امام على عليه السلام :

 المُخاصَمَةُ تُبْدي سَفَهَ الرّجُلِ و لا تَزيدُ في حَقِّهِ .
مشاجره ، نادانى انسان را آشكار مى كند و چيزى به [مطلبِ] حقّ او نمى افزايد.

امام على عليه السلام :

مَن بالَغَ في الخُصومَةِ أَثِمَ ، و مَن قَصّرَ فيها ظَلَمَ ، و لا يَستَطيعُ أنْ يَتَّقيَ اللّه َ مَن خاصَمَ .
آن كه در مشاجره زياده روى كند، گنهكار است و آن كه در مشاجره كوتاهى كند، [بر خود ]ستم كرده است. مشاجره گر نمى تواند تقواى الهى داشته باشد .

امام باقر عليه السلام :

 الخُصومَةُ تَمْحَقُ الدِّينَ ، و تُحْبِطُ العَمَلَ ، و تُورِثُ الشَّكَّ .
 مشاجره، دين را نابود و عمل را باطل مى كند و شكّ و ترديد به بار مى آورد .

امام باقر عليه السلام :

إيّاكَ و الخُصوماتِ ، فإنَّها تُورِثُ الشَّكَّ ، و تُحْبِطُ العَمَلَ ، و تُرْدي صاحِبَها ، و عسى أنْ يَتَكلّمَ الرّجُلُ بالشَّيءِ لا يُغْفَرُ لَهُ .
 از مشاجرات بپرهيزيد كه شكّ و ترديد به بار مى آورند و عمل را بى اجر مى كنند و مشاجره كننده را نابود مى گردانند و بسا كه انسان [در هنگام مجادله كردن] سخنى نا بخشودنى به زبان آورد .

امام باقر عليه السلام :

 إيّاكُم و أصْحابَ الخُصوماتِ و الكَذّابينَ ؛ فإنَّهُم تَرَكوا ما اُمِروا بعِلْمِهِ ، و تَكَلّفوا ما لَم يُؤمَروا بعِلْمِهِ حتّى تَكَلّفوا عِلْمَ السَّماءِ .
از مشاجره گران و دروغگويان بپرهيزيد ؛ چه، آنان، آنچه را بايد بياموزند رها كرده اند ، امّا براى آموختن آنچه به آموختنش فرمان ندارند، خود را به زحمت مى اندازند، چندان كه در فراگرفتن علم آسمان خود را به تكلّف وا مى دارند .

امام صادق عليه السلام :

لا يُخاصِمُ إلاّ مَن قد ضاقَ بِما في صَدرِهِ .
مشاجره نكند، مگر كسى كه از آنچه در سينه دارد، به تنگ آمده باشد .

امام صادق عليه السلام :

لا يُخاصِمُ إلاّ شاكٌّ في دِينِهِ أو مَن لا وَرَعَ لَهُ .
 مشاجره نكند، مگر آن كه در دين خود شك دارد، يا كسى كه ورع ندارد .

امام صادق عليه السلام :

إيّاكُم و الخُصومَةَ ، فإنَّها تَشْغَلُ القَلبَ ، و تُورِثُ النِّفاقَ ، و تُكْسِبُ الضَّغائنَ
از مشاجره كردن بپرهيزيد كه آن دل را مشغول مى كند و موجب نفاق مى شود و كينه به بار مى آورد.

امام صادق عليه السلام :

 إيّاكُم و الخُصومَةَ في الدِّينِ ، فإنَّها تَشْغَلُ القَلبَ عَن ذِكْرِ اللّه ِ عزّ و جلّ ، و تُورِثُ النِّفاقَ ، و تُكْسِبُ الضَّغائنَ ، و تَسْتَجيزُ الكِذْبَ .
از مشاجره كردن در دين بپرهيزيد، كه آن، دل را از ياد خداوند عزّ و جلّ باز مى دارد و موجب نفاق مى شود و كينه به بار مى آورد و راه بر دروغ مى گشايد .

الكافى ـ به نقل از غياث بن إبراهيم ـ :

كانَ أبو عبدِ اللّه ِ عليه السلام إذا مَرَّ بجَماعَةٍ يَخْتَصِمونَ لا يَجوزُهُم حتّى يَقولَ ثَلاثا : اتَّقوا اللّه َ ، يَرْفَعُ بها صَوْتَهُ .
امام صادق عليه السلام هرگاه بر گروهى مى گذشت كه مشغول مشاجره كردن بودند، از آنها رد نمى شد، مگر آن كه سه بار با صداى بلند مى فرمود : از خدا بترسيد .

امام كاظم عليه السلام :

مُرْ أصْحابَكَ أنْ يَكُفّوا مِن ألْسِنَتِهِم ، و يَدَعوا الخُصومَةَ في الدِّينِ ، و يَجْتَهِدوا في عِبادَةِ اللّه ِ عزّ و جلّ .
به ياران خود دستور بده كه زبانشان را نگه دارند و مشاجره كردن در دين را وا گذارند و در عبادت خداوند عزّ و جلّ بكوشند .
 

میزان الحکمه،جلد سوم.