بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند بخشندۀ مهربان
بِسْمِ اللّٰهِ وَبِاللّٰهِ وَلاٰ قُوَّهَ إِلّٰا بِاللّٰهِ وَلاٰ غَالِبَ إِلَّا اللّٰهُ، اَللّٰهُ غَالِبٌ عَلیٰ کُلِّ شَیْءٍ، وَبِهِ یَغْلِبُ الْغَالِبُونَ، وَمِنْهُ یَطْلُبُ الرّٰاغِبُونَ، وَعَلَیْهِ یَتَوَکَّلُ الْمُتَوَکِّلُونَ، وَبِهِ یَعْتَصِمُ الْمُعْتَصِمُونَ، وَیَثِقُ الْوَاثِقُونَ، وَیَلْتَجِئُ الْمُلْتَجِؤُنَ وَهُوَ حَسْبُهُمْ وَنِعْمَ الْوَکِیلُ.
به نام خدا و به خدا و نیست قدرتی جز به خدا، و نیست شکست‌ناپذیری جز خدا، خداوند غالب است بر هر چیزی، و به او غلبه می‌کنند چیره‌شوندگان و از او درخواست می‌کنند مشتاقان، و بر او توکل می‌کنند توکل‌کنندگان، و به او چنگ می‌زنند پناه‌جویان، و اعتماد می‌کنند اعتمادکنندگان، و پناه می‌آورند پناه‌آورندگان، و او آنان را بس است و بهتـرین وکیل.
اِحْتَـرَزْتُ بِاللّٰهِ، وَاحْتَـرَسْتُ بِاللّٰهِ، وَلَجَأْتُ إِلَی اللّٰهِ، وَاسْتَجَرْتُ بِاللّٰهِ، وَاسْتَعَنْتُ بِاللّٰهِ، وَامْتَنَعْتُ بِاللّٰهِ، وَاعْتَزَزْتُ بِاللّٰهِ، وَقَهَرْتُ بِاللّٰهِ، وَغَلَبْتُ بِاللّٰهِ، وَاعْتَمَدْتُ عَلَی اللّٰهِ، وَاسْتَتَـرْتُ بِاللّٰهِ، وَحُفِظْتُ بِاللّٰهِ، وَاسْتَحْفَظْتُ بِاللّٰهِ خَیْرِ الْحَافِظِینَ، وَتَکَهَّفْتُ بِاللّٰهِ، وَحُطْتُ نَفْسِی وَأَهْلِی وَمٰالِی وَإِخْوَانِی وَکُلَّ مَنْ یَعْنِینِی أَمْرُہُ بِاللّٰهِ الْحَافِظِ اللَّطِیفِ، وَاکْتَلَاْتُ بِاللّٰهِ، وَصَحِبْتُ خَیْرَ الصّٰاحِبِینَ وَحَافِظَ الْاَصْحَابِ الْحَافِظِینَ،
خود را حفظ کردم به خدا، و خود را نگهداری نـمودم به خدا، و پناه بردم به سوی خدا، و امان جستم به خدا، و از خدا یاری طلب کردم، و بازداشتم از خود به خدا، و عزت یافتم به خدا، و به خدا چیره شدم به سبب خداوند، و پیروز شدم به سبب خدا، و اعتماد نـمودم بر خدا، پوشیده گشتم به خدا، و نگهداشته شدم به خدا، و نگهداری جستم به خدا بهتـرین نگهدارندگان، و پناه گرفتم به خدا و در بر گرفتم خود و اهل و مال و برادرانم را، و هر کس که امرش مرا مهم باشد به خدا، که نگهدارنده با لطف است و حفاظت جستم به خدا، و همراه شدم با بهتـرین همراهان، و نگهدارندۀ یاران، نگهدارنده،
وَفَوَّضْتُ أَمْرِی إِلَی اللّٰهِ الَّذِی لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ وَهُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ، وَاعْتَصَمْتُ بِاللّٰهِ الَّذِی مَنِ اعْتَصَمَ بِهِ نَجٰا مِنْ کُلِّ خَوْفٍ، وَتَوَکَّلْتُ عَلَی اللّٰهِ الْعَزِیزِ الْجَبّٰارِ وَحَسْبِیَ اللّٰهُ وَنِعْمَ الْوَکِیلُ، وَمَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَی اللّٰهِ فَهُوَ حَسْبُهُ، مٰاشَاءَ اللّٰهُ لاٰقُوَّهَ إِلّٰا بِاللّٰهِ لاٰ إِلٰهَ إِلَّا اللّٰهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللّٰهِ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ الطَّیِّبِینَ الطّٰاهِرِینَ وَسَلَّمَ تَسْلِیماً عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ.
و سپردم امرم را به خداوند که نیست همچون او چیزی، و او شنوای بیناست، و پناه گرفتم به خداوند که هر کس به او پناه گیرد از هر ترسی نجات می‌یابد، و توکل کردم بر خداوند ارجمند قدرتـمند، و کافی است مرا خداوند و بهتـرین پشتیبان است، و هر کس بر خدا توکل کند او را کافی باشد، آنچه خداوند خواهد شود، نیست قدرتی جز خدا، نیست خدایی جز خداوند، محمد رسول خداست که درود خداوند بر او خاندان پاک طاهرش باد و سلام کامل خداوند بر همۀ آنان باد.
﴿اَللّٰهُ لاٰ إِلٰهَ إِلّٰا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاٰتَأْخُذُہُ سِنَهٌ وَلاٰ نَوْمٌ لَهُ مٰا فِی السَّمَاوَاتِ وَمٰا فِی الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَہُ إِلّٰا بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مٰا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمٰا خَلْفَهُمْ وَلاٰ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلّٰا بِـمٰا شٰاءَ وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَلاٰ یَؤُدُہُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ﴾.
«خداست که معبودى جز او نیست زنده و برپادارنده است نه خوابی سبک او را فرو مى‌گیـرد و نه خوابی گران آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است از آن اوست کیست آن کس که جز به اذن او در پیشگاهش شفاعت کند آنچه در پیش روى آنان و آنچه در پشت سـرشان است مى‌داند و به چیزى از علم او جز به آنچه بخواهد احاطه نـمى‌یابند کرسی او آسمان‌ها و زمین را در بر گرفته و نگهدارى آنها بر او دشوار نیست و اوست والاى بزرگ».
﴿وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ کَثِیراً مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لاٰیَفْقَهُونَ بِهٰا وَلَهُمْ أَعْیُنٌ لاٰیُبْصِـرُونَ بِهٰا وَلَهُمْ آذَانٌ لاٰیَسْمَعُونَ بِهٰا أُولَئِکَ کَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولَئِکَ هُمُ الْغَافِلُونَ﴾، ﴿سَوَاءٌ عَلَیْکُمْ أَدَعَوْتُـمُوهُمْ أَمْ أَنْتُمْ صَامِتُونَ * إِنَّ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّٰهِ عِبَادٌ أَمْثَالُکُمْ فَادْعُوهُمْ فَلْیَسْتَجِیبُوا لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ * أَلَهُمْ أَرْجُلٌ یَـمْشُونَ بِهٰا أَمْ لَهُمْ أَیْدٍ یَبْطِشُونَ بِهٰا أَمْ لَهُمْ أَعْیُنٌ یُبْصِـرُونَ بِهٰا أَمْ لَهُمْ آذَانٌ یَسْمَعُونَ بِهٰا قُلِ ادْعُوا شُـرَکَاءَکُمْ ثُمَّ کِیدُونِ فَلاٰ تُنْظِرُونِ * إِنَّ وَلِیِّیَ اللّٰهُ الَّذِی نَزَّلَ الْکِتَابَ وَهُوَ یَتَوَلَّی الصَّالِحِینَ﴾، ﴿وَإِنْ تَدْعُوهُمْ إِلَی الْهُدىٰ لاٰیَسْمَعُوا وَتَرَاهُمْ یَنْظُرُونَ إِلَیْکَ وَهُمْ لاٰ یُبْصِـرُونَ﴾
«و در حقیقت بسیارى از جنیان و آدمیان را براى دوزخ آفریده‌ایم [چرا که] دل‌هایى دارند که با آن [حقایق را] دریافت نـمى‌کنند و چشمانی دارند که با آنها نـمى‌بینند و گوش‌هایى دارند که با آنها نـمیشنوند آنان همانند چهارپایان بلکه گمراهترند [آرى] آنها همان غافلماندگان اند»، «و اگر آنها را به [راه] هدایت فراخوانید از شما پیروى نـمى‌کنند چه آنها را بخوانید یا خاموش بـمانید براى شما یکسان است؛ در حقیقت کسانی را که به جاى خدا مى‌خوانید بندگانی امثال شما هستند پس آنها را [در گرفتاری‌ها] بخوانید اگر راست مى‌گویید باید شما را اجابت کنند؛ آیا آنها پاهایى دارند که با آن راه بروند یا دست‌هایى دارند که با آن کارى انجام دهند یا چشم‌هایى دارند که با آن بنگرند یا گوش‌هایى دارند که با آن بشنوند بگو شـریکان خود را بخوانید سپس در باره من حیله به کار برید و مرا مهلت مدهید؛ بی تردید سـرور من آن خدایى است که قرآن را فرو فرستاده و همو دوستدار شایستگان است»، «و اگر آنها را به [راه] هدایت فرا خوانید نـمىشنوند و آنها را مىبینى که به سوى تو مىنگرند در حالى که نـمى‌بینند»
﴿أُولَئِکَ الَّذِینَ طَبَعَ اللّٰهُ عَلیٰ قُلُوبِهِمْ وَسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ وَأُولَئِکَ هُمُ الْغَافِلُونَ﴾ ﴿إِنّٰا جَعَلْنَا عَلیٰ قُلُوبِهِمْ أَکِنَّهً أَنْ یَفْقَهُوهُ وَفیٖ آذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِنْ تَدْعُهُمْ إِلَی الْهُدىٰ فَلَنْ یَهْتَدُوا إِذًا أَبَدًا﴾ ﴿فَأَوْجَسَ فیٖ نَفْسِهِ خِیفَهً مُوسیٰ * قُلْنَا لاٰتَخَفْ إِنَّکَ أَنْتَ الْأَعْلیٰ * وَأَلْقِ مٰا فیٖ یَـمِینِکَ تَلْقَفْ مٰا صَنَعُوا إِنَّـمٰا صَنَعُوا کَیْدُ سَاحِرٍ وَلاٰ یُفْلِحُ السَّاحِرُ حَیْثُ أَتَیٰ﴾.
«آنان کسانی اند که خدا بر دل‌ها و گوش و دیدگان‌شان مهر نهاده و آنان خود غافلانند»، «ما بر دل‌هاى آنان پوشش‌هایى قرار دادیم تا آن را درنیابند و در گوش‌های‌شان سنگینى [نهادیم] و اگر آنها را به سوى هدایت فراخوانی باز هرگز به راه نخواهند آمد» «و موسی در خود بیمى احساس کرد گفتیم متـرس که تو خود برترى و آنچه در دست راست دارى بینداز تا هر چه را ساخته‌اند ببلعد در حقیقت آنچه سـرهمبندى کردهاند افسون افسونگر است و افسونگر هر جا برود رستگار نـمى‌شود»
﴿أَفَلَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَتَکُونَ لَهُمْ قُلُوبٌ یَعْقِلُونَ بِهٰا أَوْ آذَانٌ یَسْمَعُونَ بِهٰا فَإِنَّهَا لاٰتَعْمَى الْأَبْصَارُ وَلٰکِنْ تَعْمَى الْقُلُوبُ الَّتِی فِی الصُّدُورِ﴾، ﴿بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ طسم * تِلْکَ آیَاتُ الْکِتَابِ الْمُبِینِ لَعَلَّکَ بَاخِعٌ نَفْسَکَ أَلّٰا یَکُونُوا مُؤْمِنِینَ * إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِمْ مِنَ السَّمَاءِ آیَهً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهٰا خَاضِعِینَ﴾
«آیا در زمین گردش نکرده‌اند تا دل‌هایى داشته باشند که با آن بیندیشند یا گوش‌هایى که با آن بشنوند در حقیقت چشم‌ها کور نیست لیکن دل‌هایى که در سینه‌هاست کور است»، «به نام خداوند بخشنده و مهربان، طسم، این است آیههاى کتاب روشنگر، شاید تو از اینکه [مشـرکان] ایـمان نـمىآورند جان خود را تباه سازى؛ اگر بخواهیم معجزه‌اى از آسمان بر آنان فرود مىآوریم تا در برابر آن گردن‌های‌شان خاضع گردد»
﴿قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُکَ بِشَیْءٍ مُبِینٍ * قَالَ فَأْتِ بِهِ إِنْ کُنْتَ مِنَ الصَّادِقِینَ * فَأَلْقىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِیَ ثُعْبَانٌ مُبِینٌ * وَنَزَعَ یَدَہُ فَإِذَا هِیَ بَیْضَاءُ لِلنَّاظِرِینَ﴾، ﴿قَالَ کَلّٰا إِنَّ مَعِیَ رَبِّی سَیَهْدِینِ﴾، ﴿یٰا مُوسیٰ لاٰتَخَفْ إِنِّی لاٰیَخَافُ لَدَیَّ الْمُرْسَلُونَ﴾، ﴿لاٰ إِلٰهَ إِلّٰا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ﴾، ﴿ یٰا مُوسیٰ أَقْبِلْ وَلاٰ تَخَفْ إِنَّکَ مِنَ الْآمِنِینَ﴾،
«گفت گر چه براى تو چیزى آشکار بیاورم؛ گفت اگر راست مى‌گویى آن را بیاور؛ پس عصاى خود بیفکند و به ناگاه آن اژدرى نـمایان شد؛ و دستش را بیرون کشید و به ناگاه آن براى تـماشاگران سپید مىنـمود»، «گفت چنین نیست زیرا پروردگارم با من است و به زودى مرا راهنمایى خواهد کرد»، «اى موسی متـرس که فرستادگان پیش من نـمى‌ترسند»، «خداى یکتا که هیچ خدایى جز او نیست پروردگار عرش بزرگ است»، «اى موسی پیش آى و متـرس که تو در امانی»،
﴿قَالَ سَنَشُدُّ عَضُدَکَ بِأَخِیکَ وَنَجْعَلُ لَکُمٰا سُلْطَانًا فَلاٰ یَصِلُونَ إِلَیْکُمَا بِآیَاتِنَا أَنْتُمَا وَمَنِ اتَّبَعَکُمَا الْغَالِبُونَ﴾، ﴿وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلیٰ مُوسیٰ وَهَارُونَ وَنَجَّیْنَا هُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْکَرْبِ الْعَظِیمِ وَنَصَـرْنَاهُمْ فَکَانُوا هُمُ الْغَالِبِینَ﴾. ﴿وَأَلْقَیْتُ عَلَیْکَ مَحَبَّهً مِنِّی وَلِتُصْنَعَ عَلیٰ عَیْنِی * إِذْ تَـمْشِی أُخْتُکَ فَتَقُولُ هَلْ أَدُلُّکُمْ عَلیٰ مَنْ یَکْفُلُهُ فَرَجَعْنَاکَ إِلیٰ أُمِّکَ کَیْ تَقَرَّ عَیْنُهَا وَلاٰ تَحْزَنَ وَقَتَلْتَ نَفْسًا فَنَجَّیْنَاکَ مِنَ الْغَمِّ وَفَتَنَّاکَ فُتُونًا﴾،
«فرمود به زودى بازویت را به [وسیله] برادرت نیرومند خواهیم کرد و براى شما هر دو تسلطى قرار خواهیم داد که با [وجود] آیات ما به شما دست نخواهند یافت شما و هر که شما را پیروى کند چیره خواهید بود»، «و در حقیقت بر موسی و هارون منت نهادیم و آن دو و قوم‌شان را از اندوه بزرگ رهانیدیم و آنان را یارى دادیم تا ایشان غالب آمدند». «و مهرى از خودم بر تو افکندم تا زیر نظر من پرورش یابی؛ آنگاه که خواهر تو مىرفت و مى‌گفت آیا شما را بر کسی که عهدهدار او گردد دلالت کنم پس تو را به سوى مادرت بازگردانیدیم تا دیده‌اش روشن شود و غم نخورد و [سپس] شخصی را کشتى و [ما] تو را از اندوه رهانیدیم و تو را بارها آزمودیم»،
﴿وَحَرَّمْنَا عَلَیْهِ الْمَرَاضِعَ مِنْ قَبْلُ فَقَالَتْ هَلْ أَدُلُّکُمْ عَلیٰ أَهْلِ بَیْتٍ یَکْفُلُونَهُ لَکُمْ وَهُمْ لَهُ نَاصِحُونَ فَرَدَدْنَاهُ إِلیٰ أُمِّهِ کَیْ تَقَرَّ عَیْنُهَا وَلاٰ تَحْزَنَ وَلِتَعْلَمَ أَنَّ وَعْدَ اللّٰهِ حَقٌّ وَلٰکِنَّ أَکْثَـرَهُمْ لاٰیَعْلَمُونَ﴾، ﴿وَقَالَ الْمَلِکُ ائْتُونِی بِهِ أَسْتَخْلِصْهُ لِنَفْسِی فَلَمَّا کَلَّمَهُ قَالَ إِنَّکَ الْیَوْمَ لَدَیْنَا مَکِینٌ أَمِینٌ﴾،
«و از پیش شیـر دایگان را بر او حرام گردانیده بودیم پس [خواهرش آمد و] گفت آیا شما را بر خانواده‌اى راهنمایى کنم که براى شما از وى سـرپرستى کنند و خیرخواه او باشند پس او را به مادرش بازگردانیدیم تا چشمش [بدو] روشن شود و غم نخورد و بداند که وعده خدا درست است ولی بیشتـرشان نـمى‌دانند»، «و پادشاه گفت او را نزد من آورید تا وى را خاص خود کنم پس چون با او سخن راند گفت تو امروز نزد ما با منزلت و امین هستى»،
﴿إِنِّی تَوَکَّلْتُ عَلَی اللّٰهِ رَبِّی وَرَبِّکُمْ مٰا مِنْ دَابَّهٍ إِلّٰا هُوَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا إِنَّ رَبِّی عَلیٰ صِـرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ﴾.
«در حقیقت من بر خدا پروردگار خودم و پروردگار شما توکل کردم هیچ جنبندهاى نیست مگر اینکه او مهار هستىاش را در دست دارد به راستى پروردگار من بر راه راست است».
https://blog.montazer.ir/%D8%AF%D8%B9%D8%A7%DB%8C-%D8%B5%D8%AF-%D9%88-%D9%BE%D9%86%D8%AC%D8%A7%D9%87-%D9%88-%D9%86%D9%8F%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D9%BE%D9%86%D8%A7%D9%87-%D8%A8%D8%B1%D8%AF%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D8%AE%D8%AF%D8%A7/