شعر درمورد ولادت امام حسن مجتبی (ع)
میان ارض و سما بزم شادی و شور است
به روی دست نبی آیه‌هایی از نور است
بغل گرفته نبی سبط اکبر خود را
و ان یکاد بخوان، چشم ابتران شور است
گمان کنم که پیمبر به گوش او میگفت:
خوشا به حال رسولی که با تو محشور است
به رزق خوان حسن عالمی نمک گیرند
عزیز کرده‌ی زهرا “کریم” مشهور است
زدست هیچ کسی لقمه نان نمی‌خواهیم
کرامت حسنی با مزاجمان جور است
گدای کوی کریمیم و نان بهانه‌ی ماست
نظر به منظر جانان مراد و منظور است
چقدر غبطه خورم بر کبوتران بقیع
شکسته بال و پرم… قبر خاکی اش دور است
به قبر خاکی او سایبان بدهکاریم
برای گنبد و گلدسته نقشه‌ها داریم
مرضیه نعیم امینی
شعر در وصف ولادت امام حسن مجتبی (ع)
بر ماه شب نیمه ی این میکده سوگند
مثل تو ندیده است کسی کودک دلبند
خورده دلم از صبح همان روز نخستین
با مهر تو‌ای دست گل فاطمه پیوند
در لطف و عطا و کرم و بخشش و رحمت
گشتیم و ندیدیم کسی را به تو مانند
هر گوشه‌ای از نام تو حاجات گرفتند
از کوفه بگو تا به بخارا و سمرقند
حاتم که زبانزد شده در جود و سخاوت
یک عمر، بساطش به در خانه ات افکند
در بند توام، عبد توام، نام تو بردم
کوه گنهم را به تو بخشید خداوند
حکاک ازل شیر اُحد، نام حسن را
با خط خوشش سر در تالار دلم کند
تو زندگی ات خرج فقیران شده عمری
هر سائل محزون به کنارت شده خرسند
آن شامی بد خُلق هم از سوی تو حتی
چیزی نشنیده است به جز رحمت و لبخند
در آرزوی وصف تو مردند هزاران
تمثال گر و شاعر و نقاش و هنرمند
هر بار نقاب از رخت افتاد خدا گفت:
جبریلِ امین دود کند بهر تو اسپند
جنگیدن قاسم همه اش از جمل توست
مردانگی ات خوب رسیده است به فرزند
«یا فاطمه»را یاد غمت، خیل شهیدان
با غصه نوشتند به هر پرچم و سربند
آن روز دوشنبه، وسط کوچه و مادر
گریان شده ایم از غم این واقعه هر چند…
هرگز کسی از راز تو آگاه نگشته
آن را که تو دیدی همه در پرده شنیدند
محمد جواد شیرازی
شعر دوبیتی ولادت امام حسن مجتبی (ع)
خنده بـه لب های تموم خلقُ الله
که اومده دنیا کریم آلُ الله
عاشقا بـه نوا و زمزمه
این شده گُل رو لب همه
تهنیت یا علی یا فاطمه مرحبا
یا حسن یا امام مجتبی
بـه دامن عصمت نور هدا آمد
خورشید زیبای ماه خدا آمد
این پسر جلوات داوره
هستی و نور چشم حیدره
مُصحفی روی دست مادره، عاشقا
یا حسن یا امام مجتبی
از زندگی مـا بی ولای تـو سیریم
به زودی این جشن و مدینه می گیریم
ای آقا برای مـا کن دعا
که بشیم همسفر با این خوبا
روزیمون شه مدینه کربلا، ای آقا
یا حسن یا امام مجتبی
شعر کوتاه ولادت امام حسن مجتبی (ع)
جستجو می‌کند هوایت را
چشم مـن گاه رد پایت را
جان ناقابلم فدائی تـو
رد نکن جان رو نمایت را
ای خدای کرم بیا پر کن
کاسه خالی گدایت را
تـو کریمی اگرچه لشگر برد
از سر شانه ات عبایت را
تـو رسیدی نشانمان دادی
برکت های بی نهایت را
جا بده مثل سایر مردم
گوشه سفره بی نوایت را
و رطب از لب تـو خورد علی
مادرت را به تـو سپرد علی
عاشقت میل پر زدن دارد
میل باغ و گل و چمن دارد
رنگ سبزی تمامی جنت
منعکس از رخ حسن دارد
مـن قسم می‌خورم که عشق او
سهم در سرنوشت مـن دارد
شیره جان فاطمه خوردن
این چنین هم حسن شدن دارد
نه زمین بلکه در تمامی عرش
جلوه از نور خویشتن دارد
شعر زیبا برای ولادت امام حسن مجتبی (ع)
کیست مانند حسن مومن و تسلیم خدا
در دلش مثل علی نیست به جز بیم خدا
ثروتش مثل خدیجه شده تقدیم خدا
کافی دشمن او سوره تحریم خدا
صلح او کنده زِجا پرچم شیطانی را
حیدری گشت ز غوغای سکوتش دنیا
هیچ مردی بـه جهان مثل حسن تنها نیست
دیده‌ای نیست که از بی کسی اش دریا نیست
شب عید اسـت ولی دور و برش غوغا نیست
حال پیغمبر و زهرا و علی طوفانیست
علت غربتش این اسـت که سرباز علی اسـت
پهلوان جمل و یار سرافراز علی اسـت
شعر ولادت امام حسن (ع)
دست و دل بازترین مرد در این دنیا اوست
اولین معجزه فاطمه و مولا اوست
دل پر از شوق گدایی اسـت اگر آقا اوست
بانی تا ابد خیریه زهرا اوست
همـه فخر حسین اسـت علمداری او
الگوی حضرت عباس وفاداری او
ارث پیغمبریش دلبری و آقایی اسـت
مثل بابا دل او قیمتی و زهرایی اسـت
قمر فاطمه و یوسف هر لیلایی اسـت
عاشقش هر که نشد عاقبتش رسوایی اسـت
دلبران روی زمین هرچه بگردند زیاد
تا حسن هست نباید بـه کسی دل را داد
اوج ان جاست که کوبیده شده پرچم او
باغ رضوان خدا گوشه ای از عالم او
هرکسی مرد خدا هست شده آدم او
هر دل بی سر و پایی نشود محرم او
شعر کوتاه درباره ولادت امام حسن مجتبی (ع)
سر زده از بیت ولا جلوۀ رحمان و رحیم
آی گدا‌ها شادی کنید اومده میلاد کریم
اومده نور ازلی بر هـمه مولا و
ولی آینۀ حُسن خدا یوسف زهرا و علی
سید و مولا یا حسن
از دیدنش بین فلک عجب شده ولوله ای
فاطمه امشب بـه همـه عاشقا میده صله ای
پیک سُروره برامون خندۀ هر پیر و جوون
نیمۀ این ماه خدا اومده ماه رمضون
سید و مولا یا حسن
ای گل زهرا یا حسن کعبه دلها یا حسن
ماه دل آرا یا حسن اُنظُر الینا یا حسن
بحر عنایات و کرم جلوۀ تـو در نظرم
مهر تـو نور سحرم مارو ببر تا بـه حرم
سید و مولا یا حسن
شعر میلاد امام حسن مجتبی (ع)
تو آمدی، رمضان سفره ضیافت شد
شب تولد تو تازه ماه رؤیت شد
همین که در دو جهان کار تو کرامت شد
خیال من دگر از روز حشر راحت شد
به شکر آنکه برای خدا حسن شده ای
چهار رکعت یومیه های من شده ای
همیشه پشت در خانه تو مهمان است
بیا ز خانه که در کوچه راهبندان است
هرآنکسی که گدایت نشد، پشیمان است
الا که گوشه ای از سفره ی تو ایران است
چه خوب میشد اگر قبر تو در ایران بود
شب ولادت تو صحن تو چراغان بود
سرود ولادت امام حسن مجتبی (ع)
در خیالم یک ضریح امشب محیا می کنم
عشق را درسینه ام یکباره احیا می کنم
چشم برهم میزنم آرام درکوی شما
تاخودم را رو به روی صحن پیدا می کنم
با ملائک درهیاهوی نوای یاحسن
بیخیال از اوج عرش و سیرِ دنیا می کنم
یاکریمم یاکریمی یا اباالاحسان حسن
من عسل های دلم را باتو احلی می کنم
شال سبز اصلا فقط ارث از امام مجتبی ست
شانه هایم را به اکرام تو زیبا می کنم
نیمه ی ماه مبارک، نذری مادر بزرگ
رزق من راهم بده آقا تمنا می کنم
آینه در آینه جان میدهم یا ذالکرم
روزه ام با اشک شوق دیده ام وا می کنم
سید واصفی
متن مولودی امام حسن مجتبی (ع)
کریم های دو عالم به نام زاده شدند
زبانزد همه ی خاص و عام زاده شدند
اگر که ظرف نباشد توقع مِی نیست
شراب ها همه از فیض جام زاده شدند
چقدر خام شدم تا مرا کمی بپزند
پیاله ها همه از خشت خام زاده شدند
تو امر کردی و تکوینا استجابت شد
و عاشقان تو با یک کلام زاده شدند
جواب دادن تو اشتیاق می آرد
سلام ها ز علیک السلام زاده شدند
چه خوب شد که محبان حلال زاده ی عشق
و دشمنان حسن هم حرام زاده شدند
حسن حسین و یقینا حسین هم حسن است
نشسته ام که ببینم کدام زاده شدند
همین دو تا پسر فاطمه همان اول
امامزاده شدند و امام زاده شدند
چقدر دور و بر تو فرشته ریخته است
بزرگ ها همه با احترام زاده شدند
بساط نوکری ما کنار تو پهن است
از اول ایل و تبارم غلام زاده شدند
عجیب نیست به دنبال گنبدت هستیم
کبوتران همه بالای بام زاده شدند
چه بهتر است که بشینی و سکوت کنی
که از قعود تو صدها قیام زاده شدند
علی اکبر لطیفیان
10 شعر زیبا و دلنشین ویژه ولادت امام حسن مجتبی (ع)
https://www.delgarm.com/poetry-and-literature/233780-poetry-births-imam-hassan-mojtaba