فاطمه زهرا(س)

مقدمه

سرور بانوان بهشت، دختر ختم رسل، حضرت صدیقه کبری فاطمه زهرا (س)‌برترین زنان از آفرینش آدم تا قیام قیامت است، بزرگ بانویی که شناخت او لازمه کمال پیامبران پیشین بوده است و خشم و رضایت او،‌غضب و رضوان خداوند سبحان.         بیان ارزش و عظمت این بانوی گرانقدر،‌کاری است که  تنها از عهده خواص اولیای الهی بر می آید. بنابراین بجاست که عنان سخن به دست صاحبان آن سپرده شود.              در این جزوه گوهرهایی گرانبها از کلمات معصومین (ع) که قطره ای از دریای فضایل و گوشه ای از حقایق زندگی حضرت فاطمه زهرا (س)‌است.                                                                            

نامها و لقب های حضرت زهرا (س)

حضرت صادق (ع ) فرمودند: برای فاطمه (س) در پیشگاه خداوند نه نام است:

فاطمه، صدیقه، مبارکه،‌طاهره، زکیه، راضیه، مرضیه، محدثه، زهرا

اینک با بیان احادیث معصومین (ع)‌و سخن دانشمندان وجه تناسب برخی از نامها و لقبهای آن حضرت با وجود مبارکشان بیان می گردد.

1)‌ فاطمه

امام صادق (ع)‌فرمودند:‌حضرت فاطمه (س) فاطمه نامیده شد زیرا که مردم از شناخت او بریده شده اند (ناتوانند).

یونس بن ظه بیان می گوید: حضرت صادق (ع)‌به من فرمود:‌آیا می دانی معنی فاطمه چیست؟ گفتم مولای من شما بفرمایید.                                                          

حضرت فرمودند:‌یعنی از بدیها بریده شده است.

امام صادق (ع) فرمودند: فاطمه زهرا (س) فاطمه نامیده شد زیرا از آنچه برای سایر زنان روی می دهد بریده و جدا شده است.

امام رضا (ع) به واسطه پدران بزرگوارشان از حضرت علی (ع)‌نقل می کند که آن حضرت فرمودند:‌ از رسول خدا (ص)‌شنیدم که می فرمود:                                   

من فاطمه (س)‌را فاطمه نامیدم زیرا که خداوند سبحان او و فرزندانش را از آتش جهنم جدا کرد، ‌آن فرزندانی که با یگانه پرستی و ایمان به شریعت من، خدا را ملاقات می کنند. و در حدیثی آمده است: دوستداران او را از آتش جهنم جدا کرد.                    

فضیلت نام فاطمه (س)

سکونی می گوید:‌خدمت امام صادق (ع) رسیدم در حالیکه به شدت ناراحت و اندوهگین بودم. امام (ع) به من فرمودند: ای سکونی! چرا اندوهگین هستی؟‌ عرض کردم:‌دختری برایم متولد شده است.امام (ع)‌فرمودند:‌ای سکونی! سنگینی او بر زمین است و روزی او با خداست. زندگی او از عمر تو نمی کاهد و روزی او از روزی تو جداست.

سکونی می کگوید: به خدا سوگند آن حضرت اندوه مرا زایل کرد. پس امام (ع) فرمودند: او را چه نام نهادی؟‌عرض کردم:‌فاطمه. حضرت فرمودند:‌آه آه آه. سپس دست مبارکشان را بر پیشانی نهادند. تا این که می گوید: امام فرمودند: اما حال که او را فاطمه نام نهادی پس به او ناسزا مگو، او را لعنت نکن و کتک نزن.

سلیمان جعفری می گوید: از امام موسی کاظم (ع)‌ شنیدم که فرمود:‌ فقر داخل خانه ای نمی شود که نام فاطمه از اسامی بانوان در آن خانه باشد.

2)‌ زهرا

جابر بن یزید جعفی می گوید: به امام صادق (ع)‌عرض کردم: چرا فاطمه زهرا (س)‌زهرا نامیده شده است؟

حضرت فرمودند: چون خداوند عزوجل او را از نور عظمت خودش آفرید. پس هنگامی که نور فاطمه (س) درخشید، آسمان ها و زمین از نور او روشن شد، چشمان فرشتگان بسته شد و برای عظمت خداوند به سجده افتادند. سپس گفتند:‌ای خدا!‌و ای مولای ما! این چه نوری است؟ خداوند به آنان وحی فرمود: این نوری از نورهای من است. او را در آسمان خود جای داده و از عظمت و بزرگی خود آفریده ام. و این نور را از صلب پیامبران خود خارج می سازم که بر تمامی پیامبران برتری اش می دهم. از این نور امامانی را به وجود می آورم که امر (دین)‌مرا برپا می دارند و مردم را به سوی حق – که منسوب به من است- هدایت می کنند‍‌‍،‌و آنان را پس از پایان یافتن وحی ام جانشین خود بر روی زمین قرار می دهم.                                                                                             

ابو هاشم عسکری می گوید:‌از امام حسن عسکری (ع) پرسیدم:‌چرا حضرت فاطمه (س)‌زهرا نامیده شده است؟ حضرت فرمودند: چون در ابتدای روز صورت آن حضرت مانند خورشید درخشان، ظهر هنگام بسان ماه تابان و هنگام غروب همانند اختر فروزان برای امیرالمؤمنین (ع) می درخشید.                                                             

ابن عماره از پدرش نقل می کند که گفت از امام صادق (ع)‌پرسیدم: چرا حضرت فاطمه (س)‌زهرا نامیده شد؟‌

حضرت فرمودند:‌زیرا فاطمه (س)‌ هنگامی که در محراب عبادت خود می ایستاد نور او برای آسمانیان می درخشید، همانگونه که ستارگان برای اهل زمین می درخشند.

3)‌ حورای انسیه

امام صادق (ع)‌از پدران بزرگوارشان نقل کرده اند که پیامبر گرامی اسلام (ص)‌فرمودند: نور فاطمه قبل از به وجود آمدن آسمان و زمین آفریده شد.

بعضی گفتند: ای پیامبر خدا! پس او از جنس انسان نیست؟ حضرت فرمودند: فاطمه حوریه ای است به صورت انسان.

4) صدیقه

از امام صادق (ع ) روایت شده است که فرمودند: او صدیقه کبری است و کمال امت های گذشته بر اساس شناخت او بوده است.

5)‌ طاهره

امام باقر (ع)‌ به نقل از پدران بزرگوارشان فرمودند:‌همانا فاطمه دختر پیامبر گرامی اسلام طاهره نامیده شد زیرا او از هر ناپاکی و زشتی پاک بود. و هیچ گاه حالاتی که برای سایر زنان روی می دهد برای او روی نداد.

6)‌ بتول

پیامبر اکرم (ص)‌فرمودند:‌همانا فاطمه بتول نامیده شد چون از آنچه برای سایر زنان روی می دهد،‌ بریده و جدا شده است. به این جهت که این امور برای دختران پیامبران عیب به شمار می رود.

عبید هروی در کتابش غریبین می گوید: حضرت مریم بتول نامیده شد، چون از مردها جدا شده بود و با کسی ازدواج نکرد،‌و حضرت فاطمه (س)‌ بتول نامیده شد چون از نظیر و همتا بریده شده است (همتایی ندارد)                                   

ابن اثیر در کتاب نهایه می گوید: حضرت فاطمه (س)‌ بتول نامیده شد چون از بانوان زمان خویش از جهت فضیلت، ‌دیانت و اصل و نسب بریده و جدا شده بود.

و گفته شده که آن حضرت بتول نامیده شد چون از دنیا بریده بود و رو به سوی خداوند داشت.

7)‌ محدثه

اسحاق بن جعفر می گوید: از امام صادق (ع)‌شنیدم که می فرمود: همانا فاطمه محدثه نامیده شد زیرا ملائکه از آسمان پایین می آمدند و آن حضرت را صدا می زدند همانگونه که حضرت مریم دختر عمران را صدا می زدند. پس گفتند: ای فاطمه!‌همانا خداوند تبارک و تعالی تو را انتخاب کرده و پاک گردانیده و بر تمام بانوان جهان برگزیده است. ای فاطمه! خاضعانه پروردگارت را عبادت کن،‌خدا را سجده کن و با رکوع کنندگان به رکوع برود.                                                                                             

پس حضرت فاطمه (س) با ملائکه سخن می گفت و آنها نیز با آن حضرت گفتگو می کردند.