به گزارش خبرگزاری مهر، پانزدهمین نشست از سلسله نشست‌های علمی «رابطه پدر-دختری در آینه علم و دین ۲»، با موضوع نقش محوری پدر در حفظ آرامش و حل اختلافات خانوادگی دختر پس از ازدواج، با تأکید بر ضرورت رعایت مرزهای مشخص و ارائه حمایت بدون دخالت برگزار شد.
حجت‌الاسلام سیدحسین حیدری مدیر مرکز مشاوره مأوا، در این نشست تخصصی، با اشاره به اهمیت حفظ ارتباط عاطفی مستمر بین پدر و دختر پس از ازدواج، راهکارهایی عملی برای تقویت این ارتباط ارائه کرد.
وی تأکید کرد که تماس‌های منظم، دیدارهای خانوادگی و حضور در مناسبت‌های مختلف، می‌تواند به حفظ صمیمیت و نزدیکی بین پدر و دختر کمک کند.
سخنران این نشست، با اشاره به خطرات دخالت‌های نابجا در زندگی مشترک دختر و داماد، بر ضرورت ارائه حمایت بدون دخالت تأکید کرد.
وی انتقاد مستقیم از داماد، تحمیل عقاید و ارزش‌ها، و تصمیم‌گیری به جای زوجین را از جمله مصادیق دخالت‌های نادرست برشمرد.
وی میانجی‌گری منصفانه پدر در اختلافات خانوادگی دختر و داماد را از دیگر وظایف مهم پدران دانست و تأکید کرد: پدران باید با رعایت اصل بی‌طرفی، به حرف‌های هر دو طرف گوش دهند و بدون تحمیل نظر، آن‌ها را راهنمایی کنند.
توجه به مرزهای زندگی خصوصی زوجین و احترام به استقلال آن‌ها، از دیگر نکات کلیدی مطرح شده در این نشست بود.
دکتر حیدری، دخالت در تصمیم‌گیری‌های زوجین و عدم پذیرش استقلال آن‌ها را از جمله مصادیق نادیده گرفتن مرزها دانست.
وی با اشاره به نقش پدر به عنوان الگوی مناسب برای دختر و داماد، بر ضرورت رعایت احترام متقابل در روابط خانوادگی، حل مسالمت‌آمیز اختلافات و حمایت از اعضای خانواده تأکید کرد.
حیدری، حمایت از دختر در شرایط سخت مانند طلاق را از دیگر وظایف پدران دانست و تأکید کرد که پدران باید در این شرایط، به دختران خود کمک کنند تا با شرایط جدید سازگار شوند.
وی با اشاره به الگو بودن پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در ارتباط با دختران پس از ازدواج، آموزش‌هایی که ایشان به حضرت زهرا (سلام الله علیها) داده‌اند را بهترین الگو برای آموزش فرزندان دانست.
مدیر مرکز مشاوره مأوا با اشاره به تفاوت فرهنگ خانواده‌ها، تأکید کرد: پدران باید به این نکته توجه کنند که دخالت و حمایت، مفاهیم نسبی هستند.
وی همچنین به ضرورت توجه پدران به زبان بدن خود و پرهیز از ایجاد احساس گناه در فرزندان اشاره کرد.
در ادامه این نشست، حیدری در پاسخ به سوالی در مورد نحوه برخورد پدر با اختلافات زوجینی که در یک ساختمان زندگی می‌کنند، گفت: خانواده‌ها دو دسته‌اند: خانواده‌هایی که مداخله‌گر هستند و خانواده‌هایی که مداخله‌گر نیستند.
خانواده‌هایی که مداخله‌گر نیستند، ارتباط با آن‌ها مشکل ایجاد نمی‌کند.
پدر و مادری که خودشان اصلاً وارد زندگی خانواده دخترشان نمی‌شوند، ورود نمی‌کنند.
نزدیک همم که باشید، مشکلی پیش نمی‌آید، چون مرزها مشخص است.
وی افزود: مرز یعنی در تصمیم‌گیری‌های همدیگر دخالت نمی‌کنند، به تصمیمات هم احترام می‌گذارند.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه اگر که دختر تمایز یافته نباشد، چه در یک ساختمان زندگی کند چه شهری دیگر، مشکل ایجاد می‌شود، خاطرنشان کرد: مداخله‌گرها کسانی‌اند که گاهاً حمایت می‌کنند، ولی مداخله هم می‌کنند.
وی افزود: اگر موردهای این چنینی بود، باید مرزها را مشخص و تفکیک کنیم، تمایز یافتگی‌ها را قوی کنیم، مهارت‌هایی که دختر ندارد را به او آموزش دهیم، مهارت‌هایی که پدر یا مادر لازم دارند را به آنها آموزش دهیم، که بتوانند این رابطه را مدیریت کنند.