عضو حقوقدان شورای نگهبان عنوان کرد: طرح آمریکا در انتقال اجباری مردم غزه و کنترل این سرزمین تحت مالکیت خود، آشکارا تهدیدی جدی علیه تمامیت نظام حقوقی بین‌المللی است.
به گزارش مشرق، عباس کدخدایی عضو حقوقدان و رئیس پژوهشکده شورای نگهبان با انتشار یادداشتی با عنوان «طرح آمریکا در غزه؛ همدستی در جنایت علیه بشریت و نسل‌کشی» در روزنامه انگلیسی زبان تهران تایمز، به تبیین ماهیت طرح آمریکا در انتقال اجباری مردم غزه و کنترل این سرزمین تحت مالکیت خود پرداخت که ترجمه فارسی این یادداشت در ادامه می‌آید.
جنایت انتقال اجباری یا اخراج قهری مردم از سرزمین خود، از جمله دردناک‌ترین جرایمی است که بشریت در گذشته و حال از آن رنج برده است؛ چراکه این جنایت نه‌تنها فرد را از خاک و زادگاهش جدا می‌کند، بلکه تمام آن‌چه را که هویت وی را می‌سازد ریشه‌کن خواهد ساخت و به نتیجه‌ای جز آوارگی و پناهندگی ختم نخواهد شد.
در واقع رژیم اشغالگر از طریق ارتکاب این جنایت، درصدد تغییر بافت جمعیتی منطقه اشغالی بوده و می‌کوشد هویت تاریخی ساکنان آن را محو سازد و پیوندهای ملی، نژادی، قومی و مذهبی آنان را از میان بردارد.
این هدف با اعمال سیاست‌های سازمان‌یافته‌ای همچون پراکنده‌سازی اجباری جمعیت، تخریب نظام‌مند مناطق مسکونی، ایجاد رعب و وحشت، وادارسازی ساکنان به ترک اجباری سرزمین‌های خود از طریق ارتکاب کشتارهای جمعی و اقدامات خشونت‌آمیز محقق می‌شود.
با توجه به تهدید این جنایت برای بشریت و نقض فاحش کرامت انسانی که در آن مستتر است و همچنین پیامدهای گریزناپذیر آن در آوارگی گسترده افراد و مهاجرت اجباری آنان به کشورهای همسایه، جامعه بین‌المللی به منظور مقابله با آن، اقدامات حقوقی گسترده‌ای را در چارچوب حقوق بین‌الملل وضع و اجرا کرده است که این امر به‌ویژه در ماده ۴۹ کنوانسیون چهارم ژنو تجلی یافته است و بر اساس آن، هرگونه جابه‌جایی اجباری فردی یا جمعی و همچنین اخراج ساکنان مناطق اشغالی به قلمرو قدرت اشغالگر یا هر کشور دیگر، صرف‌نظر از انگیزه‌ها و مقاصد ادعایی رژیم اشغالگر، به‌طور مطلق ممنوع اعلام شده است.
ازاین‌رو شدت و وخامت این جنایت به مرتبه‌ای است که در زمره جدی‌ترین جرایم بین‌المللی قرار گرفته و به دلیل نقض آشکار حقوق بشر و آزادی‌های اساسی، در بسیاری از معاهدات، قطعنامه‌ها و اسناد بین‌المللی محکوم شده است.
در همین راستا، اساسنامه دیوان کیفری بین‌المللی در مواد ۶ تا ۸ خود، این جرم را در شمار جنایات نسل‌کشی، جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت قرار داده است، تا هیچ دولت یا رژیم اشغالگری لحظه‌ای مجال اندیشیدن به ارتکاب آن را نیابد.
اکنون اظهارات اخیر رئیس‌جمهور آمریکا در هفته گذشته پیرامون پاک‌سازی غزه، به‌وضوح انعکاس‌دهنده ارتکاب جنایتی در مقیاس نسل‌کشی و جنایت علیه بشریت است که پیامدهای فاجعه‌بار آن نه‌تنها صلح و امنیت بین‌المللی را به‌طور جدی به مخاطره می‌اندازد، بلکه ثبات منطقه‌ای و جهانی را نیز دستخوش بحرانی عمیق و جبران‌ناپذیر خواهد ساخت.
این اظهارات در شرایطی صورت می‌گیرد که تمامی کشورها حسب مواد کمیسیون حقوق بین‌الملل در طرح پیش‌نویس مسئولیت بین‌المللی دولت‌ها، موظف به جلوگیری از وقوع هرگونه جنایت جنگی علیه بشریت و نسل‌کشی خواهند بود و این نه از اختیارات بلکه از تعهدات بین‌المللی آنان محسوب می‌شود.
محروم کردن فلسطینی‌ها از زندگی در سرزمین‌های مادری‌شان، بخشی از تلاش آمریکا و رژیم صهیونیستی در محو هویت فلسطین است که از بدو پیدایشِ رژیم اشغالگر، تمایل آنان برای پاک‌سازی قومی قلمرو فلسطین به دفعات ابراز شده است.
این امر در طی جنگ یک سال گذشته رژیم صهیونیستی در غزه، به وضوح شدت بیشتری یافت و نظامیان این رژیم با اعمال یورش بی‌وقفه خود از طریق تخریب، بمباران، ایجاد رعب و وحشت، محاصره و گرسنگی دادن، مترصد وادار ساختن غیرنظامیان غزه به ترک خانه‌های خود بودند.
بیش از ۴۷ هزار نفر از مردم غزه که اکثریت آنها غیرنظامیان و زنان و کودکان بوده‌اند، در جریان این حملات بی‌رحمانه به شهادت رسیدند.
۷۰ درصد از زیرساخت‌های حیاتی غزه تخریب شد و نزدیک به دو میلیون نفر آنان ناگزیر به آوارگی شدند.
با این حال، به‌رغم این حجم از ویرانی تکان‌دهنده، هیچ نشانه‌ای از تمایل مردم مقاوم غزه به ترک سرزمین‌های خویش مشاهده نمی‌شود؛ حقیقتی انکارناپذیر که اراده استوار ملت فلسطین را در برابر اشغالگری و احقاق حق تعیین سرنوشت خود به تصویر می‌کشد.
از سال ۱۹۴۸، جمعیت انبوهی از مردم فلسطین در رنجِ تبعید و اخراج از سرزمین‌های مادری زندگی کرده و بسیاری از آنان تاکنون در اردوگاه‌هایی مملو از جمعیت آواره شده‌اند.
این اردوگاه‌ها صحنه‌هایی از رنج مردم فلسطین را به نمایش گذاشته که آوارگی را به سرنوشت تلخ آنان برای دهه‌ها مبدل کرده است.
تاریخ نشان داده است ارتکاب جنایت پاک‌سازی قومی، جز بر رنج و آوارگی این مردم نیفزوده است و برای فلسطینیان، این به معنای تحمل دهه‌ها رنج و از دست دادن هرگونه فرصت بازگشت به سرزمین اجدادی‌شان است.
طرح اخیر آمریکا تنها به منزله محو هویت فلسطین است که چنانچه به‌طور قاطعانه توسط جامعه بین‌الملل محکوم نشود، رژیم صهیونیستی را به ادامه نسل‌کشی و اشغال غیرقانونی خود سوق داده و اعمال حق تعیین سرنوشت فلسطینیان را ناممکن خواهد ساخت.
موضوعی که دیوان بین‌المللی دادگستری در نظر مشورتی خود در تاریخ ۱۹ ژوئیه ۲۰۲۴، به‌صراحت همه دولت‌ها را موظف به همکاری در راستای احقاق حق تعیین سرنوشت مردم فلسطین و خاتمه اشغال رژیم صهیونیستی دانست.
در این راستا طرح آمریکا در انتقال اجباری مردم غزه و کنترل این سرزمین تحت مالکیت خود، آشکارا تهدیدی جدی علیه تمامیت نظام حقوقی بین‌المللی است که اجرای آن لطمه‌ای جبران‌ناپذیر بر مشروعیت و اعتبار نظام بین‌الملل و ارکان آن وارد خواهد کرد.
نوار غزه از سوی سازمان ملل متحد و عالی‌ترین مرجع قضائی آن، یعنی دیوان بین‌المللی دادگستری، به‌عنوان بخشی از سرزمین‌های فلسطین به رسمیت شناخته شده است و تصرف این قلمرو توسط هر دولت یا رژیم، عمل تجاوزکارانه‌ای است که عادی‌سازی تدریجی این گفتمان نه‌تنها بسیار نگران‌کننده بلکه به منزله نادیده انگاشتن همه هنجارهای بنیادین حقوق بین‌الملل، از جمله بند ۴ ماده ۲ منشور ملل متحد است و می‌بایست با واکنش قاطع جامعه جهانی همراه باشد.
اکنون تنها مسیر عادلانه پیش روی جامعه بین‌المللی، راهی است که با اتکا به نظریه دیوان بین‌المللی دادگستری و قطعنامه‌های سازمان ملل متحد، حق مسلم فلسطینیان را در بازگشت به سرزمین‌های اجدادی‌شان تضمین کرده و رژیم صهیونیستی را ملزم به پایان اشغالگری و پاسخگویی در قبال جنایات گسترده اخیر خود سازد که در این مسیر، همه دولت‌ها متعهد به تحقق آن خواهند بود.
هرگونه انحرافی از این اهداف، به منزله مساعدت در پاک‌سازی قومی یک ملت بوده و موجب مسئولیت بین‌المللی است.