به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیکال نیوز تودی، این ویتامین در غذاهای پروتئینی مانند ماهی، گوشت، تخم مرغ و لبنیات و همچنین غلات صبحانه غنی شده و مخمرهای مغذی یافت می‌شود و می‌توان آن را به عنوان مکمل مصرف کرد.
کمبود ویتامین B۱۲ اتفاقی نادر است، اما میزان پایین آن شایع است که تا ۴۰ درصد از جمعیت غرب را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
یک مطالعه جدید نشان داده است که در افراد مسن، سطوح پایین و بالاتر ویتامین B۱۲ ممکن است با مشکلات شناختی مرتبط باشد، حتی زمانی که این سطوح در محدوده طبیعی باشد.
ویتامین B۱۲ که به نام کوبالامین نیز شناخته می‌شود، یک ویتامین محلول در آب است که برای توسعه و حفظ سلامت سیستم عصبی مرکزی، گلبول‌های قرمز خون و اسیدهای نوکلئیک مانند DNA و RNA ضروری است.
مؤسسه ملی بهداشت توصیه می‌کند که افراد بالای ۱۴ سال باید ۲.۴ میکروگرم B۱۲ در روز دریافت کنند و محصولات لبنی، ماهی، گوشت، مرغ و تخم مرغ منابع خوبی از این ویتامین هستند.
افراد همچنین می‌توانند B۱۲ خود را از غلات صبحانه غنی‌شده، مخمرهای تغذیه‌ای و مکمل‌ها دریافت کنند، بنابراین کمبود آن غیرمعمول است و تنها حدود ۳ درصد از بزرگسالان را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
با این حال، یک مطالعه جدید بر روی افراد مسن سالم نشان داده است که حتی در محدوده طبیعی ویتامین B۱۲، سطوح پایین و بالاتر ممکن است بر روی شناخت تأثیر بگذارد.
این مطالعه نشان داد افرادی که سطح B۱۲ پایین‌تری داشتند، سرعت پردازش کمتری داشتند و سطوح بالاتر با نشانگرهای زیستی بیشتر تخریب عصبی مرتبط بود.
برای تجزیه و تحلیل، محققان شرکت کنندگان را به افرادی با سطح B۱۲ کمتر و بالاتر از میانگین تقسیم کردند.
آنها دریافتند که سطوح B۱۲ کمتر از میانگین به طور قابل توجهی با تأخیر در پتانسیل برانگیخته بینایی چند کانونی (mfVEP) مرتبط است که نشان دهنده هدایت کندتر در مغز است.
این ارتباط با سطوح پایین B۱۲ فعال نیز مشاهده شد.
افرادی که سطح B۱۲ پایین‌تری داشتند، سرعت پردازش کمتری نیز داشتند، اثری که محققان دریافتند با افزایش سن افزایش می‌یابد، و حجم بیشتری از ماده سفید که تغییرات مغزی با اختلالات شناختی مرتبط است، افزایش می‌یابد.
محققان همچنین دریافتند که سطوح بالاتر B۱۲ نیز اثراتی دارد که ممکن است بر شناخت تأثیر بگذارد.
افرادی که سطح B۱۲ بالاتری داشتند، سطح پروتئین T-Tau را افزایش دادند که با تخریب عصبی و زوال عقل مرتبط است.
این ارتباط زمانی قوی‌تر بود که سطوح پایین B۱۲ فعال و سطوح بالایی از holo-HC یا «B۱۲ غیر فعال» وجود داشت.
به گفته محققان، تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.