به گزارش خبرنگار جماران، در بسیاری از روایات تاریخی درخصوص شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان، اعمالی همانند شب های احیا داریم که این شب را هم راستای شب قدر می دانند و اما اعمال آن: 

 

۱. غسل

۲. از امام علی علیه‌السلام روایت شده است:

«أَنَّهُ سَأَلَهُ عَنْ فَضْلِ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ عَنْ فَضْلِ الصَّلَاةِ فِیهِ فَقَالَ مَنْ صَلَّى فِی اللَّیْلَةِ سَبْعٍ وَ عِشْرِینَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ-أَرْبَعَ رَکَعَاتٍ بِفَاتِحَةِ الْکِتَابِ مَرَّةً وَ تَبَارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ الْمُلْکُ - فَإِنْ لَمْ یَحْفَظْ تَبَارَکَ فَخَمْسٌ وَ عِشْرُونَ مَرَّةً قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ - غَفَرَ اللَّهُ لَهُ وَ لِوَالِدَیْه‌؛» از فضایل ماه رمضان فضایل نماز در آن از ایشان سوال شد. ایشان فرمودند: هر کس در شب بیست و هفتم ماه رمضان چهار رکعت نماز بخواند به این صورت؛ سوره حمد و ملک هر کدام یک بار، و اگر سوره تبارک را حفظ نیست و نمی‌ تواند، سوره توحید را 25 مرتبه بخواند، خداوند او و والدینش را می‌ آمرزد.

 

۳. از امام زین العابدین علیه‌‌السلام نقل شده که این دعا را در این شب مکرر مى‌‌ خواندند:

«اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی التَّجَافِیَ عَنْ دَارِ الْغُرُورِ وَ الْإِنَابَةَ إِلَى دَارِ الْخُلُودِ وَ الاسْتِعْدَادَ لِلْمَوْتِ قَبْلَ حُلُولِ الْفَوْتِ»

خدایا! جدا شدن از این دنیا را روزیم کن و رسیدن به مکان جاودانى را نصیبم فرما و آمادگى براى موت را قبل از رسیدن فوت برایم فراهم کن».

 

۴. دعایی منقول از پیامبر اکرم (ص) در این شب:

رَبَّنَا آمَنَّا (فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ کَفِّرْ عَنَّا سَیِّئاتِنا وَ تَوَفَّنا مَعَ الْأَبْرارِ

پروردگارا، ایمان آوردیم، پس گناهان ما را بیامرز و بدى‌هایمان را بپوشان و همراه با نیکان بمیران.

رَبَّنا وَ آتِنا ما وَعَدْتَنا عَلى‌ رُسُلِکَ وَ لا تُخْزِنا یَوْمَ الْقِیامَةِ إِنَّکَ لا تُخْلِفُ الْمِیعادَ)

پروردگارا، آنچه را که به فرستادگانت وعده داده‌ اى به ما عطا کن و در روز قیامت رسوایمان مکن، به راستى که تو هرگز خلف وعده نمى‌ کنى.

(رَبَّنا أَمَتَّنَا اثْنَتَیْنِ وَ أَحْیَیْتَنَا اثْنَتَیْنِ فَاعْتَرَفْنا بِذُنُوبِنا فَهَلْ إِلى‌ خُرُوجٍ مِنْ سَبِیلٍ)

پروردگارا، دو بار ما را میرانده و دو بار زنده گردانیده‌ اى، به گناهان خود اعتراف مى‌ کنیم، آیا راهى براى بیرون آمدن [از عذاب تو] وجود دارد؟

(رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذابَها کانَ غَراماً)

پروردگارا، عذاب جهنم را از ما منصرف گردان، زیرا به راستى عذاب آن زیان‌بار است.

(رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّیَّاتِنا قُرَّةَ أَعْیُنٍ وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقِینَ إِماماً)

پروردگارا، همسران و نسل ما را نور چشم ما قرار ده و ما را پیشواى تقواپیشگان بگردان.

(رَبَّنا عَلَیْکَ تَوَکَّلْنا وَ إِلَیْکَ أَنَبْنا وَ إِلَیْکَ الْمَصِیرُ) (رَبَّنا لا تَجْعَلْنا فِتْنَةً لِلَّذِینَ کَفَرُوا)

پروردگارا، بر تو توکّل کردیم و به‌ سوى تو بازگشتیم و بازگشت [همگان] به‌ سوى تو است. پروردگارا، ما را گرفتار در دست کافران قرار مده.

رَبَّنَا اغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنَا (وَ لِإِخْوانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونا بِالْإِیمانِ وَ لا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنا غِلًّا لِلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنا إِنَّکَ رَؤُفٌ رَحِیمٌ)

پروردگارا، ما و برادران ما را که پیش از ما ایمان آورده‌ اند، بیامرز و کینه به مؤمنان را در دل ما قرار مده. پروردگارا، به راستى که تو بسیار مهرورز و مهربان هستى

صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اسْتُرْ عَلَیَّ ذُنُوبِی وَ عُیُوبِی وَ اغْفِرْ لِی بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدِ إِنَّکَ الرَّءُوفُ الرَّحِیم‌

[بر محمّد و خاندان او درود فرست و عیب‌ هاى مرا بپوشان و به حق محمد و آل محمد مرا بیامرز، به راستى که تو بسیار مهرورز و مهربان هستى].