تسنیم | فرهنگی و هنری | شنبه، 27 خرداد 1402 - 11:50
آتش افول تمدن فاسد غرب دامن آسیا و کشورهای مسلمان را گرفته و آنها را در برابر همجسنگرایان به استیصال کشانده است. هرچند خداوند در قرآن بارها از وعده عذاب هلاکت سخن گفته است، اما بشریت نشان داده هیچ گاه نصیحت پذیر و اهل عبرت نیست.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، سرگذشت اقوامی که خداوند در قالب داستان یا قصه در کتب آسمانی پیامبران خویش مطرح می‌کند، بی‌دلیل نیست.
از آنجا که تجربه به اثبات رسانده تاریخ و درس‌های آن تکرار می‌شود، یکی از حکمت‌های بیان این داستان‌ها، تکرارپذیر بودن آنهاست؛ این تکرارپذیری به دلیل یکی بودن سنت‌ها و قوانین خداوند در عالم هستی است؛ بر این اساس، هر فرد و گروهی که خود را همسو با این سنت‌ها، قوانین و برنامه‌های الهی کند، رشد می‌یابد و هر کدام بر خلاف قوانین عالم هستی عمل کنند، از درگاه الهی دور شده، شیاطین بر آنها تسلط می‌یابند و در نهایت دچار عذابِ هلاکت می‌شوند.
از این جهت می‌توان گفت وقتی خداوند می‌فرماید ماجرای فلان قوم را «آیه» قرار دادم، به این دلیل است که در وهله اول، آن ماجرا یک علامت و نشانه برای تشخیص مسیر صحیح از ناصواب است، و بعد آن داستان اصالت دارد و افسانه نیست، سوم اینکه آن واقعه تکرارپذیر است و بعد اینکه هر بار به واسطه تراکم ملت‌ها و امت‌ها، در سطح وسیع‌تری از پهنه عالم واقع می‌شود.
این تعریف از آیه، مستند به روایات متعددی است که از جمله آنها، قاعده «حَذْوَ النّعْلِ بِالنّعْل» منطبق با حدیث نبوی است.
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود «تمام آنچه در امّت‌هاى پیشین بوده است، مثل آن در این امّت خواهد بود، مانند تشابهى که یک لنگه نعل با لنگۀ دیگر آن دارد و مانند تشابهى که یک چوبه تیر با یک چوبۀ دیگر دارد؛ کُلّ مَا کَانَ فِى الاُمَمِ السّالِفَةِ فَاِنّهُ یَکُونُ فِى هذِهِ الاُمّةِ مِثْلُهُ حَذْوَ النّعْلِ بِالنّعْلِ، وَ الْقُذّةِ بِالْقُذّة.» (کمال الدین و تمام النعمة، ج2، ص530) یا آن حضرت در روایتی دیگر می‌فرماید امت من، سامریّ دیگری خواهد داشت و به روایت «سامری این امت» (سَامِرِیِ هَذِهِ الْأُمَّة) مشهور است و منظور آن حضرت، همان کسانی هستند که مانند سامری، امت را در غیاب ایشان به انحراف کشاندند و از مسیر حق دور کردند، همانند سامریّ زمان موسای نبی علیه‌السلام که در غیاب او، بنی‌اسرائیل را با فریب و سحر خود گوساله‌پرست کرد.
اما برای ملموس شدن این مسئله، به یک نمونه‌ی تاریخی همچون داستان قوم لوط نبی علیه‌السلام اشاره کنیم.
طبق اعتقاد ادیان آسمانی، قوم لوط نبی، قومی بودند که بر اثر گناه زشت و زننده‌ی همجنسگرایی و لواط، دچار عقوبتی سخت شدند و اکنون یافته‌های باستان‌شناسان از بقایای این قوم، نشان می‌دهد که آنها به چه عذاب سختی دچار شدند.
قوم لوط علیه‌السلام در منطقه‌ای به نام «سدوم» در دره اردن ساکن بودند، از این رو در ادبیات مسیحی، به عمل رابطه جنسی میان هم‌جنسان، «سدومی‌گری» و به کسانی که مرتکب آن شوند، «سدومی» گفته می‌شد.
بر اساس نقل‌های روایی، آنچه سبب انحراف قوم لوط شد، مکر ابلیس بود که در قالب یک انسان، به آنها نحوه انجام این عمل شنیع را آموخت.
(مستدرک الوسائل، ج14، ص343) علاوه بر این، با مکر و حیله، زنان آنها را نیز ترغیب به این کار کرد تا به این ترتیب عملی خبیثانه را در تاریخ نهادینه کنند.
نقل است به قدری این انحراف در بین قوم لوط شیوع یافت که در معابر و در انظار عمومی مبادرت به هم‌جنس‌بازی داشتند.
خداوند در آیات 80 و 81 سوره اعراف به نقل از لوط نبی می‌فرماید«وَ لُوطاً إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ أَ تَأْتُونَ الْفاحِشَةَ ما سَبَقَکُمْ بِها مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعالَمینَ * إِنَّکُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّساءِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ» یعنی «و لوط را [فرستادیم] هنگامى که به قوم خود گفت: «آیا آن کار زشتى را مرتکب میشوید که هیچ کس از جهانیان در آن بر شما پیشى نگرفته است؟
شما از روى شهوت، به جاى زنان با مردان درمیآمیزید.
بلکه شما گروهى تجاوزکارید.» غیر از این، خداوند در آیات 160 تا 174 سوره شعرا و آیات 28 تا 35 سوره عنکبوت گوشه‌هایی از داستان قوم لوط را مطرح می‌کند.
حال مدت‌هاست که جهان با پدیده شومی به نام «همجنسگرایی» مواجه شده است؛ پدیده‌ای که نکبت آن از غرب آغاز شد و مرزهای جغرافیایی را پیمود تا جایی که رهبران فاسد غربی و حتی رهبر کاتولیک‌های جهان به این عمل شنیع رسمیت بخشیدند.
در وهله بعد، برای آن قانونی تحت عنوان حقوق «ال‌جی‌بی‌تی» نگاشتند و سازمان عفو بین‌الملل این حقوق را به عنوان حقوق بشر و افرادی دیگر به عنوان حقوق مدنی در نظر گرفتند و در سال 2011 شورای حقوق‌بشر سازمان ملل متحد قطعنامه‌ای را جهت به رسمیت شناختن این گروه فاسد به تصویب رساند.
کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل، همهٔ کشورهایی که قوانینی برای محافظت از حقوق «ال‌جی‌بی‌تی» نداشتند، تشویق به تصویب این قوانین کرد.
بر اساس گزارش «یورو نیوز» از جمله کشورهایی که ازدواج همجنسگرایان را به رسمیت شناخت «بلژیک، اسپانیا، نروژ، سوئد، پرتغال، ایسلند، دانمارک، فرانسه، لوکزامبورگ، ایرلند، فنلاند، مالت، آلمان و اتریش و انگلیس هستند.
در کشورهای مجارستان، کرواسی، یونان، قبرس، سوئیس، ایتالیا، و جمهوری چک همجنسگرایان تنها می‌توانند «زندگی مشترک بدون ازدواج» خود را به ثبت برسانند.
آنها از حق ازدواج همچنان محروم هستند.
در خارج از اروپا، کانادا اولین کشوری بود که در سال 2005 ازدواج همجنسگرایان را به رسمیت شناخت.
در حالی که 14 ایالت آمریکا تا سال 2015 ازدواج همجنسگرایان را ممنوع کرده بودند، دیوان عالی این کشور در آن سال به ازدواج این افراد در کل کشور جنبه قانونی بخشید.
در آمریکای لاتین، پنج کشور ازدواج همجنسگرایان را به رسمیت شناخته‌اند.
آرژانتین، اروگوئه، برزیل، کلمبیا و اکوادور پنج کشوری هستند که به شهروندان همجنسگرای خود حق ازدواج اعطاء کرده‌اند.»
آتش افول تمدن فاسد غرب حتی دامن آسیا و کشورهای مسلمان را گرفته و آنها را در برابر همجسنگرایان به استیصال کشانده است، تا جایی که در برخی از کشورهای مسلمان‌نشین، شاهد رژه همجنسگرایان هستیم و اکنون لشکریان ابلیس به دنبال عادی‌سازی دگرباشی و حقوق دگرباشان در کشورهای مسلمان هستند.
شواهد گویای آن است که این روند تنزل به جایگاه پست حیوانی همچنان ادامه خواهد داشت تا عمده ملت‌ها در معرض عذاب الهی قرار گیرند؛ هرچند خداوند در قرآن بارها از وعده عذاب هلاکت سخن گفته است، اما بشریت نشان داده هیچ گاه نصیحت‌پذیر و اهل عبرت نیست.
خداوند در آیات 10 تا 12 سوره دخان از فراگیری این عذاب سخن گفته، می‌فرماید «فَارْتَقِبْ یَوْمَ تَأْتِی السَّماءُ بِدُخانٍ مُبینٍ؛ یَغْشَى النَّاسَ هذا عَذابٌ أَلیمٌ؛ رَبَّنَا اکْشِفْ عَنَّا الْعَذابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ»؛ پس در انتظار روزى باش که آسمان دودى نمایان برمىآورد که مردم را فرو می‌گیرد؛ این است عذاب پردرد.
[مىگویند:] «پروردگارا، این عذاب را از ما دفع کن که ما ایمان داریم.»
طبق این آیات، مخاطبان عذاب خداوند «الناس» یا «عموم مردم» هستند.
روایات ذیل این آیات گویای آن است که این نوع عذاب در مقطعی از آخرالزمان رخ می‌دهد و مردم را به عجز و درماندگی می‌کشاند؛ طبق آیات بعد، پس از آنکه ابراز پشیمانی می‌کنند، خداوند می‌فرماید پس از مدتی به عمل خود باز می‌گردند «إِنَّا کاشِفُوا الْعَذابِ قَلیلاً إِنَّکُمْ عائِدُونَ» یعنی «ما این عذاب را اندکى از شما برمیداریم [ولى شما] در حقیقت باز از سر میگیرید.» این عصیان همچنان ادامه پیدا می‌کند تا اینکه گرفتار عذاب هلاکت خداوند شوند؛ همان عذابی که خداوند بارها در قرآن نسبت به آن هشدار داده بود، همچون آیه59 سوره کهف که فرمود «وَ تِلْکَ الْقُرى أَهْلَکْناهُمْ لَمَّا ظَلَمُوا وَ جَعَلْنا لِمَهْلِکِهِمْ مَوْعِداً»؛ و [مردم] آن شهرها چون بیدادگرى کردند، هلاکشان کردیم، و براى هلاکتشان موعدى مقرر داشتیم.
انتهای‌پیام/
لینک کوتاه خبر