اقدامات صورت گرفته در میدان پاستور و نیز تهدید یک اصلاح‌طلب درباره بازگشت آنها به خیابان حکایت از آن دارد که جنس رادیکال سیاسی در ایران سودایی سخت در سر دارد!
در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.
*********
روز گذشته غلامحسین محسنی‌اژه‌ای، رئیس دستگاه قضا گفته بود که امام(ره) در مقابل متحجرین و کسانی که با تقدس‌مأبی، سد راه خدا بودند، ایستاد و هرچند از دست آنها خون‌دل خورد اما بساط آنها را جمع کرد.
کسانی نیز که دل به دنیا بسته بودند و جناح‌بازی می‌کردند از ناحیه امام(ره) طرد شدند.
این سخنان و نیز اظهارات اخیر رئیس‌جمهور و رئیس قوه مقننه مورد توجه رسانه‌های اصلاح‌طلب قرار گرفته است، روزنامه سازندگی با اشاره به حملات اخیر به اژه‌ای نوشته است:
نکته جالب این است که کمی پیش از حضور یک متهم در صداوسیما و چند روز پس از هجمه علیه محسنی‌اژه‌ای توسط تعدادی معترض و برخی در مجلس مبنی بر برخورد با محمدجواد ظریف و مسعود پزشکیان، مدیرعامل خبرگزاری قوه قضائیه در توئیتی اعلام می‌کند که هجمه‌ها افزایش یافته و زمان صدور حکم نزدیک است
سازندگی در ادامه نوشته است:
منظور مهدی‌کشت‌دار، اختلاسی به نام چای دبش است.
او نوشت: «چرا ناگهان هجمه علیه قوه قضائیه گسترش یافته و حملات چندجانبه شروع شد!؟
قاضی پرونده چای دبش: در جلسات گذشته تقریباً نسبت به تمام متهمان، تفهیم اتهام صورت گرفته.
آخرین دفاع بیش از ۳۰ متهم اخذ شد و از تعداد دیگری از متهمان آخرین دفاعیات اخذ می‌شود.
زمان صدور حکم نزدیک است».
توئیت کشت‌دار درخصوص یکی از بزرگترین اختلاس‌های چهار دهه اخیر شاید پاسخی باشد به این سوال که جریان خاصی با حمله به قوه قضائیه سعی دارند تا قاضی‌های دستگاه قضا را برای تخلفات پیش آمده در سال‌های اخیر تحت فشار قرار دهند.
روزنامه ایران هم که این روزها توسط اصلاح‌طلبان اداره می‌شود از هماهنگی سران قوا علیه رادیکالیسم چپ و راست نوشته است، در بخشی از این گزارش آمده است:
آیا وفاق میان قوا و نهادهای حاکمیتی، قربانی تجمع خیابانی تندروها خواهد شد؟
این سؤال در هنگامه‌ای مطرح است که طی روزهای اخیر، تحرکات طیفی محدود اما پر قیل و قال، نشان داد هجمه‌ها علیه وفاق به پزشکیان و ظریف محدود نمی‌ماند.
زیرا هراس تندروها از نتایجی که «درک مشترک از مسائل و راه‌حل‌ها» به دست خواهد داد؛ باعث شد رؤسای قوای مقننه و قضائیه نیز سیبل حمله قرار گیرند.
برگزاری تجمع علیه رئیس مجلس با متهم کردن او به «کودتا علیه قانون» به دلیل ابلاغ نشدن مصوبه حجاب که در شورای عالی امنیت ملی تصمیم‌گیری شد، یا نطق‌چند نماینده رادیکال علیه رئیس قوه قضائیه، نشان‌دهنده تعارضات رادیکال‌ها بود که با وجود «نه» شنیدن از مردم، همچنان برای بقا در سیاست از راه تقابل‌جویی تقلا می‌کنند.
ایران در ادامه می‌نویسد:
در آخرین این تقلاها روز گذشته تجمعی در اطراف مجلس برگزار شد که مضمون آن چیزی جز شعارهای تند علیه سران قوا نبود.
«لیبرال» و «نوکر امریکا» خطاب کردن رئیس جمهوری که کمتر کسی در بنیان‌های مذهبی و انقلابی‌اش تردید دارد.
در بخش دیگری از این گزارش آمده است:
آن هم یک روز پس از قرائت وصیتنامه امام(ره) در مراسم تجدید عهد با بنیانگذار انقلاب، یا گفتن این جمله خطاب به قاضی القضات که «شما را منصوب نکردند که هرشب برای مردم درس اخلاق بدهید» بخش‌هایی از ادعاهای تندروانه در این تجمع بود.
با وجود قرار گرفتن رؤسای قوای مقننه و قضائیه در سیبل حملات، اظهارات دیروز حجت‌الاسلام محسنی اژه‌ای و محمدباقر قالیباف که در آیین تجدید میثاق با آرمان‌های امام راحل مطرح کردند، حکایت از آن داشت که رؤسای دو قوه بنا ندارند از مصلحت کشور در مقابل هجمه شعاردهندگان به ظاهر انقلابی و دعواهای نعمتی-حیدری عدول یا عبور کنند.
ترکیب جریان رادیکال سیاسی در چپ و راست سپهر سیاسی ایران و جنس آنها حکایت از آن دارد که عوامل برگزارکننده آن بیش از آنکه دارای انگیزه‌های ناب درباره مسائل روز داشته باشند به دنبال ساختن یک هویت سیاسی جدید با جنس اقدامات رادیکال و ضربتی برای تحولات آینده هستند.
این جریان گاهی در همایش‌های محدود و اغلب در نمایش‌های خیابانی علاقه به ظهور و بروز دارد، اقدامات صورت گرفته در میدان پاستور و نیز تهدید یک اصلاح‌طلب درباره بازگشت آنها به خیابان حکایت از آن دارد که جنس رادیکال سیاسی در ایران سودایی در سر دارد، البته این سر سخت به سنگ خواهد خورد!