امام صادق (علیه السلام)
وَ أَعُوذُ بِكَرَمِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِجَمْعِ اَللَّهِ مِنْ شَرِّ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ وَ كُلِّ شَيْطَانٍ مَرِيدٍ وَ شَرِّ كُلِّ قَرِيبٍ أَوْ بَعِيدٍ أَوْ ضَعِيفٍ أَوْ شَدِيدٍ وَ مِنْ شَرِّ اَلسَّامَّةِ وَ اَلْهَامَّةِ وَ اَلْعَامَّةِ وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ دَابَّةٍ صَغِيرَةٍ أَوْ كَبِيرَةٍ بِلَيْلٍ أَوْ نَهَارٍ وَ مِنْ شَرِّ فُسَّاقِ اَلْعَرَبِ وَ اَلْعَجَمِ وَ مِنْ شَرِّ فَسَقَةِ اَلْجِنِّ وَ اَلْإِنْسِ . ۲۰۷۲.امام زين العابدين عليه السلام :به «نام خدا» كه سخنِ پناهجويان است و گفتار كسانى است كه مى خواهند خود را در سايه حمايت [خدا] درآورند . از ستم ستمگران و نيرنگ بدخواهان و تجاوز سركشان ، به خدا پناه مى برم و او را فراتر از ستايش ستايندگان ، مى ستايم .
ه ـ گزند دشمنان
۲۰۷۳.سنن أبى داوودـ به نقل از عبداللّه بن قيس ـ:پيامبر صلى الله عليه و آله هرگاه از مردمى مى ترسيد ، مى گفت : «بار خدايا! ما تو را سپر خود در برابر آنها قرار مى دهيم و از گزندهاى آنان ، به تو پناه مى بريم» .
۲۰۷۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در دعايى كه براى روبه رو شدن با پيشامد تلخ ، به على عليه السلام آموخت ـ: بار خدايا! به واسطه تو ، آن [پيشامد] را پس مى زنم ، و از شرِّ آن به تو پناه مى آورم ، و در برابر آن از تو كمك مى جويم . اى بسنده ، اى شفادهنده ، اى عافيت بخش! مرا از هر چيزى نگه دار تا با وجود تو ، از هيچ چيز نترسم .
۲۰۷۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در دعايى طولانى براى همه حاجت ها ـ:بار خدايا! چشم هاى همه دشمنان ما را ، از جن و انس ، كور بگردان و بر ديده اش پرده اى بيفكن ... .
بار خدايا! به واسطه تو ، آن [دشمن] را واپس مى زنم ، و از گزندش به تو پناه مى آورم ، و در برابرش از تو يارى مى طلبم . پس مرا ـ هرگونه كه خود خواهى و به هر طريق كه خواهى ـ از [گزند] او نگه بدار .
۲۰۷۶.امام حسن عليه السلامـ در نفرين بر معاويه و يارانش ـ: بار خدايا! به واسطه تو ، آنان را دفع مى كنم ، و از گزندهاشان به تو پناه مى آورم ، و در برابرشان از تو كمك مى جويم . پس با نيرو و توان خودت ـ هر گونه و از هر راه كه خود مى خواهى ـ ، مرا از آنان نگه دار ، اى مهربان ترينِ مهربانان !
۲۰۷۲.الإمام زين العابدين عليه السلام :بِاسمِ اللّهِ كَلِمَةِ المُعتَصِمينَ ، ومَقالَةِ المُتَحَرِّزينَ ، وأعوذُ بِاللّهِ مِن جَورِ الجائِرينَ ، وكَيدِ الحاسِدينَ ، وبَغيِ الطّاغينَ ، وأحمَدُهُ فَوقَ حَمدِ الحامِدينَ . ۱
ه ـ شَرُّ الأَعداءِ
۲۰۷۳.سنن أبي داوود عن عبد اللّه بن قيس :إنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه و آله كانَ إذا خافَ قَوما قالَ : اللّهُمَّ إنّا نَجعَلُكَ في نُحورِهِم ، ونَعوذُ بِكَ مِن شُرورِهِم . ۲
۲۰۷۴.رسول اللّه صلى الله عليه و آلهـ فيما عَلَّمَهُ عَلِيّا عِندَ النّائِبَةِ ـ: اللّهُمَّ إنّي أدرَأُ ۳ بِكَ في نَحرِهِ ، وأستَعيذُ بِكَ مِن شَرِّهِ ، وأستَعينُ بِكَ عَلَيهِ ، يا كافي يا شافي يا مُعافِي ، اكفِني كُلَّ شَيءٍ ، حَتّى لا أخافَ مَعَكَ شَيئا . ۴
۲۰۷۵.عنه صلى الله عليه و آلهـ مِن دُعاءٍ طَويلٍ لِجَميعِ الحَوائِجِ ـ: اللّهُمَّ اطمِس عَلى أبصارِ أعدائِنا كُلِّهِم مِنَ الجِنِّ وَالإِنسِ ، وَاجعَل عَلى بَصَرِهِ غِشاوَةً ... .
اللّهُمَّ إنّي أدرَأُ بِكَ في نَحرِهِ ، وأستَعيذُ بِكَ مِن شَرِّهِ ، وأستَعينُ بِكَ عَلَيهِ ، فَاكفِنيهِ كَيفَ شِئتَ ، وأنّى ۵ شِئتَ . ۶
۲۰۷۶.الإمام الحسن عليه السلامـ فِي الدُّعاءِ عَلى مُعاوِيَةَ وأصحابِهِ ـ: اللّهُمَّ إنّي أدرَأُ بِكَ في نُحورِهِم ، وأعوذُ بِكَ مِن شُرورِهِم ، وأستَعينُ بِكَ عَلَيهِم ، فَاكفِنيهِم بِما شِئتَ ، وأنّى شِئتَ ، مِن حَولِكَ وقُوَّتِكَ يا أرحَمَ الرّاحِمينَ . ۷
1.البلد الأمين : ص ۱۰۰ ، المصباح للكفعمي : ص ۱۴۴ ، بحار الأنوار : ج ۹ ص ۱۵۲ ح ۱۱ .
2.سنن أبي داوود : ج ۲ ص ۸۹ ح ۱۵۳۷ ، السنن الكبرى للنسائي : ج ۵ ص ۱۸۸ ح ۸۶۳۱ عن أبي موسى و ج ۶ ص ۱۵۴ ح ۱۰۴۳۷ ، مسند ابن حنبل : ج ۷ ص ۱۶۹ ح ۱۹۷۴۱ ، المستدرك على الصحيحين : ج ۲ ص ۱۵۴ ح ۲۶۲۹ ، صحيح ابن حبّان : ج ۱۱ ص ۸۳ ح ۴۷۶۵ ، كنز العمّال : ج ۷ ص ۶۹ ح ۱۸۰۰۲ .
3.درأ : إذا دَفَعَ ، أدرأ بك في نحورهم : أي أدفع بك في نحورهم لتكفيني أمرهم (النهاية : ج ۲ ص ۱۰۹ «درأ») .
4.بحار الأنوار : ج ۹۴ ص ۳۱۲ نقلاً من خطّ الشهيد الأوّل عن الإمام الصادق عليه السلام .
5.أنّى : أي من أيّ وجه وطريق (المصباح المنير : ص ۲۸ «أنا») .
6.مُهَج الدعوات : ص ۲۱۴ عن وهب بن إسماعيل عن الإمام الباقر عن أبيه عن جدّه عليهم السلام ، بحار الأنوار : ج ۸۶ ص ۳۲۵ ح ۶۹ .
7.الاحتجاج : ج ۲ ص ۱۹ ح ۱۵ ، بحار الأنوار : ج ۴۴ ص ۷۱ ح ۱ ؛ شرح نهج البلاغة : ج ۶ ص ۲۸۶ نحوه .