مهر | دین و اندیشه | سه شنبه، 03 مرداد 1402 - 11:56
امروز پس از گذشت قرن‌ها از حادثه دردناک طف، همچنان به نام امام حسین (علیه السلام) و به نام آنها که آن حادثه بزرگ دردناک را زنده می‌کنند، با همه ظالمان و همه فشارها و فتنه‌ها مبارزه می‌کنیم.
به گزارش خبرنگار مهر، آیت الله سید محمدتقی مدرسی از مراجع تقلید شیعیان در عراق به مناسبت عاشورا و تاسوعای حسینی پیامی صادر کرد.
متن این پیام به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطّاهرین
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَی الاَْرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکم مِنّی جمیعاً سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ
موسم عزاداری سرور و سالار شهیدان (علیه السلام) که آکنده از رحمت‌های الهی برای بشریت است فرا رسیده است و دهها میلیون نفر در انتظار کشتی نجات حسینی هستند تا آنان را به اذن الهی سوار کرده و از گردباد فتنه‌ها در جهت رسیدن به ساحل نجات رهنمون گردد.
آیا پیامبر اکرم (ص) -که آنچه بر زبان آورده از روی هوا و هوس نبوده بلکه از وحی الهی اتخاذ کرده- نفرمود که «الحسین مصباح هدی و سفینة نجاة»؟
این سخنی است که از چشمه‌های رحمت الهی جوشیده است.
چقدر این کلام از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) والاست.
او پیامبر رحمت و نوه‌اش سیدالشهدا دروازه رحمت الهی است و این حکمت بزرگی است که همه ابعاد زندگی دنیا و آخرت را فرا گرفته است.
همه ملت اسلامی در انتظار موسم رحمت خداوند سبحان در عاشورای حسینی و پس از آن تا اربعین هستند تا خداوند سبحان آنها را از ظلمت فرهنگ‌های جاهلی بیرون کشیده و به آستان نور بکشاند؛ آنجا که از چراغ هدایت امام حسین (ع) می‌درخشد.
آیا خداوند سبحان نفرمود: ﴿اللَّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُوا یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّورِ وَالَّذِینَ کَفَرُوا أَوْلِیَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَی الظُّلُمَاتِ أُوْلَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ﴾ [خداوند، ولی و سرپرست کسانی است که ایمان آورده‌اند؛ آنها را از ظلمتها، به سوی نور بیرون می‌برد.
(اما) کسانی که کافر شدند، اولیای آنها طاغوت‌ها هستند؛ که آنها را از نور، به سوی ظلمتها بیرون می‌برند؛ آنها اهل آتشند و همیشه در آن خواهند ماند؟]
همه ما منتظر رایحه‌های رحمت هستیم که از درگاه سیدالشهدا (علیه السلام) جاری می‌شود، آنجا که نور امید جریان یأس را می‌زداید، آنجا که تابش بخشش بر ظلمت خودخواهی غلبه می‌کند، آنجا که طلوع وحدت در وسعت ولایت او تاریکی اختلاف ناشی از هوای نفس، تعصب، نژادپرستی، حزب گرایی و اختلاف طبقاتی را از بین می‌برد.
سیره سیدالشهدا (علیه السلام) نور درخشانی است که همه زوایای زندگی انسان را روشن می‌کند و به اذن خداوند متعال ما را هدایت می‌کند تا با قاطعیت با هر نقطه ضعف انسانی مقابله کنیم و یاریمان می‌دهد تا از زندان نفس خارج شده و به وسعت حقیقت برسیم و از سیاه چال علایق شخصی جهیده و به جایگاه آرزوهای بزرگ نائل شویم.
در قبال آن رویکرد روشن و مکتب تکامل یافته که در آرمان حسینی نهفته است، هر یک از وفاداران به راه او موظفند که برای بهره‌مندی حداکثری از این مکتب برنامه ریزی کنند، همان گونه که علما، مبلغان، راهنماها، مسئولان حسینیه‌ها و هیئت‌های حسینی باید عزم و اراده خود را برای حل معضلات ملت با الگو قرار دادن آن نوه شهید پیامبر اکرم (ص) جزم کرده و او را چراغ هدایت مسیر خود قرار دهند.
جهان امروز نیاز مبرمی به خروج از بحران‌های انباشته خود دارد، آیا نمی‌بینید که چگونه نگاه تنگ مادی گرایانه، جهان را وادار به چرخش در یک سلسله بحران -چه در زمینه اقتصادی، چه سیاسی یا نظامی- کرده است و هنوز از یکی خارج نشده که به بحران دیگر ورود می‌کند.
ما به عنوان وفاداران سیدالشهدا (علیه السلام) باید در حد توان از مشعل هدایت و پرچم اصلاح او در سطح افراد و جوامع بهره‌مند شویم و خواهانیم که جهانیان نیز بر کشتی نجات حسینی سوار گردند.
در این زمینه موارد زیر قابل توجه است:
اول: زندگی نامه آن حضرت را بخوانیم و با شفافیت و صداقت در درس‌های تاریخی آن تعمق کنیم.
دوم: از سیره مبارک آن حضرت برای زندگی امروز خود بهره جوییم چرا که او تا روز قیامت پیشوا خواهد بود و سیره و کلام نورانی او باید روشی برای اصلاح روح و روان ما و تطهیر آن از ظلمت‌های هواهای وسوسه انگیز شود و همچنین باعث اصلاح رابطه خود با یکدیگر گشته وحالت دوری از یکدیگر به روح وحدت مبدل کند و حالت انحصارطلبی را با ایثار جایگزین نماید.
سوم: ما باید جهانیان را مخاطب قرا داده و آنها را به خداوند سبحان و ارزشهای متعالی دعوت کنیم؛ چرا که سیدالشهداء برای ذات الهی رنج دیده و بالاترین درجات انفاق در راه خدا در او مجسم شد.
مردم دنیای امروز جنبه معنوی زندگی را فراموش کرده‌اند، و گرفتار اختلافات شده و در ناهنجاری‌های آشکار و پنهان غوطه ورند تا جایی که به خاطر دوری بیش از حد از خدای سبحان و ارزشهای معنوی، در اعمال خود از قوم لوط تبعیت کرده و این رذیله ناپسند را ترویج می‌دهند که بیم آن می‌رود که عذاب الهی آنگونه که بر قوم لوط فرود آمد نازل شود.
چهارم: مکتب امام حسین (علیه السلام) در شخصیت‌های بلند مرتبه و جلیل القدری تجلی یافته است، مانند وفاداری و فداکاری که اباالفضل العباس (علیه السلام) مصداق آن شده و حضرت زینب (سلام الله علیها) اسوه صبر و استقامت گشته و حضرت علی اکبر آنگونه که پدرش (علیه السلام) درباره او فرمود شبیه‌ترین مردم در اخلاق و ادب و سخن گفتن به جدش پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) بود.
همچنین بقیه یاران صالحش مانند حبیب بن مظاهر و حر بن یزید ریاحی و دهها تن از آنان که صفات سیدالشهدا (علیه السلام) در آنها متجلی شده بود و هر یک چراغ هدایت بودند.
پس از آن یاران ارجمند، شیعیان وفادار به آن امام و سایر ائمه طاهرین (علیهم السلام) بهترین صفات را چون شجاعت، پایداری، فداکاری را به ارث بردند تا جایی که ملت ما ملتی استوار، قوی و رفیع گشت.
امروز پس از گذشت قرن‌ها از حادثه دردناک طف، همچنان به نام امام حسین (علیه السلام) و به نام آنها که آن حادثه بزرگ دردناک را زنده می‌کنند، با همه ظالمان و همه فشارها و فتنه‌ها مبارزه می‌کنیم.
روح ایمان و تقوا هر ساله در مؤمنان تجدید می‌شود و عزم صلاح و استواری و همه صفات خیر در آنها تازه می‌گردد، تا ملت در برابر فشارها هرچه باشد استوارتر شود تا این روحیه باقی بماند و این مسیر همچنان به اوج خود ادامه دهد و به هر سو موج زند تا اینکه خداوند متعال نسبت به ظهور امام غایب که او را ذخیره برای نجات بشریت قرار داده اذن دهد تا او با پرچم انتقام جد غریبش بیاید و زمین را که مملو از ظلم شده پر از عدل و داد کند.
حقیقتاً امام حسین (علیه السلام) وارث انبیاست و امام غایب ما (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نیز وارث امام حسین (علیه السلام) است و ما منتظر ظهور و قیام او بوده و در جهت آماده شدن برای ظهور او، هر چه را باعث تضعیف ملت ما می‌شود شکست خواهیم داد.
لینک کوتاه خبر