FarhangYar فرهنگ‌یار
  • قرآن و عترت
    منظرگاه مدیریتی دیدگاه امام حسین سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی دیدگاه حضرت زینب سلام الله علیها منظرگاه مدیریتی دیدگاه حضرت رقیه سلام الله علیها منظرگاه مدیریتی دیدگاه قرآن منظرگاه مدیریتی دیدگاه حضرت محمد سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی دیدگاه حضرت فاطمه سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی دیدگاه امام علی سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی دیدگاه امام حسن مجتبی سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی دیدگاه امام زین العابدین سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی دیدگاه امام محمد باقر سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی دیدگاه امام جعفر صادق سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی دیدگاه امام موسی کاظم سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها منظرگاه مدیریتی دیدگاه امام رضا سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی دیدگاه امام محمد جواد سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی دیدگاه امام هادی سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی دیدگاه امام حسن عسکری سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی دیدگاه امام مهدی سلام الله علیه
  • ولایت فقیه
    منظرگاه مدیریتی بنیانگذار انقلاب اسلامی امام خمینی رحمت الله علیه منظرگاه مدیریتی رهنمودهای مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای دامه حفاظاته اصول دین عدل اصول دین. معاد احکام دین. نماز احکام دین. روزه احکام دین. حج احکام دین. تولا و تبرّا اصول دین. توحید احکام دین. زکات احکام دین. جهاد احکام دین. امر به معروف و نهی از منکر رذائل اخلاقی فضائل اخلاقی اصول دین نبوت احکام دین خمس اصول دین امامت
  • مناسبتها
    ماه های شمسی ماههای قمری خانواده در اسلام احکام حلال و حرام و مستحبات و مکروهات فرهنگ مدیریت و کارکنان احکام و قوانین مختلف دین و شریعت اسلام منظرگاه مدیریتی تعلیم و تربیت فرهنگ اقتصاد عفاف و حجاب
  • پیوندها
    منظرگاه مدیریتی دیدگاه قرآن منظرگاه مدیریتی رفاه اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی خانواده منظرگاه مدیریتی دیدگاه حضرت محمد سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی امام حسن مجتبی سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی ادبیات عطر بهار میز نظریه پرداری فرهنگ یار جوانان نماد شور و نشاط نگاه پر نور پای میز اندیشه اخلاق تعلیم و تربیت شخصیت و کرامت انسانی اصول و مبانی نقد و تبلیغ راه یافتگان منظرگاه مدیریتی مهدی منتظران منظرگاه مدیریتی حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها منظرگاه مدیریتی حضرت فاطمه سلام الله علیها منظرگاه مدیریتی حضرت زینب سلام الله علیها منظرگاه مدیریتی دیدگاه امام علی سلام الله علیه منظرگاه مدیریتی حضرت خدیجه سلام الله علیها
  • حوزه دین
    پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری حضرت آیت الله سید علی خامنه ای منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله سید علم الهدی منظرگاه مدیریتی ثقلین منظرگاه مدیریتی حجةالاسلام و المسلمین حضرت استاد سید ابراهیم رئیسی منظرگاه مدیریتی حجةالاسلام و المسلمین حضرت استاد حائری شیرازی منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله مصباح یزدی بنیاد فارس المومنین منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله مکارم شیرازی منظرگاه مدیریتی حجةالاسلام و المسلمین حضرت استاد مسعود عالی منظرگاه مدیریتی حجةالاسلام و المسلمین حضرت استاد شهاب مرادی منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله سید علی سیستانی منظرگاه مدیریتی حجةالاسلام و المسلمین حضرت استاد پناهیان منظرگاه مدیریتی حجةالاسلام و المسلمین حضرت استاد حسین انصاریان منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله هاشمی شاهرودی منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله علی صافی گلپایگانی منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله علوی گرگانی منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله سید موسی شبیری زنجانی منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله میرزا جواد تبریزی منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله وحید خراسانی منظرگاه مدیریتی حجةالاسلام و المسلمین حضرت استاد حاج شیخ علی فروغی منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله عبدالنبی نمازی منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله محمد جواد لنکرانی منظرگاه مدیریتی در راه حق منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله مبشر کاشانی منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله شیخ حسین امامی نیای کاشانی منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله مجتهد تهرانی منظرگاه مدیریتی حجةالاسلام و المسلمین حضرت استاد سید رضی موسوی شکوری منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله بهجت منظرگاه مدیریتی حجةالاسلام و المسلمین حضرت استاد سید عباس موسوی مطلق منظرگاه حضرت آیت الله حاج شیخ محمد صالح کمیلی خراسانی کتابخانه مجلس شورای اسلامی منظرگاه مدیریتی حجةالاسلام و المسلمین حضرت استاد محمد علی جاودان جامعه مدرسین حوزه علمیه قم منظرگاه مدیریتی حجةالاسلام و المسلمین حضرت استاد محمد محمدی مرکز تحقیقات اسلامی شورای اسلامی منظرگاه مدیریتی حجةالاسلام و المسلمین حضرت استاد سید حسن خمینی منظرگاه مدیریتی حجةالاسلام و المسلمین حضرت استاد عبدالحسین بابائی منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله شوشتری منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله سید حسن آملی منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله سید محمد تقی مدرسی منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله عباس محفوظی منظرگاه مدیریتی استاد حضرت آیت الله جعفر سبحانی منظرگاه مدیریتی حضرت آیت الله جعفر سبحانی منظرگاه مدیریتی حضرت آیت الله صافی گلپایگانی منظرگاه مدیریتی حضرت آیت الله مکارم شیرازی پایگاه اطلاع رسانی رهبر انقلاب اسلامی حضرت آیت الله امام خمینی رحمت الله علیه منظرگاه مدیریتی مقام معظم رهبری حضرت آیت الله سید علی خامنه ای پایگاه اطلاع رسانی مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای دامة حفاظاته
  • رساله احکام دین
    رساله حضرت آیت الله سید علی خامنه ای رساله حضرت آیت الله فاضل لنکرانی رساله حضرت آیت الله بهجت رساله حضرت آیت الله سید حسینی سیستانی رساله احکام مراجع سایت انهار رساله حضرت آیت الله مظاهری رساله حضرت آیت الله جعفر سبحانی
  • کتابخانه
    کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران کتابخانه تخصصی فرهنگستان هنر کتابخانه تخصصی حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام کتابخانه تخصصی وزارت امورخارجه کتابخانه تبیان کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران کتابخانه نور کتابخانه تخصصی دانشگاه ادیان و مذاهب کتابخانه تخصصی فقه واصول کتابخانه مرکزی دانشگاه صنعتی امیرکبیر کتابخانه ادبیات پایگاه اطلاع رسانی کتابخانه های ایران کتابخانه مرکزی دانشگاه صنعتی شریف کتابخانه دانشگاه پیام نور سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران پایگاه اطلاع رسانی کتابخانه ملی کتابخانه احادیث شیعه پایگاه مجلات تخصصی نور بزرگترین پایگاه قرآنی جهان اسلام جامع الاحادیث نور


نظریات ورهنمودهای بزرگان جهان ائمه معصومین سلام الله علیهم در رابطه با آزار و اذیت دیگران


 
 بی تردید آزردن ظالمانه دیگران با رفتارهای ناپسند، به هر شکلی که باشد، باعث ایجاد کدورت، کینه و در نتیجه دشمنی می شود و در چنین فضایی رشته محبّت و دوستی و برادری کم کم می پوسد و پاره می گردد.
 
در نوشتار قبل در باره جدال سخن گفتیم و جدال غیر أحسن را به عنوان یکی از اسباب ایجاد نفرت و دشمنی بررسی کردیم. اکنون به بیان اسباب دیگر این موضوع خواهیم پرداخت.


آزار و اذیت دیگران


بسیاری از اسباب ایجاد نفرت و دشمنی را می توان تحت یک عنوان کلی یعنی «آزار و اذیت دیگران» طبقه بندی کرد. بی تردید آزردن ظالمانه دیگران با رفتارهای ناپسند، به هر شکلی که باشد، باعث ایجاد کدورت، کینه و در نتیجه دشمنی می شود و در چنین فضایی رشته محبّت و دوستی و برادری کم کم می پوسد و پاره می گردد. دین اسلام نیز مؤمنین را از این کار برحذر داشته و آن را به عنوان حق الناس بسیار محترم می شمارد. قرآن کریم در مورد آزار مؤمنین فرموده است:
«وَ الَّذِينَ يُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ بِغَيْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبِيناً».
و آنان كه مردان و زنان باايمان را به خاطر كارى كه انجام نداده ‏اند آزار مى ‏دهند، بار بهتان و گناه آشكارى را به دوش كشيده ‏اند.[١]
علامه طباطبایی در تفسیر این آیه می نویسد: «در اين آيه ايذاء مؤمنين و مؤمنات را در گناه بودن، مقيد كرده به قيد [بِغَيْرِ مَا اكْتَسَبُوا- بدون اين كه تقصيرى كرده باشند] و اين براى آن است كه شامل صورت قصاص و حدّ شرعى، و تعزير نشود، چون ايذاى مؤمنين و مؤمنات، در اين چند صورت گناه نيست، زيرا خود شارع اجازه داده، تا مظلوم از ظالم خود قصاص بگيرد، و به حاكم شرع اجازه داده تا بعضى از گنهكاران را حدّ بزند، و بعضى ديگر را تنبيه كند. و امّا در غير اين چند صورت خداى تعالى آزار مؤمنين و مؤمنات را احتمال (و زير بار و بال رفتن) بهتان و اثم مبين خوانده.
و بهتان عبارت است از دروغ بستن به كسى در پيش روى خود او، و اگر ايذاى مؤمنين را بهتان خوانده، وجهش اين است كه آزار دهنده مؤمنين حتما پيش خودش علّتى براى اين كار درست كرده، علّتى كه از نظر او جرم است، مثلا پيش خودش گفته: فلانى چرا چنين گفت؟ و چرا چنين كرد؟ گفته و كرده او را جرم حساب مى ‏كند، در حالى كه در واقع جرمى نيست، و اين همان دروغ بستن، و نسبت جرم به بى گناهى دادن است، و گفتيم كه اين طور نسبت دادن بهتان است. و اگر آن را اثم مبين خواند، بدين جهت است كه گناه بودن افتراء و بهتان، از چيزهايى است كه عقل انسان آن را درك مى ‏كند، و احتياجى ندارد به اين كه از ناحيه شرع نهيى در مورد آن صادر شود».[٢]
امیر المؤمنین (ع) در باره ارتباط میانِ آزار دیگران و جلب نفرت و دشمنی ایشان می فرمایند:
«الْأَذَى‏ يَجْلِبُ‏ الْقِلَى»‏.
اذیت کردن، بغض شدید و دشمنی را جلب می کند.[٣] و یا فرمودند:
«مَنْ‏ كَفَّ أَذَاهُ‏ لَمْ يُعَادِهِ أَحَدٌ».
هر کس از اذیت دیگران خودداری کند، احدی با او دشمنی نخواهد کرد.[٤] همچنین می فرمایند:
«مَنْعُ‏ أَذَاكَ‏ يُصْلِحُ‏ لَكَ‏ قُلُوبَ أَعْدَائِكَ».
اگر مانع اذیت خود نسبت به دیگران شوی (دیگران را اذیت نکنی) این کار، دل های دشمنانت را برای تو اصلاح می گرداند (یعنی دشمنی ایشان تبدیل به صلح و دوستی می شود).[٥]
 البته دو حدیث آخر ناظر به دشمنی هایی است که بر اثر آزار و اذیت دیگران حاصل می شود که نتیجه اذیت نکردن دیگران طبق این دو حدیث آن است که از این نوع دشمنی مصونیت حاصل خواهد شد. امّا گروهی از دشمنی ها بر اثر عوامل دیگری به وجود می آید که گریزی از آن نیست، مثلاً دشمنی هایی که نسبت به انبیا و اولیای الهی از سوی دشمنان خدا وجود دارد، تنها به خاطر آن است که نور هدایت را خاموش کنند تا منافع شیطانی و اغراض دنیوی آن ها بر اثر هدایت مردم به خطر نیفتد و از سوی دیگر آتش حسادت در وجود دشمنان اولیای خدا، آن ها را به سمت دشمنی آن بزرگواران سوق می دهد. این مورد از دشمنی با موردی که در دو حدیث مذکور بیان گردیده است، تفاوت دارد و تا زمانی که مؤمن تحت ولایت خدا و اولیاء او قرار دارد- از این دشمنی که همان دشمنی شیطان و دوستان اوست- در امان نخواهد بود، لذا انسان در دنیا پیوسته در نبردی تنگاتنگ با سپاه شیطان قرار دارد که اگر از این پیکار سربلند بیرون آید، عاقبت بخیر و رستگار خواهد بود.


آزاردهنده مؤمن، مورد لعن و غضب پروردگار


روایات عجیبی در باره آزار مؤمن و خشم خداوند متعال از آزار دهنده به مؤمنین وجود دارد که از شدّت بیزاری پروردگار متعال از این عمل زشت حکایت می کند. برای آشنایی از میزان قُبح این عمل نزد خداوند متعال، مطالعه دو حدیث در این موضوع کفایت می کند. رسول خدا (ص) فرمودند:
«مَنْ‏ آذَى‏ مُؤْمِناً فَقَدْ آذَانِي وَ مَنْ آذَانِي فَقَدْ آذَى اللَّهَ وَ مَنْ آذَى اللَّهَ فَهُوَ مَلْعُونٌ فِي التَّوْرَاةِ وَ الْإِنْجِيلِ وَ الزَّبُورِ وَ الْفُرْقَانِ‏ وَ فِي خَبَرٍ آخَرَ فَعَلَيْهِ‏ لَعْنَةُ اللَّهِ وَ الْمَلائِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ».
هر کس مؤمنی را بیازارد حتماً مرا آزرده و هر کس مرا بیازارد به تحقیق که خدا را آزرده است و کسی که خدا را بیازارد، در تورات و انجیل و زبور و قرآن لعنت شده (دور از رحمت خدا) است. و در روایتی دیگر چنین آمده: بر او (کسی که مؤمنی را آزرده) لعنت خدا و ملائکه و تمامی مردم باد.‏[٦] چنان چه قرآن کریم در مورد ایذاء خدا و رسول فرموده است:
«إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهِيناً».
 آن ها كه خدا و پيامبرش را آزار مى ‏دهند، خداوند آنان را از رحمت خود در دنيا و آخرت دور ساخته، و براى آن ها عذاب خواركننده ‏اى آماده كرده است.[٧]
همچنین از امام صادق (ع) روایت شده است که فرمودند:
«قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِيَأْذَنْ‏ بِحَرْبٍ‏ مِنِّي‏ مَنْ آذَى عَبْدِيَ الْمُؤْمِنَ وَ لْيَأْمَنْ غَضَبِي مَنْ أَكْرَمَ عَبْدِيَ الْمُؤْمِنَ».
خداوند عزّ و جلّ فرموده است هر کس بنده مؤمن مرا بیازارد، اعلان جنگ با من داده است، و باید از غضب من در امان باشد کسی که بنده مؤمن مرا گرامی بدارد.‏[٨]


مصادیق آزار و اذیت


آزار دیگران به شکل های مختلفی از معاصی تحقق می یابد و به طور کلی هر گناه و عمل ناشایستی که موجب رنجش خاطر و ضرر و زیان دیگران اعمّ از زیان های روحی، جسمی، مالی و عِرضی (آبرویی) شود، از مصادیق آزار و اذیت محسوب می گردد و هر قدر بنده ای که مورد آزار قرار گرفته است نزد خدا محبوب تر و مقرّب تر باشد، بار این گناه سنگین تر و جزای بزرگ تری را در پی خواهد داشت. به عنوان مثال، یک وقت کسی در حق یکی از افراد عادی جامعه ظلم می کند و باعث رنجش خاطر او می شود، و یک بار هم کسی باعث اذیت و آزار یکی از اولیاء خدا می شود که چنان محبوب خداست که به یُمن وجود مبارکش، خداوند متعال آفرینش را حیات داده و روزی می دهد. از همین باب است که تبرّی یکی از واجبات دین اسلام است و خداوند متعال دشمنان انبیا و اولیای خویش را لعنت نموده و به مؤمنین دستور می دهد تا از ایشان تبرّی بجویند.
از باب نمونه به چند مورد از مصادیق اذیت اشاره می کنیم:


١- مسخره کردن دیگران:


قرآن کریم می فرماید:
«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا يَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ عَسى‏ أَنْ يَكُونُوا خَيْراً مِنْهُمْ وَ لا نِساءٌ مِنْ نِساءٍ عَسى‏ أَنْ يَكُنَّ خَيْراً مِنْهُنَّ وَ لا تَلْمِزُوا أَنْفُسَكُمْ وَ لا تَنابَزُوا بِالْأَلْقابِ بِئْسَ الاسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِيمانِ وَ مَنْ لَمْ يَتُبْ فَأُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ».
 اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد! نبايد گروهى از مردان شما گروه ديگر را مسخره كنند، شايد آن ها از اين ها بهتر باشند و نه زنانى زنان ديگر را، شايد آنان بهتر از اينان باشند و يكديگر را مورد طعن و عيب جويى قرار ندهيد و با القاب زشت و ناپسند يكديگر را ياد نكنيد، بسيار بد است كه بر كسى پس از ايمان نام كفرآميز بگذاريد و آن ها كه توبه نكنند، ظالم و ستمگرند.[٩]
در شأن نزول این آیه در تفسیر آورده شده: «در حديثى آمده است كه روزى صفيه دختر حيى ابن اخطب (همان زن يهودى كه بعد از ماجراى فتح خيبر مسلمان شد و به همسرى پيغمبر اسلام (ص) در آمد) خدمت پيامبر (ص) آمد در حالى كه اشك مى ‏ريخت، پيامبر (ص) از ماجرا پرسيد، گفت: عايشه مرا سرزنش مى‏ كند و مى ‏گويد: "اى يهودى ‏زاده"! پيامبر (ص) فرمود: چرا نگفتى پدرم هارون است، و عمويم موسى، و همسرم محمد (ص)؟ و در اين جا بود كه اين آيه نازل شد».[١٠]
ادامه این بحث را در نوشتار بعدی دنبال خواهیم کرد، ان شاء الله.


خودآزمایی


١- یک آیه و روایت در مذمّت اذیت دیگران بنویسید؟
٢- یکی از مصادیق اذیت دیگران را نام برده و آیه ای از قرآن در باره آن بنویسید؟
 

پی‌نوشت‌ها

 
[١] سوره احزاب/ آیه ٥٨ (ترجمه مکارم).
[٢] ترجمه الميزان ج ‏١٦ ص ٥٠٩.
[٣] عيون الحكم و المواعظ (لليثي) ص ٤٠.
[٤] همان ص ٤٣١.
[٥] همان ص ٤٨٩.
[٦] جامع الأخبار (للشعيري) ص ١٤٧.
[٧] سوره احزاب/ آیه ٥٧ (ترجمه مکارم).
[٨] الكافي (ط - الإسلامية) ج ‏٢ ص ٣٥٠.
[٩] سوره حجرات/ آیه ١١ (ترجمه مکارم).
[١٠] تفسير نمونه ج ‏٢٢ ص ١٨٠.

دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت
حجت‌الاسلام مسلم زکی‌زاده
 
 
برچسب ها: امام سجاد صحیفه سجادیه دعای مکارم الاخلاق
اشتراک گذاری
 
 
 
مطالب مرتبط
سوء‌ظن به خود (نفس)
سوء ظنّ به خداوند متعال
خیرخواهی ضد حسد
اسباب ایجاد نفرت و دشمنی
زیارت مؤمن و مهرورزی و عطوفت به او
عفو و اغماض، هدیه دادن
وفای به عهد و پیمان
ابراز علاقه و تواضع | نمونه‌ای از تواضع اولیاء خدا
احسان و خوش اخلاقی
عوامل جلب محبّت دیگران
برائت از دشمنان خدا و اولیای الهی در احادیث
محبت و دوستی خدا و اولیای الهی در احادیث
ولایت و برائت در قرآن
 
https://hedayatgar.ir/fa/news/4876/%D8%A2%D8%B2%D8%A7%D8%B1-%D9%88-%D8%A7%D8%B0%DB%8C%D8%AA-%D8%AF%DB%8C%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%86-%DB%8C%DA%A9%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D8%B3%D8%A8%D8%A7%D8%A8-%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%AA-%D9%88-%D8%AF%D8%B4%D9%85%D9%86%DB%8C

جمعه، 16 آذر 1403 - 23:13 نظر بدهید

ارسال نظر آزاد است.
نظر بدهید ...


پنل مدیریت
  نسخه بتا 1.1.0