توحید هدیه بگیرند.
هفت حدیث زندگی، هفت غسل پاکی، هفت سرای رهیدن از وسوسه های شیطانی، هفت زمان متصل شدن به خان الهی، اوج شوکت وجود در ایثار یاران حسین سلام الله علیه، کربلا را غزل صداقت و امانت داری نمود و تاریخ تا همیشه، عشق خدا را به تصویر کشید، تا در سرای دوست همۀ آمال دل برای او شود و ابدیّت نیز با خالق هستی جاودان شود.
و عاشقان کوی دوست در مسلخ عشق خداوند، پیمان عهد نمایند تا در شب حادثۀِ کربلا، میان انگشتان تقوا، بهشت را عیان ببینند، تا روحِ کمال طلب و اصلاح طلب انسانها همیشه بیدار بماند و تا پرده از ترفندهایِ نیرنگ بازان کنار رود و در چهارراه جَهل و کِبر و نَفاق و ایمان راه حق را، از باطل بازشناسند و همانا راه حق، یعنی رضایتمندی خداوند را بر تزویرِ زر و زورِ باطل برگزینند.
گل افشان گل محمدی