به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم،‌ روز چهارشنبه 380 نویسنده نامه‌ای را امضا کردند که در آن اقدامات اسرائیل در غزه را «نسل کشی» خوانده و خواستار آتش بس فوری شدند.
در میان امضاکنندگان چهره‌هایی هم‌چون زادی اسمیت، ایان مک ایوان، راسل تی دیویس، حنیف کوریشی، فرانک کوترل بویس و جورج مونبیوت،‌ ویلیام دالریپل، ژانت وینترسون، برایان انو، کیت موس، ایروین ولش، و الیف شافاک به چشم می‌خورد.
در این نامه آمده بود: « «استفاده از کلمات «نسل‌کشی» یا «اعمال نسل‌کشی» برای توصیف آنچه در غزه اتفاق می‌افتد، دیگر توسط کارشناسان حقوقی بین‌المللی یا سازمان‌های حقوق بشری مورد بحث نیست.
سازمان‌هایی از جمله عفو بین‌الملل، دیده‌بان حقوق بشر و شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، اقدامات نسل‌کشی اجرا شده توسط اسرائیل را به‌وضوح شناسایی کرده‌اند.»
نویسندگان این نامه در بند دیگری خواستار توزیع فوری و بدون محدودیت غذا و کمک‌های پزشکی در غزه توسط سازمان ملل و آتش‌بس که امنیت و عدالت را برای همه فلسطینی‌ها و آزادی هزاران زندانی فلسطینی که خودسرانه در زندان‌های اسرائیل نگهداری می‌شوند، شدند.
در عین حال این نکته را متذکر شدند که اگر دولت اسرائیل به درخواست‌های آتش‌بس فوری توجه نکند، باید تحریم‌هایی اعمال شود.
نسخه اولیه این نامه را هوراتیو کلر، کاپکا کاسابووا و مونیک روفی زیر نظر 12 نویسنده بریتانیایی تنظیم کردند و در نهایت 300 نویسنده فرانسوی نیز آن را امضا کردند،‌ نامه‌ای که با شعری از شاعر فلسطینی هبة ابو ندا، که در اکتبر 2023 در حمله هوایی اسرائیل به شهادت رسید،‌ آغاز می‌شود.
«و اگر روزی، ای نور / تمام کهکشان‌ها / از کل جهان / دیگر جایی برای ما نداشت / می‌گفتی: 'به قلب من وارد شو، / آنجا سرانجام در امان خواهی بود.»
در این نامه آمده است که اصطلاح «نسل‌کشی» «شعار نیست.
این واژه مسئولیت‌های قانونی، سیاسی و اخلاقی را به همراه دارد ...ما از اینکه گروهی از تماشاچیان و موافقان باشیم، امتناع می‌کنیم.
این نه تنها مربوط به انسانیت مشترک ما و تمام حقوق بشر است؛ بلکه مربوط به شایستگی اخلاقی ما به عنوان نویسندگان زمان است که با هر روزی که از صحبت کردن و محکوم کردن این جنایت خودداری می‌کنیم، کاهش می‌یابد.»
در ادامه این نامه،‌ نویسندگان ضمن اعلام مخالفت با یهود ستیزی، ما با مقاومت مردم فلسطین و یهود در برابر سیاست‌های نسل‌کشی اسرائیل اعلام همبستگی می‌کنند.
اما انتشار این نامه‌ها به ویژه نامه نویسندگان واکنش‌هایی را نیز در افکار عمومی در پی داشته است،‌ برخی از امضاکنندگان نامه، مانند لاینکر و کاکس، ماه‌ها در مورد جنگ غزه سخن گفته‌اند، اما بسیاری دیگر تا پیش از این سکوت کرده‌ بودند.
در حالی که بسیاری در شبکه‌های اجتماعی این نامه‌ها را تشویق کردند و از فراخوان آتش‌بس با این نام‌های برجسته حمایت کردند، بسیاری هم با انتقاد به واکنش دیرهنگام نویسندگان و هنرمندان گفته‌اند که نامه کمی دیر شده است.
به طور خاص در رابطه با واکنش زادی اسمیت بسیاری از کاربران رسانه‌های اجتماعی به دلیل اظهارنظرهای قبلی وی در مورد اسرائیل و فلسطین در مقاله ای در 4 می 2024 در نیویورکر ابراز خشم کردند.
اسمیت در این مقاله ضمن صحبت از جنگ اسرائیل علیه غزه و سرکوب دانشجویان طرفدار فلسطین در دانشگاه‌های غربی، نوشت: «در مورد اسرائیل و فلسطین، زبان و لفاظی همیشه سلاح کشتار جمعی بوده و هست».
در آن زمان، بسیاری در شبکه‌های اجتماعی به شدت از این اظهارات انتقاد کردند و گفتند که اسمیت زبان دانشجویان معترض در حمایت از فلسطین را با سلاح‌های کشتار جمعی مقایسه می‌کند.
امروز، وقتی امضای نامه توسط اسمیت برجسته شد، همان خشم دوباره ظاهر شد و بسیاری انتقاد خود را نسبت به نویسنده نشان دادند.
از زمان آغاز جنگ اسرائیل علیه غزه، بسیاری از هنرمندان و نویسندگان برگزیده و برجسته ادبیات جهان بارها جنایت‌های رژیم صیهونیستی را محکوم کرده و خواستار آتش بس و توقف جنگ در غزه شده‌اند.
مهمترین این اقدامات نامه‌ای است که به امضای بیش از 7 هزار نویسنده جهان رسید و به تحریم فرهنگی اسرائیل منجر شد،‌ نامه‌ای که بسیاری از برگزیدگان جوایز نوبل،‌ پولیترز و بوکر آن را امضا کردند.
مواجهه جهانی نخبگان ادبی و فرهنگی جهان با مساله اسرائیل و غزه نشان می‌دهد که نخبگان در صف نخست محکومیت جهانی اسرائیل قرار داشته‌اند و این اقدامات تنها به امضای نامه یا بیانیه ختم نشده است،‌ حذف حامی اصلی جایزه ادبی گیلر،‌ انتقاد از آکادمی سلطنتی هنر به دلیل «سانسور ضد فلسطینی» پس از حذف دو اثر هنری درباره جنگ اسرائیل علیه غزه از نمایش تابستانی هنرمندان جوان و...
از دیگر نتایج این اعتراضات بوده است.
انتهای پیام/