مهر | دین و اندیشه | پنجشنبه، 08 تیر 1402 - 11:40
این کارشناس مذهبی گفت: دعا مسیر زنده شدن و تجلی حیات طیبه است؛ انسان‌هایی که زبانشان تند و تلخ و پایشان در آلوده شدن به گناه شل می‌شود، کسانی هستند که خود را در مسیر دعا قرار نداده‌اند.
به گزارش خبرگزاری مهر، حجت‌الاسلام سرلک، در محفل معارفی حرم مطهر حضرت معصومه (س) در شبستان امام خمینی (ره)، با بیان این که تمام آفرینش با تمام عظمتش تنها بخشی از نیازهای انسان را می‌تواند برآورده سازد، اظهار داشت: تمام موجودات عالم هستی برای انسان خلق‌شده است.
خداوند متعال عالم خلقت را بر اساس نیازهای انسان خلق نموده در پیچ و خم روزگار هدف و مسیر خود را گم‌کرده در تنگناها و بن‌بست‌ها و به‌هم‌ریختگی‌ها رسیده‌ایم.
وی از خود فراموشی و تهی شدن از خود را بلای بزرگ انسان دانست و اذعان داشت: انسان دنیایی در جاذبه‌های رنگارنگ، حباب‌ها و سراب‌های دنیا گمشده خود را می‌جوید؛ اگر آدمی این زیبایی‌ها و ظواهر دنیا را مقصد بگیرد، احساس بی‌نیازی از ذات اقدس الهی خواهد نمود.
اگر انسان پندار بی‌نیازی کند، سر از طغیان بر خواهد آورد.
سخنران حرم مطهر حضرت معصومه (س) ضمن اشاره به آیه شریفه «الَّذِی أَحْسَنَ کُلَّ شَیْءٍ خَلَقَهُ »[۱] با بیان این‌که دنیا با تمام زیبایی‌های خلقتش صرفاً منزلی موقت برای تکامل انسان است، اظهار داشت: دعا و تضرع به پیشگاه ذات اقدس الهی، کارگاه تربیتی برای تجلی فروتنی است.
وی در اشاره به فرازهایی از دعای عرفه امام حسین علیه‌السلام، با تأکید بر این‌که در این دعا انسان بر بدهکار مطلق بودن خود در برابر خداوند متعال تأکید می‌کند، اظهار داشت: انسان اهل دعا می‌داند، دنیا با تمام زیبایی و جذابیتش نمی‌تواند پاسخ نیازهای او را دهد؛ لذا خود را بدهکارترین فرد نسبت به ذات اقدس الهی می‌داند.
سرلک به فراز «إلهی أنا الفَقیرُ فی غِنایَ فَکَیفَ لاأکونُ فَقیرا فی فَقری» دعای عرفه اشاره و با بیان این‌که دعا به معنای خواستن و مشغول سازی دل‌وجان نسبت به خداوند متعال است، خاطرنشان ساخت: وقتی مشت دنیا بر انسان باز شود، انسان خواهد فهمید که به هرچه غیر خداوند تکیه کردن خطاست؛ لذا هیچ تکیه‌گاهی جز خداوند را برنخواهد تابید.
سخنران حرم مطهر حضرت معصومه (س) در ادامه با بیان این‌که در روز قیامت همه انسان‌ها از یکدیگر گریزان خواهند شد، اظهار داشت: انسانی که نسبت به وظیفه خود درست عمل‌نکرده باشد، شرمنده و بیچاره و گریزان از کسانی است که نسبت به او حقوقی بر گردن دارند.
وی با تأکید بر این‌که نه‌تنها تکیه‌بر غیر خدا اشتباه، بلکه تکیه‌بر تقوا و عبادت نوعی کافری است، خاطرنشان ساخت: دنیا تنها موضوع و ابزار حرکت انسان است؛ بهترین مؤمن کسی است که بیشترین تلاش و خدمت اجتماعی را داشته، تمام دنیایش را بستری برای خدمت درراه رضایت الهی قرار دهد.
سرلک با اشاره به این نکته که اهل ایمان ضمن استفاده از تمام ظرفیت‌های دنیا، هیچ‌گاه خود را خرج غیر خدا نمی‌سازد، اظهار داشت: خداوند متعال همه‌جوره هوای انسان را دارد؛ در دعای روز عرفه انسان نسبت به مهر و محبت خداوند متعال به‌ویژه پرده‌پوشی ذات اقدس الهی تصریح و تأکید می‌کند.
وی ضمن تأکید بر مهر و محبت الهی، دعا را روح عبادت و حقیقت پرستش و خواستن خدا با قلب و زبان دانست و تصریح کرد: کسی که گدای درگاه الهی باشد، عزیز خواهد شد؛ دعا مسیر زنده شدن و تجلی حیات طیبه است، وقتی دل به خدا گره می‌خورد، زبان انسان تند و تلخ نخواهد بود، کسانی که دست‌وپایشان در آلوده شدن به گناه شل می‌شود، کسانی هستند که خود را در مسیر دعا قرار نداده‌اند.
سخنران حرم مطهر حضرت معصومه (س) در بخش پایانی سخنان خود ضمن اشاره به برجسته‌ترین آثار دعا در انسان، با تأکید بر این‌که آدم‌هایی که خدا را می‌خواهند و مبل به خدا دارند، فضائل اخلاقی چون؛ سخاوت، مهربانی، پشتکار و ایثار در وجودشان ریشه دوانده است، یادآور شد: آثار فضائل اخلاقی، در عمل صالح چون دستگیری، چشم‌پوشی و مهربانی نسبت به دیگران جلوه پیدا می‌کند.
سرلک تصریح کرد: کسی که میل به خدا نداشته باشد، وجودشان سرشار از رذائل خواهد بود و دیگران از دست او در امان نخواهد بود.
انسان‌هایی که خدایی باشند خلق خدا از ایشان در امان خواهد بود؛ بهترین علامت خدایی بودن آدمی در خدمت خلق خدا بودن اوست.
لینک کوتاه خبر