بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام
سوره ۱۰۴: الهمزه - جزء ۳۰ - ترجمه فولادوند
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ ﴿۱﴾ واى بر هر بدگوى عيبجويى (۱
الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ ﴿۲﴾ كه مالى گرد آورد و برشمردش (۲
يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ ﴿۳﴾ پندارد كه مالش او را جاويد كرده (۳
كَلَّا لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ ﴿۴﴾ ولى نه قطعا در آتش خردكننده فرو افكنده خواهد شد (۴
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ ﴿۵﴾ و تو چه دانى كه آن آتش خردكننده چيست (۵
نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ ﴿۶﴾ آتش افروخته خدا[يى] است (۶
الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ ﴿۷﴾ ( آتشی) كه به دلها مى رسد (۷
إِنَّهَا عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ ﴿۸﴾ و [آتشى كه] در ستونهايى دراز آنان را در ميان فرامى گيرد (۸
فِی عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ ﴿۹﴾ در ستونهای كشيده و طولانی! (۹
سوره حمزه کتاب قرآن