به گزارش مشرق، محمد ایمانی در مطلبی در کانال تلگرامی خود نوشت:
سید حسن نصرالله علاوه بر قهرمان منطقه ای، قهرمان ملی لبنان است.
هر گاه موسسات غربی نظرسنجی کرده اند، جناب سید حسن، محبوب ترین یا جزو سه نفر اول محبوب در میان سیاستمداران منطقه به ویژه مناطق عربی بوده است.
دیروز بالغ بر یک میلیون و پانصد هزار نفر در بیروت، پروانه وار پای پیکر سید حسن گرد آمدند تا از این قهرمان ملی و منطقه ای تجلیل کنند.
اما برخی سیاستمداران لبنانی جرئت نکردند برای تجلیل از این قهرمان در مراسم شرکت کنند.
این در حالی بود که در میان تشییع کنندگان، جمعیت های شیعه و سنی و مسیحی و غیر آنها -به علاوه برخی تحلیلگران ارشد اروپایی- خود را به مراسم رسانده بودند.
جوزف عون رئیس جمهور تازه کار لبنان، دیروز در دیدار هئیت ایرانی گفت: "لبنان از جنگ های دیگران خسته شده و اتحاد لبنانی ها بهترین راه برای مقابله با هر ضرر و تجاوزی است.
لبنان بهای سنگینی برای آرمان فلسطین پرداخت".
این تحلیل سُست و بی مغز، ساعتی بیش دوان نیاورد.
جنگنده های رژیم صهیونیستی در میانه مراسم تشییع در آسمان لبنان ظاهر شدند و ثابت کردند جنگ جاری، جنگ دیگران نیست.
البته جمعیت با فریادهای لبیک یا نصرالله و الموت لاسرائیل، پاسخ این تهدید احمقانه را دادند.
تا جایی که اسرائیل تودی نوشت:
"صحنه ای باورنکردنی در هنگام غوغای جنگنده های اسرائیلی در بیروت و استادیوم پر از شرکت کنندگان در تشییع رهبر حزب الله.
آنها شعار مرگ بر اسرائیل سر می دهند".
اگر جنگ با رژیم صهیونیستی، موضوعی صرفا فلسطینی یا مثلا ایرانی و "جنگ دیگران" بود، چرا ارتش صهیونیستی چهار دهه قبل، ضمن اشغال خاک لبنان، تا بیروت پیش رفت؟
آن روز که نه حزب الله بود و نه حماس!
آیا جز این است که حزب الله برای دفاع از لبنان در مقابل همین اشغالگری پا گرفت، هزینه داد، عزت لبنان را برگرداند و هیبت متجاوزان را شکست؟
حزب الله، آن روز یکصدم قدرت فعلی را نداشت.
آقای عون آن روز کجا بود؟!
صهیونیست ها و پشتیبانان غربی آنها همواره به یکایک ملت های منطقه گفته اند مسائل کشور همسایه و دیگر ملت های منطقه به شما چه؛ اما خود آنها پیگیر اشغال نیل تا فرات و افغانستان و عراق و سوریه و لبنان و...
بوده اند.
مقاومت، بر خلاف تاسیسات جعلی غربی در منطقه، نشاء و تاسیس "دیگران" نیست، بلکه از فهم و تجربه و عزت طلبی ملت های منطقه جوشیده است.
"دیگری" در این روند، دشمنان متجاوز هستند و نه ملت های همدل و هم سرنوشت منطقه.
هزینه ای هم اگر پرداخت شده، هزینه شرافت بوده است و آنان که بهره ای از شرافت ندارند، چه چیزی برای هزینه دادن دارند؟!