نظریات و رهنمودهای بزرگان جهان ائمه معصومین سلام الله علیهم در رابطه با ویژگیهای مؤمنین و شیعیان

نشانه‌ های مؤمن پنج چیز است: 1پنجاه و یک رکعت نماز (واجب و مستحب در شبانه‌روز)، 2 زیارت اربعین، 3 انگشتری در دست راست کردن، 4 پیشانی بر خاک گذاشتن و 5 «بسم الله الرَّحمنِ الرَّحیم» را بلند گفتن.

عَلاماتُ المُؤمِنِ خَمسٌ: صَلاةُ إحْدَی وخَمسِینَ، وزِیارَةُ الأربَعِینَ، والتَّخَتُّمُ فی الیَمِینِ وتَعفِیرُ الجَبِینِ، والجَهرُ بِبِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ.

Five things are signs of a believer`s: 51 rak`ahs of prayer (obligatory and recommended in night and day), Zīāratu `Arba`īn, wearing ring in the right hand, prostrating on soil, and saying bismilah loudly.

نالۀ مؤمن بیمار، تسبیح خداست و فریادش، ذکر لا اله الا الله و خوابیدنش در بستر، عبادت است.

أنِینُ المُؤمِنِ المَریضِ تَسبِیحٌ، و صِیاحُهُ تَهلِیلٌ، و نَومُهُ عَلَی الفِراشِ عِبادَةٌ.

The groan of a sick believer is God`s praise, his shout is the mention of La ilaha illa Allah and his resting in the bed is prayer.

مؤمن را هیچ رنج و بیماری و اندوهی و حتی نگرانی‌ای نرسد مگر آنکه خداوند بدان وسیله گناهان او را بپوشاند.

ما أصابَ المُؤمِنَ مِن نَصَبٍ ولا وَصَبٍ ولا حُزنٍ حتَّی الهَمّ یُهمُّهُ إلّا کَفََّرَ اللهُ بِهِ عَنهُ سَیِّئاتِه.

Every pain, disease, sorrow, and even anxiety which isdescended to a believer isa means through which Allah will forgive his sins.

من در زمین و آسمانم نمی‌گنجم؛ ولی قلب بندۀ مؤمنم مرا در خود جای می‌دهد.

لَا یَسَعُنِی أرْضِی وَلا سَمائِی وَلکِن یَسَعُنِی قَلْبُ عَبْدِیَ الْمُؤْمِنِ.

My earth and My heaven do not contain Me, but I am contained in the heart of My believing slave.

انسان مومن پنج نشانه دارد: پرهیز از گناه در خلوت، صدقه دادن در هنگام تنگدستی،‌ شکیبایی در وقت مصیبت، بردباری در حال خشم و راستگویی به هنگام ترس.

عَلَاماتُ المُؤمِن خَمسٌ: الوَرَعُ فِی الخَلوَةِ، والصَّدَقَةُ فِی القِلَّةِ، والصَّبرُ عِندَ المُصِیبَةِ،‌ والحِلمُ عِندَ الغَضَبِ، والصِّدقُ عِندَ الخَوفِ.

Signs of a believer are five: abstinence of sins in private, almsgiving in indigence, patience in disaster, forbearance in anger, and truthfulness in fear.

مؤمن یاور خوبی است، کم هزینه است و زندگی اش را به خوبی تدبیر می‌کند و از یک سوراخ دوبار گزیده نمی‌شود.

المُؤمِنُ حَسَنُ المَعُونَةِ، خَفِیفُ المَؤُونَةِ، جَیِّدُ التَّدبِیرِ لِمَعِیشَتِهِ، لا یُلسَعُ مِن جُحرٍ مَرَّتَینِ.

A Believer is a good aid, his living costs are low, and he thinks of his living costs much and is very careful.

هرکس مؤمنی را شاد کند، ابتدا خدا را شاد کرده، و دوم پیامبر (صلی الله علیه و آله) را، و سوم ما را.

مَنْ سَرَّ مُؤْمِناً فَبِاللهِ بَدَأ وَبِالنَّبِيِّ ثَنّی وَبِنا ثَلَّثَ.

He who makes a Muslim believer happy, has pleased first Allah, secondly the Prophet, and thirdly us (Ahl al-Bayt).

خداوند به چيزى برتر از اداى حقّ مؤمن عبادت نشده است.

ما عُبِدَ اللهُ بِشَيءٍ أفْضَلَ مِنْ أداءِ حَقِّ الْمُؤمِنِ.

In no way is Allah worshipped better than by fulfilling the right of a believer.

شیعیان ما آنانند که در خلوت خود خداوند را بسیار یاد می‌کنند.

شیعَتُنا الّذینَ إذا خَلَوْا ذَکَرُوا اللهَ کَثیراً.

Our true followers are those who, when they are alone, remember Allah very frequently.

معاويه بن عمار گفت: به امام صادق - عليه السلام - گفتم: شخصي احاديث و احکام شما را در ميان مردم تبليغ كرده و در دل شيعيان شما آن ها را جاي مي دهد و مردي هم از شيعيان شما تنها به عبادت مي پردازد؛ کدام يک از اين دو برترند؟ امام - عليه السلام - فرمود: کسي که احاديث ما را در دل شيعيان ما جاي مي دهد، از هزار عابد برتر است.

عَنْ مُعاوِيَةَ بْنِ عَمّارٍ: عَنِ الْإمامِ الصّادِقِ قُلْتُ لَهُ - عليهِ السَّلام - : رَجُلٌ راوِيَةٌ لِحَدِيثِکمْ يَبُثَّ ذلِک فِي النّاسِ وَ يَشُدَّهُ فِي قُلُوبِ شِيعَتِکمْ و لَعَلَّ عابِداً مِنْ شِيعَتِکمْ لَيْسَتْ لَهُ هذِهِ الرِّوايَةُ، أيُّهُما ... .

پیروان ما از چهار چیز بی نیاز نیستند: 1 ـ سجاده‏ای که بر روی آن نماز خوانده شود.2 ـ انگشتری که در انگشت باشد.3 ـ مسواکی که با آن دندانها را مسواک کنند.4 ـ و تسبیحی از خاک مرقد امام حسین علیه السلام.

لا تستغني شيعتنا عن أربع: خمرة يصلي عليها، و خاتم يتختم به، و سواك يستاك به، و سبحة من طين قبر أبي عبد الله عليه السلام...

هر مسلمان بر مسلمان ديگر، شش حق دارد: 1 ـ هنگام ملاقات بر او سلام نمايد. 2 ـ هنگام مريضى از او عيادت نمايد. 3 ـ وقتى عطسه زد او را به جمله يرحمك اللّه دعا كند. 4 ـ وقتى مرد در مراسم او حضور پيدا نمايد. 5 ـ هنگامى كه او را دعوت كرد اجابت نمايد. 6 ـ آنچه براى خود مى خواهد، براى او هم دوست بدارد و آنچه براى خود نمى پسندد، براى او هم روا ندارد.

اَنَّ لِلْمُسْلِمِ عَلى اَخيهِ الْمُسْلِمِ مِنَ الْمَعْرُوفِ سِتّا يُسَلِّمُ عَلَيْهِ اِذا لَقِيَهُ، وَيَعُودُهُ اِذا مَرِضَ، وَيُسَمِّتُهُ اِذا عَطَسَ، وَيُشْهِدُهُ اِذا ماتَ، وَيُجِيبُهُ اِذا دَعاهُ، وَيُحِبُّ لَهُ ما يُحِبُّ لِنَفْسِهِ، وَيَكْرِهُ لَهُ ما يَكْرِهُ لِنَفْسِهِ.

شيعيان ما بهترين اهل بهشت هستند.

إنَّ شِيعتُنا مِنْ خِيارِ أهْلِ الْجَنَّةِ.

شخصیّت و كمال مؤمن در سه خصلت است: آشنا بودن به مسائل و احكام دین، صبر در ناملایمات، برنامه ریزى دقیق در زندگى..

كَمالُ الْمُؤْمِنِ فى ثَلاثِ خِصال: الْفِقْهُ فى دینِهِ، وَ الصَّبْرُ عَلَى النّائِبَةِ، وَالتَّقْدیرُ فِى الْمَعیشَةِ.

خداوند که حمد وستايش براي اوست، دوستي علي و فاطمه و ذريه آن دو (علیهم السلام) را بر همه انسان ها عرضه داشت، اول کساني که آن را پذيرفتند به عنوان رُسُل انتخاب شدند و پس از آنان کساني که آن را پذيرفته به عنوان «شيعه» برگزيده شدند و خداوند در بهشت همه آنان را جمع خواهد کرد.

إنَّ اللهَ لَهُ الْحَمْدُ، عَرَضَ حُبَّ عَلِيٍّ وَ فاطِمَةَ، وَ ذُرّيَّتِهما عَلي الْبَرِيَّةِ فَمَنْ بادَرَ مِنْهُمْ بِالإجابَةِ جَعَلَ اللهُ مِنْهُمْ الرُّسُلَ، وَ مَنْ أجابَ بَعْدَ ذلِک جَعَلَ مِنْهُمْ الشِّيعَةَ وَ إنَّ اللهَ جَمَعَهُمْ فِي الْجَنَّةِ.