اشعار غم انگیز شهادت امام جعفر صادق (ع)

 

شعر از احوالات حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام)

پیرمردی به دل شرر داری

کوهی از غصه دور و بر داری

میروی دسته بسته نیمه شب

از دل کوچه ها گذر داری

ناله مادرانه میشنوی

داغ مادر سر جگر داری

از در خانه ها که میگذری

روضه با میخ پشت در داری

دود و اتش به یاد می آری

دیده ای غرق خون و تر داری

بی حرم ماندنش تورا کشته

با خودت درد همسفر داری

بین ره میخوری زمین آقا

چقدر زخم و شعله ور داری

پا برهنه بدون عمامه

جان نداری قدم تو بر داری

از نگاهت شراره میریزد

حالتی مثل محتضر داری

میروی قتلگاه شکر خدا

هم تنت هست هم که سر داری

خنجری نیست زیر حلقومت

سالمی سایه روی سر داری

سینه ات را کسی لگد نزده

لااقل جان مختصر داری

نشدی بی پناه مثل حسین

وقت مردن تو یک پسر داری

بس که گفتی نماز اول وقت

تا ابد عاشق انقدر داری

در عزایت همیشه گریانیم

با دعای شما مسلمانیم

شاعر : محمد حبیب زاده

بیشتر بخوانید::

متن نوحه ترکی به مناسبت شهادت امام جعفر صادق (ع)

۱۲ متن نوحه سینه زنی واحد به مناسبت شهادت امام جعفر صادق

---

شعر شهادت حضرت امام جعفر صادق (علیه السّلام)

آسمان یثرب امشب داغدار صادق است

دیدگان اهل عالم اشکبار صادق است

تک بشر در محنتش رخت عزا بر تن نکرد

حضرت خلاق عالم سوگوار صادق است

حرمت قبرش فزون از کعبه ی جانان بود

چون مزار پاک زهرا همجوار صادق است

مال دنیا را چه خواهم گفت ای خلق جهان

باشرف بودن به عالم افتخار صادق است

تیغ حیدر گر شده ورد زبان فارسان

این محصل های مکتب ذوالفقار صادق است

انبیا یکسر به جز احمد ختام المرسلین

بی گمان در خان رحمت ریزه خوار صادق است

گرچه در دنیا شده کفار جاهل تاجدار

تاج ایمان و شرف در اختیار صادق است

مجتبی و باقر و سجاد زین العابدین

همچو گلهای معطر در کنار صادق است

کس نباشد در کلاس معرفت بر او دبیر

ربی الارباب خود آموزگار صادق است

نام ما گشته به عالم شیعیان جعفری

آری این نام مبارک یادگار صادق است

گر ببیند ماه رخشان روی او پنهان شود

چون چراغ لیل ظلمت مه عذار صادق است

جان خود را کن فدای نام صادق ای نوید

تا بگویند اهل عالم جان نثار صادق است

شاعر : کربلایی نوید آسال اردبیلی

---

اشعار شهادت حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام)

مدینه حال و هوایى چو کربلا دارد

مدینه در دل خود خیمه عزا دارد.

مدینه داده ز کف گوهر ولایت را

مدینه ماتم فرزند مرتضى دارد.

چهار قبر غریب اند در کناره هم

چهار زهره به یک محور اتّکا دارد.

نظیر حضرت صادق کجا شود پیدا

جهان شیعه بنازم چه مقتدا دارد.

گشوده باب دوصد علم بر دوصد جابر

امام عشق چه حاجت به کیمیا دارد.

به حوزه هاى قم وکاظمین وشهرنجف

چه جلوه ها که ز انوار کبریا دارد.

امام صادق ما افتخار تاریخ است

بلوک غرب چنین نخبه اى کجا دارد.

ابوبصیر به شاگردیش سر از آصف

که شهرتى به بلنداى نٌه سما دارد.

ستارگان همه ذرّات خاک نعلینش

گداى درگه او پنجه عطا دارد.

اگرچه فاقد سرسبزیست خاک بقیع

به چشم دل چو تماشا کنى صفا دارد.

به خاک وحى قدم پابرهنه بگذارید

مزار گمشده خیرة النساء دارد.

رئیس مذهب شیعه چه غم به روز جزا

که شیعه در خطر واپسین تو را دارد.

تو را به پیش عدو پابرهنه مى بردند

کسیکه پیرو حق نیست بس خطا دارد.

حرامیان به حریمت ز بام حمله کنان

که قصد قتل تو منصور بى حیا دارد.

ولى به همسر تو هیچکس نزد سیلى

حدیث غربت صدیقه ماجرا دارد.

میان کوچه چه گویم چه دید چشم على

گلوى فاطمه فریاد وا أبا دارد.

ز تازیانه قنفذ شراره مى ریزد

عروس عرش چرا قامتى دوتا دارد.

کسى کسالت (خوشزاد) را چه میداند

امید عافیت از حضرت رضا دارد.

شاعر : مرحوم سید حسن خوشزاد

بیشتر بخوانید::

دانلود ۷ نوحه سینه زنی شهادت امام جعفر صادق حاج مهدی میرداماد

دانلود ۱۴ نوحه سینه زنی شهادت امام جعفر صادق حاج میثم مطیعی

---

شعر شهادت حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام)

حضرت صادق مگر فرزند پیغمبر نبود

یا مگر ریحانه ی صدّیقه ی اطهر نبود

با چه تقصیر و گنه بر خانه اش آتش زدند

اجر نشر دانش او شعله ی آذر نبود

اجر و پاداش رسول و عترت مظلوم او

در دل شب حمله بر باب الله اکبر نبود

نیمه شب کز خانه می بردند صاحب خانه را

بر روی دوشش عبا عمامه اش بر سر نبود

از برای بردن مولا کس از ابن ربیع

سنگدل تر، بی حیاتر، بلکه ظالم تر نبود

او پیاده می دوید و این به اسب خود سوار

گوئیا در سینه ی تنگش نفس دیگر نبود

دیدن بابا در آن حالت پسر را می کشد

خوب شد همراه بابا موسی جعفر نبود

از شرار زهر مثل شمع سوزان آب شد

غیر تصویری به جا زآن نازنین پیکر نبود

پاره پاره قلبش از انگور زهر آلوده شد

از بنی العبّاس جز این شیعه را باور نبود

بعد عمری سوختن بر قلب او آتش زدن

این ستم بالله روا بر آل پیغمبر نبود

«میثم» آن روزی که شد پیکر پاکیزه دفن

محشر شهر مدینه کمتر از محشر نبود

شاعر : حاج غلامرضا سازگار (میثم)

---

شعر شهادت حضرت امام جعفر صادق (علیه السّلام)

ناله کن ایدل عزای صادق است

سینه ام ماتمسرای صادق است

غرق اندوهم زهجران بقیع

ای سر وجانم به قربان بقیع

حال که محرومم از دیدار او

از ره دل میشوم زوار او

باکبوترها دلم پر میزند

برمزارخاکی اش سر میزند

نیمه شب دشمن نمازش را شکست

دست اورا با طناب فتنه بست

آتشی قوم ستم افروختند

حمله آورده درش را سوختند

سوخت در ، برباد شد خاکسترش

یادش آمد ماجرای مادرش

قصه مسمار و درب سوخته

آتشی در سینه اش افروخته

تا برآرند از نهادش آه را

خونجگر بردند آن ذیجاه را

هیچ میدانی که بردندش کجا؟

ازچه راهی وز کدامین کوچه ها؟

ازهمان کوچه که دل ، آزرده بود

مادرش سیلی در آنجا خورده بود

باز شمع درد را پروانه ام

«بابک» امشب از جهان بیگانه ام

گریه و شور ونوا خواهد دلم

هم بقیع هم کربلا خواهد دلم

شاعر : دکتر افشین بابک اردبیلی

بیشتر بخوانید::

دانلود ۱۵ نوحه سینه زنی شهادت امام جعفر صادق از محمود کریمی

دانلود نوحه و روضه ترکی به مناسبت شهادت امام جعفر صادق (ع)

گلچین نوحه های حاج عبدالرضا هلالی شهادت امام جعفر صادق (ع)

---

شعر شهادت حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام)

ز هر طرف به کمان تیر غم زمانه گرفت

دل مرا که بسی بود خون، نشانه گرفت

چو جد خویش علی سالها به خانه نشاند

ز دیده ام همه شب اشک دانه دانه گرفت

هنوز خانه زهرا نرفته بود زیاد

که آتش از درو دیوار من زبانه گرفت

سپاه کفر به کاشانه ام هجوم آورد

مرا بزمزمه و ناله شبانه گرفت

زباغ فاطمه صیاد، مرغ سوخته را

دل شب آمد و در کنج آشیانه گرفت

سر برهنه و پای پیاده برد مرا

پی اذیت من بارها بهانه گرفت

هنوز خستگی راه بود در بدنم

که خصم تیغ به قتلم در آن میانه گرفت

هزار شکرکه زهر جفا نجاتم داد

مرا بموج غم از مردم زمانه گرفت

چه خوب اجر رسالت گرفت آل رسول

که گه بزهر جفا گه به تازیانه گرفت

گرفت تاسمت نوکری زما«میثم»

مقام سروری و جاودانه گرفت

شاعر : حاج غلامرضا سازگار

---

شهادت حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام)

بریز ای دیده خون دل چو باران

به سوگ حضرت صادق به دامان

بنال ای دل درون سینه جون نی

مثال عاشقی در هجر جانان

ز جور و ظلم منصور بدآئین

فتاده لرزه بر ارکان ایمان

ز فقدان بزرگ آموزگاری

به ماتم تا ابد شد اهل عرفان

ز داغ محنتش سوزد عوالم

مثال لاله ای در شام هجران

به گیتی اسوه ی حق و حقیقت

امام انس و جان محبوب یزدان

لیال علم را او صبح صادق

سپهر معرفت را ماه تابان

از او تابنده شد انوار دانش

وزو پاینده شد احکام قرآن

فروزان شمع جمع بزم هستی

ز نورش عالم دانش چراغان

به تقوا اسوه، در بینش نمونه

نزاید مثل او را مام دوران

مسخّر عالم از سحر کلامش

بیانش بهترین آغاز و پایان

ز رشک جلوه ی نور جمالش

خجل اندر فضا مهر درخشان

ز سیل کین اهل کفر افسوس

شد امشب کعبه ی آمال ویران

نمی دانم چه طوفانی به پا شد

که صد نوح از غمش چاک گریبان

فغان، نور الهی گشته خاموش

تو ای انسان به سر خاک غم افشان

شاعر : مرحوم خادم

---

اشعار شهادت حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام)

بنال ای دل که در نای زمان فریاد را کشتند

بهین آموزگار مکتب ارشاد را کشتند

اساتید جهان باید به سوک علم بنشینند

که در دانشگه هستی، بزرگ استاد را کشتند

به جرم پاسداری از حریم عترت و قرآن

رئیس مذهب و الگوی عدل و داد را کشتند

بجای اشک و خون دل، ببار ای آسمان زین غم

که نور دیدگان سید امجاد را کشتند

دریغ و درد کز بیداد منصور ستمگر

به جرم یاری دین مظهر امداد را کشتند

به جنّت مادرش زهرا پریشان کرده گیسو را

که بهر حفظ قرآن شافع میعاد را کشتند

من ژولیده می‎گویم ز نسل ساقی کوثر

امام جانشین و پنجمین اولاد را کشتند

شاعر : مرحوم ژولیده نیشابوری

---

شهادت حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام)

عالم ز آه تیره تر از صبح محشر است

خونِ جگر به دیده ی آلِ پیمبر است

شهر مدینه گشته عزاخانه ی وجود

رخت سیاه بر تن زهرا  و حیدر است

گفتم چه روی داده که از خاطرم گذشت

امشب شب یتیمی موسی ابن جعفر است

گِریَند بر امام ششم هفت آسمان

در نُه فلک قیامتِ عظمای دیگر است

جسمی که آب شد از جفا زیر خاک رفت

در قلب آب و خاک از این داغ آذر است

خواهی اگر که بوسه زنی بر مزار او

قبرش کنار تربت زهرای اطهر است

آتش زدند خانه او را حرامیان

این اجر خوبی پدر و ارث مادر است

جز تل خاک نیست نشانی از آن مزار

الحق که ننگ آل سعودِ ستمگر است

قامت خمیده،تن شده مانند شمع آب

این شاهد جنایت منصور کافر است

بر او بریز اشک که این گریه نزد حق

با گریه بر حسین ثوابش برابر است

با آنکه بسته است به رویش در بقیع

"میثم" هماره چشم امیدش به این در است

شاعر : استاد غلامرضا سازگار

---

شعر کوتاه شهادت حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام)

ازمهر؛ آسمان مدینه اثر نداشت

من سفره ام کباب؛ به غیر از جگر نداشت

(ما آن شقایقیم که با داغ زاده ایم )

جز داغ دل نصیب ؛ جگر بیشتر نداشت

بردند اگر به بزم عدو نیمه شب مرا

آن جا یزید و؛چوب تر وتشت زر نداشت

از کودکان لرزه به پیکر فتاده ام

یک تن؛ امید دیدن روی پدر نداشت

گویی مدینه رسم شده ؛ خانه سوختن

سهمی دگر ؛زمادر خود این پسر نداشت

غم نیست خانه ام اگر آتش گرفت ؛شکر

گر خانه سوخت ؛فاطمه ای در پشت در نداشت

شاعر : علی انسانی

---

شعر شهادت حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام)

خونین دلی که با تو ستمگر به سر بَرَد

سر می برد، ولیک به خون جگر برد

آنجا که هیچ لب به حمایت نگشت باز

مظلوم، داوری به برِ دادگر برد

بر خانه ام اگر زدی آتش مرا چه باک

اینگونه ارث مادر خود را پسر برد

مزدور خویش را ز چه گفتی که نیمه شب

از نزد چند کودک لرزان پدر برد

کردند دست خویش به سوی خدا بلند

تا بابشان ز دست عدو جان به در برد

دیگر امید آمدن من کسی نداشت

یک تن نبود در بر آنان خبر برد

ای دادگر خدای غیور، این روا مدار

تا نام پاک مادر ما، بی پدر برد

شاعر : علی انسانی

---

شعر شهادت حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام)

مولای من سلام خدا هدیه محضرت

گلبوسه ی ملایکة الله بر درت

یا صادق الائمه که قران ناطقی

عالم فدای آن نفس روح پرورت

تا از تو کسب فیض کنند ای شکوه علم

زانو زنند خیل ملک پای منبرت

بر کرسی خطابه لبت چونکه باز شد

باغ بهشت مصطفوی شد معطرت

از تو گرفت درس بصیرت ابوبصیر

صدها زراره کاتب و اندیشه گسترت

سرچشمه ی زلال حقیقت کلام توست

شد جرعه نوش ، علم و فضیلت ز کوثرت

معراج توست علم و در آن سیر نور شد

هفت آسمان عالم معنا مسخرت

تنها جهاد ، عرصه ی شمشیر و تیغ نیست

روز ازل جهاد سخن شد مقدّرت

در دست تو کتاب خدا بود ذوالفقار

فقه و اصول ، نیزه و شمشیر دیگرت

مدیون توست مکتب شیعه الی الأبد

در این جهاد ، لطف خدا بود یاورت

دشمن که بست دست یداللهی تو را

رد شد تمام خاطره ها از برابرت

رفتی سرِ برهنه و پای پیاده لیک

سیلی نخورد پیش تو در کوچه همسرت

در طول عمر ، داغ فدک با دل تو بود

می زد حدیث حادثه زخم مکررت

باشد برای اهل ولا ، جلوه ی حضور

در گوشه ی بقیع ، مزار مطهرت

گاهی نگاه کن به دل بیقرار من

دست «کمیل » دامن تو ، جان مادرت

شاعر : کمیل کاشانی